Rolex: Το μυστικό της τεράστιας επιτυχίας της, δεν είναι τα… ρολόγια!

Περισσότερες από 50 μάρκες πολυτελών ρολογιών θα παρουσιάσουν τις δημιουργίες τους στο Geneva Watch Days φέτος τον Αύγουστο, σύμφωνα με το ενημερωτικό δελτίο Watch Club, που συνέταξε ο Andy Hoffman του Bloomberg, κατά την επιστροφή του από ένα ταξίδι στη Γενεύη.

Ο ίδιος αναφέρει στο δημοσίευμά του, ότι η φετινή έκθεση θα είναι η μεγαλύτερη μέχρι σήμερα, και θα συμπεριλαμβάνει τα Blancpain και Breguet από τον Όμιλο Swatch, ο οποίος αποφεύγει γενικά τις εκθέσεις ρολογιών.

Ο επικεφαλής ρολογιών της Bulgari, Antoine Pin, είπε στον Hoffman ότι το Geneva Watch Days είναι ένα “φεστιβάλ και όλοι είναι προσκεκλημένοι. Όσο περισσότερο φέρνουμε το κοινό, τόσο περισσότεροι έμποροι λιανικής έρχονται με τους δικούς τους πελάτες”.

Ωστόσο, στην Γενεύη, αυτά που του έκαναν περισσότερο εντύπωση στον Hoffman, ήταν μια συνομιλία με τον Rexhep Rexhepi, ίσως τον πιο διάσημο (και ευγενέστερο κατά τον Hoffman) νεαρό ωρολογοποιό, καθώς και μια εις βάθος συζήτηση με τον καθηγητή που έγραψε ένα πολύ ενδιαφέρον βιβλίο για την επιχειρηματική ιστορία της Rolex.

Όλοι λαχταρούν ένα Rexhep

Ο 37χρονος Rexhep Rexhepi, εργάζεται στη βιομηχανία ρολογιών της Γενεύης για περισσότερες από δύο δεκαετίες, ξεκινώντας από την Patek Philippe ως νεαρός έφηβος.

Από το 2012 εργάζεται freelance, και σήμερα είναι ιδιοκτήτης της εταιρείας Akrivia, που πέρασε “δια πυρός και σιδήρου”, όμως σήμερα σημειώνει μεγάλη επιτυχία, παρά τη σχετικά μικρή παραγωγή της.

Ο Rexhep σχεδιάζει μόνος του όλα τα ρολόγια, που διαθέτουν χειροποίητο φινίρισμα και θήκες από έναν δεξιοτέχνη που ονομάζεται Jean-Pierre Hagmann, ο οποίος αρνήθηκε τη συνταξιοδότησή του το 2019, για να γίνει μέλος της εταιρείας.

Τα ρολόγια χαρακτηρίζονται από μοναδικά φινιρισμένα κινητά μέρη και σχέδια, τόσο πρωτότυπα, όσο και η μεγάλη ωρολογική ιστορία της ελβετικής βιομηχανίας.

Οι πωλήσεις ρεκόρ στη δημοπρασία ρολογιών της Γενεύης το Σαββατοκύριακο του Μαΐου, ενίσχυσαν τη θέση του Rexhepi μεταξύ των κορυφαίων συλλεκτών: τρία από τα κομμάτια του πουλήθηκαν για περισσότερα από 3,94 εκατομμύρια ελβετικά φράγκα (4,3 εκατομμύρια δολάρια) συνολικά.

Ένα Chronomètre Antimagnetic, έφτασε τα 2,1 εκατομμύρια ελβετικά φράγκα.

“Είμαι 37. Κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ για να επικεντρωθώ στον χώρο εργασίας μου. Είμαι αυτοκαθοδηγούμενος και ικανός να δημιουργήσω αυτό που θέλω. Εταιρείες όπως η FP Journe άνοιξαν τον δρόμο. Eίναι πραγματικές ηγέτιδες. Ως ανεξάρτητος ωρολογοποιός, εμπνέομαι από αυτές.

Ο κόσμος περιμένει περισσότερα. Σήμερα, είναι ωραίο να απολαμβάνουμε την επιτυχία των πωλήσεων. Όμως, αύριο έχω τόσα πολλά να κάνω. Πρέπει να φανταστώ και να σχεδιάσω. Επίσης, έχω μια ομάδα να διαχειριστώ“, εξήγησε ο Rexhep.

