Προς το ηλεκτρονικό σφυρί  και με τιμή πρώτης προσφοράς τα 1.767.000,00 ευρώ οδεύει το εργοστάσιο της Αλλατίνη (Nutriart) στη ΒΙ.ΠΕ. Σίνδου στις  25 Οκτωβρίου του 2024, δέκα χρόνια μετά την ανακοίνωση της πτώχευσης.

Η ιστορία προς την Nutriart  και η «Κατσέλης»

Η ιστορία ξεκινάει το 1715 όταν οι Allatini, εβραϊκή οικογένεια ισπανικής καταγωγής, ήρθαν στην οθωμανική Θεσσαλονίκη από την Φλωρεντία της Ιταλίας.

1

Ο μύλος Allatini ιδρύεται στη Θεσσαλονίκη το 1836 και λίγα χρόνια αργότερα το 1848  φτιάχνεται και το κεραμοποιείο Allatini.

Το 1897 οι δύο παραπάνω εταιρείες  ενώνονται και έτσι ιδρύεται η «Ανώνυμος Οθωμανική Βιομηχανική και Εμπορική Εταιρεία Θεσσαλονίκης», μια από τις πρώτες ανώνυμες εταιρείες τις Ωθομανικής αυτοκρατορίας  που έχει στην ιδιοκτησία της τον αλευρόμυλο και τα κεραμοποιεία της οικογένειας.

Έναν χρόνο αργότερα 1898 ο μύλος καίγεται αλλά ξαναχτίζεται αμέσως, όχι όμως για τελευταία φορά αφού θα ξανά καεί το 1955, θα επισκευασθεί και θα επαναλειτουργήσει λίγο αργότερα.

Το 1911 η οικογένεια ALLATINI φεύγει από την Ελλάδα και επιστρέφει στην Ιταλία και μεγάλο μέρος της περιουσίας τους εκποιείται, ωστόσο το 1926 η πλειοψηφία των μετοχών περιέρχεται σε ομάδα Ελλήνων επιχειρηματιών και το 1950 εισάγεται στο Χρηματιστήριο Αξιών Αθηνών.

Το 1964 η εταιρεία διασπάται σε δύο εταιρείες, στην «ΑΛΛΑΤΙΝΗ Α.Ε.» και στα «ΚΕΡΑΜΕΙΑ ΑΛΛΑΤΙΝΗ Α.Ε.». Η πρώτη διατηρεί τον αλευρόμυλο και η δεύτερη διατηρεί τα κεραμοποιεία.

Στη συνέχεια, 1987 η εταιρεία αλέσεως αλευριού ΑΛΛΑΤΙΝΗ Α.Ε. δημιουργεί δύο θυγατρικές εταιρείες, την «ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΔΗΜΗΤΡΙΑΚΩΝ ΒΟΡΕΙΟΥ ΕΛΛΑΔΟΣ» και την «ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΜΠΙΣΚΟΤΩΝ». η οποία και μεταβιβάστηκε στον όμιλο Φιλίππου.

Το 1996 η εταιρεία με επένδυση οκτώ εκατομμυρίων ευρώ, μεταφέρει τις παραγωγικές της δραστηριότητες στις καινούργιες της εγκαταστάσεις στη ΒΙ.ΠΕ. Σίνδου και συγκεκριμένα σε ένα οικόπεδο 33 στρεμμάτων.

Το 1997 ιδρύεται η θυγατρική εταιρεία «ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΚΑΙ ΕΜΠΟΡΙΑΣ ΤΡΟΦΙΜΩΝ Α.Ε» (ΕΛ.Β.ΙΠ.Ε.Τ.), η οποία παράγει και εμπορεύεται προϊόντα κατεψυγμένης ζύμης.

Το 2002 η θυγατρική «ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΔΗΜΗΤΡΙΑΚΩΝ ΒΟΡΕΙΟΥ ΕΛΛΑΔΟΣ Α.Ε.» αποκτά το 24,6% των μετοχών της εισηγμένης εταιρείας «ΥΙΟΙ Χ.ΚΑΤΣΕΛΗ ΑΒΕΕ», αυξάνοντας βαθμιαία το ποσοστό της στο 27,82%.

