Κριτική στον τρόπο που προχωρεί η Ευρωπαϊκή Ένωση την ενεργειακή μετάβαση, με ταχύτητα αλλά χωρίς σχέδιο και χωρίς να έχουν προηγηθεί οι απαιτούμενες επενδύσεις άσκησαν χθες ο Πρόεδρος της Mytilineos Ευάγγελος Μυτιληναίος, αλλά και στελέχη μεγάλου ομίλου του χώρου της ενέργειας.

Τονίστηκε η ανάγκη το φυσικό αέριο να στηριχθεί από την Ευρωπαϊκή Ένωση καθώς αποτελεί το αέριο γέφυρα στο οποίο θα βασίζεται η ηλεκτροπαραγωγή για αρκετές δεκαετίες, αλλά και την ευθύνη της Ευρώπης να αντιδράσει, να βάλει νέους κανόνες και να υπάρξει σωστός σχεδιασμός.

Γιατί σήμερα, ο τρόπος που προχωρά η ενεργειακή μετάβαση, χωρίς σχεδιασμό, και  οι στρεβλώσεις της περιβαλλοντικής  πολιτικής που ακολουθείται στην Ευρώπη, κοστίζουν στους πολίτες και ακόμη περισσότερο στους ασθενέστερους πολίτες.

Ο Ευάγγελος Μυτιληναίος μιλώντας στον Κύκλο ιδεών χθες, τόνισε ότι αυτή η ενεργειακή κρίση είναι η πρώτη μετά από δεκαετίες και  είναι η πρώτη εκ των πολλών που έρχονται. “Οι κοινωνίες πίεσαν και η Ευρώπη αποφάσισε να πάμε στην απανθρακοποίηση γρήγορα χωρίς σχέδιο, χωρίς να έχουν προηγηθεί οι επενδύσεις, χωρίς την εξασφάλιση του πληθυσμού για το πιο βασικό αγαθό που είναι η ενέργεια” σημείωσε ο κ. Μυτιληναίος.

Για παράδειγμα, τόνισε ότι «ενώ λέμε ότι το καύσιμο μετάβασης θα είναι το φυσικό αέριο, δεν υπάρχουν ούτε οι υποδομές για να δεχτούν το αέριο, δεν έχουν γίνει οι επενδύσεις για αυτή τη μετάβαση και το μόνο που έχει γίνει είναι φωτοβολταϊκά και αιολικά. Και αυτές είναι ευρωπαϊκές πολιτικές, όχι εθνικές. Τώρα στην κρίση επάνω σκέφτηκαν οι αρχές στις Βρυξέλλες ότι πρέπει η Ευρώπη να αποκτήσει μεγάλους χώρους αποθήκευσης αερίου. Και προχωράμε να φτιάχνουμε φωτοβολταϊκά και αιολικά, ενώ ξεχνάμε τη στοχαστικότητα που δεν επιτρέπει να έχουμε συνεχόμενη παραγωγή ενέργειας από αυτά».“Δεν υπάρχει σήμερα ακόμη η τεχνολογία για μεγάλης έκτασης αποθήκευση ενέργειας”, τόνισε ο κ. Μυτιληναίος.

“Με αυτά τα δεδομένα, αυτή είναι η πρώτη από τις πολλές κρίσεις που θα δούμε μέχρι να γίνει πραγματικότητα η πράσινη μετάβαση. Δεν προετοιμάστηκε η Ευρώπη κατάλληλα και δεν είναι έτοιμη για την πράσινη μετάβαση”, σημείωσε.

Τι λέει ο άλλος όμιλος

Στην ίδια λογική, άλλος μεγάλος ενεργειακός όμιλος, τόνισε χθες σε σχετική συζήτηση,  ότι υπάρχει άμεση ανάγκη για σχεδιασμό με μέτρο, ορθολογισμό και κανόνες, στην ευρωπαϊκή πολιτική. Επίσης, ότι η κρίση σήμερα δεν είναι δομική όπως του πετρελαίου, γιατί  υπάρχουν πολλές επιλογές, και πρέπει η Ευρώπη να πάρει μέτρα, γιατί διαφορετικά τέτοιες ενεργειακές κρίσεις, αποτέλεσμα της έλλειψης σωστής ρύθμισης, θα ξανασυμβούν.

“Η χρησιμότητα του αερίου, σαν αέριο γέφυρα, είναι μεγάλη, μέχρι να βρεθεί κάποιος άλλος αξιόπιστος τρόπος παραγωγής ρεύματος. Γι αυτό οι επενδύσεις σε έργα αερίου δεν πρέπει να σταματήσουν και δεν πρέπει η Ευρώπη να αρνηθεί επιδοτήσεις σε τέτοιου είδους έργα” .