Σημείωσε ακόμη ότι από τα 16 του είχε το όνειρο να είναι ανεξάρτητος. Ωστόσο, τόνισε ότι η επιχείρησή του δεν ήταν πάντα επιτυχημένη. Ήταν αρκετά δύσκολο να πουλήσει ρολόγια όταν ξεκίνησε το 2012.

“Τα τρία πρώτα χρόνια ήταν καταστροφή, μπορώ να πω. Είμαι όμως ευγνώμων, γιατί σήμερα μπορώ να κατασκευάσω ρολόγια με αγοραστικό ενδιαφέρον. Είναι τρομερό”, σημείωσε.

Σε ερώτηση για το πώς αισθάνεται όταν βλέπει τα ρολόγια του να πωλούνται σε δημοπρασίες για περισσότερα από 1 εκατομμύριο δολάρια, απάντησε ότι:

“Ειλικρινά είναι μια έκπληξη που δεν περίμενα. Αλλά αν κάποιος μου ζητήσει να φτιάξω το ίδιο ρολόι σήμερα, δεν θα μπορούσα να το κάνω. Δεν κάνω κανενός είδους facelift“, δήλωσε χαρακτηριστικά.

Ένα βιβλίο για τη Rolex

Νωρίτερα φέτος, ο Pierre-Yves Donzé έκανε κάτι που δεν είχε γίνει ποτέ πριν. Αν και είναι απίστευτο, κανείς δεν είχε γράψει ποτέ ολοκληρωμένα την επιχειρηματική ιστορία για την κορυφαία σε πωλήσεις ελβετική μάρκα ρολογιών στον κόσμο, τη Rolex.

Ο Donzé, ο οποίος είναι Ελβετός και αναπληρωτής καθηγητής στην ιστορία των επιχειρήσεων στο Graduate School of Economics του Πανεπιστημίου της Οσάκα, δημοσίευσε το La Fabrique de l’Excellence: Histoire de Rolex ή The Factory of Excellence: The History of Rolex.

Αν και προς το παρόν διατίθεται μόνο στα γαλλικά, μια αγγλική έκδοση θα δημοσιευθεί από τις εκδόσεις Manchester University Press εντός του έτους.

Ο Donzé είχε ήδη γράψει πολλά βιβλία για την ελβετική βιομηχανία ρολογιών, συμπεριλαμβανομένου ενός για τη συναρπαστική ιστορία του Swatch Group, αλλά ποτέ δεν είχε αποτυπώσει τις γνώσεις του και την έρευνά του, για την πιο διάσημη εταιρεία ρολογιών της Ελβετίας μέχρι σήμερα.

Ο Hoffman τον ρώτησε τι κάνει τη Rolex να διαφέρει στην αντίληψη του κοινού και γιατί κατάφερε να παραμείνει στην κορυφή του κλάδου για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα.

Ένας εξαιρετικός επιχειρηματίας

Στο βιβλίο του, αναφέρεται στην ίδρυση της Rolex από έναν εξαιρετικό Βαυαρό επιχειρηματία (Hans Wilsdorf) και η ικανότητα της εταιρείας να παράγει μοναδικά ρολόγια για μοναδικούς πελάτες.

Ο διάδοχός του, André Heiniger, κατάλαβε τη δύναμη του Wilsdorf, ο οποίος κέρδισε τελικά τον τίτλο του “ήρωα”.

Η διαφημιστική εταιρεία J. Walter Thompson διαδραμάτισε επίσης σημαντικό ρόλο.

Την εποχή που στη Γενεύη μιλούσαν ακόμη για προϊόντα υψηλής ποιότητας, οι Αμερικανοί είπαν: “Ας δημιουργήσουμε μια ακόμη ιστορία. Δεν είναι μόνο ένα εξαιρετικό ρολόι. Είναι ένα εξαιρετικό ρολόι για ξεχωριστούς ανθρώπους“.

Τότε το Rolex ήταν απλώς ένα καλό ρολόι σαν τα Omega ή Zenith.

Η Rolex εφηύρε μια από τις πρώτες αδιάβροχες θήκες, το Oyster, και από τα πρώτα self-winding συστήματα κίνησης, για να δημιουργήσουν τα Perpetual.

Το Oyster Perpetual είναι ένα απίθανο ρολόι, αλλά το θέμα είναι η επιχειρηματικότητα.

Όταν ο Wilsdorf κυκλοφόρησε το ρολόι, δεν ήξερε αν θα “έπιανε”.

Είχε όμως πολλές ιδέες, αναφέρεται στο βιβλίο, και ανέπτυξε πολλούς διαφορετικούς τύπους ρολογιών και πολλές διαφορετικές μάρκες, όχι μόνο τη Rolex.

