Η Ελβετία έχει το δικό της νηολόγιο από το 1941, ωστόσο ο στόλος με σημαία Ελβετίας βρίσκεται σε βαθιά κρίση. Το Υπουργείο Εξωτερικών της χώρας έχει σημάνει τον κώδωνα του κινδύνου:

Από 50 πλοία που υπήρχαν από επτά χρόνια, ο εθνικός στόλος της μειώθηκε σε 14, με μόνο δύο πλοιοκτήτες, ο ένας έχει έδρα τη Ζυρίχη και ο άλλος στο Morges στη λίμνη της Γενεύης, κοντά στη Λωζάνη.

«Ενώ υπήρχαν 611 Ελβετοί αξιωματικοί και ναύτες στα πλοία το 1967, τώρα μπορούν να μετρηθούν στα δάχτυλα του ενός χεριού», γράφει η Swiss Info.

Υπάρχουν ακόμη δύο Ελβετοί αξιωματικοί καταστρώματος και ένας δόκιμος που πλέουν σε πλοία με ελβετική σημαία, ανέφερε το υπουργείο Εξωτερικών της Ελβετίας.

Αναλυτικότερα, εργάζονται μόνο τρεις αξιωματικοί σε πλοία με ξένη σημαία με ελβετικό επαγγελματικό πιστοποιητικό ή αναγνωρισμένο πιστοποιητικό εξωτερικού.

«Το Swiss Maritime Navigation Office (SMNO) εξακολουθεί να εδρεύει στη Βασιλεία και ο επικεφαλής του έχει τον βαθμό του πρέσβη. Το έργο του ανεφοδιασμού της Ελβετίας μέσω του λιμανιού του Ρότερνταμ και στη συνέχεια μέσω του Ρήνου στη Βασιλεία παραμένει τόσο σημαντικό όσο ποτέ, είτε εκτελείται από εμπορικά πλοία υπό ελβετική σημαία είτε από εμπορικά πλοία άλλων εθνικοτήτων», σύμφωνα με σχετικό δημοσίευμα.

«Τα τελευταία πέντε ή έξι χρόνια, το ελβετικό φορτηγό πλοίο δυσκολεύτηκε να παραμείνει ανταγωνιστικό. Έγινε η πτώχευση ενός Ελβετογερμανού εφοπλιστή το 2017. Αυτή η χρεοκοπία – η οποία στοίχισε στο κράτος 215 εκατομμύρια φράγκα για να καλύψει την αναγκαστική πώληση και απώλεια εννέα εμπορικών πλοίων και τεσσάρων δεξαμενόπλοιων χημικών, υπονόμευσε σοβαρά το σύστημα εγγύησης για πλοία που φέρουν ελβετική σημαία.

Αυτή η πρακτική επιτρέπει στους πλοιοκτήτες να δανείζονται στις χρηματοπιστωτικές αγορές με ευνοϊκό επιτόκιο (1,5%) για να καταστεί δυνατή η κατασκευή ή η αγορά ενός πλοίου.

Η εγγύηση αναφέρει η Swiss Info, εγκαταλείφθηκε για νέα φορτηγά πλοία που δρομολογήθηκαν μετά το 2017, αλλά παραμένει σε ισχύ για πλοία που είχαν προηγουμένως επωφεληθεί από αυτήν, ακόμη κι αν στη συνέχεια άλλαξαν σημαία.

Στην πράξη, ωστόσο, οι Ελβετοί πλοιοκτήτες έχουν ελάχιστο ενδιαφέρον για τη χρήση της ελβετικής σημαίας, η οποία δεν προσφέρει πλέον οικονομικά πλεονεκτήματα με τις τράπεζες. Προηγουμένως, το σύστημα εγγυήσεων δεν είχε κοστίσει ούτε ένα φράγκο στην ελβετική κυβέρνηση».

«Το ελβετικό ναυτικό έπρεπε επίσης να συμμορφωθεί με τις απαιτήσεις ασφαλείας. Για τη συμμόρφωση με τα διεθνή πρότυπα, τα φορτηγά πλοία πρέπει να υποβάλλονται σε τακτικές επιθεωρήσεις από το εθνικό τους γραφείο. Πώς είναι όμως αυτό δυνατό με μόνο μισή ντουζίνα υπαλλήλους στη Βασιλεία και μόνο έναν επιθεωρητή να ταξιδεύει στα μισά του κόσμου;», αναρωτήθηκε οικονομικός παράγοντας της ναυτιλίας.

Η έλλειψη τακτικών ελέγχων σήμαινε ότι τα φορτηγά πλοία με ελβετική σημαία διέτρεχαν τον κίνδυνο να μπουν στη μαύρη λίστα ως πλοία υψηλού κινδύνου. Για να γλιτώσει από αυτή τη μοίρα, η Ελβετική κυβέρνηση πήρε μέτρα:

Το 2020, τροποποιήθηκε προληπτικά ο κανονισμός για να επιτρέψει στα πλοία να φέρουν εκ νέου σημαία, ακόμη και εάν περιλαμβάνονται στη μαύρη λίστα.

Μεταξύ των σεναρίων που μελετώνται για τον περιορισμό της αιμορραγίας των πλοίων, είναι η εισαγωγή του φόρου χωρητικότητας, του φορολογικού συστήματος που βασίζεται στη χωρητικότητα που εφαρμόζουν δεκάδες χώρες.

Διαβάστε επίσης:

Αντώνης Μαλαξιανάκης (Ηarbor Lab): Η ελληνική startup της ναυτιλίας που βάζει πλώρη για το αμερικανικό χρηματιστήριο

Άλλη μία δωρεά του Θανάση και της Μαρίνας Μαρτίνου στην Τροιζήνα