Πρόκειται για την λεγόμενη περίπτωση της «τετράγωνης/ τετραμερούς απάτης», στην οποία ο δράστης/εξαπατών (I) παραπλανά τον διαθέτοντα (2) να προβεί σε διάθεση της περιουσίας τρίτου (3), της οποίας ο διαθέτων έχει την εξουσία διαχείρισης/διάθεσης, με σκοπό να προσπορίσει σε τρίτον (4) το τελικό περιουσιακό όφελος που αντιστοιχεί στην ζημία.

Με μια έγκληση (μήνυση) καταπέλτη,  περίπου 9,000 λέξεων, ο τέως μέτοχος της TELESIS χρηματιστηριακή Βίκτωρ Πιζάντε στρέφεται εναντίον του εφοπλιστή Γιώργου Λογοθέτη κατηγορώντας τον ότι του υπεξαίρεσε τουλάχιστον 7,848 εκατ. δολάρια.

Πιζάντε και Λογοθέτης γνωρίστηκαν το 2013 και έκτοτε έκαναν “κολλητή” παρέα.

“Αυτό όμως δεν εμπόδισε τον Λογοθέτη να παγιδεύει τον φίλο του” όπως τουλάχιστον ισχυρίζεται ο Πιζάντε.

Η έκκληση κατατέθηκε σε δικαστήριο της Αθήνας και ο Πιζάντε ζητεί να ασκηθεί ποινική δίωξη εναντίον του Λογοθέτη, με τον οποίο ήταν φίλοι για το αδίκημα της κακουργηματικής απάτης, η οποία τελέστηκε, μεταξύ άλλων και στην Αθήνα, στις 17.06.2014 και για το αδίκημα της κατ’ επάγγελμα νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματική δραστηριότητα.

Της έγκλησης του κ. Πιζάντε στον εισαγγελέα της Αθήνας, ειχε προηγηθεί αγωγή πάλι εναντίον του Λογοθέτη στο Λονδίνο.

Η υπόθεση έχει εκδικαστεί και αναμένεται το αργότερο έως το τέλος του Οκτωβρίου η απόφαση.

Ο Πιζάντε ισχυρίζεται στα δικαστήρια του Λονδίνου ότι ο Λογοθέτης του υπεξαίρεσε  περίπου 14,000,000 δολάρια για εφοπλιστικές δουλειές.

Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Λογοθέτης αντιμετωπίζει σειρά μηνύσεων και αγωγών σε Ελλάδα, Κύπρο και ΗΠΑ.

Έχουν καταθέτει από τέως συνεργάτες του η φιλικά του πρόσωπα που ισχυρίζονται ότι τους εξαπάτησε.

Στην μήνυση  του ο Πιζάντε ισχυρίζεται ότι, “ο Λογοθέτης χρησιμοποίησε την λεγόμενη περίπτωση της «τετράγωνης/ τετραμερούς απάτης», στην οποία ο δράστης/εξαπατών (I) παραπλανά τον διαθέτοντα (2) να προβεί σε διάθεση της περιουσίας τρίτου (3), της οποίας ο διαθέτων έχει την εξουσία διαχείρισης/διάθεσης, με σκοπό να προσπορίσει σε τρίτον (4) το τελικό περιουσιακό όφελος που αντιστοιχεί στην ζημία.”

Τι αναφέρει η έγκληση στην Αθήνα

Η εγκαλούσα εταιρεία Swindon Holding & Finance Limited είναι συμφερόντων του Βίκτωρα Πιζάντε, επιχειρηματία ελληνικής καταγωγής και ιταλικής ιθαγένειας, ο οποίος ζούσε παλαιότερα στη Νέα Υόρκη, διατηρούσε, ωστόσο, ανέκαθεν πολλούς δεσμούς με την Ελλάδα στην οποία και έχει μεγαλώσει και επί πολλά έτη εργαζόταν, δραστηριοποιείτο επιχειρηματικά και κατοικεί πλέον και σήμερα. Ανέκαθεν, λοιπόν, σημαντικό τμήμα των επιχειρηματικών του αποφάσεων, αναλόγως των περιστάσεων, λαμβάνεται και στην Ελλάδα, κάτι που συνέβη και στην παρούσα περίπτωση. Ειδικότερα, η εγκαλούσα εταιρεία Swindon Holding & Finance Limited (εφεξής Swindon) είναι εταιρεία, η οποία έχει συσταθεί σύμφωνα με τους νόμους των Βρετανικών Παρθένων Νήσων. Μέτοχός της σε ποσοστό 100% είναι το Swindon Trust, ένα καταπίστευμα που έχει συσταθεί προς όφελος της οικογένειας του Βίκτωρα Πιζάντε (Σχετικά Ια-ΐγ).

