Σημαντικές παρουσίες στην εκδήλωση για την έκδοση «Ελλήνων Έργα. Η Κοινωνική Προσφορά της Ναυτιλίας»

Αναγνωρίζοντας το σπουδαίο κοινωνικό έργο των εκπροσώπων του ελληνικού εφοπλισμού, η εφημερίδα “Ναυτεμπορική” απογράφει σημαντικά δείγματα της ανεκτίμητης προσφοράς των Ελλήνων Εφοπλιστών στο λεύκωμα “Ελλήνων Έργα. Η Κοινωνική Προσφορά της Ναυτιλίας”

Η παρουσίαση του λευκώματος έγινε σε μια λαμπερή εκδήλωση στο Ίδρυμα Ευγενίδου, παρουσία διακεκριμένων εκπροσώπων της ναυτιλιακής κοινότητας.

Άγνωστα χνάρια μεγαλοψυχίας, γενναιοδωρίας και υπέρβασης του «εγώ», επιμελώς κρυμμένα από τη δημοσιότητα και το ευρύ κοινό. Υποφωτισμένες πράξεις αλτρουισμού που ανακλούν τις υψηλές αξίες και τα ιδανικά των Ελλήνων Εφοπλιστών.

Βιογραφικά στοιχεία μέσα από τα οποία αναγνωρίζουμε την πολυσχιδή προσωπικότητα μεγάλων ευεργετών οι οποίοι διέπρεψαν στα θαλάσσια έργα. Ανεκτίμητες προσφορές πλοιοκτητών που συνεισέφεραν τα μέγιστα στη δημιουργία κοινωφελών έργων με σημαντικό θετικό αντίκτυπο. Ελλήνων Έργα με τη σφραγίδα της φιλοπατρίας, της γενναιοδωρίας, της αγάπης και της ευγνωμοσύνης προς τον Έλληνα, τον συνάνθρωπο, τον συμπατριώτη.

Στην έκδοση καταγράφει τον βίο επιφανών Ελλήνων Εφοπλιστών οι οποίοι διακρίθηκαν για το επιχειρηματικό τους δαιμόνιο, τις ιδιοφυείς κινήσεις του στο χώρο του θαλάσσιου εμπορίου, την τόλμη των αποφάσεών τους, το πρακτικό τους πνεύμα, την ακαταπόνητη φιλεργία τους και την άριστη εκτίμηση του διεθνούς ναυτιλιακού γίγνεσθαι. Εκτός αυτών όμως, οι άνθρωποι αυτοί ξεχώρισαν για την έντονη φιλανθρωπική, κοινωνική και πολιτιστική δράση που ανέπτυξαν ταυτόχρονα με την επαγγελματική τους καταξίωση.

«Ως ένα ξεχωριστό έργο του εκδοτικού οργανισμού της “Ν”, που το 2024 θα κλείσει 100 χρόνια ζωής» χαρακτήρισε το «Ελλήνων Έργα» στον χαιρετισμό του ο διευθυντής της «Ναυτεμπορικής» Σπύρος Κτενάς, ευχαριστώντας θερμά την οικογένεια Μελισσανίδη που έδωσε συνέχεια στη μεγαλύτερη οικονομική εφημερίδα της χώρας. Τόνισε ότι η συγκεκριμένη έκδοση υλοποιήθηκε προκειμένου να γνωρίσει η ελληνική κοινωνία ότι οι Έλληνες εφοπλιστές μέσω των ιδρυμάτων και των οργανισμών τους προσφέρουν στην πατρίδα.

Ο υφ. Ναυτιλίας, Ιωάννης Παππάς, απευθύνοντας χαιρετισμό στην εκδήλωση, είπε ότι την περίοδο 2012-2022, τα χρόνια της μεγάλης οικονομικής και κοινωνικής κρίσης στην πατρίδα μας, η ναυτιλία συνεισέφερε 145εκατ. ευρώ στην ελληνική οικονομία. Πρόσθεσε επίσης ότι το 2022 οι εισροές στο ελληνικό ισοζύγιο πληρωμών από τις θαλάσσιες μεταφορές ανήλθαν στα 21 δισ. ευρώ, αποτελώντας μια από τις μεγαλύτερες προσφορές.

