Με αέρα «κατακτητή», η Άγκυρα αποσαφήνισε στη Λευκωσία τις διαθέσεις της για γεωτρήσεις-εξορύξεις στην κυπριακή ΑΟΖ. Τα τουρκικά μέσα ενημέρωσης ανέφεραν συχνά και θριαμβολογώντας ότι η κρατική Ανώνυμη Εταιρεία Πετρελαίου Τουρκίας (TPAO) αγόρασε από τη Νότια Κορέα το δικό της πλωτό γεωτρύπανο.

Μάλιστα, η κραταιή εφημερίδα Sabah έκανε λόγο για το DeepSea Metro II της εταιρείας Hyundai Heavy Industries, που κόστισε 200 εκατ. δολάρια και που στις αρχές του 2018 θα ξεκινούσε να τρυπάει «στα χωρικά ύδατα της Τουρκικής Δημοκρατίας Βόρειας Κύπρου και της Τουρκίας», δίνοντας όλες τις λεπτομέρειες και αναφέροντας πως πρόκειται για τη δεύτερη σημαντική αγορά της Τουρκίας, μετά από εκείνη του πλοίου σεισμικών ερευνών από τη Νορβηγία.

Την είδηση για το πλωτό γεωτρύπανο και τη γεώτρηση επιβεβαίωσε ο υπουργός Ενέργειας, και γαμπρός του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, Μπεράτ Αλμπαϊράκ, μιλώντας στο 8ο Συνέδριο Ενέργειας, όπου καυχήθηκε ότι η Τουρκία θα γίνει μια χώρα που θα κάνει έρευνες και εξορύξεις στις θάλασσες και στους ωκεανούς του κόσμου. Όλα αυτά φυσικά, για τα γαλανά νερά της Κύπρου που ακόμα και αυτά μπορούν να πληγωθούν από τον απροκάλυπτα «Fatih» γείτονα.

Είναι προφανής η πρόθεση της Άγκυρας, σύμφωνα με αναλύσεις που έχουν δημοσιευτεί σε κυπριακές εφημερίδες, να δημιουργήσει τετελεσμένα είτε στα ανοικτά της Πάφου και κυρίως στην περιοχή του Ακάμα – ακόμη και εντός ή πλησίον του οικοπέδου 1 – είτε και στα ανοικτά της Αμμοχώστου. Συγκεκριμένα, στα ανοικτά της Αμμοχώστου και στα όρια των οικοπέδων 2 και 3 έχουν γίνει έρευνες και υπάρχουν ενδείξεις για κοιτάσματα, στα οποία είχαν αναφερθεί παλαιότερα και οι Βρετανοί. Η Άγκυρα, σύμφωνα πάντα με τους αναλυτές, έχει ποικίλα συμφέροντα με την αγορά του πλωτού γεωτρύπανου και τη χρήση του εκεί.

Αποσαφηνίζει και λεοντοκαρδίζει έτσι, επιδεικνύοντας πως η Τουρκία κάνει κουμάντο εντός της λεγόμενης κυπριακής ΑΟΖ σε όλες τις εταιρίες, που εμπλέκονται στην εκμετάλλευση των κυπριακών οικοπέδων, ενώ δείχνει στο Ισραήλ και στην Αίγυπτο ότι δεν μπορούν να κάνουν τους υπολογισμούς τους μόνο με την Κυπριακή Δημοκρατία, αλλά και με την Άγκυρα, που θέτει υπό αμφισβήτηση τις συμφωνίες καθορισμού των ΑΟΖ μεταξύ Κύπρου – Ισραήλ και Κύπρου – Αιγύπτου!