Ο εγκαλούμενος από την άλλη πλευρά Γεώργιος Λογοθέτης είναι Έλληνας επιχειρηματίας δραστηριοποιούμενος στον χώρο της ναυτιλίας, με ιθαγένεια Ηνωμένου Βασιλείου, ο οποίος δραστηριοποιείται επιχειρηματικά μεταξύ άλλων στη Νέα Υόρκη και στην Ελλάδα.

Οι Γεώργιος Λογοθέτης και Βίκτωρ Πιζάντε γνωρίστηκαν στις αρχές του 2013 μέσω των συζύγων τους, και συνέχισαν να συναναστρέφονται κοινωνικώς διατηρώντας φιλική σχέση.

Ο Βίκτωρ Πιζάντε και ο Γεώργιος Λογοθέτης ξεκίνησαν την επενδυτική τους συνεργασία τον Μάιο του 2013. Στο πλαίσιο της φιλικής κοινωνικής τους σχέσης στην Αθήνα, και στην Νέα Υόρκη, κατόπιν προτροπής του κ. Λογοθέτη, ο Βίκτωρ Πιζάντε ξεκίνησε μέσω των εταιρειών του, αρχικώς της BCA Shipping Investment Corporation (εφεξής BCA- εταιρεία Βρετανικών Παρθένων Νήσων) (σχετικό 2α-2γ) σειρά επενδύσεων στον τομέα της ναυτιλίας, αρχικώς, συμφωνώντας με την εταιρεία Lomar Shipmanagement (Εταιρεία Βρετανικών Παρθένων Νήσων) και, εν συνεχεία, με την εταιρείες Libra Holdings Limited (εφεξής Libra) και Lomar Corporation Limited (εφεξής Lomar) (εταιρείες Βερμούδων), συμφερόντων και οι δυο του Γεωργίου Λογοθέτη σε επενδύσεις ναυπήγησης και εκμετάλλευσης πλοίων.

Ειδικότερα, αρχικώς, ο Βίκτωρ Πιζάντε προχώρησε σε κοινοπραξία με τον εγκαλούμενο Γεώργιο Λογοθέτη, με την οποία (κοινοπραξία) η εταιρεία BCA (συμφερόντων Πιζάντε) απέκτησε το 50% της εταιρείας Netley, Βρετανικών Παρθένων Νήσων, την οποία (Netley) έως τότε κατείχε εξ ολοκλήρου η εταιρεία Lomar Shipmanagement (συμφερόντων Λογοθέτη), με σκοπό την απόκτηση κυριότητας και δυνατότητας διαχείρισης επί των εταιρειών – ιδιοκτητριών τεσσάρων πλοίων.

Επρόκειτο για τα πλοία Barry Trader και Kimolos Trader, καθώς και για τα πλοία Kalamata Trader και Kea Trader (Σχετικό 3). Στην ως άνω κοινοπραξία ο Βίκτωρ Πιζάντε αποφάσισε να συμμετάσχει, ακριβώς επειδή ο Γεώργιος Λογοθέτης του παρουσίασε ότι στην επένδυση αυτή θα συμμετείχαν οι δυο τους, σε ποσοστό 50% δια των εταιρειών τους (Σχετικό 4).

Ωστόσο, ο κ. Λογοθέτης, όπως φάνηκε μεταγενέστερα, συνήθιζε να προσκαλεί και τρίτα μέρη στις συμφωνίες του, χωρίς να αποκαλύπτει τη συμμετοχή τους στον αντισυμβαλλόμενό του.