Ο γραμματέας του διοικητικού συμβουλίου της ΕΕΕ και πρόεδρος της Intercargo, Δημήτρης Φαφαλιός, επεσήμανε μεταξύ άλλων ότι «Η ελληνική ναυτιλία μας γεμίζει εθνική υπερηφάνεια όχι μόνο λόγω του ηγετικού της ρόλου στην παγκόσμια οικονομία, αλλά και για το έντονο και συνεπές κοινωνικό της αποτύπωμα στην πατρίδα».

Ο Λεωνίδας Δημητριάδης Ευγενίδης, πρόεδρος του Ιδρύματος Ευγενίδου, αναφέρθηκε στο φιλανθρωπικό έργο της ναυτιλίας επισημαίνοντας ότι ο Ευγένιος Ευγενίδης, ιδρυτής του Ιδρύματος Ευγενίδου, ήταν αυτός που πίστευε ότι σημασία δεν έχει τι θα δώσεις στον άλλον, αλλά να τον μάθεις να δημιουργείς. Τόνισε επίσης «από την Ελλάδα αυτή τη στιγμή λείπουν δεξιότητες», προσθέτοντας ότι «η πατρίδα μας θα πρέπει να αποκαταστήσει τις γνώσεις στα νέα παιδιά».

Από την πλευρά του ο Cap Παναγιώτης Τσάκος, ιδρυτής των Ιδρυμάτων «Μαρία Τσάκος», έκανε ιδιαίτερη αναφορά στο πολύ σημαντικό έργο του Ευγένιου Ευγενίδη, ενώ αναφορικά με την πρωτοβουλία της «Ν», ότι εμπλουτίζει την ελληνική βιβλιογραφία με ένα αξιόλογο πόνημα, που αποβλέπει στην ενημέρωση της κοινής γνώμης πάνω στα κοινωφελή έργα και τις ευεργεσίες των ναυτιλιακών ιδρυμάτων.

«Έχουμε τιμηθεί κατ’ επανάληψη από την ελληνική πολιτεία για την προσφορά μας» είπε ο πρόεδρος του Ιδρύματος Αικατερίνης Λασκαρίδη, Πάνος Λασκαρίδης, επισημαίνοντας ότι «αυτές τις τιμές πρέπει να τις εκλαμβάνουμε σαν συνεχή υπενθύμιση για το χρέος μας να προσφέρουμε στην πατρίδα». Χαρακτήρισε επίσης το χρέος αυτό, «χρέος τιμής», το οποίο πάντα πληρώνεται στο ακέραιο και «είμαστε εμείς που πρέπει να τιμούμε την πολιτεία με αυτόν τον τρόπο» ανέφερε.

Ο Γιώργος Α. Τσαβλίρης, πρόεδρος του Πολιτιστικού Ιδρύματος Τσαβλίρη, είπε ότι δεν «χρειάζεται να έχει μεγάλη περιουσία, αλλά μεγάλη καρδιά» και «ό,τι δίνει κανείς το δίνει από την ψυχή του. Εμείς αυτό που προσπαθούμε να κάνουμε είναι να βοηθήσουμε για τις μελλοντικές γενιές».

Παρουσιάζοντας το έργο η συγγραφέας και επιμελήτρια Γκρέτα Χριστοφιλοπούλου, είπε τα εξής:

«Πριν αναφερθώ στην εξαιρετική έκδοση που παρουσιάζουμε σήμερα, θα ήθελα να σας πάρω μαζί μου σε μια βόλτα στην κλασική Αθήνα. Μια βόλτα αναγκαία για να ανιχνεύσουμε το μακραίωνο ιστορικό παρελθόν αλλά και τις ρίζες που έχει η προσφορά των πλοιοκτητών στην πόλη και το κοινωνικό σύνολο. Εκεί, θα συναντήσουμε τον θεσμό της Τριηραρχίας, της συντήρησης δηλαδή ενός πολεμικού πλοίου από τον Τριήραρχο, ο οποίος φυσικά ανήκει στις εύπορες τάξεις της Αθηναϊκής Δημοκρατίας.

