Η αντιπαράθεση ανάμεσα στους κολοσσούς εμπορευμάτων και τις ναυτιλιακές εταιρείες παρατείνει την εργασιακή κρίση στη θάλασσα, με περίπου 200.000 ναυτικούς να παραμένουν εγκλωβισμένοι στα πλοία τους πέραν της λήξης των συμβάσεων τους και των προδιαγραφών των διεθνώς αποδεκτών προτύπων ασφαλείας.

Σε μια προσπάθεια να διατηρήσουν τις παραδόσεις τροφίμων, καυσίμων και άλλων πρώτων υλών εντός χρονοδιαγράμματος, ορισμένες από τις μεγάλες εταιρείες εμπορευμάτων αποφεύγουν την ναύλωση ορισμένων πλοίων ή επιβάλλουν όρους που ενδέχεται να εμποδίσουν την ανακούφιση των εξαντλημένων ναυτικών.

Οι εταιρείες προσπαθούν να αποφύγουν τις αλλαγές του πληρώματος, οι οποίες έχουν γίνει πολύ πιο ακριβές και χρονοβόρες κατά τη διάρκεια της πανδημίας. Σε μια προσπάθεια να διατηρήσουν τις αποστολές στο πλαίσιο των χρονικών ορίων που έχουν τεθεί, ορισμένες εταιρείες ζήτησαν από τους ναυτιλιακούς συνεργάτες τους να εγγυηθούν ότι δεν θα πραγματοποιηθεί καμία αλλαγή, σύμφωνα με τα μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου και συμβάσεις που επικαλείται το Bloomberg.

Αυτές οι απαιτήσεις κινδυνεύουν να επιδεινώσουν την εργασιακή κρίση που βρίσκεται ήδη στον 12ο μήνα της, σύμφωνα με τους πλοιοκτήτες, τα συνδικάτα των εργαζομένων και τα Ηνωμένα Έθνη.

Πάνω από ένα χρόνο μετά την πανδημία, εκατοντάδες χιλιάδες ναυτικοί έχουν καθυστερήσει πολύ να επιστρέψουν στην στεριά. Μερικοί εργάζονται χωρίς αμοιβή ή συγκεκριμένο σχέδιο για τον επαναπατρισμό τους, και πολλοί έχουν προχωρήσει σε κινήσεις απελπισίας: για παράδειγμα, ένας καπετάνιος πραγματοποίησε εκτροπή του πλοίου του στη μέση του ωκεανού και αρνήθηκε να επιστρέψει στην πορεία του, χωρίς εγγυήσεις για την ανακούφιση του πληρώματος.

Τα προβλήματα

Πριν από την πανδημία, ένας πλοιοκτήτης θα μπορούσε να μεταφέρει νέο πλήρωμα και να γίνει αλλαγή κατά τη διάρκεια της στάσης του πλοίου στο λιμάνι. Αυτή η άλλοτε συνηθισμένη πρακτική έχει μετατραπεί στον εφιάλτη της εφοδιαστικής αλυσίδας λόγω των περιορισμών στα σύνορα των χωρών. Ορισμένα λιμάνια απαιτούν μακροχρόνιες καραντίνες για τους εισερχόμενους και εξερχόμενους εργαζόμενους, ενώ άλλοι απομακρύνουν τα πλοία που έχουν αλλάξει πλήρωμα εντός 10 έως 14 ημερών λόγω του φόβου ότι οι ναυτικοί θα μπορούσαν να μεταδώσουν τον ιό.

Τον Ιανουάριο, περίπου 300 εταιρείες, συμπεριλαμβανομένου του ομίλου Vitol, του μεγαλύτερου ανεξάρτητου εμπόρου πετρελαίου στον κόσμο, και του αυστραλιανού γίγαντα εξόρυξης μεταλλευμάτων Rio Tinto, δεσμεύτηκαν να αναλάβουν δράση για την επίλυση της κρίσης των ναυτικών. Υπέγραψαν την Διακήρυξη του Ποσειδώνα, αναγνώρισαν μια «κοινή ευθύνη» και υποσχέθηκαν αυξημένη συνεργασία μεταξύ των διαχειριστών πλοίων και των ναυλωτών για τη διευκόλυνση των αλλαγών των πληρωμάτων.

Ωστόσο, μέχρι τώρα, ορισμένοι ιδιοκτήτες πλοίων και εκπρόσωποι των εργαζομένων υποστηρίζουν ότι έχουν αλλάξει λίγα πράγματα και δεν έχουν υπογράψει τη διακήρυξη οι μεγαλύτεροι ναυλωτές.