Με τον τρόπο μάλιστα αυτό, όπως εικάζεται και όπως εκ του αποτελέσματος ο κ. Πιζάντε έχει κατανοήσει και από την δική του περίπτωση, ο εγκαλούμενος συχνά υπολόγιζε ως δική του δήθεν συνεισφορά στην κοινή προσπάθεια την συμμετοχή του στα μελλοντικά κέρδη της εκάστοτε επένδυσης, καθιστώντας εαυτόν συνέταιρο στα κέρδη, αλλά όχι (ή τουλάχιστον όχι στον ίδιο βαθμό) και στο κεφάλαιο της επένδυσης!

Εικάζεται μάλιστα από την πλευρά κ. Πιζάντε ότι αυτό συνέβη ήδη στην πρώτη αυτή επένδυση του Πιζάντε στην Netley.

Ο Βίκτωρ Πιζάντε πείστηκε έτσι αρχικώς να επενδύσει στη Netlcy διαθέτοντας χρήματα της εταιρείας του BCA, 7.654.500 και 1.843.750 δολ. ΗΠΑ (Σχετικά 5, 6).

Η διαχείριση των χρημάτων του Βίκτωρα Πιζάντε γινόταν από τον εγκαλούμενο Γεώργιο Λογοθέτη, μέσω της εταιρείας του τελευταίου, Lomar Shipping Limited (βλ. ως άνω Σχετικό 3, ειδικά την παρ. 12, και Σχετικό 7).

Με τα δεδομένα αυτά το Μάιο του 2014, ένα έτος αργότερα, ο εγκαλούμενος ενημέρωσε τον Βίκτωρα Πιζάντε ότι η εταιρεία Netley (η κοινοπραξία τους) εισήλθε σε διαπραγματεύσεις με τρίτη εταιρεία, την ICBC Leasing, προκειμένου να πουλήσει και να επανακτήσει δια της ενοικίασης τα πλοία Barry Trader και Kimolos Trader (sale – lease back συμφωνία).

Ο εγκαλούμενος ενημέρωσε τον Βίκτωρα Πιζάντε ότι με τον τρόπο αυτό θα απελευθερωνόταν το κεφάλαιο που είχε καταβάλει η BCA, εταιρεία Βίκτωρα Πιζάντε, στην Netlcy, και, επιπλέον, η BCA (Πιζάντε) θα δικαιούτο 6.250.000 δολ. ΗΠΑ από την εν λόγω συναλλαγή (Σχετικό 8 «Επανα-Τροποποιημένη Γραμμή Υπεράσπισης», παρ. 14, υποπαρ. 1,2,4).

Ο εγκαλούμενος, περαιτέρω, ανακοίνωσε στον Βίκτωρα Πιζάντε ότι δήθεν ήταν κρίσιμο για την συμφωνία η ICBC Leasing να συναλλάσσεται μόνον με εταιρείες συμφερόντων Λογοθέτη και ότι δήθεν τυχόν αποκάλυψη της συμμετοχής της BCA (Πιζάντε) στη Netlcy θα έθετε σε κίνδυνο την ως άνω συμφωνία (Σχετικό 9).

Ευλόγως, πλέον, εικάζεται ότι αυτό έγινε προκειμένου ο κ. Λογοθέτης να αποφύγει να απο καλύψει στον κ. Πιζάντε τυχόν δικαιώματα τρίτων μερών επί των πλοίων που διαχειριζόταν η Netley (η κοινοπραξία Πιζάντε – Λογοθέτη) κατά το συνήθη τρόπο συναλλαγής του εγκαλουμένου, ο οποίος συνήθιζε να έχει κρυφούς “συνεταίρους” στους οποίους είχε υποσχεθεί μερίδιο συμμετοχής στα κέρδη της ίδιας επένδυσης..

