O Αριστοτέλης Ωνάσης υποστήριζε πως «για να πετύχεις στις επιχειρήσεις, πρέπει να καταφέρεις τους άλλους να βλέπουν τα πράγματα όπως τα βλέπεις εσύ».

Την άποψη αυτή του εμβληματικού Έλληνα θαλασσοκράτορα φαίνεται να την έχει ενστερνιστεί, ως ένα βαθμό τουλάχιστον, και ο όμιλος Σκλαβενίτη, συμφερόντων της συνεπώνυμης οικογένειας. Με εξαιρετικά σημαντική θητεία στο επιχειρείν, στον έλεγχο της οποίας είναι η μεγαλύτερη αλυσίδα σούπερ μάρκετ της χώρας,  έχοντας προκύψει μετά από τη διαχείριση του deal εξαγοράς και διάσωσης της Μαρινόπουλος. Ένα deal που χρηματοδοτήθηκε από το βαθύ «κούρεμα» των υποχρεώσεων προς τους περίπου 2.500 προμηθευτές, αλλά και την αμέριστη αρωγή των πιστωτριών τραπεζών. Αφήνοντας παράλληλα  διάχυτη την αίσθηση ότι η όλη ροή των εξελίξεων ποδηγετήθηκε, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, από τους τότε αξιωματούχους της κυβέρνησης Σύριζα. Προκειμένου να αποφευχθεί ο συστημικός κίνδυνος της κατάρρευσης  της Μαρινόπουλος.

Προχθές, οι «Ελληνικές Υπεραγορές Σκλαβενίτης», όπως είναι πλέον το νέο όνομα του αναμορφωμένου λιανεμπορικού Ομίλου, κοινοποίησαν τα οικονομικά αποτελέσματα της περυσινής χρήσης. Συνοδευόμενα από ισχυρές δόσεις επικοινωνιακού marketing. Διανθισμένο και από πρωτοβουλίες ορισμένων που επιζητούν να εμφανίζονται ως «βασιλικότεροι του βασιλέως». Κι όλα αυτά, σε σημείο του να δίνεται η εντύπωση πως όλο αυτό το βαρύ φορτίο που κουβαλά ο επιχειρηματικός Όμιλος έχει μεταβληθεί ως δια μαγείας σε πούπουλο, που αρκεί ένα απλό φύσημα  για να «ταξιδέψει» μακριά  στον ορίζοντα. Πώς το ’λεγε  ο Ωνάσης; Να τα βλέπουν οι άλλοι όπως θέλεις εσύ…

Αν κάποιος επιχειρήσει να απομακρύνει το επικοινωνιακό επίχρισμα από τον ισολογισμό του Σκλαβενίτη, δεν θα δει μόνο τα θετικά επιτεύγματα, αλλά θα εντοπίσει και αρκετές «γκρίζες» ζώνες. Με την έννοια των αβεβαιοτήτων που μεταδίδεται από αυτές. Οι οποίες με τη σειρά τους αφήνουν μετέωρα τα ερωτήματα για μια εξ αντικειμένου δύσκολη συνέχεια. Ερωτήματα, όμως, για τα οποία πηγές που είναι κοντά στην εταιρεία έδωσαν τις δικές τους εξηγήσεις. Συμβάλλοντας, είναι η αλήθεια, στην ορθολογικότερη αποτύπωση της γενικής εικόνας. Κάτι που δεν είναι καθόλου μα καθόλου δεδομένο, στην τρέχουσα επιχειρηματική πραγματικότητα.

Λειτουργικά κέρδη, αλλά και θεόρατες υποχρεώσεις

Κατ’ αρχήν όμως τα καλά νέα: Οι άνθρωποι της Διοίκησης, με επικεφαλής τον CEO, Γεράσιμο Σκλαβενίτη, έχουν αποδείξει ότι ξέρουν καλά τη δουλειά. Οι περυσινές επιδόσεις δείχνουν βήματα προόδου σε ένα εγχείρημα με υψηλό βαθμό δυσκολίας, το οποίο ο χειμαρρώδης στις αναφορές του Απόστολος Βακάκης το είχε χαρακτηρίσει ως «λογική ακροβασία».

