Για την Τετάρτη, 5 Σεπτεμβρίου έχει προγραμματιστεί ο πλειστηριασμός των γραφείων που αποτελούσαν την έδρα της τεχνικής εταιρείας Αττικάτ στη Λεωφόρο Μεσογείων 109-111 στους Αμπελόκηπους.
Ο χώρος γραφείων έκτασης 782 τ.μ. βρίσκεται στο κτήριο καταστημάτων και γραφείων Πολιτεία Business Center όπου βρισκόταν η Τηλέτυπος. Σήμερα, στο κτήριο μισθώνουν γραφεία και καταστήματα, όπως τo Athens American Center της Αμερικανικής Πρεσβείας, το Οικονομικό Επιμελητήριο Ελλάδας και την αλυσίδα καταστημάτων «Ζαχαριάς».
Ο χώρος της Αττικάτ στον έβδομο όροφο του κτηρίου Γ1 του κέντρου θα εκπλειστηριαστεί για 932 χιλιάδες ευρώ με επισπεύδουσα την τράπεζα Πειραιώς. Ωστόσο, ο χώρος έχει υποθήκη ύψους 84,5 εκατ. ευρώ υπέρ του Κέντρου Ελέγχου Μεγάλων Επιχειρήσεων (ΚΕΜΕΕΠ), αναγκαστική κατάσχεση 6,9 χιλ. ευρώ υπέρ της ΔΟΥ ΚΕΜΕΕΠ, καθώς και κατασχέσεις υπέρ των συστημικών τραπεζών.
Για τρίτη φορά στο «σφυρί»
Δεν είναι η πρώτη φορά που γίνεται προσπάθεια να βγουν τα γραφεία της Αττικάτ στο σφυρί. Αρχικά είχε προγραμματιστεί να εκπλειστηριαστεί τον Ιανουάριο του 2017, αλλά η διαδικασία ματαιώθηκε λόγω αποχής των συμβολαιογράφων.
Στη συνέχεια ο πλειστηριασμός προγραμματίστηκε για τις 6 Ιουνίου, αλλά δεν έλαβε χώρα λόγω μη τήρησης της προδικασίας και πλέον μέλει να φανεί εάν θα υπάρξει ενδιαφέρον για το ακίνητο στις 5 Σεπτεμβρίου.
Υπενθυμίζεται ότι το 2017 είχε εκπλειστηριαστεί και έκταση της τεχνικής εταιρείας στο βιομηχανικό πάρκο Ντρασέζα στον Αυλώνα του Δήμου Ωρωπού, η οποία περιήλθε στον όμιλο καλλυντικών Σαράντης.
Η άνοδος και η πτώση
Η εταιρία ιδρύθηκε το 1980 και μέσα σε μία μόλις δεκαετία κατάφερε να πλασαριστεί στις μεγάλες δυνάμεις του κλάδου, έχοντας αναλάβει και ολοκληρώνοντας έγκαιρα μια σειρά σημαντικά έργα υποδομής (κατασκευή βιομηχανικών περιοχών ΕΤΒΑ, αποχετευτικά έργα πόλεων, έργα οδοποιίας σε εθνικές οδούς, έργα σε ΟΣΕ και ΔΕΗ κ.ά.).
Αξίζει να σημειωθεί ότι η Αττικάτ ήταν από τις τεχνικές εταιρίες οι οποίες αντιλήφθηκαν νωρίς τα οφέλη που θα προέκυπταν από την ανάπτυξη συναφών δραστηριοτήτων, όπως το real estate και τα έργα παραχώρησης. Έτσι, στις αρχές της δεκαετίας του 1990 δεν δίστασε να αναλάβει το μεγάλο για την εποχή εκείνη έργο αξιοποίησης του ακινήτου του ιδρύματος Ερρίκος Ντυνάν, επί της Λεωφόρου Μεσογείων, και παράλληλα συμμετείχε στην κοινοπραξία της Αττικής Οδού και στο σχήμα που διεκδίκησε και κέρδισε τον διαγωνισμό για το καζίνο του Φλοίσβου.
Ως γνωστόν, το τελευταίο αυτό έργο δεν υλοποιήθηκε ποτέ και έτσι σήμερα οι εταιρίες που το είχαν αναλάβει πρόκειται να αποζημιωθούν από το ελληνικό δημόσιο (με πρόσφατη απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών) με το ποσό των 17 εκατ. ευρώ συνολικά.
