ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Πού θα πάει η Intrakat, o δυνατός τζίρος της ΓΕΚ, τι συμβαίνει με τον Φέσσα, το τετ α τετ Μεγάλου – Πετραλιά, η κρίσιμη ημέρα για Σκλαβενίτη, τι συμβαίνει στο Ελληνικό, τα δίδυμα του Λούτον και η καλή -πλατινομαλλούσα- συνεργάτης του υπουργού
«Who pays the bill».
Το αμείλικτο ερώτημα του ποιος θα πληρώσει τον λογαριασμό των 2,9 τρισ. δολαρίων που υπολογίζεται ότι θα κοστίσει η μετάβαση στην ναυτιλία των μηδενικών ρύπων σε 30 χρόνια από τώρα τέθηκε στο πάνελ Posidonia Forum των Lloyd’s List, από τις κυρίες Ιωάννα Προκοπίου, διευθύνουσα σύμβουλο της Sea Traders, Σαντάν Καπτάνογλου, πρόεδρο της BIMCO και επικεφαλής της Kaptanoglu Shipping, και τον κ. Πέτρο Παππά, διευθύνοντα σύμβουλο της Star Bulk.
«Φυσικά είναι το κόστος, γιατί ποιος μπορεί να περιμένει από τη ναυτιλία να το κάνει μόνη της», τόνισε ο κ. Παππάς με την κ. Προκοπίου να προσθέτει ότι στο «τέλος της ημέρας φυσικά είναι το κόστος», με την πρόεδρο της BIMCO να βάζει στο παιχνίδι και τον υπάρχοντα στόλο, ο οποίος, όπως τόνισε, δεν μπορεί να εξαφανιστεί ως διά μαγείας.
Για την απαραίτητη προϋπόθεση όλων των εμπλεκομένων μερών συμφώνησαν οι ομιλητές με τον κ. Παππά να κάνει λόγο για συμμετοχή των ναυπηγείων των κατασκευαστών μηχανών που θα πρέπει να επενδύσουν στην έρευνα και ανάπτυξη για τα καύσιμα του μέλλοντος, για τα κράτη που θα πρέπει να στηρίξουν, τις τράπεζες που θα δώσουν χρηματοδότηση αλλά και τους ναυλωτές που για να στηρίξουν τη ναυτιλία μηδενικών ρύπων θα πρέπει να δώσουν μακροχρόνια συμβόλαια στα πράσινα πλοία.
Η συνθήκη πάντως μόνο εύκολη δεν χαρακτηρίζεται αφού προϋποθέτει, σύμφωνα με την κ. Καπτάνογλου, ότι όλες οι πλευρές θα συνεργαστούν μεταξύ τους, τόσο σε ότι αφορά τα κεφάλαια αλλά και όλoυς τους πόρους που χρειάζονται. Η σημερινή πραγματικότητα δείχνει ότι γίνονται κάποιες προσπάθειες συμπλήρωσε, αλλά κάθε πλευρά είναι στη «γωνία της».
Το πλοίο του μέλλοντος άλλωστε είναι και στο κέντρο του ενδιαφέροντος της ναυτιλίας. Σύμφωνα με τον κ. Παππά, συνδυάζεται με το ιστορικό χαμηλό που καταγράφεται στις νέες ναυπηγήσεις, το οποίο δεν οφείλεται στην πανδημία αλλά στην έντονη ανησυχία του εφοπλισμού για την επιλογή του σωστού πλοίου. Σήμερα παραγγελίες καταθέτουν κυρίως κινέζικες και ιαπωνικές ναυτιλιακές εταιρείες για να στηρίξουν τα ναυπηγεία των χωρών τους.
Ο κύκλος ζωής ενός πλοίου είναι τα 20 με 25 χρόνια. Αν παραγγείλεις ένα πλοίο σήμερα, το παραλαμβάνεις σε δύο χρόνια και σε βάθος πενταετίας μπορεί να θεωρείται ξεπερασμένο, κάτι που κάνει μια τέτοια κίνηση ιδιαίτερα υψηλού ρίσκου, σημείωσε η κ. Προκοπίου.
Εξέλιξη που ενδεχομένως να έχει θετική επίπτωση στη ναυτιλία, σύμφωνα με τον επικεφαλής της Star Bulk, αφού όταν θα περάσει η πανδημία του κορονοϊού, θα αυξηθεί η ζήτηση, τα πλοία θα είναι λιγότερα και θα ανέβουν οι ναύλοι. Και ένα σημαντικό μέρος των κερδών που θα προκύψουν θα κατευθυνθούν στο κομμάτι της ναυτιλίας μηδενικών ρύπων.
Το καύσιμο του μέλλοντος
Για το επόμενο καύσιμο των πλοίων, η κ. Καπτάνογλου εξέφρασε την πεποίθησή της ότι δεν θα είναι μια η λύση αλλά περισσότερες. Ωστόσο, σύμφωνα με την κ. Προκοπίου λύσεις που ακούγονται σήμερα όπως είναι η αμμωνία και το υδρογόνο δεν θα προχωρήσουν τελικά, ενώ άφησε ανοικτό το ενδεχόμενο της χρήσης της πυρηνικής ενέργειας.
Τα πληρώματα
Η κ. Καπτάνογλου έθεσε και το ζήτημα των πληρωμάτων, περίπου 400.000 άνθρωποι είναι εγκλωβισμένοι στα πλοία σήμερα λόγω της πανδημίας του κορονοϊού, σημειώνοντας ότι η ναυτιλιακή κοινότητα δεν κατάφερε να πείσει την κοινωνία για την κρισιμότητα του θέματος.
Για «υποκρισία» έκανε λόγο από τη πλευρά της η κ. Προκοπίου, η οποία επεσήμανε ότι κανείς δεν συνεργάζεται, και δεν αφήνουν τα πλοία να προσεγγίσουν για να γίνουν οι αλλαγές πληρωμάτων.
Ακόμα και εφόσον γίνει κατορθωτό αυτό, το κόστος για την επιστροφή των πληρωμάτων στις χώρες τους έχει «απογειωθεί», κυριολεκτικά, σε πολλά εκατ. δολάρια για κάθε εταιρεία.