Ο καπετάν Παναγιώτης Τσάκος είναι ο μεγαλύτερος αυτοδημιούργητος εφοπλιστής που ξεκίνησε από τα Καρδάμυλα της Χίου και σήμερα διαθέτει με τις ναυτιλιακές εταιρείες του πάνω από 100 βαπόρια, ενώ οι οικονομικές του δραστηριότητες έχουν επεκταθεί σε όλους τους τομείς της οικονομίας.

Διαθέτει ένα ναυπηγείο στο Μοντεβιδέο της Ουρουγουάης, έχει δημιουργήσει μια εκκλησία, τον Άγιο Νικόλαο στην Γκάνα και συντηρεί την Ιεραποστολή στην Αφρική, είναι δωρητής στην Αγία Παρασκευή στην Κωνσταντινούπολη, έχει ένα ιδιόκτητο νησί, την Άτοκο, στο Ιόνιο Πέλαγος, έχει επενδύσει στην ενέργεια, στο εμφιαλωμένο νερό, στην προώθηση των τροφίμων με την αλυσίδα “Κρητικός”, σε κτήματα και καινοτομεί στον πρωτογενή τομέα σε Ελλάδα και σε αρκετές χώρες και σύντομα θα ξεκινήσει την παραγωγή υδρογόνου.

Αλλά, εκεί που ο Παναγιώτης Τσάκος, έχει δείξει μοναδική ευαισθησία είναι ο τομέας της ναυτικής εκπαίδευσης.

Δεν είναι μόνο που ίδρυσε το πρώτο Ιδιωτικό Λύκειο στη Χίο, επενδύοντας τεράστια ποσά, δημιούργησε και το “Σπίτι της Μαρίας” στη μνήμη της κόρης του που χάθηκε πρόωρα και απρόσμενα, αλλά στην κυριολεξία γυρίζει όλη την Ελλάδα, από πόλη σε πόλη και κάνει ομιλίες για να προσελκύσει νέους στο ναυτικό επάγγελμα.

Μιλάει με τα νέα παιδιά, τους μαθητές, με τους γονείς και διαδίδει ως “Απόστολος της Ελληνικής Ναυτιλίας”, την ελληνική ναυτοσύνη, τα πλεονεκτήματα που θα έχουν οι νέοι αν ακολουθήσουν το ναυτικό επάγγελμα.

Ο καπετάν Παναγιώτης Τσάκος, μιλάει από την καρδιά του στα νέα παιδιά: Τους αποκαλύπτει προσωπικά βιώματα, τα πρώτα του βήματα στη θάλασσα και στις πρωτοβουλίες που πήρε για να αποκτήσει το πρώτο του πλοίο. Στις συναντήσεις του με τους νέους ανθρώπους τους επισημαίνει:

«Στις μέρες μας, παρατηρείται το εξής παράδοξο: ενώ ο αριθμός των ελληνόκτητων εμπορικών πλοίων αυξάνει, και αυξάνει σταθερά, από χρόνο σε χρόνο, παραμένοντας στην κορυφή, ο αριθμός των Ελλήνων ναυτικών φθίνει δραματικά: τα ελληνόκτητα πλοία από 1.000 τη δεκαετία του ̓50- ̓60, έχουν αυξηθεί σε περίπου 5.000 σήμερα.

Την ίδια στιγμή οι Έλληνες ναυτικοί από 140.000 τη δεκαετία του ̓50, που μπήκα εγώ στη θάλασσα, σήμερα απαριθμούν λιγότερους από 20.000, ενώ ο συνολικός αριθμών αλλοδαπών απασχολούμενων σε ελληνικά πλοία υπερβαίνει τις 200.000».

