Η μαύρη σημαία με την νεκροκεφαλή, σύμβολο που παγκοσμίως αναγνωρίζεται ως πειρατική σημαία, αποτελεί ακόμα και σήμερα ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα που αντιμετωπίζει η ναυτιλία.

Μπορεί οι σύγχρονοι πειρατές, «απόγονοι»  του θρυλικού πειρατή Μαυρογένη, να μην υψώνουν την πειρατική στο κατάρτι, ωστόσο ακόμα και σήμερα, την εποχή που η πληροφορία τρέχει με ιλιγγιώδεις ταχύτητες, την εποχή του δορυφορικού στίγματος, πετυχαίνουν να κερδίζουν τα ηλεκτρονικά συστήματα, και να βρίσκονται ψηλά στην ατζέντα των θεμάτων που αντιμετωπίζει η ναυτιλιακή βιομηχανία.

Χαρακτηριστικά είναι και τα όσα αναφέρει ο πρόεδρος της Intercargo, Δημήτρης Ι. Φαφαλιός, για τις επιθέσεις που δέχονται τα πλοία σε πολλές θάλασσες της υφηλίου.

«Η πειρατεία και η ένοπλη ληστεία στη θάλασσα εξακολουθούν να αποτελούν μια από τις βασικές ανησυχίες μας μέσα το 2020. Το Κέντρο Αναφορών Πειρατείας του Διεθνούς Ναυτιλιακού Γραφείου (IMB) κατέγραψε 98 περιστατικά πειρατείας και ένοπλης ληστείας κατά το πρώτο εξάμηνο του 2020, από 78 την ίδια περίοδο του προηγούμενου έτους», σημειώνεται στην ετήσια έκθεση της μεγαλύτερης ένωσης ανεξάρτητων πλοιοκτητών πλοίων που μεταφέρουν ξηρό φορτίο – Intercargo.

«Κάθε περιστατικό που αναφέρεται είναι πλήγμα στην εμπιστοσύνη των ναυτικών που υπηρετούν σε πλοία σε όλο τον κόσμο. Περιφέρειες που απασχολούν κυρίως τον Κόλπο της Γουινέας, τα νερά της Νοτιοανατολικής Ασίας και τα ύδατα της Σομαλίας».

Η πειρατεία στις αρχές της χιλιετίας είναι σχεδόν ξεχαστεί. Είχε «σβηστεί από τον χάρτη». Στα τέλη όμως της πρώτης δεκαετίας του αιώνα μας, ο εμφύλιος στη Σομαλία, οι βλέψεις των πολέμαρχων για έσοδα που θα επιτρέψουν την κυριαρχία τους, αλλά και η ανέχεια στην οποία ζούσαν οι Σομαλοί, οδήγησε λίγους μήνες στον σχηματισμό πειρατικών ομάδων που έκαναν ρεσάλτο, σχεδόν καθημερινά,  σε δεκάδες εμπορικά πλοία που έπλεαν στον κόλπο του Άντεν, στην Ανατολική Αφρική. Γρήγορα το φαινόμενο πήρε ανεξέλεγκτες διαστάσεις, ενώ η αντίδραση της παγκόσμιας κοινότητας ξεδιπλώθηκε σταδιακά. Στο ενδιάμεσο βέβαια ο αντίκτυπος  στην παγκόσμια οικονομία, ανήλθε σε αρκετά δισ. δολάρια. Οι πειρατές της Σομαλίας, καταλάμβαναν τα πλοία έπαιρναν ομήρους τους ναυτικούς και ζητούσαν λύτρα από τις ναυτιλιακές εταιρείες. Ήταν τόσο μεγάλη η επιτυχία που είχαν τα δύο πρώτα χρόνια, που αυτό που φοβόντουσαν όλοι, ο μιμητισμός, έγινε πραγματικότητα.  Οι πειρατικές ομάδες, από καΐκια στην αρχή απέκτησαν «mother» πειρατικά πλοία, ενώ το πεδίο δράσης τους, από τον κόλπο του Άντεν, έφτασε στον Ινδικό Ωκεανό.

