Παναγιώτης Τσάκος: Θα απομείνουμε με ναυτιλία ισχυρή από πλευράς πλοιοκτησίας, αλλά στα χέρια ξένων ναυτικών και διαχειριστών, αν δεν πάρουμε μέτρα

«Στις μέρες μας, όμως, παρατηρείται το εξής παράδοξο: ενώ ο αριθμός των ελληνόκτητων εμπορικών πλοίων αυξάνει, και αυξάνει σταθερά, από χρόνο σε χρόνο, παραμένοντας στην κορυφή, ο αριθμός των Ελλήνων ναυτικών φθίνει δραματικά: τα ελληνόκτητα πλοία από 1.000 τη δεκαετία του ̓50- ̓60, έχουν αυξηθεί σε περίπου 5.000 σήμερα. Την ίδια στιγμή οι Έλληνες ναυτικοί από 140.000 τη δεκαετία του ̓50, που μπήκα εγώ στη θάλασσα, σήμερα απαριθμούν λιγότερους από 20.000, ενώ ο συνολικός αριθμών αλλοδαπών απασχολούμενων σε ελληνικά πλοία υπερβαίνει τις 200.000».

Τα λόγια αυτά ανήκουν στον εφοπλιστή καπετάν Παναγιώτη Τσάκο, ο οποίος μιλώντας στην τελετή παρουσίασης του Λευκώματος «Το Ναυτικό στον Αγώνα του ̓21», που έγινε στο Μέγαρο της Παλαιάς Βουλής έκανε ιδιαίτερη αναφορά και στο μείζον πρόβλημα που αντιμετωπίζει η ελληνική ναυτιλία και δεν είναι άλλο από την προσέλκυση νέων στη θάλασσα.

Ο καπετάν Παναγιώτης Τσάκος στη συνέχεια πρόσθεσε με νόημα ότι «η εξέλιξη αυτή μας γεμίζει με αγωνία και επιβάλλει ν’ αφυπνιστούμε όλοι μας: πολιτεία – εφοπλισμός – ναυτεργασία – κοινωνία γενικότερα και να πάρουμε δραστικά μέτρα για να αποφευχθεί ο αφελληνισμός της ναυτιλίας μας» και επεσήμανε:

«Αν δεν αντιδράσουμε και χαθή η ναυτοσύνη μας, θα δούμε να καταρρέει το ναυτιλιακό μεγαλούργημα που με τόσους αγώνες, κόπους και θυσίες, δημιουργήσαμε. Τότε θ’ απομείνουμε με μία ναυτιλία ισχυρή μεν από πλευράς πλοιοκτησίας αλλά στα χέρια ξένων ναυτικών και αλλοδαπών διαχειριστών που θα τη διαφεντεύουν έξωθεν της Ελλάδας, παντελώς αποκομμένη από τον εθνικό μας κορμό. Μία τέτοια εξέλιξη, η Ιστορία δεν θα μας την συγχωρέσει ποτέ».

Απευθυνόμενος προς την πρόεδρο της Δημοκρατίας κυρία Κ. Σακελλαροπούλου, τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης κ. Π. Πικραμμένο και τον υπουργό Εμπορικής Ναυτιλίας κ. Γ. Πλακιωτάκη είπε:

«Γι’αυτό απαιτείται μία εθνική, συλλογική εκστρατεία ομόψυχα και με όλες μας τις δυνάμεις. Ιδιαίτερη προσοχή θα πρέπει ν’ αποδοθεί στην παιδεία, δημόσια και ιδιωτική, και στην εκπαίδευση των Ελληνοπαίδων ώστε, γαλουχημένα με αγάπη προς τη θάλασσα πηγή ισχύος και πλούτου της ναυσίβιας φυλής μας να στραφούν στο περήφανο ναυτικό επάγγελμα στελεχώνοντας πλοία και γραφεία».

Αναφερόμενος στο «Λεύκωμα» ο Π. Τσάκος τόνισε ότι με περισσή φροντίδα, επιμέλεια, ενθουσιασμό και μεράκι το ετοιμάσαμε, σε αγαστή και αρμονική συνεργασία, με το Εθνικό Ιστορικό Μουσείο και υπογράμμισε:

«Τιμώντας σήμερα, σε αυτόν τον περίλαμπρο και ιστορικό χώρο της Παλαιάς Βουλής, την συμβολή του ναυτικού μας στην Επανάσταση του ’21, αναλογιζόμαστε με σεβασμό και υπερηφάνεια, πόσα οφείλει ο πανάρχαιος, ναυσίβιος λαός μας, στη θάλασσα και στους ανθρώπους της που με γενναιότητα και πατριωτισμό συνετέλεσαν τόσο πολύ στη διασφάλιση της εθνικής μας επιβίωσης, αξιοποιώντας την ναυτοσύνη μας.