Ο καπετάν Παναγιώτης Τσάκος προσθέτει με νόημα ότι «η εξέλιξη αυτή μας γεμίζει με αγωνία και επιβάλλει ν’ αφυπνιστούμε όλοι μας: πολιτεία – εφοπλισμός – ναυτεργασία – κοινωνία γενικότερα και να πάρουμε δραστικά μέτρα για να αποφευχθεί ο αφελληνισμός της ναυτιλίας μας» και επισημαίνει:

«Αν δεν αντιδράσουμε και χαθεί η ναυτοσύνη μας, θα δούμε να καταρρέει το ναυτιλιακό μεγαλούργημα που με τόσους αγώνες, κόπους και θυσίες, δημιουργήσαμε. Τότε θ’ απομείνουμε με μία ναυτιλία ισχυρή μεν από πλευράς πλοιοκτησίας αλλά στα χέρια ξένων ναυτικών και αλλοδαπών διαχειριστών που θα τη διαφεντεύουν έξωθεν της Ελλάδας, παντελώς αποκομμένη από τον εθνικό μας κορμό. Μία τέτοια εξέλιξη, η Ιστορία δεν θα μας την συγχωρέσει ποτέ».

Ο καπετάν Παναγιώτης, δεν περιορίζεται στις διαπιστώσεις, αλλά διατυπώνει και προτάσεις:

«Γι΄αυτό απαιτείται μία εθνική, συλλογική εκστρατεία ομόψυχα και με όλες μας τις δυνάμεις. Ιδιαίτερη προσοχή θα πρέπει ν’ αποδοθεί στην παιδεία, δημόσια και ιδιωτική, και στην εκπαίδευση των Ελληνοπαίδων ώστε, γαλουχημένα με αγάπη προς τη θάλασσα πηγή ισχύος και πλούτου της ναυσίβιας φυλής μας να στραφούν στο περήφανο ναυτικό επάγγελμα στελεχώνοντας πλοία και γραφεία.

Κι εγώ ξεκίνησα, από τη Ναυτική Σχολή του νησιού μου, της Χίου. Ο πατέρας μου ταξίδευε κι έλειπε από το νησί κοντά δέκα χρόνια. Εγώ, στα δικά μου ταξίδια, έλειψα μόνο τέσσερα χρόνια!

Σήμερα, ο ναυτικός λείπει μόνο για τέσσερις έως έξι μήνες και οι απολαβές του είναι κατά πολύ μεγαλύτερες από ό,τι στην ξηρά».

Ο καπετάν Παναγιώτης Τσάκος θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους Έλληνες εφοπλιστές όλων των εποχών. Ένα στοιχείο που δεν είναι γνωστό, είναι ότι έχει ιδρύσει ίδρυμα στην Ουρουγουάη και διδάσκει την ελληνική γλώσσα, την ελληνική ιστορία και ελληνικούς χορούς

Η ρότα της ζωής του

Γεννήθηκε στα Καρδάμυλα της Χίου και προέρχεται από οικογένεια που έχει βαθιές ρίζες στη ναυτιλία. Στο χωριό του πήγε σχολείο και στη συνέχεια, όταν ολοκλήρωσε τις σπουδές του, αμέσως μπάρκαρε.

Το ναυτικό επάγγελμα ακολούθησε και ο αδελφός του Ηλίας Τσάκος, που έγινε καπετάνιος και στη συνέχεια εφοπλιστής. Έφυγε πριν από λίγα χρόνια από τη ζωή.

Αποφοίτησε από το Λιβάνειο Ναυτικό Γυμνάσιο Καρδαμύλων και από το 1954 ξεκίνησε το ναυτικό επάγγελμα ως Δόκιμος Πλοίαρχος. Από τότε και μέχρι το 1965 υπηρέτησε συνεχώς σε διάφορα πλοία ως Δόκιμος, Ανθυποπλοίαρχος, Υποπλοίαρχος και Πλοίαρχος με μόνη διακοπή το 1959, όταν θέλοντας να συνδυάσει την πείρα με θεωρητική κατάρτιση, πραγματοποίησε σπουδές Chartering και Insurance στην Αγγλία και το 1960, όταν υπηρέτησε την στρατιωτική του θητεία στο Λιμενικό Σώμα.

