Ο Γαβριήλ ( Βίλι ) Παναγιωτίδης, μετά από ατυχείς κινήσεις, το 2014, έχασε τον έλεγχο της εισηγμένης ναυτιλιακής εταιρείας Excel Maritime.

Όμως, είχε την πρόνοια να δημιουργήσει το ίδιο έτος, την ναυτιλιακή εταιρεία Pavimar, με επικεφαλής την κόρη του Ισμήνη Παναγιωτίδη.

1

Η Pavimar, προφανώς από τα αρχικά του επωνύμου και των ονομάτων του Βίλι και της Ισμήνης, άνοιξε ένα νέο κύκλο της ναυτιλιακής επιχειρηματικής δραστηριότητας της οικογένειας.

Η Ισμήνη, έχει σπουδάσει στο Boston University και στο Cass Business School του Λονδίνου, ενώ ήταν σχεδόν μια δεκαετία δίπλα στον πατέρα της στην Excel Maritime.

Τον επόμενο χρόνο, 2015, παντρεύτηκε Γιώργο Αγιοστρατίτη, τον ανιψιό του γνωστού αρχιτέκτονα.

Η ναυτιλιακή εταιρεία Pavimar ξεκίνησε τη λειτουργία της το καλοκαίρι του 2014 με αρχικό στόλο μόλις δύο supramaxes, όμως κατόρθωσε και έφτασε στα 15 πλοία.

Τρία χρόνια αργότερα, το 2017, ο Πέτρος Παναγιωτίδης, γιος του Γαβριήλ ( Βίλι), δημιούργησε τη δική του ναυτιλιακή εταιρεία, την Castor Maritime, που εισήχθη στο Χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης.

Η Castor Maritime, ξεκίνησε με ένα μόνο πλοίο. Η εταιρεία εισήχθη στο αμερικανικό χρηματιστήριο το 2019, αλλά μέχρι τον Δεκέμβριο του 2021 είχε αναπτύξει ένα στόλο με 29 bulkers και δεξαμενόπλοια.

Ο Πέτρος Παναγιωτίδης, προχώρησε και στην ίδρυση spin off, την Toro, το έτος 2022.

Η εταιρεία απορρόφησε οκτώ πλοία από την μητρική εταιρεία Castor Maritime. Οι μετοχές της θυγατρικής εταιρείας άρχισαν να διαπραγματεύονται στην αγορά του Nasdaq τον Μάρτιο του 2023.

Ο Πέτρος Παναγιωτίδης είναι ο ιδρυτής της Castor Maritime Inc. Υπηρετεί ως Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου, Διευθύνων Σύμβουλος και Οικονομικός Διευθυντής της εταιρείας από την ίδρυσή μας το 2017.

Ο Π. Παναγιωτίδης διαδραμάτισε καθοριστικό ρόλο στην επιτυχημένη εισαγωγή της εταιρείας στο Nasdaq Capital Market τον Φεβρουάριο του 2019.

Με την τεχνογνωσία του στη ναυτιλία και την εκτενή εμπειρία στις κεφαλαιαγορές, ηγείται στη στρατηγική πορεία και τη συνολική διαχείριση της εταιρείας, οδηγώντας τη λειτουργική αποτελεσματικότητα και διασφαλίζοντας βιώσιμη ανάπτυξη.

Επιπλέον, ο Π. Παναγιωτίδης είναι Διευθύνων Σύμβουλος της Toro Corp. Είναι κάτοχος πτυχίου Διεθνών Σπουδών και Μαθηματικών από το Πανεπιστήμιο Fordham και μεταπτυχιακού τίτλου στο Management and Systems από το Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης.

Το 2023 ο Π. Παναγιωτίδης έλαβε το βραβείο Lloyd’s List Next Generation Shipping Award ως αναγνώριση για τα επιτεύγματά του στον ναυτιλιακό τομέα.

Σήμερα, η εταιρεία Castor διαχειρίζεται δεκατρία πλοία και η Toro, άλλα πέντε πλοία.

Τον ίδιο δρόμο ακολουθεί τώρα και η Ισμήνη Παναγιωτίδη που δημιουργεί την Icon Energy, ως θυγατρική εισηγμένη εταιρεία.

Η εταιρεία θα διαχειρίζεται ένα μόνο το πλοίο bulker Alfa, τύπου panamax, χωρητικότητας 77,300 dwt , κατασκευής 2006.

Το πλοίο, έχει εξασφαλισμένη ναύλωση που προβλέπεται να λήξει μεταξύ Οκτωβρίου 2025 και Φεβρουαρίου 2026, με κυμαινόμενο ημερήσιο ναύλο που συνδέεται με τον Baltic Panamax Index.