«Επιλέξαμε να μην υπογράψουμε επειδή πιστεύουμε ότι οι τρέχουσες πρακτικές μας σχετικά με τις αλλαγές πληρώματος είναι δίκαιες και σέβονται πλήρως την ανάγκη για τακτικές αλλαγές πληρώματος», δήλωσε εκπρόσωπος της Equinor, της μεγάλης εταιρείας πετρελαίου, φυσικού αερίου και ενέργειας που εδρεύει στο Stavanger, στη Νορβηγία. “Δεν ναυλώνουμε πλοία για οποιοδήποτε ταξίδι εάν απαιτείται αλλαγή πληρώματος που δεν μπορεί να χωρέσει στο χρονοδιάγραμμα παράδοσής μας”.

Η Exxon Mobil, ο μεγαλύτερος παραγωγός πετρελαίου και φυσικού αερίου των ΗΠΑ, επίσης αρνήθηκε να υπογράψει. Ένας εκπρόσωπος της είπε ότι η εταιρεία «εξετάζει τα επόμενα βήματα της».

Το σύμφωνο είναι «έργο σε εξέλιξη», δήλωσε ο Rajesh Unni, καπετάνιος και διευθύνων σύμβουλος της Synergy Marine, που διαχειρίζεται περισσότερα από 375 πλοία, συμπεριλαμβανομένων πλοίων μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων και εμπορευμάτων.

Το επιπλέον κόστος

Η διαμάχη για το ποιος πρέπει να πληρώσει για το υψηλότερο κόστος των αλλαγών του πληρώματος είναι πιο έντονη για τις εταιρείες εμπορευμάτων και τους ναυτιλιακούς συνεργάτες τους.

Ορισμένες εταιρείες προαπαιτούν να μην υπάρξει καμία αλλαγή του πληρώματος ή ζητούν προφορικές εγγυήσεις πριν από την ναύλωση, σύμφωνα με τα email και τις συμβάσεις που εξέτασε το Bloomberg. Οι ναυλωτές έχουν χρησιμοποιήσει επίσης ερωτηματολόγια για να μάθουν εάν τα πλοία σχεδιάζουν αλλαγές πληρώματος, όπως υποστηρίζουν ιδιοκτήτες πλοίων.

Σε μια περίπτωση, ένας ιδιοκτήτης πλοίου είπε στο Bloomberg, ότι για να κλείσει ναύλωση με την Rio Tinto, έπρεπε να παρατείνει τις συμβάσεις των εργαζομένων, να πληρώσει επιπλέον μισθό και να υποσχεθεί ότι θα τους απαλλάξει όταν το ταξίδι ολοκληρωθεί. Έπρεπε επίσης να επιβεβαιώσει ότι δεν είχε προγραμματιστεί καμία αλλαγή πληρώματος κατά τη διάρκεια της ναύλωσης.

«Η Rio Tinto δεν χρησιμοποιεί ρήτρες για μη αλλαγή πληρώματος στις συμβάσεις ναύλωσης”, δήλωσε από την πλευρά της η εταιρεία.  «Η Rio Tinto στοχεύει να υποστηρίξει τη ναυτιλιακή βιομηχανία και τα ανθρώπινα δικαιώματα των ναυτικών από τα οποία εξαρτάται. Αυτό απαιτεί συνεργασία μεταξύ των πλοιοκτητών, οι οποίοι απασχολούν τους ναυτικούς, τους ναυλωτές και τις περιφερειακές λιμενικές αρχές σχετικά με τη διαφάνεια των πληροφοριών και την ευελιξία στο χρονοδιάγραμμα”.

Το πρόβλημα, λένε εκπρόσωποι των εργαζομένων και ναυτικοί, είναι ότι οι εργαζόμενοι δεν έχουν καμία επιλογή. Οι καπετάνιοι των πλοίων κρατούν συχνά τα διαβατήρια του πληρώματός τους – για ευκολία κατά τις στάσεις στα λιμάνια, όπως υποστηρίζουν – και τα λιμάνια έχουν πολύ αυστηρή πολιτική. Ακόμα κι αν ένας εργαζόμενος ήθελε να απομακρυνθεί από το πλοίο του, δεν θα πήγαινε πολύ μακριά χωρίς διαβατήριο, βίζα ή αεροπορικό εισιτήριο για την πατρίδα του.

Η βιομηχανία αναφέρει ότι είναι ευθύνη των πλοιοκτητών να οργανώνουν τις αλλαγές πληρώματος και να διασφαλίζουν την ασφάλεια και την ευημερία των ναυτικών στα πλοία τους. Η BIMCO ενθάρρυνε τους ναυλωτές να μοιράζονται το κόστος των αλλαγών του πληρώματος.

Ομάδες εργαζομένων και βιομηχανικοί όμιλοι θέλουν οι εταιρείες να είναι πιο ευέλικτες και να επιτρέπουν στα δεξαμενόπλοια και τα πλοία ξηρού φορτίου να κάνουν εκτροπές ή να καθυστερούν τις παραδόσεις προκειμένου να βοηθήσουν στην εκτόνωση της κρίσης των εγκλωβισμένων ναυτικών.

