Χωρίς ακτοπλοϊκά δρομολόγια από τον Πειραιά, χωρίς ρυμουλκά και κρουαζιερόπλοια, χωρίς διακίνηση εμπορευματοκιβωτίων, χωρίς εργασίες η Ζώνη επισκευών σήμερα στον Πειραιά, από την 24ωρη απεργία που κήρυξαν πέντε ναυτικά σωματεία και τα εργατικά συνδικάτα στον Σταθμό Εμπορευματοκιβωτίων και στην Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη.

Σε κοινή συνέντευξη τύπου που έδωσαν, οι πρόεδροι: Σταύρος Τουμανίδης: Πρόεδρος Σωματείου Κατεργασίας Ξύλου και Ναυπηγοξυλουργών, Άκης Αντωνίου, Πρόεδρος του παραρτήματος Πειραιά του Συνδικάτου Μετάλλου και Ναυπηγοεπισκευαστικής Βιομηχανίας Ελλάδας, Μάρκος Μπεκρής, Πρόεδρος Ένωσης Εργαζομένων Διακίνησης Εμπ/τίων στις προβλήτες του Πειραιά ΕΝΕΔΕΠ, Ευστράτιος Γεωργάκης, Πρόεδρος Πανελλήνιας Ένωσης Πληρωμάτων Ρυμουλκών και Ναυαγοσωστικών, Άγγελος Γαλανόπουλος, Πρόεδρος Πανελλήνιας Ένωσης Κατώτερων Πληρωμάτων Μηχανής ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ, Ιωάννης Μαγγανάς, Α’ Γενικός Γραμματείας Πανελλήνιας Ένωσης Μηχανικών ΠΕΜΕΝ, επισήμαναν ότι “το πρώτο και το κύριο για εμάς είναι να πηγαίνουμε στις δουλειές μας υγιείς και ασφαλείς και να γυρίζουμε πίσω υγιείς στις οικογένειες μας και τα σπίτια μας” και πρόσθεσαν:

“Η επιχειρηματική δραστηριότητα έχει αυξηθεί με πολύ μεγάλους ρυθμούς τα τελευταία χρόνια. Και το αντίκτυπο αυτής είναι στα κορμιά μας. Τα σημάδια φαίνονται κάθε μέρα. Και έχουμε πάρα πολλά σημάδια. Για εμάς σημάδια είναι σακατεμένοι άνθρωποι, νεκροί, τραυματίες, ακρωτηριασμένοι, τα οποία πυκνώνουν. Αυτό είναι το αντίκτυπο της ανάπτυξης που υπάρχει στο λιμάνι του Πειραιά”.

Αναλυτικά οι θέσεις των εκπροσώπων των εργατικών φορέων έχουν ως εξής:

Μάρκος Μπεκρής

“Στις προβλήτες ΙΙ και ΙΙΙ με ευθύνη όλων των κυβερνήσεων και της εργοδοσίας δεν εφαρμόζεται η νομοθεσία έτσι ώστε να ασφαλιζόμαστε στα βαρέα και ανθυγιεινά επαγγέλματα. Ήδη από το 2012, η νομοθεσία από το ΕΦΚΑ και το Συμβούλιο Κοινωνικής Ασφάλισης εξηγεί εμπεριέχει το δικό μας χώρο και κλάδο ώστε να ασφαλίζεται σύμφωνα με το κανονισμό για τα ΒΑΕ. Η μη εφαρμογή τους σημαίνει 700 εργαζόμενοι είναι υπό-ασφαλισμένοι. Με άμεση συνέπεια για τους μεγαλύτερους συναδέλφους αντί για τα 62 τους να βγαίνουν στη σύνταξη στα 67 τους. Αυτό σημαίνει ότι είναι εκτεθειμένοι σε κίνδυνο εργατικού ατυχήματος ή δυστυχήματος και επαγγελματικών ασθενειών για πάρα πολύ καιρό. Αυτό έρχεται να συνδεθεί με το γεγονός ότι κλείνει ένας χρόνος από τον θάνατο του συναδέλφου μας του Δημήτρη Δαγκλή ο οποίος σκοτώθηκε εν ώρα εργασίας και με κύρια αιτία ότι δεν υπήρχαν μέτρα υγείας, ασφάλειας και πρόληψης τέτοιων ατυχημάτων παρά τις επανειλημμένες υποδείξεις των εργαζομένων και του σωματείου μας στις εργοδοτικές πλευρές, είτε για την θυγατρική της Cosco, την ΣΕΠ. ΑΕ, είτε μιλάμε για την D-Port είτε για τους εργολάβους που χρησιμοποιεί.