Ο κύκλος εργασιών της Σκλαβενίτης ανέβηκε πέρυσι κατά 8,9% αγγίζοντας τα 3,3 δισ. ευρώ, ενώ η λειτουργική κερδοφορία (προ φόρων τόκων και αποσβέσεων) κινήθηκε έντονα ανοδικά πηγαίνοντας στα 174,4 εκατ. ευρώ. Κάτι που με βάση τα νέα λογιστικά πρότυπα για την απεικόνιση των μισθώσεων δεν είναι ευθέως συγκρίσιμο με τα δεδομένα της χρήσης του 2018. Τότε τα EBITDA ήταν 17,7 εκατ.  και θα είχαν φτάσει στα 82,3 εκατ. με την παλαιά μετρήσιμη μέθοδο. Δηλαδή 4,6 φορές πάνω, για ένα από τα ποιοτικότερα στοιχεία του ισολογισμού.

Έμπαινε «μέσα» 1,8 εκατ. ευρώ/μήνα 

Μαρινόπουλος
Γεράσιμος Σκλαβενίτης

Ωστόσο από εκεί και πέρα αρχίζουν τα δύσκολα: Γιατί η τελική γραμμή ισολογισμού έδειξε «κόκκινο» με τις ζημιές να ανέρχονται σε 21,842 εκατ. ευρώ στα καθαρά αποτελέσματα του ομίλου, μετά από φόρους και δικαιώματα μειοψηφίας.

Μ’ άλλα λόγια ο Σκλαβενίτης έμπαινε μέσα πέρυσι, με ρυθμό 1,82 εκατ. ευρώ το μήνα. Έχοντας όμως περιορίσει κατά πολύ τις ζημιές των 50 εκατ. ευρώ που είχε δείξει στη χρήση του 2018.

Οι πρωτοβουλίες προς την αναπτυξιακή κατεύθυνση είναι μεν σημαντικές (επενδύσεις 53 εκατ. ευρώ, ολοκλήρωση του πλάνου ανακαίνισης του δικτύου της πρώην Μαρινόπουλος, νέες προσλήψεις, είσοδος στο ψηφιακό λιανεμπόριο) εν τούτοις έχουν κόστος. Καθότι καίνε χρήμα. Και μάλιστα πολύ.

Κατά 64 εκατ.  ευρώ μειώθηκε η καθαρή θέση του ομίλου

Μόνο πέρυσι η καθαρή θέση του λιανεμπορικού ομίλου, εξαιρουμένων των δικαιωμάτων τρίτων, μειώθηκε κατά 23,9 εκατ. ευρώ, αφού από τα 52,9 υποχώρησε στα 29 εκατ. ευρώ. Μάλιστα στην τελευταία διετία η καθαρή θέση έχει απομειωθεί κατά περίπου 64 εκατ. ευρώ.

Επίσης στη χρήση του 2019 μειώθηκαν κατά 6,5 εκατ. τα διαθέσιμα σε μετρητά του ομίλου τα οποία και διαμορφώθηκαν στα 128 εκατ. ευρώ.

Την ίδια στιγμή όμως και ελέω των νέων λογιστικών προτύπων που διόγκωσαν το κονδύλι των μισθώσεων (πρότυπα βεβαίως τα οποία ακολουθούν όλες οι επιχειρήσεις) ο λιανεμπορικός όμιλος Σκλαβενίτη βρέθηκε να κάθεται πάνω σε ένα βουνό υποχρεώσεων. Το ύψος του οποίου αγγίζει τα 3,1 δισ. ευρώ. Σχεδόν δηλαδή όσες και οι πωλήσεις. Ή 17,8 φορές περισσότερες από τα λειτουργικά κέρδη (EBITDA) και 28,2 φορές παραπάνω από τις περυσινές, καθαρές ταμειακές ροές από λειτουργικές δραστηριότητες…

Πρόκειται για μια θεόρατη τάξη μεγέθους, που αναμφίβολα γεννά προβληματισμούς για το πώς και πότε μπορεί να περιοριστεί αυτός ο όγκος των υποχρεώσεων.

Ειδικά μάλιστα όταν ο δείκτης της υπερχρέωσης έχει πλέον απογειωθεί. Με τη σχέση ξένων προς τα ίδια κεφάλαια να έχει εξακοντιστεί στο… 79,9 με βάση τη συνολική καθαρή θέση του ομίλου. Ενώ αν αφαιρεθούν οι μειοψηφίες, τότε τα ξένα είναι… 106,9 φορές παραπάνω από τα ίδια κεφάλαια. Πιστοποιώντας τη μεγάλη εξάρτηση του ομίλου από εξωγενείς «πηγές».