Όλα αυτά τα πολύπλοκα, καλοστημένα, μελετημένα και απευχόμενα, σηματοδοτούνται απ’  την απόκτηση και χρήση του DeepSea Metro II, που μετονομάστηκε από τους Τούρκους σε «Fatih», όνομα που στα Τουρκικά δηλώνει τον κατακτητή και προέρχεται από τον σουλτάνο Μωάμεθ Β’ τον Πορθητή, γνωστό και ως Μεχμέτ Φατίχ και που κάποτε ανήκε στους Θεόδωρο και Γιάννα Αγγελοπούλου…

Γιάννα και Θεόδωρος Αγγελόπουλος
Θεόδωρος και Γιάννα Αγγελοπούλου
Η ιστορία του «Deep Sea Metro II»
Το «Deep Sea Metro II», βαφτισμένο, όπως λέγεται, από την ίδια την κυρία Γιάννα Αγγελοπούλου, είναι ένα πλωτό γεωτρύπανο έκτης γενιάς, που έχει μήκος 229 μέτρα και μπορεί να πραγματοποιεί γεωτρήσεις βάθους έως 10.000 ποδών, ή 3,3 χλμ. Είναι, λένε, το καλύτερο, το πιο εξελιγμένο, το πλέον καλοχτισμένο στο είδος του και οι Τούρκοι το απέκτησαν κυριολεκτικά σε τιμή ευκαιρίας, αφού κανένας, πια, παγκόσμια, δεν ενδιαφέρεται πλέον για τέτοια πλοία, εκτός φυσικά απ την Τουρκία με τις συγκεκριμένες βλέψεις και τις ορέξεις.

Το «Deep Sea Metro II» αναχώρησε από το νορβηγικό λιμάνι Hoylandbaygda όπου βρισκόταν και έφτασε στην Τουρκία λίγο μετά τα μεσάνυχτα της 30ής προς την 31η Δεκεμβρίου 2017 και, συγκεκριμένα, στις 01.17. Παρέμενε αγκυροβολημένο, για πέντε μήνες, στον Κόλπο της Νικομήδειας και άλλαξε το ποιητικό του όνομα στο πιο αιματοβαμμένο «Fatih»! Με το που μπήκε ο Ιούνιος του 2018, το πλωτό γεωτρύπανο απέπλευσε από τον κόλπο της Νικομήδειας, με κατεύθυνση την Ανατολική Μεσόγειο όπως αναμένοντας σε Αθήνα και Λευκωσία, ορίζοντας στην ουσία την πρόθεση της Αγκύρας για να κατακτήσει μερίδιο στους υδρογονάνθρακες της Κύπρου, διαχωρίζοντας τα δικαιώματα επί του υποθαλάσσιου πλούτου του νησιού και παγιώνοντας τη διχοτόμηση του.

Έτσι το «Deep Sea Metro II» έγινε το πλέον πολύτιμο απόκτημα και στην ουσία όπλο στα χέρια της Αγκύρας. Το κάποτε «Deep Sea Metro II» έως τα μέσα του 2015 ήταν πλοίο ελληνικών συμφερόντων, καθώς ανήκε σε ποσοστό του 60% σε εταιρεία της Γιάννας και του Θόδωρου Αγγελόπουλου και ήταν το ένα από τα δύο πλωτά γεωτρύπανα που το ζεύγος Αγγελόπουλου παρήγγειλε στα ναυπηγεία της Hyundai στη Νότιο Κορέα. Τα πλοία παραλήφθηκαν το 2011. Υπολογίζεται πως τα δύο πλοία κόστισαν περί τα 860 εκατ. δολ. έκαστο. Για να συγκεντρωθούν τα κεφάλαια, συμφωνήθηκαν μεγάλα ομολογιακά δάνεια με διεθνείς τράπεζες.

Ο κ. Θόδωρος Αγγελόπουλος διατηρεί πολυετή συνεργασία με τη μεγάλη νορβηγική ναυτιλιακή εταιρεία Odfjell, η θυγατρική της οποίας, Odfjell Drilling, απέκτησε το 40% των δύο πλωτών γεωτρύπανων. Η καταβαράθρωση των τιμών του πετρελαίου και του αερίου, όμως, έκανε ασύμφορη τη ναύλωση των πλοίων από κράτη που επιδίωκαν να βρουν πετρέλαιο στις ακτές τους και οι επενδυτές έβλεπαν τα ακριβά τους αποκτήματα να μένουν στα αζήτητα στην ουσία και ανενεργά! Χασούρες και δικαίωση της θυμόσοφης ρήσης, πως μεγάλα καράβια; Μεγάλες και οι φουρτούνες…

Η απάντηση Αγγελόπουλου για τη πώληση του γεωτρύπανου
Με τα πολλά, το «Deep Sea Metro I» ναυλώθηκε το 2015 από την VietGazprom του Βιετνάμ έναντι 255 χιλ. δολ. την ημέρα, ενώ το «Deep Sea Metro II» παρέμεινε αγκυροβολημένο στα ανοιχτά της Βραζιλίας έπειτα από προβλήματα που ανέκυψαν στη συνεργασία με την εθνική εταιρεία υδρογονανθράκων Petrobras.