Βλέπουμε λοιπόν ότι οι ανάγκες της προστασίας της πόλης επιτάσσουν οι πλουσιότεροι ελεύθεροι πολίτες να αναλαμβάνουν το υπέρογκο κόστος της συντήρησης μιας τριήρους, προκειμένου να ελαφρυνθεί η κοινότητα. Σε ανταπόδοση, τους απονέμεται το αξίωμα του ναυάρχου και η δυνατότητα να οδηγούν οι ίδιοι το πολεμικό πλοίο στη μάχη, αν αυτό απαιτηθεί. Αν θωρείτε κάτι τέτοιο εύκολο, σημειώστε ότι στα μέσα του 4ου αιώνα, οι δαπάνες της Τριηραρχίας κατέστησαν δυσανάλογες ακόμα και για τους tycoon της εποχής, με αποτέλεσμα να τις αναλαμβάνουν εξ ημισείας.

Εδώ υπάρχει μικρή, αλλά σημαίνουσα λεπτομέρεια: ευκατάστατοι στον αρχαίο προβιομηχανικό κόσμο, ήταν οι γαιοκτήμονες. Ακόμα και εκείνοι που συντηρούσαν εμπορικούς στόλους, οι πλοιοκτήτες της εποχής, είχαν κεφαλαία τα οποία προέρχονταν από τον αγροτοκτηνοτροφικό τομέα. Η ναυτιλία, ήταν επιχειρηματική επένδυση υψηλού ρίσκου και δεν υπήρχε εγγυημένη επιτυχία. Επίσης δεν υπήρχαν τράπεζες για να δανείζουν κεφάλαια. Το κατεπίστευμα ήταν η γη και τα ζώα, τα λάφυρα πολέμου αλλά και η πειρατεία που είναι περίπου νόμιμη δραστηριότητα.

Εκτός όμως από τις τριήρεις, οι πλοιοκτήτες χορηγούσαν θεατρικές παραστάσεις και έβλεπαν το όνομά τους να αναγράφεται στις σχετικές λίστες των ευεργετών της πόλης και μάλιστα πριν το όνομα του ποιητή! Εν κατακλείδι η Ιστορία ξέρει να τιμά όσους προσφέρουν.

Αντιλαμβάνεστε λοιπόν ότι ο θεσμός του sponsoring ξεκινά απ’ την Αρχαία Ελλάδα ενώ η ίδια η λέξη sponsoring προέρχεται από το ελληνικό ρήμα σπένδω, εξ’ ου και η σπονδή, δηλαδή η τελετουργική πράξη όπου οι αρχαίοι έχυναν κρασί στη γη προς τιμή των θεών. Με μικρές αναγωγές και μεγάλα χρονικά και ιστορικά άλματα, φτάνουμε στο σήμερα και διαπιστώνουμε ενδιαφέρουσες ομοιότητες και συνάψεις.

Ή μάλλον όχι ακριβώς στο σήμερα αλλά στο όχι και τόσο μακρινό 1990 όταν πρόεδρος της ΕΕΕ ήταν ο αείμνηστος Στάθης Γουρδομιχάλης και διευθυντής ο Ευστάθιος Ξινός. Εγώ νεαρή ρεπόρτερ είχα το θράσος να τους ζητήσω να καταγράψω την κοινωνική προσφορά των μελών της Ένωσης. Όπως μου εξήγησαν ευγενικά, κάτι τέτοιο δεν ήταν δυνατό, αφού θα ερχόμουν αντιμέτωπη με έναν τεράστιο όγκο αποδεικτικών στοιχείων, την επιθυμία ορισμένων πλοιοκτητών να μη γίνει γνωστό το φιλανθρωπικό τους έργο και τέλος τον κίνδυνο να μην συμπεριληφθούν κάποιοι πλοιοκτήτες στην καταγραφή και να υπάρξουν παρεξηγήσεις.

Και επειδή τα ίδια κολλήματα εξακολουθούν να ενδημούν στους ναυτιλιακούς κύκλους, αποφασίσαμε να επικεντρωθούμε όχι στους πλοιοκτήτες ως άτομα αλλά στα Ιδρύματα που έχουν συστήσει με σκοπό να προσφέρουν στο κοινωνικό σύνολο. Όπως απεδείχθη, ούτε και η πρόσβαση σε αυτή τη φαινομενικά περιορισμένη λίστα ήταν υγιεινός περίπατος στα ενδότερα κάθε οργανισμού. Εξ αυτού του λόγου άλλωστε απουσιάζουν κάποια ιδρύματα τα οποία παραμένουν συνειδητά στην αφάνεια και δεν επιθυμούν την καταγραφή στοιχείων που αφορούν τη δράση τους.

