Ένα βήμα από τη συμφωνία με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή Ανταγωνισμού και την Κομισιόν φαίνεται πως βρίσκονται πλέον οι Έλληνες εφοπλιστές, με σκοπό να ολοκληρωθεί η (άτυπη) έρευνα για το θεσμικό πλαίσιο που διέπει πλέον τη ναυτιλία. Έτσι, φαίνεται πως σύντομα θα μπει ένα οριστικό τέλος στην κόντρα με την Ευρώπη που είχε ανοίξει από το 2013 και απειλούσε «τους δεσμούς της ελληνόκτητης ναυτιλίας με την Ελλάδα».

Το μεγάλο αγκάθι που είχε προκύψει στο πλαίσιο της άτυπης έρευνας αφορούσε το ζήτημα για το ελληνικό σύστημα φορολόγησης της ποντοπόρου. Με  πρόσχημα ότι ορισμένες πτυχές του συστήματος φόρου χωρητικότητας, θεωρούνται μη συμβατές με τις κοινοτικές κατευθυντήριες γραμμές για τις κρατικές ενισχύσεις στις θαλάσσιες μεταφορές, είχε τεθεί ζήτημα τροποποιήσεών του. Έπειτα από τις επισημάνσεις των Ελλήνων εφοπλιστών, ότι το συγκεκριμένο σύστημα φορολόγησης εφαρμόζεται και σε άλλες χώρες της Ε.Ε., η Επιτροπή αποφάσισε να  εστιάσει στο κατά πόσο το θεσμικό πλαίσιο για τη ναυτιλία είναι σωστά στοχευμένο στις ναυτιλιακές δραστηριότητες και δεν επωφελούνται από αυτό αμιγώς εμπορικές δραστηριότητες.

Πλέον οι όποιες παρεμβάσεις αναμένεται να κινούνται προς αυτή την κατεύθυνση κάτι που πρακτικά ενδέχεται να σημαίνει πως θα απενταχθούν από το σύστημα φορολόγησης των επιχειρήσεων με βάση τον φόρο τόνου χωρητικότητας (tonnage tax) που υπολογίζεται με συντελεστή επί της ολικής χωρητικότητας (gp) των πλοίων, ναυτιλιακές δραστηριότητες όπως της αλιείας, τομείς της ακτοπλοΐας κ.λπ.

Την εξέλιξη είχε άλλωστε αφήσει να φανεί τις προηγούμενες ημέρες ο πρόεδρος της Ένωσης Ελλήνων Εφοπλιστών, κ. Θεόδωρος Βενιάμης, κατά την ομιλία του στην ετήσια τακτική Γενική Συνέλευση της, στο ίδρυμα Ευγενίδου. Ο κ. Βενιάμης είχε εμφανιστεί αρκετά αισιόδοξος πως η συμφωνία που θα επιτευχθεί θα σέβεται «τη θεσμική και συνταγματική κατοχύρωση του ελληνικού νομοθετικού πλαισίου της ναυτιλίας».

Οι Έλληνες εφοπλιστές θεωρούν πως με αυτό τον τρόπο όλες οι πλευρές θα βγουν κερδισμένες  Όπως χαρακτηριστικά τόνισε ο κ. Βενιάμης, «η Ευρωπαϊκή Ένωση διανύει μία περίοδο όπου κύριος στόχος της θα έπρεπε να είναι η προάσπιση, και μάλλον η ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της ναυτιλίας της, καθώς και οι προοπτικές της έναντι του σκληρού ανταγωνισμού που υφίσταται από ναυτιλιακά κέντρα εκτός Ευρώπης, και στο άμεσο μέλλον ίσως και από κράτη εντός Ευρώπης», με σκοπό να μην επαναληφθούν λάθη του παρελθόντος όπως αυτό στον τομέα της ναυπηγικής βιομηχανίας, που οδήγησε στην ενίσχυση των ναυπηγείων της Ασίας, προκαλώντας μεγάλη οικονομική τρύπα στην Ευρώπη.