Συμμάχους, που τα τελευταία χρόνια τηρούσαν «σιγή ιχθύος», βρίσκει σταδιακά η ναυτιλιακή βιομηχανία, απέναντι στη πρόθεση της Ευρωπαϊκής Ένωσης να επιβάλει ένα περιφερειακό σύστημα εμπορίας ρύπων για τα πλοία.

Τελευταία μεγάλοι νηογνώμονες, όπως ο Αγγλικός Νηογνώμονες (Lloyds Register), αλλά πρόσφατα και traders, όπως η Trafigura, διαχωρίζουν την θέση τους από τα τεκταινόμενα στους κόλπους της ΕΕ και την ψήφιση από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο της πρότασης για την ένταξη του κλάδου σε σύστημα εμπορίας.

Φορείς οι οποίοι τα τελευταία χρόνια είχαν κατηγορηθεί για την στάση τους από τους φορείς που εκπροσωπούν τις ναυτιλιακές εταιρείες, και είχαν κληθεί να λάβουν θέση υπέρ της ναυτιλίας.

Όσον για την Ευρώπη, παρά το γεγονός ότι διαθέτει την μεγαλύτερη ναυτιλία στον κόσμο, κυρίως λόγο του ελληνόκτητου στόλου, γεγονός που της προσδίδει ένα από τα λίγα ατού που διαθέτει απέναντι στον οικονομικό ανταγωνισμό από ΗΠΑ και Κίνα, θα μπορούσε να πει κανείς ότι «στρουθοκαμηλίζει».

Χαρακτηριστικές είναι και οι δηλώσεις του κ. Πάνου Λασκαρίδη από την περίοδο που ήταν πρόεδρος της Ένωσης Ευρωπαίων Εφοπλιστών (ECSA): «Η Ευρώπη έχει ένα μόνο μεγάλο στρατηγικό όπλο, τον τεράστιο εμπορικό της στόλο, που αποτελεί το 40% της παγκόσμιας χωρητικότητας. Τα νομοθετικά σώματα της Ευρώπης πρέπει να κατανοήσουν τον ρόλο της ναυτιλίας. Πρέπει λοιπόν αντί για να μας σηκώνει το δάχτυλο και να μας δακτυλοδείχνει η Ευρώπη να σταθεί στο πλευρό μας, να είναι πίσω μας, να μας υποστηρίξει ούτως ώστε η ναυτιλία να μπορέσει να συνεχίσει να εκτελεί αυτόν το σκοπό τον οποίο εκτελεί και να ανταποκριθεί στις προκλήσεις τις οποίες έχει, οι οποίες είναι μεγάλες και πολλές. Είναι κυρίως η διάσταση μεταξύ στενά ερμηνευόμενης ευρωπαϊκής ναυτιλιακής πολιτικής και των διεθνών κανονισμών, πράγμα το οποίο αντανακλάται σε πολλά θέματα».

Όσον αφορά τη θέση της ναυτιλίας, αυτή αποτυπώνεται από τον περιεκτικό και σαφή λόγο του προέδρου της Ένωσης Ελλήνων Εφοπλιστών Θεόδωρου Βενιάμη: «Σε καμία περίπτωση όμως δεν πρέπει, να αναπτυχθούν περιφερειακές πολιτικές εισπρακτικού χαρακτήρα με καθαρά και μόνο οικονομική στόχευση, όπως είναι η περίπτωση των προτάσεων αναθεώρησης και επέκτασης του Ευρωπαϊκού Συστήματος Εμπορίας Δικαιωμάτων Εκπομπών (EU ETS)».

Πιστή στο όραμα για πράσινη ναυτιλία

Και η ίδια η ναυτιλιακή βιομηχανία δεν κάθεται με «δεμένα χέρια». Ο κλάδος έχει δεσμευτεί να μειώσει κατά 50% τις εκπομπές έως το 2050, και προς αυτή τη ρότα κινείτε σταθερά. Για τον σκοπό αυτό προωθεί μια διεθνή συμφωνία η οποία, έρχεται να ακυρώσει στη πράξη τις προθέσεις της Ευρώπης. Παρόλα αυτά η συμφωνία δεν έχει κλείσει ακόμα. Ειδικότερα οι θέσεις που εκφράζει η παγκόσμια κοινότητα μπορούν να συνοψιστούν ως εξής:

Ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες θεωρούν ότι τα πλέον περιβαλλοντικά επιβλαβή πλοία θα πρέπει να αποσυρθούν έως το 2029, εκτός αν καταφέρουν να συμμορφωθούν με τους κανόνες.

Στην Ασία χώρες, όπως η Κίνα και η Ιαπωνία, που είναι άμεσοι ανταγωνιστές της Ευρωπαϊκής ναυτιλίας, εκτιμούν ότι η πρόταση της Ευρώπης είναι υπερβολικά αυστηρή και αντιπροτείνουν μηχανισμούς επιβολής προστίμων ή κυρώσεων, σε περίπτωση μη συμμόρφωσης με τους περιβαλλοντικούς κανόνες.

Επίσης περιβαλλοντικές οργανώσεις, όπως και οι χώρες που θεωρούνται πιο ευάλωτες έναντι της Κλιματικής Αλλαγής, επιδιώκουν την επιβολή ακόμη πιο αυστηρών μέτρων, υποστηρίζοντας ότι οι εκπομπές θα συνεχίσουν να αυξάνονται και τα επόμενα χρόνια.

Ωστόσο οι συγκρίσεις που κάνουν, είναι πέραν κάθε προηγούμενης μαθηματικής γνώσης. Συγκρίνουν τις εκπομπές ενός παγκόσμιου κλάδου, με αυτούς μιας χώρας όπως η Γερμανία, αντί να τις συγκρίνουν με άλλες μεγάλες παγκόσμιες βιομηχανίες, όπως για παράδειγμα η αυτοκινητοβιομηχανία.

Ακολουθήστε το mononews.gr στο Google News για την πιο ξεχωριστή ενημέρωση