Ο καπετάν Παναγιώτης, γνώρισε την ιατρό Ειρήνη Σαρόγλου, και απέκτησαν δύο παιδιά, τον Νίκο, που σήμερα διευθύνει την εισηγμένη ναυτιλιακή εταιρεία ΤΕΝ και είναι ένας άξιος συνεχιστής μιας πλούσιας ναυτιλιακής παράδοσης και τη Μαρία, η οποία δυστυχώς, πέθανε αιφνιδίως το 2010.

Στον Παπαλιό

Στην εταιρεία του εφοπλιστή Παπαλιού είχε τις πρώτες εμπειρίες του ως στέλεχος ναυτιλιακής εταιρείας στη ξηρά. Σε μια εξομολόγηση του, τόνισε:

«Όταν πήγα να εργαστώ στην εταιρεία, με ρώτησαν σε ποιο γραφείο θα καθίσω. Τότε, έριξα μια ματιά γύρω μου και διάλεξα ένα γραφείο που ήταν ανάμεσα στο τέλεξ και στο γραφείο του Παπαλιού. Ήταν μια κίνηση που είχε μια συγκεντρωτική γνώση για τη διαχείριση των πλοίων, τις ναυλώσεις, τις αγορές και τις πωλήσεις των πλοίων».

Το 1970 ίδρυσε τη ναυτιλιακή εταιρεία Tsakos Shipping και σήμερα είναι επικεφαλής ενός ομίλου που εκτός από 100 και πλέον πλοία διαθέτει μια σειρά επιχειρήσεων, ιδρυμάτων σε όλο τον κόσμο.

Ο καπετάν Παναγιώτης είναι ένας άνθρωπος ευφυής και πάνω από όλα διορατικός. Όταν έκανε τα πρώτα του βήματα, ο Στάθης Μπάτης, έγραψε στην “Αργώ”:

«Είναι εφοπλιστής εκ των ένδον, αφού πρώτα απ’ όλα είναι καπετάνιος. Ξέρει το πλοίο εις την εσωτερική τεχνική και διοικητική του λειτουργία, πράγμα που τον βοηθά να το κατανοεί και σαν εργαλείο παραγωγικότητας και κέρδους.

Μετά από την κληρονομική εφεδρεία του παραδοσιακού εφοπλισμού αυτός ο τολμηρός νέος που προέρχεται από τη διασταύρωση πλοιάρχου και πλοιοκτήτου αποτελούν τη δεύτερη και πολλές φορές, ιδιαίτερα δυναμική, πηγή ανανέωσης της ναυτιλιακής υποστάσεως».

Για το πρώτο του μπάρκο ο καπετάν Παναγιώτης Τσάκος, έχει αποκαλύψει τα εξής:

«Το πρώτο μου βαπόρι όταν αξιώθηκα κι εγώ να γίνω εφοπλιστής, μου το ναύλωσε ο Νίκος και ο Αντώνης Κοντζιάς. Αυτό που επίσης δεν ξεχνώ είναι ότι, όταν χρειαζόμουν μερικούς μήνες υπηρεσίας για τα διπλώματά μου ως ναυτικός, πήγα με το πλοίο του Παντελή Φουστάνου που πήγαινε και στα Καρδάμυλα και στα Ψαρά.

Ήταν καλοκαίρι του 1940, από τότε ταξίδευα μεταξύ Χίου, Ψαρών και Καρδαμύλων. Στις Οινούσσες δεν πηγαίναμε γιατί εκεί ήταν πλούσιοι και ναύλωναν καραβάκι από τη Λαγκάδα».

Το Ναυπηγείο στο Μοντεβιδέο

Το 1975 αγόρασε τα Ναυπηγεία του Μοντεβιδέο της Ουρουγουάης. Αναλύοντας τους λόγους που αγόρασε τα Ναυπηγεία, είπε:

«Μια ανοιξιάτικη ημέρα του Οκτωβρίου του 1975 από το ξενοδοχείο Capitol Pallas, είδα τη δεξαμενή του Ναυπηγείου. Εζήτησα να επισκεφθώ τις εγκαταστάσεις. Εκεί έμαθα ότι η επιχείρηση πωλείται και έτσι άρχισε το “ειδύλλιο” με την επιχείρηση.