Οι παριστάμενοι εκπρόσωποι σπουδαίων εφοπλιστικών ιδρυμάτων, έγιναν συνοδοιπόροι μου σε μια πολύμηνη έρευνα και υπέστησαν από τις αρχές του χρόνου μέχρι τα μέσα του καλοκαιριού μια απαιτητική δημοσιογράφο που τους ζητούσε συναντήσεις, στοιχεία, φωτογραφίες, αποδεικτικά της δράσης τους. Στο σημείο αυτό θέλω να ευχαριστήσω από καρδιάς τις κυρίες και τους κυρίους που με ανέχθηκαν και να αναθεματίσω δημοσίως -έτσι για προσωπική κάθαρση- εκείνες που αδυνατούσαν να αντιληφθούν το είδος και το μέγεθος του εγχειρήματος με αποτέλεσμα να ταλαιπωρηθούν σε υπέρμετρο βαθμό όλοι όσοι είχαν ενεργό ανάμιξη στην έκδοση.

Έχοντας στα χέρια σας το άρτιο εκδοτικό αποτέλεσμα που καταγράφει την εν πολλοίς υποφωτισμένη πτυχή του ελληνικού εφοπλισμού μέσω εμβληματικών ιδρυμάτων, σας προτείνω να μην περιοριστείτε σε διαγώνια ανάγνωση. Στις 560 σελίδες αυτής της μοναδικής έκδοσης που παρουσιάζουμε σήμερα, θα ανακαλύψετε ότι δεν κρύβεται μόνο ο διάβολος στις λεπτομέρειες, αλλά και συναρπαστικές ιστορίες που συνδέονται με τους εθνικούς μας ευεργέτες και σημαντικούς Έλληνες που προέρχονται από τον χώρο της ναυτιλίας.

Θα βρείτε άγνωστα βιογραφικά στοιχεία για πρωτοπόρους πλοιοκτήτες που είδαν τις κρίσεις και τους παγκόσμιους πολέμους ως ευκαιρίες και ξεκίνησαν το προσωπικό τους ταξίδι στους θαλάσσιους δρόμους της υφηλίου, μεθοδικά, πεισματικά, συχνά αιρετικά. Αυτά τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τους φιλοδοξεί να χαρτογραφήσει η παρούσα έκδοση.

Γόνοι παραδοσιακών εφοπλιστικών Οίκων και νέα παιδιά που ξεκίνησαν πάμφτωχα με όραμα να κατακτήσουν τους ωκεανούς μέσα από αλλεπάλληλα επιτεύγματα καινοτομίας. Κοσμοπολίτες που λάτρευαν τα φώτα της δημοσιότητας και παραδοσιακοί καραβοκύρηδες οπαδοί του «λάθε βιώσας» που απεχθάνονταν τα κοσμικά σαλόνια και περιχαράκωναν την προσωπική τους ζωή κρατώντας την στη σκιά του επιχειρείν.

Αν η αφετηρία ήταν διαφορετική, ο δρόμος ήταν κοινός και οδηγούσε πάντα στη θάλασσα. Κοινή ήταν και η επιδίωξη τους που αποσκοπούσε στην κατάκτηση του παγκόσμιου ναυτιλιακού στερεώματος. Οξυδερκείς, υπερβατικοί, παθιασμένοι με την ελευθερία των ωκεανών, παγκόσμιοι παίκτες στην ευμετάβλητη σκακιέρα του διεθνούς θαλάσσιου εμπορίου, αδιαφιλονίκητοι πρωταγωνιστές που διαμόρφωσαν το ελληνικό ναυτιλιακό θαύμα.

Ουδείς κατάφερε να αποκρυπτογραφήσει το DNA των σύγχρονων θαλασσοπόρων που διέβλεπαν τα καπρίτσια της ναυλαγοράς, πουλούσαν, αγόραζαν, ναυπηγούσαν πλοία και εν τέλει κέρδιζαν αμύθητα ποσά. Κι αυτό το πλεόνασμα δεν το κράτησαν ζηλότυπα για προσωπική χρήση, αλλά το προσέφεραν απλόχερα στο κοινωνικό σύνολο. Ανταποκρίθηκαν μεγαλόψυχα σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης. Έσπευσαν να ανακουφίσουν τα θύματα φυσικών καταστροφών, συμπληρώνοντας τις πάγιες ελλείψεις της ελληνικής πολιτείας και του κρατικού μηχανισμού.