Η Icon Energy, έχει γνωστοποιήσει ότι διαθέτει 1.250.000 κοινές μετοχές σε τιμή IPO από 4 έως 6 δολάρια. Οι μετοχές θα εισαχθούν στην αγορά Nasdaq με το σύμβολο “ICON”.

Ταυτόχρονα έχει παραχωρήσει στους αναδόχους δικαίωμα προαίρεσης για την αγορά έως 187.500 πρόσθετων μετοχών. Τα αναμενόμενα καθαρά έσοδα από την διαδικασία αυτή αναμένεται να φτάσουν τα σε περίπου 4,6 εκατομμύρια δολάρια, με βάση την πώληση στο μέσο του εύρους της τιμής της IPO, ή 5,5 εκατομμύρια δολάρια εάν οι ανάδοχοι ασκήσουν τα δικαιώματά τους εντός 45 ημερών.

Με άλλα λόγια: Aπό το 2014 έως και το 2024, μέσα σε μια δεκαετία, η οικογένεια Παναγιωτίδη, δημιούργησε και λειτουργεί τέσσερις ναυτιλιακές εταιρείες, που όπως φαίνεται δεν την επηρέασε η περιπέτεια της Excell.

Γενάρχης της ναυτιλιακής πορείας της οικογένειας Παναγιωτίδη είναι ο Αλέξανδρος Παναγιωτίδης, ο οποίος το έτος 1967, μαζί με τον Κ. Ηλιόπουλο, ίδρυσαν την Commercial Shipping Corp. S.A. στην καρδιά της ναυτιλίας, στον Πειραιά.

Τότε ο Αλέξανδρος Παναγιωτίδης, διέθετε μια μικρή βιοτεχνία κατασκευής καρφιών.

Αυτή η συνεργασία κράτησε μόνο τρία χρόνια, δεδομένου ότι ο Κ. Ηλιόπουλος, αποχώρησε και δημιούργησε την δική του εταιρεία, την Ilios Shipping.

Η Commercial Shipping, δραστηριοποιήθηκε στα Μεσογειακά φορτηγά πλοία στη διάρκεια της δεκαετίας.

Μετά τον θάνατο του Αλέξανδρου Παναγιωτίδη, το 1978, την ναυτιλιακή επιχείρηση ανέλαβε ο γιος του, Γαβριήλ (Βίλι) Παναγιωτίδης, ο οποίος σταδιακά επεκτάθηκε στα ποντοπόρα πλοία.

Το 1981, η εταιρεία διαχειρίζονταν έξι πλοία μεταφοράς γενικού φορτίου, που η συνολική τους χωρητικότητα των πλοίων ανέρχονταν σε 61.000 dwt.

Η οικονομική και ναυτιλιακή κρίση που ακολούθησε δημιούργησε τριγμούς στην εταιρεία, ωστόσο, στη δεκαετία του ’90, μετονομάστηκε σε Maryville Maritime Inc και έφτασε το 1999, να διαθέτει συνολικά 26 πλοία, συνολικής χωρητικότητας 1.000.000 dwt.

Το άστρο του Γαβριήλ Παναγιωτίδη, ο οποίος στους κοσμικούς κύκλους είναι γνωστός με το χαιδευτικό του όνομα, Βίλι, άρχισε να ανατέλλει στο τέλος της δεκαετίες του ’90.

Ωστόσο, το 2014, έγινε πρωταγωνιστής, αρνητικών εξελίξεων όταν αμερικανικό επενδυτικό σχήμα ανέλαβε τον πλήρη έλεγχο της εισηγμένης ναυτιλιακής εταιρείας Excel Maritime.

Παρά το γεγονός ότι υπήρχαν πληροφορίες για βίαιη έξωση του Γ. Παναγιωτίδη από την εταιρεία, κυκλοφόρησε ανακοίνωση σύμφωνα με την οποία διευκρινίζονταν τα εξής:

“Διακόπτεται η επιχειρηματική σχέση μεταξύ της οικογένειας Παναγιωτίδη και της Excel Maritime Holding Company LLC και ως εκ τούτου, μετά την πώληση του μετοχικού μεριδίου που κατείχε η οικογένειά του, ανακοίνωσε την παραίτησή του από τα καθήκοντα του Προέδρου του Διοικητικού Συμβουλίου της εταιρείας η οποία και έγινε αποδεκτή από τους μετόχους”.

Ωστόσο, ο Β. Παναγιωτίδης επεσήμανε: “ Στο εξής, συνεχίζεται δυναμικά η παρουσία μου στον κλάδο της ναυτιλίας με την ανάπτυξη του ιδιωτικού στόλου της οικογένειάς μου”.