Με τα πολλά, το «Deep Sea Metro I» ναυλώθηκε το 2015 από την VietGazprom του Βιετνάμ έναντι 255 χιλ. δολ. την ημέρα, ενώ το «Deep Sea Metro II» παρέμεινε αγκυροβολημένο στα ανοιχτά της Βραζιλίας έπειτα από προβλήματα που ανέκυψαν στη συνεργασία με την εθνική εταιρεία υδρογονανθράκων Petrobras.

Στις 13 Μαΐου 2015, η Γιάννα και ο Θόδωρος Αγγελόπουλος αποφάσισαν να κλείσουν τις προσπάθειες για τη συγκεκριμένη επένδυση. Οι εταιρείες τους έπαψαν να καλύπτουν τις οφειλές που είχαν συσσωρευθεί λόγω της δανειοδότησης που είχε παράσχει η αμερικανική θυγατρική της γερμανικής τράπεζας VTB για την κατασκευή των πλοίων στα ναυπηγεία της Hyundai στη Νότιο Κορέα. Έτσι, το δεύτερο γεωτρύπανο, το «Deep Sea Metro II», πέρασε από τα μέσα του 2015 στην τράπεζα VTB που είχε χορηγήσει το δάνειο για την κατασκευή του και πωλήθηκε στις 30 Μαρτίου του 2016 στη ναυτιλιακή εταιρεία Chalfont Shipping που εδρεύει στον αμερικανικής εποπτείας φορολογικό παράδεισο Marshal Islands του Ειρηνικού Ωκεανού.

H Chalfont Shipping φαίνεται να ιδρύθηκε τον Μάρτιο του 2016, δηλαδή λίγες ημέρες προτού αγοράσει το πλοίο προς 210 εκατ. δολ. Πάντως το φθινόπωρο του 2017, η Chalfont μεταπώλησε το «Deep Sea Metro II» στην Turkish Petroleum προς 210 εκατ. δολ., χωρίς δηλαδή να έχει κανένα κέρδος!

Ο Θόδωρος Αγγελόπουλος επιβεβαίωσε, απαντώντας σε ερωτήσεις δημοσιογράφων της Καθημερινής, πως «Fatih» είναι το «Deep Sea Metro II» και πως «ουδεμία απολύτως ανάμειξη είχε με την αγοραπωλησία του “Deep Sea Metro II” από την τράπεζα DVB καθότι είχε μεταβιβάσει το σύνολο των μετοχών του στη METRO EXPLORATION κατά τη 13η Μαΐου 2015, στην επενδυτική εταιρεία NT REFECTIO XIII και έκτοτε δεν είχε και δεν έχει οποιαδήποτε ανάμειξη με τις εξελίξεις των πλοίων που ανήκαν στην Deep Sea Metro Holding».

Έγραφε κάποτε σε μια φθινοπωρινή παραμονή του στην μια Κύπρο ο Γεώργιος Σεφέρης: «Και συλλογίζομαι πως αν έτυχε να βρω στην Κύπρο τόση χάρη, είναι ίσως γιατί το νησί αυτό μου έδωσε ό,τι είχε να μου δώσει σ’ ένα πλαίσιο αρκετά περιορισμένο για να μην εξατμίζεται, όπως στις πρωτεύουσες του μεγάλου κόσμου, η κάθε αίσθηση, και αρκετά πλατύ για να χωρέσει το θαύμα. Είναι περίεργο να το λέει κανείς σήμερα· η Κύπρος είναι ένας τόπος που το θαύμα λειτουργεί ακόμη…»…

Και τα νερά, όταν τρυπιούνται, μπορεί και να ματώνουν, αλλά ποιος δίνει σημασία στους ποιητές, όταν στις εποχές κερδίζει πάντα ο πλούτος…