Το βιβλίο χωρίζει την ιστορία της Rolex στα δύο:

Υπάρχει η εποχή του Hans Wilsdorf και η μετά Wilsdorf εποχή, που εξελίσσεται από τον θάνατό του το 1960 και μετά.

Τι έκανε στην εποχή του ο Wilsdorf, για να δημιουργήσει την κορυφαία ελβετική μάρκα;

Η απάντηση είναι η ανάπτυξη των προϊόντων. Δημιούργησε το αδιάβροχο Oyster, αυτό ήταν κάτι το ιδιαίτερο.

Και είχε μια στρατηγική διαχείρισης διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας για να εξασφαλίσει αυτές τις καινοτομίες και να αγοράσει διπλώματα ευρεσιτεχνίας άλλων κατασκευαστών, ώστε να μην τους επιτρέπει να αναπτύξουν τα ίδια προϊόντα.

Επιπλέον, επικεντρώθηκε στις πωλήσεις και το μάρκετινγκ, ενώ δεν επένδυσε ποτέ στην παραγωγή.

Εμπιστεύτηκε την βιεννέζικη οικογένεια Aegler (κατασκευαστές συστημάτων κίνησης) στο Biel, η οποία εξαγόρασε τη Rolex το 2004.

Η συνέχεια της ιστορίας μεταφέρεται εκτός Ηνωμένου Βασιλείου, κατά την οικονομική κρίση της δεκαετίας του 1930.

Ο Wilsdorf είχε ιδρύσει τη Rolex στο Λονδίνο το 1905, πουλώντας ρολόγια ελβετικής κατασκευής.

Με την έναρξη της κρίσης, ο Wilsdorf άδραξε την ευκαιρία να φύγει εκτός Ηνωμένου Βασιλείου προς τις ΗΠΑ.

Και πώς τα κατάφερε η Rolex να ξεχωρίσει απέναντι σε ανταγωνιστές την εποχή του Wilsdorf;

Η Rolex ήταν δεύτερη μέχρι τη δεκαετία του 1950.

Τότε, μεσουρανούσαν οι πολύ μεγάλοι κατασκευαστές όπως η Omega και η IWC, ενώ η Rolex ήταν μια μικρότερη εταιρεία.

Από τη δεκαετία του 1950 και μετά, η Rolex άρχισε να μεγαλώνει και να πλησιάζει την Omega.

Και αυτό μας φέρνει στην μετά Wilsdorf εποχή.

Τι έκαναν η Rolex και τα στελέχη της αυτή την περίοδο για να γίνουν η κορυφαία ελβετική μάρκα;

Η Rolex ήταν πολύ συντηρητική και πολύ καινοτόμος ταυτόχρονα.

Ήταν πολύ συντηρητική όσον αφορά την ανάπτυξη προϊόντων.

Μετά το 1963, με την ανάπτυξη του Daytona Cosmograph, υπήρξε πολύ μικρή καινοτομία στην ανάπτυξη προϊόντων.

Γιατί; Γιατί δεν μιλούσαν πια για το προϊόν. Μιλούσαν για τους πελάτες.

Οι άνθρωποι που αγοράζουν Rolex είναι κλασσικοί αριστοκράτες και εύποροι.

Και αυτό ήταν που τοποθέτησε τη Rolex ψηλά στο βάθρο, επειδή οι ανταγωνιστές στις δεκαετίες του 1960 και του ’70 μιλούσαν ακόμα για το προϊόν.

Και τι συνέβη με τη Rolex και τους ανταγωνιστές της κατά τη δεκαετία του 1970, που ήταν μια περίοδος κρίσης γενικά για τον κλάδο;

Η εποχή της δεκαετίας του 1970 είδε ένα πολύ ακριβό ελβετικό φράγκο και την άφιξη των ιαπωνικών ρολογιών ως μέρος της επανάστασης του χαλαζία. Αυτά, αποδυνάμωσαν την Omega.

Στο βιβλίο σημειώνεται ότι η Omega υπέφερε πολύ κατά τη διάρκεια της κρίσης, λόγω πολύ κακών στρατηγικών επιλογών.

Η μισή ελβετική βιομηχανία ρολογιών κατέρρευσε, όμως η Rolex παρέμεινε σταθερή. 

Μια ύφεση για δύο χρόνια και μετά τελείωσε.

Γιατί; Γιατί η Rolex δεν κατασκευάζει πια ρολόγια.

Δημιουργεί ένα πολυτελές αξεσουάρ. Τα ρολόγια της δεν λένε την ώρα.