Παράλληλα υπάρχουν πάρα πολλά εργατικά ατυχήματα. Είναι ενδεικτικό πως από την ίδρυση του σωματείου ΕΝΕΔΕΠ υπάρχουν εκατοντάδες μικρότερα ή μεγαλύτερα εργατικά ατυχήματα όπως το πιο πρόσφατο. Λόγω σάπιων ρελιών, κυκλιδωμάτων συνάδελφος μας έπεσε από τα 14 μέτρα.

Το πρώτο και το κύριο για εμάς είναι να πηγαίνουμε στις δουλειές μας υγιείς και ασφαλείς και να γυρίζουμε πίσω υγιείς στις οικογένειες μας και τα σπίτια μας.

Και το λέω αυτό, γιατί λίγους μήνες μετά την πτώση του συναδέλφου μας, ήρθαν πλοία, τα οποία πάλι είχαν σαπισμένα ρέλια και κάγκελα και αν δεν είχε γίνει παρέμβαση του σωματείου ΕΝΕΔΕΠ στο Λιμενικό, οι συνάδελφοι μας θα δούλευαν εκτεθειμένοι στους ίδιους κινδύνους, Μόνο με παρέμβαση του σωματείου σταμάτησαν οι εργασίες σε αυτά τα πλοία.

Επίσης, αυτή τη στιγμή η Cosco με τις πλάτες της κυβέρνησης, έχει βρει έναν τρόπο 200 εργαζόμενοι να δουλεύουν στο λιμάνι και να είναι εκτός σύμβασης. Είναι εργαζόμενοι με συμβάσεις ελαστικής μορφής, δεν παίρνουν δώρα, δεν παίρνουν επιδόματα, δεν παίρνουν άδειες μέσα από ένα επαγγελματικό σωματείο που έφτιαξαν πριν 2-3 χρόνια. Μιλάμε πραγματικά για μία κατάσταση ζούγκλας, μέσα στην ανασφάλεια. Και αυτοί οι εργαζόμενοι καλύπτουν ανάγκες σε όλη την έκταση του λιμανιού του Πειραιά. Άρα το να χρησιμοποιούνται αυτές οι μορφές απασχόλησης, οι εργαζόμενοι να είναι μέσα στην ανέχεια που η ακρίβεια και ο πληθωρισμός μας έχει τσακίσει, δεν μπορούμε να αφήσουμε αυτή την κατάσταση να συνεχιστεί.

Στο δύσκολο χειμώνα που όλοι μας ζητούν να βάλλουμε πλάτη, οι εργαζόμενοι έχουμε την δυνατότητα να κάνουμε δύσκολο το χειμώνα για όλους αυτούς, οι οποίοι μας έχουν φτάσει σε αυτή τη κατάσταση που περιγράφουμε σήμερα”.

Άγγελος Γαλανόπουλος

“Πέντε ναυτεργατικά σωματεία πήραμε την πρωτοβουλία για προειδοποιητική απεργία με έκταση το λιμάνι του Πειραιά και χρόνο για ένα 24ωρο. Το πλαίσιο το οποίο θέτουμε έχει δύο πλευρές. Το πρώτο μας αίτημα αφορά την αναθεώρηση του Κώδικα Ιδιωτικού Ναυτικού Δικαίου, το οποίο βρίσκεται στην νομοπαρασκευαστική επιτροπής του Υπουργείου Ναυτιλίας και απ΄όσα γνωρίζουμε θεωρούμε ότι προσπαθούν να εφαρμόσουν τα διεθνή ελάχιστα δημιουργώντας τριτοκοσμικές συνθήκες γαλέρας σε όλες τις κατηγορίες πλοίων για όλα τα πληρώματα. Ζητούμε την απόσυρση της αναθεώρησης του ΚΙΔΝ.