Την ναυτοσύνη, που, στην ιστορία των Ελλήνων, ταξιδεύει στο χρόνο πάνω στο καράβι που ονομάζεται Ελληνική γλώσσα, γλώσσα που την προσκυνούμε με τον κύριο Μπαμπινιώτη και την εξυμνούμε με την αείμνηστη Κική Δημουλά.

Ναυτοσύνη και γλώσσα έχουν διαχρονικά σμιλέψει τα χαρακτηριστικά αυτού του ανήσυχου λαού, όπως επεσήμανε πρόσφατα και η αξιαγάπητη Καθηγήτρια Μαρία Ευθυμίου.

Ξεκινώντας από την αρχαιότητα, υποκλινόμαστε στην ιστορική απάντηση-καταπέλτη του Θεμιστοκλή, στον Κορίνθιο ναύαρχο Αδείμαντο, την παραμονή της Ναυμαχίας της Σαλαμίνας – «Με διακόσια πλοία στο νερό, πλήρως επανδρωμένα με Αθηναίους, έχουμε γη και πατρίδα!».

Μας συνεπαίρνει η λάμψη της φωτιάς, από την πυρπόληση της Τουρκικής ναυαρχίδας στο λιμάνι της Χίου, και μας γοητεύουν τ’ αθάνατα λόγια του Κωνσταντή Κανάρη στη σύναξη των προεστών των Ψαρών – «Τίποτ’, αρχόντοι, δεν φελλά – μονάχα το καράβι!».

Εκστασιαζόμαστε με τη βεβαιότητα που έτρεφε ο Ναύαρχος Παύλος Κουντουριώτης στον χαλίβδηνο κέλητα, το νεότευκτο θωρηκτό «Γεώργιος Αβέρωφ», και στην ακλώνητη εμπιστοσύνη του στην γενναιότητα και ναυτοσύνη του πληρώματός του, όταν έστελνε το σήμα: «Με την δύναμιν του Θεού και τας ευχάς του Βασιλέως και εν ονόματι του Δικαίου, πλέω, μεθ’ορμής ακαθέκτου και με πεποίθησιν προς την νίκην, εναντίον του αιωνίου εχθρού του Γένους».

Μένουμε εμβρόντητοι με το επικό κατόρθωμα του αντιτορπιλλικού “Αδρίας”, κατά την διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, το οποίο, με τον ηρωικό κυβερνήτη του Ιωάννη Τούμπα, ταξίδεψε 730 μίλια, χτυπημένο από γερμανική νάρκη, ακρωτηριασμένο και χωρίς πλώρη από τα Δωδεκάνησα στην Αλεξάνδρεια, όπου κατέπλευσε υπό τις επευφημίες όλου του εκεί ναυλοχούντος συμμαχικού στόλου σε μία ακόμα επιβεβαίωση της αναγνώρισης του ηρωισμού και της απαράμιλλης ελληνικής ναυτοσύνης – μιάς ναυτοσύνης που τα χαρακτηριστικά της: εγρήγορση – τόλμη – εφευρετικότητα – ικανότητα – αποφασιστικότητα – επιδεξιότητα είναι κοινή και ενιαία τόσο για το Πολεμικό όσο και για το Εμπορικό μας Ναυτικό. Έτσι, στο Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, το Εμπορικό Ναυτικό πρωταγωνίστησε στην επιτυχή έκβαση του Πολέμου και αναγνωρίστηκε ως το Τέταρτο Όπλο των ενόπλων δυνάμεων. Το Ελληνικό Εμπορικό Ναυτικό, με 750 πλοία, δεύτερο σε μέγεθος, μετά το Αγγλικό μεταξύ των εμπόλεμων συμμάχων, συμμετείχε σε νηοπομπές, και θρήνησε στο τέλος απώλειες 3.000 ναυτικών και 500 πλοίων, τα περισσότερα των οποίων βυθίστηκαν αύτανδρα.

Έτσι, η μικρή σε έκταση και πληθυσμό χώρα μας, θα βρεθεί να διαφεντεύει το μεγαλύτερο στόλο του κόσμου έχοντας στα περισσότερα με ελληνική σημαία και με πάνω από 100.000 έλληνες ναυτικούς – να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους σε όλες τις θάλασσες, τους ωκεανούς και τα λιμάνια της υδρογείου.

Το ελληνικό ναυτιλιακό μεγαλούργημα μας κάνεις όλους περήφανους, ενισχύοντας, με την εθνικοπολιτική, οικονομική, δημοσιονομική και αμυντική σημασία του, τη θέση της πατρίδας μας στο παγκόσμιο στερέωμα – ιδιαίτερα σε μία εποχή, σαν τη δική μας, που χαρακτηρίζεται από έντονες γεωπολιτικές εξελίξεις.

Μέγα το της θαλάσσης κράτος!

Ως Έλληνας και ναυτικός αισθάνομαι υπερήφανος γιά τη Ναυτιλία της Πατρίδας μας και υποκλίνομαι στο μεγαλείο της!»