Ένα Rolex δείχνει πόσο σπουδαίος είναι ο καταναλωτής. Και αυτό το συναίσθημα, παραμένει ζωντανό…

Νέες εκδόσεις

Τα περισσότερα ρολόγια προσπαθούν να προσφέρουν κάτι το απροσδόκητο, το καινοτόμο.

Το Audemars Piguet (RE) Master02, με το μπρουταλιστικό και μεγάλο σχέδιο, είναι το δεύτερο στη σειρά επανέκδοσης σχεδίων της μάρκας Le Brassus από τον funky back κατάλογό της.

Διαθέτει μια ασύμμετρη θήκη 41 χιλιοστών «sand gold», απόχρωση μεταξύ λευκού και ροζ χρυσού.

Εκτός από το σχήμα του, ίσως το πιο ενδιαφέρον feature σε αυτή την περιορισμένη έκδοση των 250 τεμαχίων (με τιμή 47.200 δολαρίων) είναι ότι δεν είναι Royal Oak ή Code 11:59.

Αξιολάτρευτο και τολμηρό σε μια μικροσκοπική συσκευασία, αυτό το τριπλό Royal Oak Mini έχει μια υφή “frosted gold”, από κίτρινο, λευκό ή ροζ χρυσό.

Αυτά τα χαριτωμένα 23 χιλιοστά, έχουν τροφοδοσία χαλαζία και τιμή στα 34.400 δολάρια. (Δείτε κεντρική φωτογραφία).

Καθώς η τιμή του χρυσού παρουσιάζει ρεκόρ (πολύ πάνω από τα 2.000 δολάρια η ουγγιά), η Omega αναμένει ότι αυτή μπορεί να είναι η στιγμή που τα δίχρωμα σχέδια – αυτό το στυλ της δεκαετίας του 1980 από ατσάλι και χρυσό – προετοιμάζονται για “απογείωση”.

Το brand που βασίζεται στην αγορά της Bienne της Ελβετίας, διαθέτει δύο νέες δίχρωμες εκδόσεις του εμβληματικού της χρονογράφου, του Speedmaster Professional.

Το “Sedna” (κράμα ροζ χρυσού 18 καρατίων της Omega) από ατσάλι με καντράν από ροζ χρυσό και μαύρα υπο-καντράν, πωλούνται με την κλασική θήκη Speedy 42 mm.

Η έκδοση “Moonshine” από χάλυβα, έχει το ίδιο μέγεθος με αυτό με το ασημί καντράν και χρυσά υπο-καντράν.

Και τα δύο πωλούνται στην τιμή των 18.100 δολαρίων.

Το Hublot δεν ταιριάζει σε όλους, ωστόσο, η τελευταία limited edition της μάρκας που ανήκει στην LVMH, είναι σίγουρα μοναδικό.

Σε συνεργασία με τον καλλιτέχνη Daniel Arsham, το Arsham Droplet είναι ένα μηχανικό ρολόι με εντυπωσιακό απόθεμα ισχύος 10 ημερών.

Με θήκη από τιτάνιο, καουτσούκ και ζαφείρι διαστάσεων 73,2 mm επί 52,6 mm, είναι σχεδιασμένο να εφαρμόζει άψογα στο χέρι.

Μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως ρολόι τσέπης, μενταγιόν – σαν κολιέ με αλυσίδα από τιτάνιο –  ή ως επιτραπέζιο ρολόι με βάση.

Περιορίζεται σε 99 κομμάτια και η τιμή του είναι στις 76.000 στερλίνες ή περίπου 88.000 δολάρια.

Επανέρχεται ο Gerald Genta

Δεν βρίσκεται μαζί μας από το 2011, αλλά σίγουρα έχουμε δει πολλά από τον θρυλικό Ελβετό σχεδιαστή ρολογιών Gerald Genta τα τελευταία χρόνια.

Από την “φρενίτιδα” για τα Royal Oak και Nautilus (και την κατάρρευση της δευτερογενούς αγοράς), μέχρι την επιστροφή της επωνυμίας Genta υπό την LVMH, η δουλειά και η επιρροή του, έμειναν στην ιστορία.

Με την τελευταία του κυκλοφορία, η πολυτελής επωνυμία Credor της Seiko θα δοκιμάσει την τύχη της φέρνοντας πίσω το Locomotive, ένα ρολόι που σχεδίασε για τη Seiko ο Genta τη δεκαετία του 1970.

Διαθέτει πολλά κλασικά σχεδιαστικά στοιχεία με την υπογραφή του Genta, συμπεριλαμβανομένης της βιδωμένης εξαγωνικής στεφάνης και ένα κομψό μπρασελέ.