Τελικά με την επέμβαση πολεμικών πλοίων από το σύνολο της παγκόσμιας κοινότητας, και τους ένοπλους φρουρούς στα πλοία, η πειρατεία περιορίστηκε σημαντικά.

Είχε προλάβει όμως να διαδοθεί το νέο και σε άλλες περιοχές του πλανήτη. Την ¨σκυτάλη» πήρε η Δυτική Αφρική και ο κόλπος της Γουινέας στη Νιγηρία. Οι τακτικές όμως άλλαξαν. Οι πειρατές του Νίγηρα είναι βίαιοι, δεν διστάζουν να πυροβολήσουν, ληστεύουν τους ναυτικούς, και να κλέβουν ποσότητες πετρελαίου από τα πλοία.

Πειρατές δρουν και στην Ασία, στα στενά της Μάλακα αλλά στα στενά της Σιγκαπούρης, οι οποίοι αφού κάνουν ρεσάλτο συνηθίζουν να κλέβουν τιμαλφή.

Παρά το γεγονός όμως ότι έχει περάσει μια δεκαετία από την αναζωπύρωση της πειρατείας, τα κράτη δεν έχουν καταφέρει να το θέσουν υπό έλεγχο. Αξιωματικός της Αμερικανικής Ακτοφυλακής πάντως που είχε έρθει στην Ελλάδα πριν από μια δεκαετία, και συμμετείχε σε συνέντευξη τύπου με θέμα την πειρατεία, είχε δηλώσει αναφορικά με τους  μηχανισμούς καταπολέμησης της πειρατείας: «Follow the money».

Τα ανοικτά θέματα

Φυσικά η πειρατεία δεν είναι το μοναδικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει η ναυτιλιακή βιομηχανία. Όπως επισημαίνει ο κ. Φαφαλιός, πρόεδρος της Fafalios Shipping, στο σημείωμά του για την φετινή χρονιά, τα ναυτιλιακά καύσιμα είναι στην κορυφή της ατζέντας της ναυτιλίας. Τα πράσινα καύσιμα με χαμηλή περιεκτικότητα σε θείο, με τα οποία φούλαραν φέτος τις δεξαμενές τους τα πλοία, βγάζουν προβλήματα.  «Τα αποτελέσματα των ερευνών, έδειξαν ότι τα προβλήματα ποιότητας και ασφάλειας θα συνεχίσουν να αποτελούν πρόκληση για την παγκόσμια ναυτιλιακή βιομηχανία», σημειώνει ο πρόεδρος της Intercargo Δημήτρης Φαφαλιός.

Ο Covid – 19 δεν μπορούσε να μην επηρεάσει την καθημερινότητα των πλοίων. Ναύλοι ακυρώθηκαν, ναυπηγήσεις καθυστέρησαν, επισκευές δεν έγιναν ποτέ, στα λιμανια δεν μπορούσαν να παραλάβουν ή να παραδώσουν φορτία. Όμως τίποτα από αυτά δεν συγκρίνεται με το μαρτύριο των ναυτικών. Οι περιορισμοί στις μετακινήσεις σε όλο τον κόσμο έχει καθηλώσει τους ναυτικούς μέσα στα πλοία. Υπάρχουν άνθρωποι που δεν έχουν δει τους δικούς τους από κοντά ακόμα και περισσότερους από 18 μήνες.

«Παρά τις διεθνείς προσπάθειες μέσω του Διεθνούς Ναυτιλιακού Οργανισμού (ΙΜΟ), του διαλόγου με τη Διεθνή Ομοσπονδία Εργαζομένων Μεταφορών (ITF) και ακόμη και της Διεθνούς Ένωσης Αερομεταφορών (IATA), εκτιμάται ότι έως και 400.000 ναυτικοί, παγιδεύτηκαν στα πλοία τους μέχρι και τον Σεπτέμβριο του 2020», σημειώνει χαρακτηριστικά ο κ. Φαφαλιός.

Ακολουθήστε το mononews.gr στο Google News για την πιο ξεχωριστή ενημέρωση