Λαμβανομένων υπόψη όλων αυτών, η επίτευξη κερδοφορίας αποτελεί μονόδρομο, προκειμένου να αποφευχθούν παρενέργειες ακόμη μεγαλύτερες στην κεφαλαιακή δομή της Σκλαβενίτης.

Άλλωστε σε επίπεδο εταιρείας, το περιθώριο που απομένει μέχρι να αντικρίσει το «κόκκινο» η καθαρή θέση, είναι 43,2 εκατ. ευρώ.

Οι απαντήσεις από πηγές που είναι κοντά στην εταιρεία

Επί όλων αυτών και μετά από ερωτήσεις μας, πηγές που είναι κοντά στην εταιρεία, ανέφεραν:

«Είναι αδιαμφισβήτητο πως τα αποτελέσματα του ομίλου και της της εταιρείας «Ελληνικές Υπεραγορές Σκλαβενίτης (ΕΥΣ) βαίνουν διαρκώς βελτιούμενα. Γεγονός είναι ακόμη ότι η αύξηση τη λειτουργικής κερδοφορίας είναι το βασικό γεγονός που προκύπτει από τις οικονομικές καταστάσεις του 2019.

Αύξηση που αναμένεται να συνεχιστεί εντός του 2020 και στα επόμενα χρόνια, μέσω της συνέχισης της ανόδου των πωλήσεων και την συγκράτηση των λειτουργικών εξόδων Ακόμη είναι σημαντικό να έχετε υπόψη σας πως όταν η οικογένεια Σκλαβενίτη ανέλαβε το εγχείρημα διάσωσης της Μαρινόπουλος, ήταν γνωστό σε όλα τα εμπλεκόμενα μέρη πως η πρώτη διετία λειτουργίας της ΕΥΣ θα επιβαρυνόταν από ζημιές, μέχρι να ολοκληρωθούν οι ανακαινίσεις και να «ωριμάσει» το δίκτυο των ανακαινισμένων καταστημάτων, με αποτέλεσμα την επιβάρυνση της καθαρής θέσης του Ομίλου.

Για το 2020, ο Όμιλος και η ΕΥΣ αναμένεται να έχουν κερδοφορία, γεγονός που θα ωφελήσει τα ίδια κεφάλαια του Ομίλου και της Εταιρείας στο άμεσο μέλλον.

Δεν υφίσταται ανάγκη χρηματοδότησης και δεν απαιτείται ούτε σχεδιάζεται κεφαλαιακή ενίσχυση, από τους υφιστάμενους μετόχους ή μέσω τρίτου επενδυτή.»

Βεβαρημένο το οικονομικό σκηνικό

Όπως προκύπτει από το ισολογισμό, μέσα στις υποχρεώσεις (που αποπληρώνονται κανονικά) συγκαταλέγονται οι προμηθευτές, προς τους οποίους το ανεξόφλητο υπόλοιπο είναι  πάνω από το 1 δισ. ευρώ.

Επίσης, οι μακροπρόθεσμα ρυθμισμένες οφειλές ήταν στα τέλη της περσινής χρονιάς στα 165, 5 εκατ. ευρώ, ενώ στα 747,3 εκατ. ευρώ ανερχόταν ο τραπεζικός δανεισμός.

Για την εξυπηρέτηση του χρηματοοικονομικού κόστους απαιτήθηκαν πέρσι 66,5 εκατ. ευρώ. Παραπάνω δηλαδή από τη λειτουργική κερδοφορία που απέμεινε μετά την αφαίρεση των 114,8 εκατ. ευρώ για αποσβέσεις, που  δεν έχουν ταμειακό κόστος. Σε ό,τι αφορά τις δανειακές υποχρεώσεις, σε χρονικό ορίζοντα από 2 έως 5 έτη, πρέπει να αποπληρωθούν περί τα 178,1 εκατ. ευρώ, ενώ  άλλα 558,5 εκατ. ευρώ δανείων έχει οριστεί να αποπληρωθεί σε διάστημα (πολύ) μεταγενέστερο της 5ετίας.