Η ενημερωμένη έκδοση, η οποία θα περιορίζεται σε 300 κομμάτια, παραιτείται από το αρχικό σύστημα μετάδοσης κίνησης από χαλαζία για μια εξαιρετικά λεπτή αυτόματη κίνηση Credor και η θήκη και το μπρασελέ είναι κατασκευασμένα από τιτάνιο και όχι από χάλυβα.

Με τιμή περίπου στα 14.000 ευρώ (15.000 δολάρια), είναι πολύ πιο οικονομικό από το Royal Oak ή το Nautilus στη λιανική και ανταγωνίζεται με την τελευταία έκδοση του Ingenieurτης της IWC σχεδιασμένο επίσης από τον Genta.

Πρωτότυπο και παιχνιδιάρικο

Ωστόσο, το ρολόι του μήνα ανήκει στη Laura Lapitino, διευθύντρια της Lapitino Communications, ενός πρακτορείου πλήρους εξυπηρετήσεως στους τομείς του lifestyle, που ασχολείται με διασημότητες.

Όταν ο Hoffman εντόπισε τη Laura, μια φαν του Watch Club να φοράει αυτό σε ένα πάρτι, έπρεπε να μάθει περισσότερα για αυτό.

Η Laura φοράει ένα ατσάλινο ρολόι Rolex Oyster Perpetual Celebration 31 χιλιοστών.

“Εργαζόμενη στον κόσμο των ρολογιών για αρκετό καιρό, με τα χρόνια ξεκίνησα τη δική μου συλλογή, η οποία αποτελείται κυρίως από κλασικά όπως ένα Day-Date, ένα Reverso και ένα Panthère”, σημειώνει η ίδια.

Στη δουλειά της βλέπει πολλά εντυπωσιακά ρολόγια.

“Ωστόσο, ποτέ δεν είχα ένα ρολόι που να μου φέρνει τόση χαρά“, εξηγεί.

“Το κοίταξα για πρώτη φορά το 2023 στο Watches and Wonders (όταν έκανε το ντεμπούτο του) και αμέσως κατάλαβα ότι έπρεπε να το αποκτήσω. Ένιωσα ότι το συγκεκριμένο ρολόι ενσάρκωνε τέλεια την προσωπικότητά μου. Πολύχρωμο, διασκεδαστικό, όχι πολύ σοβαρό. Και ήταν μια πλήρης απομάκρυνση από τα κλασικά μου”, προσθέτει,

Το πολύχρωμο μοτίβο με bubbles στο καντράν, της θύμισε εκείνες τις καραμέλες που έπρεπε να ξεκολλήσει από το χαρτί όταν ήταν παιδί.

“Όταν φοράω αυτό το ρολόι, λαμβάνω συχνά σχόλια όπως, ‘Ξέρεις αν μπορείς να το μεταπωλήσεις;’ ή ‘Δεν πρέπει να το φοράτε – δεν θέλετε να το γρατζουνίσετε και να μειώσετε την αξία του’.

Εντούτοις, η πραγματικότητα για την ίδια είναι άλλη.

“Δεν θα πουλήσω ποτέ αυτό το ρολόι ή οποιοδήποτε ρολόι που διαθέτω”, λέει.

“Δεν το αγόρασα ως επένδυση ή για να τα κρατάω μέσα σε ένα χρηματοκιβώτιο. Δεν αγοράζω τα ρολόγια μου με αυτή την πρόθεση”, εξηγεί.

“Και για να είμαστε ρεαλιστές, αυτό είναι ένα πολύχρωμο ρολόι που δεν ταιριάζει απαραίτητα με τα πάντα. Αλλά την ίδια στιγμή, αυτό δεν με εμπόδισε ποτέ να το φοράω με τα πάντα. Αγόρασα το Celebration γιατί απλά το λατρεύω. Κάθε φορά που το κοιτώ, χαμογελώ. Και αυτό είναι ανεκτίμητο για εμένα”, δηλώνει χαρακτηριστικά.

Μετάφραση-Επιμέλεια: Μαρία Βε

Διαβάστε επίσης: 

Rolex: «Pepsi» ή «Batman»; Πανομοιότυπα με τεράστια απόκλιση στις τιμές – Τι κάνει τη διαφορά

Υπόθεση «Rolex-gate»: Στο Κογκρέσο η προσφυγή κατά της προέδρου του Περού

Νικητές τα ρολόγια Cartier στη second hand αγορά – Πτώση τιμών στα Rolex και Patek Philippe