Ένα ειδύλλιο που μέσα σε έξι μήνες, τον Απρίλιο του 1975, κατέληξε σε γάμο, για τον οποίο όχι δεν μετάνιωσα, αλλά και ποτέ δεν σταμάτησα να τον αγαπώ και να τον ενισχύω. Είχα μια επιχείρηση που την αισθανόμουνα και την αισθάνομαι σαν ένα παιδί μου».

Ο Παναγιώτης Τσάκος αναρωτιέται: «Αν για όλα αυτά υπάρχει αντάλλαγμα, για να ξεπληρώσει τόσο μόχθο και αγωνία, αλλά νομίζω ότι μόνο έτσι προχωρά η ζωή και τελικά πιστεύω ότι είναι κάτι που αξίζει τον κόπο».

«Η ναυτιλία είναι οικογένεια»

Ο καπετάν Παναγιώτης λέει για την κοινωνία της ναυτιλίας:

«Εμείς οι άνθρωποι της θάλασσας πιστεύουμε ότι η ναυτιλία των Ελλήνων, δεν είναι παρά μία μεγάλη οικογένεια, η υγιέστερη της κοινωνίας μας- της οποίας τα μέλη είναι συνδεδεμένα με κοινούς σκοπούς και στόχους και δεσμούς ακατάλυτης αφοσίωσης και αγάπης, αυτούς που μόνο η θάλασσα ξέρει να σφυρηλατεί.

Μια μεγάλη οικογένεια που παρά τις διαφωνίες και τις παραφωνίες που μπορεί κατά καιρούς να προκύπτουν ανάμεσα στα μέλη της, είναι αποφασισμένη, χωρίς λόγια, αλλά με πράξεις, να διατηρήσει και στο μέλλον τη φυσιογνωμία και την ευαισθησία της και τους άρρηκτους δεσμούς της με τις ρίζες και τους ανθρώπους της».

Σε άλλη αναφορά του, υπογραμμίζει:

«Το πλοίο και η κοινωνία του, είναι από τις πιο αγνές κοινωνίες που έχουν μείνει στην Ελλάδα. Τους ενώνουν κοινές εμπειρίες και κοινές δυσκολίες.

Οι άνθρωποι των πλοίων μπορούν να στέκονται υπεράνω της καθημερινής φθοράς σε σχέση με τους στεριανούς, ωστόσο η αλλαγή της νοοτροπίας θα διεισδύσει σιγά – σιγά και στην κοινωνία των ναυτιλομένων, οι οποίοι δεν βρίσκονται δυστυχώς, στο απυρόβλητο.

Είναι πάντως βέβαιο ότι η πιο αχάλαστη μερίδα της ελληνικής κοινωνίας είναι η ναυτική οικογένεια. Κι όλοι μας προσπαθούμε να κρατηθούμε στο επίπεδο με την προσέλευση στην οικογένεια, κοντά στις ρίζες και τις παραδόσεις του λαού μας».

Για τη δύναμη της ελληνικής ναυτιλίας, ο Παναγιώτης Τσάκος επισημαίνει:

«Η ναυτιλία ποτέ δεν έφυγε από τον τόπο αυτό, ούτε κι όταν η Ελλάδα ήταν υποδουλωμένη. Με έμφαση τονίζω ότι εφόσον θα συνεχίσουμε να έχουμε νέους Έλληνες που θα επιθυμούν να αφοσιωθούν στα θαλάσσια έργα, όπως οι γονείς μας και οι προπάτορες μας, κανένας κίνδυνος δεν είναι δυνατόν να μας απειλήσει».

Το εικονισματάκι της Παναγίας

Κάθε φορά που ο καπετάν Παναγιώτης Τσάκος αγόραζε ένα πλοίο, συνήθιζε να πηγαίνει με τον πλοίαρχο που θα πήγαινε στο πλοίο, στη μητέρα του για να του δώσει την ευχή της.

Η κυρία Μαρία, όταν πήγαινε ο γιος της με τον καπετάνιο του καινούργιου πλοίου, του έδινε ένα εικονισματάκι της Παναγίας για να το βάλει στη γέφυρα του πλοίου.