Και το δεύτερο, αφορά την ανανέωση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, που καθορίζει το σύνολο των δικαιωμάτων που απολαμβάνουμε ως εργαζόμενοι. Ζήσαμε ένα καλοκαίρι που η εφοπλιστική παραβατικότητα στο σύνολο των δικαιωμάτων εργαζομένων ( υπερεργασία, απλήρωτη εργασία και υπερωρίες, απλήρωτα επιδόματα από την ΣΣΕ, σακατεμένοι, νεκροί, εργασιακές συνθήκες που εξευτελίζουν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια) ήταν όλα παρόν σε έναν οργασμό τουριστικής περιόδου με τρεις φορές αύξηση στα ακτοπλοϊκά εισιτήρια. Στέναζαν οι εργαζόμενοι που ήθελαν να πάνε διακοπές και ο νησιώτης που ήθελε να δει το σπίτι του για να κερδίζουν οι εφοπλιστικές εταιρείες

Ήταν ανάγκη να υπάρξει μία οργάνωση στους ναυτεργάτες και να πάρουμε αποφάσεις οι οποίες δεν σταματούν με την 24ωρη απεργία και θα κλιμακώσουμε στις 9 Νοέμβρη. Είναι λαμπρό το πεδίο για κλιμάκωση όχι μόνο σε αυτά που έχουμε πει αλλά και με αιτήματα που αφορούν την ακρίβεια, φτώχια, πληθωρισμός”.

Ευστράτιος Γεωργάκης

“Η εργοδοσία κατήγγειλε τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας στο κλάδο μας, τα ρυμουλκά, για πρώτη φορά στην ιστορία. Το πλάνο είναι να υπάρξει μία τρίμηνη διαπραγμάτευση. Ξεκινώντας την διαπραγμάτευση, στείλαμε άμεσα αίτημα για να ξεκινήσει ο διάλογος. Έχει περάσει ένας μήνας συνεχίζουν να μας στέλνουν εξώδικα και να μας λένε ότι κάποια στιγμή θα συζητήσουμε. Εκτιμούμε ότι ο πλάνο είναι να περάσει ο επίσημος χρόνος της διαπραγμάτευσης, να μην έχουν προχωρήσει, και να πάψουν να υπάρχουν οι συλλογικές μας συμβάσεις. Εμείς ξεκαθαρίσαμε την θέση μας ότι αυτό δεν θα το αφήσουμε. Αυτή η 24ωρη πανελλαδική απεργία, είναι η αρχή για να βγούμε μπροστά και να προχωρήσουμε και σε πιο άμεσες κινητοποιήσεις και με μπαράζ ενεργειών, με πρώτο στόχο να κάτσουμε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.

Πλέον τίθεται και το θέμα ασφάλειας, είχαμε ένα μεγάλο δυστύχημα την Παρασκευή. Χάσαμε έναν συνάδελφο. Ξέρουμε ότι αιτία πίσω από αυτό, είναι η έλλειψη κανονισμού που να προβλέπει τα minimum στο θέμα της ασφάλειας. Οι πιέσεις του σωματείου είναι να προσπαθούμε να πείσουμε τις αρχές ότι υπάρχει ένας κανονισμός που να είναι ενήμερος και με τις σημερινές συνθήκες εργασίας, πχ τα νέα μεγάλα μήκη των πλοίων. Και ένας κανονισμός που καταρτίστηκε πριν από 30 και 40 χρόνια. Τα πλοία έχουν μεγαλώσει, τα ρυμουλκά δεν έχουν μπει στη διαδικασία να αναθεωρήσουν τους κανονισμούς ασφαλείας. Εμείς στέλνουμε αίτημα προς το Υπουργείο να πάρει θέση και ακόμα δεν έχουμε πάρει απάντηση. Θα συνεχίζουμε να πιέζουμε”.

Άκης Αντωνίου

“Δεν μας πρόλαβε η πανελλαδική απεργία στις 9/11, προέκυψε η ανάγκη και μία σειρά αφορμές ώστε να βγούμε σε 24ωρη απεργία στις 25/10 σε απεργία. Στόχο να νεκρώσει το λιμάνι σε όλες τις δραστηριότητες, το οποίο θα επιτευχθεί κόντρα σε θεούς και δαίμονες.

Η επιχειρηματική δραστηριότητα στο χώρο του λιμανιού του Πειραιά καλπάζει, τα κέρδη είναι αμύθητα. Κάθε φορά που τα διαβάζουμε στις εφημερίδες – σε όλους τους τομείς, στην ναυπηγο-επισκευή, τα containners, την ακτοπλοϊκά, την κρουαζιέρα,- τα κέρδη είναι αμύθητα και βγαίνουν στις δικές μας πλάτες προσπαθώντας κάθε φορά να παίρνουμε ψίχουλα.

