Άγνωστες λεπτομέρειες για την προσφορά του εφοπλιστή Ιωάννη Δ. Φαφαλιού, που απεβίωσε στις 28 Δεκεμβρίου 2017, δίνουν στη δημοσιότητα οι συντοπίτες του από τη γενέτειρά του, τη Χίο, κάνοντας λόγο για έναν άνθρωπο που τον χαρακτήριζε η ήρεμη καλοσύνη, η απλότητα και η πηγαία ευγένεια.

Γράφει ο Αριστείδης Ζαννίκος, πρώην δήμαρχος Βροντάδου, στην τοπική ιστοσελίδα «Πολίτης» της Χίου:

«Για όποιους τον γνώρισαν από κοντά (κυρίως ναυτικοί), ήταν πάντα ο «κύριος Γιάννης».

Έτσι τον αποκαλούσαν με απόλυτο σεβασμό προς το πρόσωπό του. Ένα φωτεινό πρόσωπο που το χαρακτήριζε η ήρεμη καλοσύνη και το στόλιζε το, εμφαντικά ζωηρό και πάντα περιποιημένο, μουστάκι του.

Τακτικότατος επισκέπτης της γενέτειρας, με την πολυαγαπημένη του σύζυγο, την σεβαστή κυρία Λίκα (Ραλλία) το γένος Χαράλαμπου Πατέρα, διέμεναν διακριτικά στο ωραίο παραθαλάσσιο σπίτι τους, λίγα μέτρα νοτιότερα του περικαλλούς Ι. Ναού της Παναγίας Μούτσαινας του οποίου κτήτορες είναι τα μέλη της οικογένειας των Φαφαλιών (1955).

Χαιρόμαστε ειλικρινά που βλέπαμε συχνά στον Βροντάδο αυτό το ταιριαστό δίδυμο της πηγαίας ευγένειας. Και χαιρόμαστε διπλά διαπιστώνοντας ότι, ως γονείς, είχαν καταφέρει να εμφυσήσουν την τοπολατρεία, την απλότητα και την ευγένεια και στα παιδιά τους, τον Δημήτρη, τον Χαράλαμπο και τον Αναστάση.

Τον «κύριο Γιάννη» και την κυρία Λίκα, είχαμε την τύχη, εγώ και η σύζυγός μου, να τους γνωρίσουμε «από κοντά». Ήταν αρχή της οκταετίας 1991-1998, όταν, με αφορμή μια σημαντική δωρεά τους προς τον Δήμο Ομηρούπολης, αντιλήφθηκα επακριβώς την ποιότητα του ανθρώπου. (Τότε είχαν δωρίσει στον Δήμο μας ένα υπερσύγχρονο και πανάκριβο απορριμματοφόρο).

Θυμάμαι είχαμε βαρυχειμωνιά, όταν, σε μια φιλικού χαρακτήρα συνάντησή μας στο σπίτι τους, είπε ότι το όλο σκηνικό του θύμιζε Αγγλία όπου είχαν ζήσει αρκετά χρόνια.

Εκείνες τις μέρες οι βροχές ήταν όντως στο φόρτε τους ενώ χιόνι είχε πέσει στη Βόρεια Χίο. Ρώτησα αν είχαν αντικρύσει ποτέ το πανέμορφο χειμερινό τοπίο της περιοχής του Πελιναίου με τα λίγα χωριά του. Η απάντηση και των δύο ήταν ότι δεν έτυχε ποτέ να κάνουν το γύρο του ονομαστού βουνού της Χίου.

Πρότεινα να τους κάνουμε εμείς τη ξενάγηση. Δέχτηκαν πρόθυμα και με ενθουσιασμό.

Με μια απλή προετοιμασία των συζύγων μας (καφές και παραδοσιακά κρύα μεζεδάκια), την επομένη κινήσαμε για τα Βόρεια. Το θέαμα με τα ορμητικά και αφρίζοντα νερά του Ναγού και του Γιόσωνα τους είχε συνεπάρει. Το ίδιο και τα άφθονα νερά που κυλούσαν στις πλαγιές του Πελιναίου.

– Κοίτα Λίκα πόσο νερό πάει χαμένο και το καλοκαίρι η Χίος θα διψά πάλι.