Αυτές οι επισκέψεις του καπετάν Παναγιώτη πύκνωσαν στην κυρία Μαρία, δεδομένου ότι η εταιρεία του αγόραζε συνεχώς πλοία. Σε κάποια από αυτή την επίσκεψη η μητέρα του, που ανησυχούσε για τα ανοίγματα του καπετάν Παναγιώτη, του είπε, με αυστηρό ύφος: «Παναγιώτη, κάνει λίγο κράτει, γιατί ακρίβυναν και οι Παναγίτσες»…

Η Ορθοδοξία

Ο καπετάν Παναγιώτης Τσάκος είναι άνθρωπος προσηλωμένος στις παραδόσεις του λαού μας. Η πίστη στην Ορθοδοξία τον οδήγησε τον Δεκέμβριο του 1992 να οργανώσει τη λειτουργία στον τόπο όπου βρίσκεται η Βασιλική του Αγίου Νικολάου στα Μύρα, όπου σήμερα λειτουργεί ως Μουσείο.

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος τέλεσε τότε την λειτουργία που κράτησε δύο ώρες μετά από ειδική άδεια που εξασφάλισε ο Έλληνας εφοπλιστής.

Στη συνομιλία του με τον Οικουμενικό Πατριάρχη, ο καπετάν Παναγιώτης του είπε: «Εμείς, Παναγιώτατε πάνω στα καράβια μας επικαλούμεθα τον Άγιο Νικόλα, ως “καπετάν Νικόλα”, τον θεωρούμε πολύ δικό μας…».

Ο Π. Τσάκος συντηρεί εδώ και αρκετά χρόνια την Αγία Παρασκευή που βρίσκεται στο Πικρίδιον της Κωνσταντινούπολης, όπου σήμερα λειτουργεί ένας Ρουμάνος ιερέας και η ενορία διοικείται από Έλληνες.

Αλλά και η εκκλησία του Σταυρού στα Καρδάμυλα γνωρίζει τις γενναίες δωρεές του καπετάν Παναγιώτη και κάθε χρόνο στις 14 Σεπτεμβρίου, γίνονται πανηγυρικές εκδηλώσεις στα πάτρια εδάφη όπου καλούνται παράγοντες της πολιτικής και οικονομικής ζωής.

Ο καπετάν Παναγιώτης Τσάκος είναι ο ιδρυτής και αποκλειστικός χρηματοδότης τριών ιδρυμάτων στο Μοντεβιδέο, στη Χίο και στην Γκάνα, αφιερωμένων στην μνήμη της μητέρας του και της κόρης του.

Το Ίδρυμα “Μαρία Τσάκος” προάγει το ελληνικό πνεύμα σε χώρες της Λατινικής Αμερικής και της Αφρικής, με συγκεκριμένους στόχους: εκπαίδευση, διάδοση της ελληνικής γλώσσας, έρευνα, ναυτική πρόνοια, ναυτική παράδοση.

Μια ακόμα προσφορά του Ιδρύματος “Μαρία Τσάκος” προς την Ορθοδοξία αποτελεί η ανέγερση του ναού του Αγίου Νικολάου στην Τέμα της Γκάνας.

Η εκκλησία χτίστηκε με δωρεές του Ιδρύματος, της οικογένειας του καπετάν Παναγιώτη Τσάκου και πληρωμάτων και στελεχών του Ομίλου από όλο τον κόσμο.

Ο καπετάν Παναγιώτης Τσάκος ίδρυσε και το «Saint Nicholas Social & Medical Centre», κέντρο υγείας που στηρίζει κοινωνικά και υγειονομικά τους κατοίκους της περιοχής.

Ο Πατριάρχης τίμησε τον καπετάν Παναγιώτη Τσάκο με τον Μεγαλόσταυρο και το Παράσημο του Τάγματος του Φοίνικος του Αγίου Μάρκου –την ύψιστη τιμή που δίνεται από Πατριαρχείο σε λαϊκό.