Το ίδιο και οι μέτοχοι: Μια ομάδα 85 επενδυτών που διαχειρίζονται περιουσιακά στοιχεία άνω των 2 τρισ. δολαρίων, συμπεριλαμβανομένης της Fidelity International, δήλωσε τον Ιανουάριο ότι συχνά οι ναυλωτές θα πρέπει να είναι ευέλικτοι όσον αφορά την διευκόλυνση των αλλαγών του πληρώματος και θα πρέπει να εξετάσουν το ενδεχόμενο παροχής οικονομικής υποστήριξης σε ναυτικούς που πρέπει να επαναπατριστούν.

«Οι ναυλωτές σε αυτό το σημείο πρέπει να μοιράζονται το κόστος και να αντιλαμβάνονται τις καθυστερήσεις που ενδέχεται να αντιμετωπίσουν», δήλωσε η Laura Carballo, επικεφαλής της ναυτικής νομοθεσίας και πολιτικής στο World Maritime University στη Σουηδία. «Αυτό είναι το μεγαλύτερο επιχείρημά τους: οι καθυστερήσεις. Δυστυχώς, αντιμετωπίζουμε όλοι καθυστερήσεις αυτήν τη στιγμή. Ο κόσμος προχωρά μόνο επειδή οι ναυτικοί κάνουν τη δουλειά τους”.

Η Koch Industries με έδρα το Κάνσας, η οποία δραστηριοποιείται στο πετρέλαιο και τη γεωργία, έχει δώσει εντολή στους πλοιοκτήτες να μην κάνουν αλλαγές στο πλήρωμα πλοίου ενώ βρίσκεται υπό ναύλωση, αναφέρουν πηγές. Τα αιτήματα υποβλήθηκαν προφορικά, όχι γραπτά.

Ερωτηθείσα η εταιρεία απάντησε σε μια δήλωση: «Η Koch συνεργάζεται στενά με τους ιδιοκτήτες πλοίων για να διασφαλίσει την ασφάλεια και την ευημερία των μελών του πληρώματος. Αυτό είναι ένα ζήτημα που παρακολουθούμε προσεκτικά και αναζητούμε τρόπους επίλυσης. “

Η Vitol με έδρα το Ρότερνταμ έχει απαιτήσει από τους ιδιοκτήτες πλοίων να μην κάνουν αλλαγές στο πλήρωμα σε ορισμένες περιπτώσεις, αναφέρουν οι πηγές.

Όπου είναι εμπορικά και λειτουργικά δυνατό, διευκολύνουμε τις αλλαγές του πληρώματος», δήλωσε η εκπρόσωπος της εταιρείας Andrea Schlaepfer σε δήλωση. «Ως ιδιοκτήτης και διαχειριστής πλοίων, η Vitol εκτιμά τις προκλήσεις της τρέχουσας κατάστασης, αλλά πιστεύει ότι με καλή διαχείριση οι ιδιοκτήτες μπορούν να διατηρήσουν υψηλά τα επίπεδα ευημερίας των ναυτικών».

Τον περασμένο μήνα, ο IMO κατέγραψε 55 χώρες που συμφώνησαν να χαρακτηρίσουν τους ναυτικούς «βασικούς εργαζόμενους» και ενθάρρυνε και άλλα κράτη που δεν το έχουν κάνει να το πράξουν.

Την Παρασκευή, η ναυτιλιακή βιομηχανία εξέφρασε ανησυχίες ότι, ενώ ο αριθμός των ναυτικών που βρίσκονται εγκλωβισμένοι έχει μειωθεί από το υψηλό των προηγούμενων μηνών, οι βελτίωση μπορεί να είναι πρόσκαιρη, καθώς οι κυβερνήσεις και οι λιμενικές αρχές προχωρούν σε νέους περιορισμούς για να αντιμετωπίσουν την απειλή των μεταλλάξεων του ιού.

Παράλληλα, οι ναυτικοί, αρκετοί από τους οποίους προέρχονται από αναπτυσσόμενες χώρες, ενδέχεται να χάσουν τα προγράμματα εμβολιασμού, διακινδυνεύοντας να υπάρξουν περαιτέρω καθυστερήσεις και διακοπή στην αλυσίδα εφοδιασμού.

«Η κρίση συνεχίζεται», δήλωσε ο Guy Platten, γενικός γραμματέας του Διεθνούς Ναυτιλιακού Επιμελητηρίου, που αντιπροσωπεύει περισσότερο από το 80% του παγκόσμιου εμπορικού στόλου. “Οι κυβερνήσεις δεν θα είναι σε θέση να εμβολιάσουν τους πολίτες τους χωρίς τη ναυτιλιακή βιομηχανία ή, κυρίως, τους ναυτικούς μας”.

Ακολουθήστε το mononews.gr στο Google News για την πιο ξεχωριστή ενημέρωση