Η Ελλάδα, με μια πράξη υψηλού πολιτικού, θεσμικού και γεωστρατηγικού συμβολισμού, προχώρησε πρόσφατα στην επίσημη κατάθεση της Εθνικής Θαλάσσιας Χωροταξικής Στρατηγικής (ΘΧΣ) στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

Για πρώτη φορά, το ελληνικό κράτος χαρτογραφεί και παρουσιάζει με σαφήνεια τον σχεδιασμό χρήσεων και προτεραιοτήτων στον θαλάσσιο χώρο, με βάση το Διεθνές Δίκαιο, το ενωσιακό θεσμικό πλαίσιο και, κυρίως, τα εθνικά μας συμφέροντα.

1

Πρόκειται για μια αθόρυβη, αλλά βαθιά πολιτική πράξη, με ξεκάθαρες επιπτώσεις όχι μόνο στην οικονομική και περιβαλλοντική διαχείριση των θαλασσών μας, αλλά και στη διεθνή εδραίωση των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων.

Το Εργαλείο και η Σημασία του ο Θαλάσσιος Χωροταξικός Σχεδιασμός είναι ένα στρατηγικό εργαλείο, το οποίο δεν αποσκοπεί στην άσκηση κυριαρχίας αλλά στην οργάνωση του θαλάσσιου χώρου με σκοπό:

-την πολυεπίπεδη χρήση του (αλιεία, ενέργεια, τουρισμός, μεταφορές, περιβάλλον),

-την πρόληψη συγκρούσεων συμφερόντων,

-την ενίσχυση της εθνικής γεωοικονομικής παρουσίας σε νευραλγικές θαλάσσιες περιοχές.

Ωστόσο, πέραν της καθαρής τεχνικής του διάστασης, ο ΘΧΣ λειτουργεί ως μηχανισμός χαρτογράφησης των εθνικών προτεραιοτήτων στον θαλάσσιο χώρο και, συνεπώς, έχει καθοριστικό ρόλο στον τρόπο που η Ελλάδα κατοχυρώνει
δικαιώματα, σχεδιάζει το μέλλον και εκπέμπει διεθνές στίγμα υπευθυνότητας και σταθερότητας.

Ο Χάρτης που Αποτυπώνει, αλλά και προετοιμάζει η στρατηγική σημασία του ΘΧΣ κορυφώνεται στο εξής σημείο:

Αποτυπώνει με ακρίβεια τις θαλάσσιες ζώνες που η Ελλάδα θεωρεί ότι της ανήκουν βάσει του Διεθνούς Δικαίου, συμπεριλαμβανομένων περιοχών που δεν έχουν ακόμη οριοθετηθεί με γειτονικά κράτη.

Ο χάρτης που συνοδεύει τη στρατηγική:

-Ενσωματώνει τις ελληνοϊταλικές και ελληνοαιγυπτιακές συμφωνίες ΑΟΖ.

– Υιοθετεί τη μέση γραμμή για περιοχές όπου δεν υπάρχει συμφωνία, καταγράφοντας έτσι την εθνική μας θέση, χωρίς πρόκληση, αλλά με σαφήνεια.

– Διασυνδέει τον γεωστρατηγικό σχεδιασμό με το περιβαλλοντικό και το νομικό κεκτημένο της Ευρώπης,
αποδεικνύοντας πως η Ελλάδα δεν διεκδικεί μονομερώς, αλλά προγραμματίζει υπεύθυνα.

Η Επέκταση της Αιγιαλίτιδας Ζώνης: Από το Δικαίωμα στη Δυναμική Κεντρικό σημείο του δημόσιου διαλόγου παραμένει η επέκταση της ελληνικής αιγιαλίτιδας ζώνης στα 12 ναυτικά μίλια – ένα αναφαίρετο και μονομερές δικαίωμα της χώρας μας, το οποίο πηγάζει από τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας (UNCLOS, 1982).