Βασικό αίτημα στην απεργία, να παρθούν άμεσα μέτρα για την υγιεινή και την ασφάλεια στους χώρους δουλειάς, Η κατάσταση δεν πάει άλλο. Η δραστηριότητα έχει αυξηθεί με πολύ μεγάλους ρυθμούς τα τελευταία χρόνια. Έχουμε πάρα πολλά σημάδια. Για εμάς σημάδια είναι σακατεμένοι άνθρωποι, νεκροί, τραυματίες, ακρωτηριασμένοι, τα οποία πυκνώνουν. Έχουμε πολύ άσχημη εμπειρία από το παρελθόν ότι πριν από όλα τα μεγάλα θανατηφόρα δυστυχήματα, τα οποία έγιναν στο χώρο της ναυπηγοεπισκευαστικής ζώνης, υπήρχε μία σειρά δεκάδων μικρών και μεγαλύτερων. Έτσι, πήραμε την απόφαση σε αυτή τη φάση να απεργήσουμε για να προλάβουμε πριν γίνει το μεγάλο κακό. Γιατί ήδη, εν μέρει, έχει γίνει το κακό, γιατί όταν ένας άνθρωπος σακατεύεται, ειδικά στις παραγωγικές ηλικίες που είμαστε εμείς με οικογένεια, είναι πολύ μεγάλο κακό από μόνο του.

Έχουμε δεκάδες παραδείγματα με νέα παιδιά που πήγαν για μεροκάματο και είχαν την τύχη να μην σκοτωθούν, αλλά τώρα να είναι σε ένα σπίτι κατάκοιτοι και σακατεμένοι.

Πριν 10 μέρες, είχαμε ένα πολύ σοβαρό ατύχημα στα ναυπηγεία του Διαμαντή στη Σαλαμίνα με πτώση συναδέλφου στα 14 μέτρα λόγω μη κατάλληλης σκαλωσιάς, ο οποίος βρίσκεται και νοσηλεύεται στο νοσοκομείο και δεν ξέρουμε σε τι κατάσταση θα βγει από εκεί. Ο συνάδελφος που έπεσε μέσα στο αμπάρι από τα 14 μέτρα για να βγει από το αμπάρι στην επιφάνεια χρειάστηκαν 4 ώρες, ευτυχώς δεν είχε κάποια εσωτερική αιμορραγία θα είχε πεθάνει εκεί μέσα, και χρειάστηκε να έρθει κλιμάκιο των ΕΜΑΚ από την Ελευσίνα για να τον βγάλουν.

Είναι καμπανάκια που χτυπάνε κάθε μέρα. Αυτό είναι το αντίκτυπο της ανάπτυξης που υπάρχει στο λιμάνι του Πειραιά. Τα λέγαμε και τα λέμε και συνεχώς βρίσκουμε μπροστά μας την συνεχή υποβάθμιση των ελεγκτικών μηχανισμών του κράτους και των κυβερνήσεων.

Έχουμε το Σώμα Επιθεωρητών σε ανεξάρτητη αρχή, δεν υπάγεται δηλαδή πουθενά και δεν δίνει πουθενά λογαριασμό σε κυβερνητικό επίπεδο, δεν υπάγεται πια στο Υπουργείο Εργασίας. Έχουμε την υποβάθμιση των 5μελών επιτροπών υγιεινής και ασφάλειας με την υπολειτουργία τους. Έχουμε μία σειρά από αιτήματα επαναλειτουργίας του Κέντρου Υγείας στο Πέραμα, δίπλα στο χώρο που εργάζονται χιλιάδες εργαζόμενοι με βαριές δουλειές και καθημερινά ατυχήματα. Ζητάμε επίσης ειδικά συνεργεία που θα μπορούν σε αυτές τις έκτακτες καταστάσεις όπως περιέγραψα και πριν με το ατύχημα στη Σαλαμίνα, να επεμβαίνουν κα να σώζουν ζωές, ζητάμε Σταθμό που θα μπορεί να δίνει πρώτες βοήθειες. Πχ το καλοκαίρι έχουμε παρά πολλά περιστατικά με εμφράγματα όταν δουλεύουμε σε 40ο C και 60ο C. Τα ζητάμε πολύ καιρό και η μη εφαρμογή τους φαίνεται με το πιο τραγικό τρόπο.

Και επειδή τα ναύλα καλπάζουν και οι επισκευές των πλοίων γίνονται με όλο κα μεγαλύτερη πίεση στους συναδέλφους μας να δουλεύουν παραπάνω με μεγαλύτερη εντατικοποίηση ώστε να φύγει η δουλεία να ριχτεί πάλι στη θάλασσα το καράβι γιατί μπορεί να χάνει 200.000-400.000 ευρώ τη μέρα, αυτό οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε τραγωδίες”.

Διαβάστε επίσης

Απεργία στα πλοία στις 25 Οκτωβρίου