Η εταιρεία Excel Maritime ήταν η τρίτη κατά εταιρεία που “έχασε” ο Β. Παναγιωτίδης, μετά την Quintana, την οποία αγόρασε από τον Σταμάτη Μόλαρη και την Torm Steamship.

Οι περιπέτειες του Β. Παναγιωτίδη ξεκίνησαν όταν προέκυψε πρόβλημα με την αναδιάρθρωση των δανείων της εταιρείας συνολικού ύψους 921 εκατ. δολαρίων. Την χρηματοδότηση του δανείου είχαν εμπλακεί συνολικά δώδεκα τράπεζες.

Ο Γαβριήλ Παναγιωτίδης, τότε θεωρείτο ένας από τους μεγαλύτερους Έλληνες εφοπλιστές, αφού διέθετε τότε 50 πλοία που η συνολική τους χωρητικότητα ανερχόταν σε 4.401.090 dwt.

Ωστόσο, παρά το γεγονός ότι συμπεριελήφθη στη λίστα με τους ισχυρότερους «Γκρικς», αποφεύγει συστηματικά τη δημοσιότητα και σπανίως φωτογραφίζεται.

Το 2014, σύμφωνα με την ετήσια επισκόπηση του έγκυρου περιοδικού «Ναυτιλιακή», κατείχε τη 10η θέση ανάμεσα στους μεγαλύτερους Έλληνες εφοπλιστές με βάση το τονάζ των πλοίων τους.

Η EXCEL, είχε έδρα, ένα ιδιόκτητο μέγαρο, που εκτεινόταν σε ένα ολόκληρο οικοδομικό τετράγωνο στην Κηφισιά και φιλοξενούσε το σύνολο των ναυτιλιακών του δραστηριοτήτων. Οι πιο γνωστές ναυτιλιακές του εταιρείες ήταν η Excel Maritime και Maryville Maritime.

Η Maryville Maritime, ήταν η βασική διαχειριστική εταιρεία της οικογένειας Παναγιωτίδη, κατέκτησε την εξαιρετική διάκριση να είναι η πρώτη ελληνική εταιρεία διαχειρίσεως πλοίων που απέκτησε ταυτόχρονα τον Φεβρουάριο του 1996 τα Διεθνή Πιστοποιητικά ISM και ISO Safety and Quality Systems Certifications.

Το 2008, ο κ. Γ. Παναγιωτίδης αναδείχθηκε από τους Lloyd’s List ως Greek Shipping Newsmaker, με αφορμή τη συμφωνία – μαμούθ εξαγοράς της Quintana, ενώ το ίδιο έτος συμπεριλαμβάνεται μαζί με τον Σπ. Λάτση, τον Ι. Αγγελικούση και τον Γ. Οικονόμου στους δισεκατομμυριούχους (897ος) στη λίστα του Forbes, με προσωπική περιουσία 1,3 δισ. δολάρια.

Ο Γαβριήλ Παναγιωτίδης, ή όπως τον αποκαλούν οι φίλοι του και οι συγγενείς του «Βίλλυ», είναι γιος του Αλέξανδρου και της Ισμήνης Παναγιωτίδη.

Γεννήθηκε το 1955. Φοίτησε στο Αμερικάνικο Κολέγιο και στη συνέχεια στην Ανωτάτη Σχολή Οικονομικών και Εμπορικών Επιστημών.

Ο πατέρας του ασχολήθηκε στη δεκαετία του ’70 με τη ναυτιλία, αλλά στα 22 του χρόνια έμεινε ορφανός και «βούτηξε για τα καλά στα βαθιά».

Νυμφεύθηκε την Μαρία Νομικού και απέκτησε δύο παιδιά, τον Πέτρο και τον Ισμήνη.

Όπως ο ίδιος ομολόγησε σε εκδήλωση αφιερωμένη στο θέμα «η διαδοχή στη ναυτιλία», «δεν πρέπει να πιέζονται τα παιδιά» και «δεν πρέπει να υπάρχουν διακρίσεις μεταξύ αγοριών και κοριτσιών» και εξομολογήθηκε: «Δεν υπάρχουν μαγικές συνταγές στο θέμα της επιλογής του διαδόχου.

Εξαρτάται από τη χημεία, το DNA, και πώς είναι η φτιάξη του καθενός. Εχασα τον πατέρα μου ξαφνικά στα 22 μου χρόνια. Επεσα στα βαθιά και έπρεπε να κολυμπήσω. Μεταξύ 22 ετών και 28 έκανα όλα τα λάθη που δεν αποφεύγονται. Από τα λάθη μου έμαθα.