Κατά τα άλλα και πέραν των ζητημάτων του κεφαλαίου κίνησης, είναι χαρακτηριστικό ότι η γενική ρευστότητα του ομίλου έχει υποχωρήσει στο 0,46,ενώ ακόμη χαμηλότερα έχει πέσει ο δείκτης της άμεσης ρευστότητας (στο 0,17). Στοιχεία που, αν μη τι άλλο, απεικονίζουν ένα βεβαρημένο σκηνικό. Τουλάχιστον στην παρούσα φάση. Και φυσικά χωρίς να αναιρείται η βούληση και η εμπειρία της Διοίκησης, που είναι ικανή να αλλάξει τα δεδομένα.

Ομαλή η εξυπηρέτηση όλων των υποχρεώσεων

Μάλιστα, οι ίδιες πηγές που είναι κοντά στην εταιρεία, επισημαίνουν:

«Η ΕΥΣ και ο Όμιλος εμφάνισαν σημαντικά βελτιωμένη εικόνα λειτουργικής κερδοφορίας το 2019, η οποία εκτιμάται ότι θα είναι ακόμα μεγαλύτερη εντός του 2020 και τα επόμενα χρόνια.

Το γεγονός αυτό σε συνδυασμό με τις μακροπρόθεσμο προφίλ αποπληρωμής μεγάλου ύψους των συνολικών υποχρεώσεων (μακροπρόθεσμος δανεισμός, ρυθμισμένες υποχρεώσεις από την συμφωνία εξυγίανσης) εγγυώνται την ομαλή εξυπηρέτηση όλων των υποχρεώσεων της Εταιρίας, χωρίς την ανάγκη προσφυγής σε νέα χρηματοδότηση.

Οι υποχρεώσεις αυξήθηκαν σημαντικά από την υιοθέτηση του ΔΠΧΠ 16 (περίπου κατά 900 εκατ. ευρώ) λόγω της σχετικά μακροπρόθεσμης διάρκειας των μισθώσεων

Τα συνολικά χρηματοοικονομικά έξοδα της Εταιρείας το 2019 είναι επιβαρυμένα κατά 21 εκ. ευρώ από τις λειτουργικές μισθώσεις, οι οποίες στην ουσία είναι αναταξινόμηση των σχετικών εξόδων (από λειτουργικό κόστος σε χρηματοοικονομικό). Χωρίς την υιοθέτηση του ΔΠΧΠ 16, τα χρηματοοικονομικά έξοδα είναι στα ίδια επίπεδα σε σχέση με το 2018 (37 εκατ.  πέρσι έναντι 37,6 εκατ. το 2018) .

Σε ό,τι αφορά τους  δείκτες ρευστότητας, αυτοί επηρεάζονται και από την υιοθέτηση του προτύπου ΔΠΧΠ 16 και άρα δεν είναι απόλυτα συγκρίσιμοι με το 2018. Επιπρόσθετα, οι δείκτες αυτοί είναι στα ίδια επίπεδα με τις άλλες μεγάλες εταιρίες λιανεμπορίου, λόγω της δομής λειτουργίας του κλάδου.»

Εκ των πραγμάτων το μεγάλο, και ιδιαίτερα απαιτητικό, «στοίχημα» για τον  Σκλαβενίτη δίνει μεν ενθαρρυντικά δείγματα γραφής, αλλά πολλά μένει να κριθούν στη συνέχεια.

Με 27.697 υπαλλήλους

Ειδικά μάλιστα, όταν πέραν όλων των άλλων πρόκειται για τον μεγαλύτερο Έλληνα εργοδότη. Με 27.697 υπαλλήλους, μετά και από τις περυσινές περίπου 1.000 νέες προσλήψεις.

Αυτές οι θέσεις εργασίες υπολείπονται μόνο κατά 435 από το σύνολο του προσωπικού που έχει ο διεθνοποιημένος όμιλος της Coca Cola…

To σύνολο των δαπανών για τους εργαζόμενους του Σκλαβενίτη ανήλθε πέρυσι στα 493,3 εκατ. ευρώ, μαζί τις εργοδοτικές εισφορές. Αντιστοιχούσε δε στο 15,3% των συνολικών εξόδων του λιανεμπορικού ομίλου που έφτασαν στα 3,2 δισ. ευρώ.

Όπως έλεγε ο Αριστοτέλης Ωνάσης «ποτέ μην αρχίζεις μια δουλειά αν ο φόβος της ήττας επισκιάζει την προοπτική της νίκης».

Και τουλάχιστον μέχρι τώρα οι Σκλαβενίτηδες δεν δείχνουν να φοβούνται…

Ακολουθήστε το mononews.gr στο Google News για την πιο ξεχωριστή ενημέρωση