Όπως τονίζεται η κλιματική κρίση είναι σοβαρή και η ενεργειακή μετάβαση  είναι αναγκαία, “όμως οι στρεβλώσεις της περιβαλλοντικής  πολιτικής που ακολουθείται στην Ευρώπη έχει μεγάλο κόστος, το οποίο επωμιζόμαστε όλοι, και ιδιαίτερα οι οικονομικά ασθενέστεροι”.

Τι προτείνει

Με στόχο τη μεγαλύτερη εφικτή αποτελεσματικότητα με το δυνατόν λιγότερο κόστος, αναφέρονται από τις πηγές του εν λόγω ομίλου οι εξής προτάσεις για την Ευρώπη:

  • Να εστιάσει στον παγκόσμιο συντονισμό για τη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου (“GHG”) κάτι που θα επιφέρει μεγαλύτερη και συντομότερη μείωση σε παγκόσμιο επίπεδο από ότι η μονομερής προσήλωση στους Ευρωπαϊκούς στόχους. Η κλιματική αλλαγή είναι ένα παγκόσμιο πρόβλημα (όπως άλλωστε και άλλες εξίσου σοβαρές κρίσεις όπως η μεταναστευτική και η επισιτιστική) και χρειάζεται παγκόσμιες λύσεις.

 

  • Η παραδοχή ότι η Ευρωπαϊκή βιομηχανία μπορεί να επωμιστεί το βάρος της πράσινης μετάβασης σε ένα περιβάλλον διεθνούς ανταγωνισμού χωρίς σημαντική υποστήριξη είναι τραγικά εσφαλμένη. Επίσης, οι ελαφρύνσεις προς καταναλωτές ουσιαστικά επιδοτούν εξίσου Ευρωπαίους και τρίτους παραγωγούς ανεξαρτήτως κόστους παραγωγής οπότε δεν είναι αποτελεσματικές.

 

  • Να δει η ΕΕ το πρόβλημα συνολικά, απαλλαγμένη από ιδεοληψίες. Ο σκοπός δεν πρέπει να είναι η αυστηρή μεταχείριση της Ευρωπαϊκής βιομηχανίας για την όποια κοντόφθαλμη πολιτική εκμετάλλευση, αλλά η μείωση του αποτυπώματος GHG από όλους τους κλάδους της οικονομίας (πχ. συμπεριλαμβανομένης της λελογισμένης κατανάλωσης τροφίμων και διάθεσης απορριμμάτων που επιταχύνουν την εκπομπή μεθανίου) και από όλες τις δραστηριότητες.

 

  • Το τελικό κόστος της μετάβασης αναγκαστικά θα το επωμιστεί ο καταναλωτής. Αυτό το κόστος δεν επιτρέπεται να φουσκώνει σαν αποτέλεσμα της κακής δομής της αγοράς δικαιωμάτων CO2 ή οποιασδήποτε άλλης κακής ή πλημμελούς πολιτικής και κανονιστικής παρέμβασης της ΕΕ.

 

  • Είναι σημαντικό να καταλάβουμε τη σχέση κόστους μετάβασης και τεχνολογικής ανάπτυξης. Μια σταδιακή μετάβαση εναρμονισμένη με άλλες δυτικές οικονομίες θα επιτρέψει την ανάπτυξη τεχνολογιών που μειώνουν το κόστος της μετάβασης αυτής. Μια δραστική και μονομερής μετάβαση στην Ευρώπη θα πιέσει την Ευρωπαϊκή βιομηχανία να πάρει αποφάσεις που μελλοντικά μπορεί να αποδειχθούν πολύ πιο κοστοβόρες για αυτήν και την Ευρώπη συνολικά.  Για παράδειγμα, είναι δεδομένο ότι η πρόσφατη εκτόξευση των τιμών της ενέργειας είναι εν μέρη αποτέλεσμα πολιτικών επιλογών της Ένωσης. Εάν αυτή η κρίση δεν αντιμετωπιστεί σύντομα, θα οδηγήσει σε μεγάλες κοινωνικές και οικονομικές αναταράξεις όλη την Ευρώπη.

 

Διαβάστε επίσης

Έκρηξη τιμών τον Σεπτέμβριο σε φυσικό αέριο 109%, πετρέλαιο θέρμανσης κατά 28,9% και βενζίνη κατά 18,1%

 Ακολουθήστε το mononews.gr στο Google News για την πιο ξεχωριστή ενημέρωση