Ο καπετάν Παναγιώτης Τσάκος, έχει πολλές τιμητικές διακρίσεις και είναι άνθρωπος που πιστεύει ότι ο πλούτος που δημιουργείται από την θάλασσα θα πρέπει να μοιράζεται με την ευρύτερη κοινότητα.

Το “Ίδρυμα Τσάκου” ή “FUNDATION TSAKOS” ιδρύθηκε το 1978 με πρωτοβουλία και χρηματοδότηση του Καπετάν Παναγιώτη Τσάκου επίσης στο Μοντεβιδέο της Ουρουγουάης, με στόχο την προαγωγή ισχυρών πολιτιστικών δεσμών μεταξύ των λαών της Ελλάδος και Ουρουγουάης.

Το Ίδρυμα Τσάκου παρέχει συνεχώς την δυνατότητα εκμάθησης της ελληνικής γλώσσας και μεταφοράς στοιχείων του Ελληνικού Πολιτισμού σε χιλιάδες Ουρουγουανούς σπουδαστές.

Για την σημαντική αυτή προσφορά απενεμήθη το 1999 στον Καπετάν Παναγιώτη Τσάκο από την Νομαρχία Αττικής ο τίτλος του “Πρευσβευτή Ελληνισμού”.

Ο Όμιλος Τσάκου επιχορηγεί την λειτουργία των Πολυτεχνικών Ναυτικών Σχολών των πόλεων Legaspi και Naga των Φιλιππίνων για την επαγγελματική κατάρτιση των ναυτικών. Οι άριστοι των αποφοιτούντων προσλαμβάνονται κατ ’απόλυτη επιλογή από τον όμιλο για την επάνδρωση των πλοίων του. Για την προσφορά αυτή έχει απονεμηθεί στον Καπετάν Παναγιώτη Τσάκο, ο τιμητικός βαθμός του αρχιπλοιάρχου του εφεδρικού στόλου των Φιλιππίνων.

Η Μedhealth Food Exports

Με στόχο «να φτάσουν τα ελληνικά προϊόντα σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης», ο καπετάν Παναγιώτης συνίδρυσε το 2019 την Μedhealth Food μαζί με τον Άγγελο Κρητικό, ιδιοκτήτη της ΑΝΕΔΗΚ ΚΡΗΤΙΚΟΣ, τον Μανώλη Καφούρο της Kafouros Marine Supplies.

Η εταιρεία αυτή συνεργάζεται με Έλληνες παραγωγούς καθώς και με ένα παγκόσμιο δίκτυο παραγωγών και προμηθευτών για ελληνικά προϊόντα, όπως το ελαιόλαδο, οι ελιές, τα ροδάκινα κομπόστα, η φέτα, ο χαλβάς και τα γεωργικά προϊόντα.

Στην ενέργεια

Επίσης, σε ανάλογη επένδυση προχώρησε και ο καπετάν Παναγιώτης Τσάκος σε φωτοβολταϊκό πάρκο στο Δομοκό, ενώ ήδη ειδική ομάδα που έχει συγκροτηθεί στα γραφεία του αναζητεί κτήματα με γεώτρηση στην ευρύτερη περιοχή, αλλά και σε άλλα μέρη της Ελλάδας και στο εξωτερικό.

Το Ταμείο Επαγγελματικής Ασφάλισης

Ο καπετάν Παναγιώτης δημιούργησε το Ταμείο Επαγγελματικής Ασφάλισης Ναυτιλιακών Επιχειρήσεων Ομίλου Τσάκου και Συνεργατών και στοχεύει στη φροντίδα των ναυτικών, των οικογενειών τους και όλων των υπαλλήλων του ομίλου, Ελλήνων και αλλοδαπών, αναδεικνύοντας και επιβραβεύοντας τη συλλογική προσπάθεια και αλληλεγγύη.

Μέχρι σήμερα είναι ασφαλισμένοι 1.350 περίπου, στελέχη και ναυτικοί της εταιρείας και έχει συγκεντρωθεί ένα ποσό που ξεπερνά τα 5,5 εκατ. ευρώ.