Το Χρηματιστήριο Αθηνών
Σταθμός για την ανάπτυξη της Αττικάτ ήταν η εισαγωγή των μετοχών της στο Χρηματιστήριο Αθηνών το 1994. Η εταιρία άντλησε τότε από τη χρηματαγορά πολύτιμα κεφάλαια, που τη βοήθησαν να ανανεώσει και να ενισχύσει τον μηχανολογικό της εξοπλισμό αλλά και να συμμετάσχει σε αρκετά νέα έργα (δημόσια και αυτοχρηματοδοτούμενα).
Την περίοδο εκείνη ο επικεφαλής της, κ. Παναγιώτης Πανούσης, δεν δίστασε να εξαγοράσει μια σειρά εισηγμένες τεχνικές(πολλές εκ των οποίων αντιμετώπιζαν οικονομικά προβλήματα), δημιουργώντας σταδιακά έναν υπολογίσιμο κατασκευαστικό όμιλο.
Έτσι, στο άρμα της Αττικάτ προσδέθηκαν το διάστημα 1995 – 1999 οι εταιρίες Σ. Σιγάλας, ΑΤΕΜΚΕ, Ευκλείδης, Τεχνοδομή – Αφοί Τραυλού και Παρνασσός. Όμως, στη συνέχεια η Τεχνοδομή κατέρρευσε οικονομικά, η Ευκλείδης πουλήθηκε στην ΑΕΓΕΚ, ενώ η Σ. Σιγάλας και η ΑΤΕΜΚΕ απορροφήθηκαν από τη μητρική στο πλαίσιο της επανάκρισης των εργοληπτικών πτυχίων το 2003.
Η απορρόφηση αυτών των επιχειρήσεων, λόγω των οικονομικών βαρών τους, λίγο έλειψε να συμπαρασύρει τότε στην καταστροφή και την ίδια την Αττικάτ, εξέλιξη την οποία απέτρεψε ο κ. Πανούσης με την επιλογή του να επικεντρώσει τη δραστηριότητα της εταιρείας αποκλειστικά στην ανάληψη και στην κατασκευή δημοσίων έργων υποδομής και να αγνοήσει κάθε άλλον συμπληρωματικό τομέα.
Στο πλαίσιο αυτό, το διάστημα 2005 – 2006 διεκδίκησε με πείσματα νέα έργα στην Εγνατία Οδό και κατάφερε να αναλάβει τρεις σημαντικές εργολαβίες. Επίσης, κέρδισε και τη σύμβαση για τα έργα στο πέταλο του Μαλιακού Κόλπου. Με αυτές τις συμβάσεις η Αττικάτ εξασφάλισε κατασκευαστικό αντικείμενο για τα επόμενα τέσσερα χρόνια.
Στην ΓΕΚΤΕΡΝΑ
Στο μεταξύ, οι νέες συμμαχίες στον κλάδο των κατασκευών έσπρωξαν το 2007 την εταιρία του κ. Παναγιώτη Πανούση και του συνεταίρου του, κ. Κωνσταντίνου Τσέλου, στην αγκαλιά του ομίλου ΓΕΚΤΕΡΝΑ.
Η ΓΕΚ εξαγόρασε το σύνολο των μετοχών του κ. Τσέλου καθώς και έναν σημαντικό αριθμό τίτλων του κ. Πανούση, αποκτώντας συνολικά το 21,5% του μετοχικού κεφαλαίου της Αττικάτ.
Πρόθεση της ΓΕΚ ήταν να αξιοποιήσει κατά το δυνατόν την παραγωγική μηχανή της εταιρίας αυτής στα οδικά έργα παραχώρησης που είχε αναλάβει (Ιονία Οδός, Ε65), γεγονός που όμως εμπόδισε η αδυναμία του Δημοσίου να προχωρήσει στις απαραίτητες απαλλοτριώσεις και να δώσει τις αναγκαίες περιβαλλοντικές άδειες. Έτσι, η συμμαχία των ΓΕΚ – Αττικάτ δεν απέδωσε τα αναμενόμενα, με ευθύνη ίσως και του κ. Πανούση, ο οποίος ήθελε να κρατήσει αποστάσεις από τον όμιλο των οικογενειών Κάμπα – Περιστέρη.