Το 2003 το  ακίνητο της εταιρείας στην οδό Λασκαράτου μεταβιβάζεται κατά το 50% εξ’ αδιαιρέτου, στις εταιρείες «ΑΣΤΙΚΕΣ ΑΝΑΠΤΥΞΕΙΣ» και «ΘΕΜΕΛΙΟΔΟΜΗ» για την από κοινού αξιοποίησή του.

Στις αρχές του 2004  η «ΑΛΛΑΤΙΝΗ Α.Ε.» μισθώνει από τη θυγατρική της, «ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΔΗΜΗΤΡΙΑΚΩΝ ΒΟΡΕΙΟΥ ΕΛΛΑΔΟΣ Α.Β.Ε.Ε.» τις εγκαταστάσεις στην ΒΙ.ΠΕ. Σίνδου Θεσσαλονίκης, αναλαμβάνοντας πλέον και την παραγωγική διαδικασία των αλεύρων και των υποπροϊόντων και τον Ιανουάριο αρχίζει η λειτουργία στη ΒΙ.ΠΕ. Σίνδου του νέου εργοστασίου παραγωγής της «ΕΛ.ΒΙ.Π.Ε.Τ. Α.Ε.».

Το 2007 η θυγατρική «ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΔΗΜΗΤΡΙΑΚΩΝ ΒΟΡΕΙΟΥ ΕΛΛΑΔΟΣ Α.Β.Ε.Ε.» αποκτά μέσω Υποχρεωτικής Δημόσιας Πρότασης το 88,51% της εισηγμένης «ΥΙΟΙ Χ. ΚΑΤΣΕΛΗ Α.Β.Ε.Ε.».

Η εταιρεία Nutriart δημιουργήθηκε το 2008, από τη ένωση των εταιρειών ΥΙΟΙ Χ. ΚΑΤΣΕΛΗ ΑΒΕΕ, ΑΛΛΑΤΙΝΗ ΑΒΕΕ και ΕΛΒΙΠΕΤ ΑΕ.

Συγκεκριμένα, 30 Δεκεμβρίου του 2008  εγκρίθηκε η συγχώνευση με απορρόφηση της εταιρείας ΑΛΛΑΤΙΝΗ Α.Ε. μαζί με τη θυγατρική της ΕΛ.ΒΙ.Π.Ε.Τ. Α.Ε. από την εταιρεία «Υιοί Χ. Κατσέλη ΑΒΕΕ»

Η Nutriart παρασκεύαζε κυρίως προϊόντα αρτοποιίας και ζαχαροπλαστικής καθώς και  κατεψυγμένες και διατηρημένες ζύμες.

Ωστόσο, η δημιουργία της Nutriart το 2008 συνέπεσε με την εκτόξευση των συνεπειών της οικονομικής κρίσης, που σημάδεψε τον επιχειρηματικό χώρο στην Ελλάδα.

Η πτώχευση

Από το 2010 και μετά η  ζήτηση για προϊόντα αρτοποιίας και ζαχαροπλαστικής μειώθηκε κατακόρυφα στην Ελλάδα, όπως και ο κύκλος εργασιών της Νutriart.

Ακολούθησαν προσπάθειες διάσωσης και  συζητήσεις με τις πιστώτριες τράπεζες, περικοπές σε εμπορεύματα και  μισθούς, αλλά και η παύση της δραστηριότητας στη Θεσσαλονίκη με τη μεταφορά της γραμμής παραγωγής στην Αθήνα.

Το 2013 η Nutriart ΑΒΕΕ καταθέτει αίτηση πτώχευσης ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, με ημερομηνία συζήτησης την 18η Σεπτεμβρίου 2013.