Ο ΘΧΣ δεν ασκεί το δικαίωμα αυτό, αλλά το προετοιμάζει τεχνικά, πολιτικά και διπλωματικά.

Συγκεκριμένα:

1. Αποτυπώνει γεωμετρικά το μέγιστο εύρος των ελληνικών χωρικών υδάτων σε ένα ευρωπαϊκά κατατεθειμένο και θεσμικά αναγνωρισμένο σχέδιο.

2. Εδραιώνει την ισοτιμία των ελληνικών νησιών, ενισχύοντας την πλήρη επήρειά τους στη χάραξη θαλάσσιων ζωνών.

3. Δημιουργεί ένα προηγούμενο θεσμικής “παρουσίας” της Ελλάδας στις μη οριοθετημένες περιοχές, ενισχύοντας την εθνική επιχειρηματολογία σε κάθε διαπραγμάτευση ή διεθνές φόρουμ.

4. Καλλιεργεί ένα εθιμικό πλαίσιο αναγνώρισης, καθώς η διαρκής χρήση, σχεδιασμός και δημοσίευση θέσεων δημιουργεί “δεδομένα επί του εδάφους”.

Η Ελλάδα έχει ήδη επεκτείνει την αιγιαλίτιδα ζώνη της στο Ιόνιο. Ο ΘΧΣ δημιουργεί τις τεχνικές και πολιτικές προϋποθέσεις ώστε, όταν η εθνική ηγεσία το κρίνει σκόπιμο, να μπορεί να επεκταθεί και στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο με επιχειρήματα, χάρτες, και στρατηγική ωριμότητα.

Από τον Σχεδιασμό στην Εθνική Συνείδηση Ο θαλάσσιος χώρος για την Ελλάδα δεν είναι απλώς ένας γεωγραφικός όρος. Είναι ιστορικό και πολιτισμικό κεφάλαιο, πεδίο επιχειρηματικής ανάπτυξης, εστία γεωστρατηγικής ευθύνης.

Η θαλάσσια πολιτική δεν ασκείται με συνθήματα, αλλά με χάρτες, νόμους, δεδομένα και τεκμήρια. Και ο Θαλάσσιος Χωροταξικός Σχεδιασμός είναι ακριβώς αυτό: ένα τεχνοκρατικό θεμέλιο πάνω στο οποίο χτίζεται η εθνική στρατηγική για τις θάλασσές μας.

Πρόκειται για μια σιωπηρή αλλά σταθερή προβολή ισχύος, σε ένα περιβάλλον γεμάτο ρευστότητα. Δεν είναι η προβολή της έντασης – είναι η προβολή της υπεύθυνης κυριαρχίας.

Εθνική Θέληση, Διεθνής Σταθερότητα Ο ΘΧΣ δεν είναι απάντηση προς κανέναν. Είναι δήλωση πρόθεσης και ικανότητας. Είναι εργαλείο διαχείρισης, όχι διεκδίκησης. Και όμως, λειτουργεί ως φάρος εθνικής σταθερότητας και νομιμότητας.

Στην εποχή της γεωστρατηγικής πίεσης και της πολυεπίπεδης κρίσης, η Ελλάδα χρειάζεται στρατηγική βάθους. Και με τον Θαλάσσιο Χωροταξικό Σχεδιασμό αποδεικνύει ότι μπορεί να είναι ήρεμη δύναμη – αλλά πάντα παρούσα.

Διαβάστε επίσης

EcoLog (Πήτερ Λιβανός): Συμμετέχει σε μεγάλο deal γα τον πρώτο διάδρομο υγροποιημένου υδρογόνου

OceanPal (Σεμίραμις Παληού): Έλαβε ειδοποίηση συμμόρφωσης από το Nasdaq

Η Icon Energy (Ισμήνη Παναγιωτίδη): Οριακή ζημιά για την προηγούμενη χρήση