Η σωστή παρατήρηση του «κυρίου Γιάννη» μου έδωσε αφορμή να τους αποκαλύψω ότι και στον Βροντάδο έχουμε το χειμώνα άφθονα πηγαία νερά αυτά της Μέσα Κλειδούς και του Αγ. Δημητρίου που χάνονται στον Αρμένη ποταμό και στη θάλασσα.

– Και γιατί Δήμαρχέ μας δεν κάνετε μια μεγάλη δεξαμενή ώστε να συλλέγετε αυτά τα νερά και να τα δίνετε στους συμπολίτες μας το καλοκαίρι;

Στην ερώτηση του «κυρίου Γιάννη» απάντησα ότι ένα τέτοιο έργο απαιτεί μεγάλη δαπάνη που ο Δήμος δεν μπορούσε να διαθέσει τότε. Μια περίεργη σιωπή ακολούθησε τα λόγια του.

Η εκδρομή μας, που κυριολεκτικά τους ενθουσίασε, έλαβε τέλος νωρίς το απόγευμα με άπειρες ευχαριστίες γι’ αυτήν την μοναδική-όπως είπαν-εμπειρία που τους προσφέραμε.

Δύο ή τρεις μέρες μετά, ήλθε στο Δημαρχείο ο φίλος εργολάβος Μάρκος Ν. Ψώρας για να μου ανακοινώσει ότι είχε λάβει εντολή από τον «κύριο Γιάννη» να συνεργασθεί με τον Δήμο και τις συναρμόδιες Υπηρεσίες προκειμένου, με ΔΩΡΕΑ του, να φτιαχθεί κοντά στη Νέα Κλειδού μια μεγάλη υπόγεια υδατοδεξαμενή (υπόγεια για αισθητικούς περιβαλλοντικούς λόγους) για τη συλλογή των άφθονων χειμωνιάτικων νερών της περιοχής.

Η τεράστια δεξαμενή όντως έγινε σε χρόνο ρεκόρ, εγκαινιάσθηκε το 1993 και, έκτοτε, κυρίως το καλοκαίρι, προμηθεύει με πόσιμο νερό τα νοικοκυριά του Βροντάδου και των γύρω περιοχών.

Προφανώς λίγοι γνωρίζουν σήμερα ποιός ήταν ο άνθρωπος που χρηματοδότησε ένα τόσο σημαντικό και διαχρονικής σπουδαιότητας και χρησιμότητας έργο.

Όπως ίσως και λίγοι θα γνωρίζουν ότι τα μέλη αυτής της ζηλευτής παραδοσιακής εφοπλιστικής οικογένειας των Φαφαλιών, όχι μόνο έφτιαξαν πριν σαράντα χρόνια το περίλαμπρο «Φαφαλίειο» Στάδιο του Βροντάδου, αλλά τα ίδια φροντίζουν για την πολυδάπανη ετήσια συντήρησή του και την άψογη καθημερινή του λειτουργία.

Με τις ως άνω λιτές αναφορές επέλεξα να αποχαιρετίσω τον αγαπητό και σεβαστό μας «κύριο Γιάννη», τον σεμνό συμπατριώτη πλοιοκτήτη και άριστο οικογενειάρχη. Ο Ιωάννης Δημ. Φαφαλιός έφυγε από την επίγεια ζωή λίγο προτού εκπνεύσει το 2017. Έφυγε ο άνθρωπος που ενσάρκωνε όσο λίγοι την πηγαία ευγένεια, την καταδεκτικότητα, την απλότητα και την καθαρή και νηφάλια σκέψη.

Συλλυπούμενος τη σεβαστή σύζυγό του, τα παιδιά και τα εγγόνια του, εύχομαι η μνήμη του να είναι αιώνια, όπως αιώνιες θα είναι οι ωφέλειες που θα απολαμβάνουν συμπατριώτες και συμπολίτες από τις δωρεές και ευεργεσίες του ίδιου και της οικογένειας των Φαφαλιών.»

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Χ. Φαφαλιός: Δυναμική επιστροφή στην αγορά των bulkers

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ: Πέθανε ο εφοπλιστής Ιωάννης Φαφαλιός