Σύμφωνα με ανακοίνωση της εταιρείας, παρά τις σημαντικές προσπάθειες που κατέβαλε για την αναδιάρθρωση και τον εξορθολογισμό της, η επιδείνωση της κρίσης, ταυτόχρονα με τις μεγάλες καθυστερήσεις που υπήρξαν στην οριστικοποίηση, σύναψη και υλοποίηση των συμφωνιών χρηματοοικονομικής αναδιάρθρωσης με τις τράπεζες, επιβάρυναν σε μεγάλο βαθμό την οικονομική κατάσταση της εταιρείας, γεγονός που έχει ως αποτέλεσμα η εταιρεία να μην είναι σε θέση πλέον να ανταποκριθεί στις οικονομικές υποχρεώσεις της.

Λίγο μετά την ανακοίνωση της Nutriart, ο πρόεδρος του δ.σ. του Χρηματιστηρίου Αθηνών, Σωκράτης Λαζαρίδης αποφάσισε την αναστολή διαπραγμάτευσης των μετοχών της, από 21 Ιουνίου 2013, «για την προστασία των επενδυτών και την εύρυθμη λειτουργία της αγοράς».

Το ακίνητο

Όσον αφορά το ακίνητο που πλειστηριάζεται πρόκειται για ένα οικόπεδο που προέρχεται από τη συνένωση δύο όμορων γηπέδων, συνολικής επιφάνειας 13.630,44 τ.μ. που βρίσκεται στη ΒΙ.ΠΕ. Σίνδου εντός του οποίου έχει αναγερθεί κτιριακό συγκρότημα με το συνολικό εμβαδόν των εγκαταστάσεων ανέρχεται σε 5.960,31 τ.μ.

Συγκεκριμένα τα κτίρια έχουν κατασκευαστεί σε διαφορετικές φάσεις, με οικοδομική άδεια του 2000 και του 2003.

Αρχικά το 2000 χτίστηκε μονώροφο κτίριο αποθηκών με εμβαδόν 1.000 τ.μ  και στη συνέχεια  αποθήκη με εμβαδόν 4.793,64 τ.μ., όροφος γραφείων 148,97 τ.μ., και προσθήκη δύο δεξαμενών 13,20 τ.μ..

Αναφέρεται πως το κτίριο είναι συμβατικής κατασκευής οπλισμένο με σκυρόδεμα, απλή τοιχοποιία, κουφώματα αλουμινίου και τριπτά επιχρίσματα.

Σύμφωνα με την εκτίμηση της κατάστασης του ακινήτου το κτίριο είναι εμφανώς εγκαταλελειμμένο , ενώ επισημαίνεται ότι η μακροχρόνια εγκατάλειψη του κτιριακού συγκροτήματος και η έλλειψη προσωπικού και φυλάκων έχει αφήσει αποτύπωμα φθοράς και απαξίωσης σε όλα τα δομικά στοιχεία των εσωτερικών και εξωτερικών χώρων.

Επίσης παρατηρούνται εκτεταμένες ζημιές στο χώρο των γραφείων, στους χώρους των αποθηκών και κυρίως στις θύρες εκφορτώσεων τα μεταλλικά στοιχεία έχουν οξειδωθεί.

Συγκεκριμένα εντός της εκτίμησης αναγράφεται πως πολλές πόρτες δεν ανοίγουν, τα κιγκλιδώματα και οι μεταλλικοί εξώστες είναι σκουριασμένα-σπασμένα και σε πολλές θύρες δεν υπάρχουν προστατευτικά κιγκλιδώματα και επισημαίνεται πως η έλλειψη συντήρησης, οι συνήθεις κλοπές μετάλλων και δομικών υλικών από αφύλακτα κτίρια έχουν λειτουργήσει προσθετικά και με επιπλέον επιβάρυνση από τη φυσική φθορά λόγω ηλικίας του κτιρίου.

Διαβάστε επίσης:

Πλειστηριασμοί: Τι κλήρωσε για την ΕΛΥΦ της οικογένειας Ακκά και το ξενοδοχείο φιλέτο στις Σπέτσες

Πλειστηριασμοί: Τα 5 ξενοδοχεία που βγαίνουν στο… σφυρί τον Οκτώβριο

Ράδιο Κορασίδης: Από την κορυφή στο σφυρί – Η ιστορία της επιχείρησης που έφερε τις ηλεκτρικές συσκευές στα σπίτια