Έφτιαξαν Σχολεία, Νοσοκομεία, Οίκους Ευγηρίας, Εκκλησίες, Μουσεία, Κέντρα Πολιτισμού. Έγιναν στυλοβάτες της ναυτικής εκπαίδευσης, ευεργέτες της γενέθλιας γης, παθιασμένοι Μαικήνες της Τέχνης, πλειοδότες του Πολιτισμού και ένθερμοι προστάτες των καλλιτεχνών και αθλητών. Συμπαραστάτες των αρχαιολογικών αποστολών στο ανασκαφικό τους έργο. Αρωγοί του Πυροσβεστικού Σώματος και των Ενόπλων Δυνάμεων. Προσέφεραν φροντίδα στα παιδιά και τις ευάλωτες οικογένειες, έδωσαν υποτροφίες σε νέους επιστήμονες, στήριξαν την Παιδεία σε όλες της βαθμίδες. Ατελείωτος ο κατάλογος που απογράφει το πολύτιμο έργο τους.

Δεκάδες οι τομείς που δραστηριοποιούνται τα εφοπλιστικά Ιδρύματα με συνέπεια και ευαισθησία. Οι σελίδες του λευκώματος προσφέρουν μια λεπτομερή περιγραφή του έργου τους που ειλικρινά εκπλήσσει με το εύρος και το μεγαλείο της χειρονομίας που το συνοδεύει.

Εκτός αυτού όμως αποκαλύπτονται και άγνωστες πτυχές της προσωπικότητας των μεγάλων Ελλήνων στους οποίους γίνεται αναφορά. Καιρός να μάθετε ποιος πλοιοκτήτης εμπνεύστηκε και κατέγραψε την ιδρυτική διακήρυξη του Ιδρύματος του μέσα σε ένα αεροπλάνο που ταξίδευε πάνω από τον Ατλαντικό. Ποιος δώρισε 1 δισεκατομμύριο δραχμές για την ανακούφιση των πληγέντων από τους φονικούς σεισμούς στα Ιόνια νησιά. Ποια θαυμαστής του Κυκλαδικού Πολιτισμού διέσωσε εκατοντάδες ειδώλια από τους αρχαιοκάπηλους. Ποιος θεωρείται πρωτοπόρος στις νέες ναυπηγήσεις. Μικρές ιστορίες πίσω από τα πρόσωπα που άφησαν ισχυρό αποτύπωμα μέσα στο σύνολο.

Η προσφορά δεν σταματάει ποτέ. Η ευεργεσία αποτελεί στάση ζωής για τους Έλληνες εφοπλιστές. Κυρίες και κύριοι, το έργο που παρουσιάζεται σήμερα αξίζει να ταξιδέψει και να διαδοθεί. Είναι καιρός να καταρρίψουμε τους μύθους που έχουν δαιμονοποιήσει τον ελληνικό εφοπλισμό και να του αποδώσουμε την τιμή που του αξίζει.

Για το λόγο αυτό σας καλώ να το διαδώσετε προσφέροντας το ως επιχειρηματικό δώρο σε φίλους και συνεργάτες. Σας αξίζει η αποκατάσταση της φήμης σας και ένα μεγάλο ευχαριστώ για τη διαχρονική προσφορά σας στον συνάνθρωπο και την πατρίδα.

Διαβάστε επίσης:

Γιάννης Κάρτσωνας (Breakwave Advisors): Kινητικότητα στα VLCC τάνκερ φέρνουν οι γεωπολιτικές εξελίξεις

Πάνος Ξενοκώστας: Το σχέδιο εξυγίανσης αλλάζει τις γεωπολιτικές δυναμικές σε όλη την ανατολική Μεσόγειο

Οι Έλληνες εφοπλιστές πούλησαν 144 δεξαμενόπλοια, αγόρασαν 45 και ναυπηγούν άλλα 82