Δεν μαθαίνεις όταν κερδίζεις λεφτά. Δεν πρέπει κανείς να πιέσει τα παιδιά να ακολουθήσουν τα χνάρια του στην επιχείρησή του. Πρέπει να το επιλέξουν εκείνα μόνα τους».


Η επαφή του με τα ναυτιλιακά δρώμενα χρονολογείται το έτος 1978 όταν πέθανε αιφνιδίως ο πατέρας του, που είχε αρχίσει τη ναυτιλιακή του καριέρα, αμέσως μετά τον πόλεμο. Είκοσι χρόνια μετά, δηλαδή το 1998, ο κ. Γ. Παναγιωτίδης εξαγόρασε τη ναυτιλιακή εταιρεία Β-Η Maritime Carriers, η οποία ήταν ήδη εισηγμένη στο ΑΜΕΧ από το 1989.

Την εταιρεία αυτή τη μετονόμασε σε Excel Maritime και την Παρασκευή 28 Οκτωβρίου του 2005 – σημαδιακή ημέρα για τον Ελληνισμό – την αναβάθμισε και την εισήγαγε στο New York Stock Exchange.

Το στοιχείο που διαφοροποιεί τον Γ. Παναγιωτίδη από τους άλλους Ελληνες εφοπλιστές είναι ότι από νωρίς, όταν οι άλλοι συνάδελφοί του στην Ακτή Μιαούλη, απέφευγαν να φέρουν και στη σκέψη τους ακόμη την εισαγωγή της εταιρείας τους στο χρηματιστήριο, εκείνος τόλμησε και άντλησε χρήματα από την αμερικανική κεφαλαιαγορά που απαιτούσε διαφάνεια στις επιχειρηματικές επιλογές.

Βέβαια, πρέπει να επισημάνουμε ότι είναι από τους Έλληνες εφοπλιστές, που απέφευγαν την ελληνική σημαία. Προφανώς, η επιλογή του αυτή τον καθιστούσε πιο ευέλικτο και πιο ανταγωνιστικό, ιδιαίτερα στις περιόδους κρίσεις.

Έλληνες ωστόσο ήταν όλοι οι υπάλληλοι του στα γραφεία του.
Περίπου 150 υπάλληλοι εργάζονταν στα κεντρικά γραφεία της εταιρείας, με τους οποίους είχε μία οικειότητα και αμεσότητα, αφού σε όλους απευθύνονταν με το μικρό τους όνομα.

Τα γραφεία διέθεταν ένα πολυτελές μαγειρείο και εστιατόριο, που μπορούσε να φιλοξενήσει μέχρι και 250 άτομα.

Ωστόσο, όταν διέρρευσε η είδηση για την έξοδο του Παναγιωτίδη από την εταιρεία και το κτιριακό συγκρότημα εργάζονταν μόνο 15 υπάλληλοι.

Η κίνηση που έκανε τον Γ. Παναγιωτίδη ιδιαίτερα γνωστό παγκοσμίως ήταν η εξαγορά το 2008 της Quintana του Σταμάτη Μόλαρη.

Ήταν ένα deal που το συνολικό ύψος προσέγγισε τα 2,4 δισ. δολάρια. Επίσης, σημαντική είναι και η συμμετοχή του με ένα μεγάλο ποσοστό μετοχών στη ναυτιλιακή εταιρεία Torm, η οποία είναι εισηγμένη στο χρηματιστήριο της Δανίας.

Στη συνέχεια Στ. Μόλαρης αποχώρησε από την εταιρεία και ο Γ. Παναγιωτίδης παρέμεινε ο «μοναδικός ισχυρός άρχων» αυτού του ναυτιλιακού κολοσσού.

Βέβαια, η κρίση επηρέασε τα έσοδα της εταιρείας, δεδομένου ότι δύο ναυλωτές των πλοίων της εταιρείας προχώρησαν μονομερώς να καταβάλουν το ήμισυ του συμφωνημένου ναύλου.

Έκτοτε άρχισαν οι περιπέτειες.
Μέσα στις ανεπιτυχείς κινήσεις που έκανε ο κ. Γ. Παναγιωτίδης, στο πλαίσιο της αναδιάρθρωσης των εταιρειών του, είναι η απόφασή του να εκκαθαρίσει τη ναυτιλιακή εταιρεία Oceanaut.

Διαβάστε επίσης:

Ελληνόκτητο πλοίο χτυπήθηκε από τους Χούθι στην Ερυθρά Θάλασσα

Μελίνα Τραυλού: Οι γυναίκες συμβάλλουν στην παγκόσμια ναυτιλία

Υεμένη: Επίθεση σε δεξαμενόπλοιο με σημαία Παναμά