Επίτιμος διδάκτορας

Ο καπετάν Παναγιώτης Τσάκος τιμήθηκε το 2019 και αναγορεύτηκε από το Πανεπιστήμιο Μακεδονίας, Επίτιμος Διδάκτορας του Τμήματος Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών, της Σχολής Κοινωνικών, Ανθρωπιστικών Επιστημών και Τεχνών του Ιδρύματος.

Στην σεμνή εκδήλωση ο Έλληνας εφοπλιστής τόνισε:

«Η αδήριτη είναι η ανάγκη διατήρησης της ναυτοσύνης των Ελλήνων προς όφελος της Ελληνικής κοινωνίας και οικονομίας. Η θάλασσα για εμάς τους Έλληνες, όπως αποδεικνύεται από την ιστορική διαδρομή της πατρίδας μας ανά τους αιώνες υπήρξε πάντα πηγή πλούτου και δόξας.

Στη μνήμη λοιπόν και προς τιμήν όλων των δοξασμένων ναυτικών των προηγούμενων γενεών αποτίω φόρο τιμής και σεβασμό αφιερώνοντας σε αυτούς την σημερινή διάκριση».

Στο Νεστόριο και εμφιαλωμένο νερό

Το 2018, μετά από πρόταση του καπετάν Παναγιώτη, το δημοτικό συμβούλιο του Δήμου Νεστορίου, έκανε δεκτή την πρόταση του για επένδυση εκμετάλλευσης των φυσικών πηγών στο «Κεφαλόβρυσο» και «Mισό το Σάδι», μια επένδυση που θα ανέλθει στα 6.392.810 ευρώ.

Το πρώτο Ιδιωτικό Ναυτικό Λύκειο

Στη “ναυτομάνα” Χίο ο καπετάν Παναγιώτης Τσάκος, λειτούργησε το πρώτο Ιδιωτικό Ναυτικό Λύκειο. Προφανής στόχος του, ήταν και παραμένει η επιλογή και εκπαίδευση μια νέας γενιάς ναυτικών που θα αποκτήσουν εξειδικευμένες γνώσεις και πραγματικά εφόδια ώστε να σταδιοδρομήσουν αργότερα με επιτυχία στα ναυτικά και ναυτιλιακά επαγγέλματα.

Στα εγκαίνια είχε πει:

«Οραματιζόμαστε μία σχολική μονάδα ως κυψέλη μάθησης, γνώσης και αριστείας, όπου θα προετοιμάζει και θα γαλουχεί από τρυφερή ηλικία νέους και νέες, εφοδιάζοντάς τους, με τα απαραίτητα προσόντα, ώστε εν καιρώ να εξελιχθούν στους αυριανούς ηγέτες της Ελληνικής Ναυτιλίας».

Το Ιδιωτικό Ναυτικό Λύκειο «Τσάκος Ελληνικά Εκπαιδευτήρια Ναυτικών Σπουδών» διαθέτουν στην μέγιστη ανάπτυξή τους 90 μαθήτριες και μαθητές. Κάθε χρόνο δηλαδή εισάγονται 30 παιδιά σε κάθε τάξη. Το έμβλημα του σχολείου είναι ένα καράβι που βγαίνει μέσα από ένα βιβλίο.

Το Ιδιωτικό Λύκειο της ΤΕΕΝΣ υιοθετεί τις προδιαγραφές των ιδιωτικών λυκείων της χώρας, εποπτεύεται από το υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων, ενώ το πρόγραμμα σπουδών του καθορίζεται από τη Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης του νομού Χίου.

Το «Κοινωφελές Ίδρυμα Μαρία Τσάκος», με την ίδρυση του Ναυτικού Λυκείου έβαλε τη ναυτιλία στην αιχμή του στρατηγικού άξονα ανάπτυξης για το νησί, καθώς σε συνέχεια των ΑΕΝ σε Χίο και Οινούσσες καθώς και του τμήματος Ναυτιλίας και Επιχειρηματικών Υπηρεσιών του Πανεπιστημίου Αιγαίου, προστίθεται ένα σύγχρονο, πρότυπο, ιδιωτικό ναυτικό λύκειο, προσφέροντας στην παγκόσμια ναυτιλία επαγγελματίες με σύγχρονες γνώσεις.

Οι κτιριακές δυνατότητες είναι τέτοιες που είναι προσβάσιμο και σε άτομα με κινητικά προβλήματα καθώς , εκτός από το ασανσέρ υπάρχει και αναβατόριο, ενώ η ράμπα εισόδου τηρεί τις πλήρεις προδιαγραφές του υπουργείου, για πρόσβαση σε ΑμεΑ.

Στον πρώτο όροφο υπάρχει μια πλώρη πλοίου, που σηματοδοτεί τον χώρο, αλλά υπάρχουν και βιβλιοθήκη, αίθουσα συσκέψεων.

Το εκπαιδευτικό πρόγραμμα περιλαμβάνει τρεις άξονες:

Στον πρώτο άξονα υπάρχουν τα μαθήματα γενικής παιδείας ( 35 ώρες) που είναι κοινά σε όλα τα αντίστοιχα δημόσια Επαγγελματικά Λύκεια.

Ο δεύτερος άξονας περιλαμβάνει μαθήματα ενισχυτικής διδασκαλίας ( 5 ώρες) με στόχο να καλυφθούν ανάγκες και πιθανές αδυναμίες μαθητών μέσα στο χώρο και το πρόγραμμα του σχολείου, που σε διαφορετική περίπτωση θα χρειαζόταν η οικογένεια και ο μαθητής να καταφύγει σε κάποιο φροντιστήριο.

Ο τρίτος άξονας ( 5 ωρών) αφιερώνεται στο να ενισχυθούν δραστηριότητες που θα ξεδιπλώσουν και θα ενισχύσουν ιδιαίτερες κλίσεις των μαθητών που αφορούν τον θέατρο, τον πολιτισμό την λογοτεχνία και τις ξεχωριστές δεξιότητες και τα ταλέντα τους.

«Θέλουμε αυτά τα μεγαθήρια των θαλασσών που κοστίζουν πολλά εκατομμύρια ευρώ και άλλα τόσα για να ασφαλιστούν, να είναι σε ελληνικά χέρια. Να τα χειρίζονται στελέχη που θα γνωρίζουν τα πάντα στο πλοίο, που θα είναι άρτια καταρτισμένα και θα μπορούν να ανταπεξέλθουν σε κάθε απαίτηση», τονίζει σε κάθε ευκαιρία ο Παναγιώτης Τσάκος

Οι διαπιστώσεις που ισχύουν ακόμη και σήμερα

Οι απόψεις του Παναγιώτη Τσάκου που διατυπώνονται δημόσια έχουν βαθύτερα νοήματα, αλλά και έχουν προφητικές διαπιστώσεις.

Αν, κάποιος διαβάσει τα τρία κείμενα του που δημοσιεύθηκαν το 1974, το 1982 και το 1983 στα “Ναυτικά Χρονικά” θα αντιληφθεί τον βαθύτερο στοχασμό και ανησυχία του για την ελληνική ναυτιλία. Τα κείμενα αυτά θα τα διαβάσει κάποιος, εδώ:

15 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 1974: https://archive.naftikachronika.gr/issue1974-i942/page-13/

15 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 1982: https://archive.naftikachronika.gr/issue1982-i1049/page-35/

15 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 1983: https://archive.naftikachronika.gr/issue1983-i1073/page-34/

Διαβάστε επίσης:

Drewry: Αυξάνονται οι ναύλοι στις κύριες γραμμές από τη Σαγκάη

Έμπρακτη στήριξη στο Πυροσβεστικό Σώμα από την Ένωση Ελλήνων Εφοπλιστών

Άρθρο παρέμβαση: Χάθηκε η μάχη της Αδριατικής, δεν υπάρχει ελληνική σημαία σε κρουαζιερόπλοιο, ούτε ελληνικό πλοίο να συνδέσει τα νησιά με τις τουρκικές ακτές!