Τι μεταβιβάστηκε 

Προς τούτο η BCA (Πιζάντε) μεταβίβασε στην Lomar (Λογοθέτης) αντί συμβολικού τιμήματος τη συμμετοχή της στην Netley (πρώτα κοινοπραξία-και πλέον Λογοθέτης), ώστε να φαίνεται ότι της ανήκει εξ ολοκλήρου (Σχετικά 10α, ΙΟβ, 11α, Πβ). Αντιστοίχως, συμφωνήθηκε τον Ιούνιο του 2014, μεταξύ των εταιρειών Swindon, της εγκαλούσης, δηλαδή, εταιρείας συμφερόντων Βίκτωρα Πιζάντε, και της Libra, της εταιρείας Holding συμφερόντων Λογοθέτη, η εταιρεία Libra να καταβάλει στην Swindon τα όσα η Netley (πλέον ελεγχόμενη μόνον από τη Lomar) θα όφειλε στην BCA (Πιζάντε) ( Σχετικό 12, Σχετικό 13, Σχετικό 8 «Επανα-Τροποποιημένη Γραμμή Υπεράσπισης», παρ. 21, υποπαρ. 1,2,3,4, παρ. 22, υποπαρ. 1). Πέραν εξάλλου των 6.250.000 δολ. ΗΠΑ στην BCA οφείλονταν από την Netley και 2.741.250 δολ. ΗΠΑ, τα οποία επίσης συμφωνήθηκε να εισπραχθούν δια της Swindon

Άλλως ειπείν: η συμμετοχή της BCA στην Netley και οι συνολικές οφειλές της Netley στην BCA θα αποσβέννυντο δια της καταβολής αντιστοίχων ποσών από την Libra (Λογοθέτης) στην Swindon (Πιζάντε).

Επομένως, κατά συνομολογία των μερών, τον Ιούλιο του 2014 συμφωνήθηκε ότι οι αξιώσεις πλέον της εγκαλούσης Swindon συμφερόντων Βίκτωρα Πιζάντε έναντι της Libra ανέρχονταν σε 6.250.000 + 2.741.250 – 8.991.250 δολ. ΗΠΑ (περίπου δηλαδή 9 εκ. δολ ΗΠΑ). (Σχετικό 12, Σχετικά 13, Σχετικό 14, Σχετικό 15).

Τα ποσά αυτά τελικώς ο Βίκτωρ Πιζάντε τα επανεπένδυσε τον Νοέμβριο του 2014 στην κοινοπραξία των εταιρειών του εγκαλουμένου Γεωργίου Λογοθέτη με το επενδυτικό fund Kohlberg Kravis Roberts («KKR»), με την επωνυμία Orchard Marine Limited («OML») (Σχετικό 16). Ειδικότερα, ο Πιζάντε συμφώνησε να εισφέρει δια της Swindon στην OMLto ποσό των 6.250.000 δολ. ΗΠΑ, το οποίο αντιστοιχούσε στην αμοιβή της Swindon από τη sale-leaseback συμφωνία μεταξύ της Netley και της ICBC Leasing για τα πλοία Barry Trader και Kimolos Trader και το ποσό των 2.741.250 δολ. ΗΠΑ, το οποίο αντιπροσώπευε την παράδοση της σε ποσοστό 50% συμμετοχής της Swindon στα πλοία Kalamata Trader, Kea Trader και Kalamoti Trader.

Ειδικότερα ο Γεώργιος Λογοθέτης ενημέρωσε αρχικώς τον Βίκτωρα Πιζάντε ότι η εταιρεία Lomar, συμφερόντων του ιδίου (του Λογοθέτη), θα προχωρούσε στην κοινοπραξία «OML» με το ανωτέρω fund «KKR» με αντικείμενο την αγορά πλοίων μεταφοράς container.

Επίσης, ότι η Lomar θα αποκτούσε το 60% της OML και ότι προς τούτο η Lomar εισέφερε στην OML 40-45 εκ. δολ. ΗΠΑ. Προτάθηκε τότε στον Βίκτωρα Πιζάντε να «επανεπενδύσει» τις απαιτήσεις εταιρειών του στο εν λόγω σχήμα, αποκτώντας, μέσω της εταιρείας του Swindon, το 30% της συμμετοχής της Lomar, εταιρείας του Λογοθέτη, στην κοινοπραξία OML.

Μάλιστα, παρεστήθη στον Βίκτωρα Πιζάντε από τον Γεώργιο Λογοθέτη ότι αυτός ο έμμεσος τρόπος επένδυσης, μέσω της Lomar, θα ήταν προτιμότερος της απευθείας επένδυσης στην κοινοπραξία OML, για να μην «ξαφνιαστούν» οι συνεταίροι του της KKR (Σχετικό 17).

Επρόκειτο εν προκειμένω για μια επένδυση από πλευράς Swindon (Πιζάντε), η οποία παρουσιαζόταν ότι άξιζε 12-13.5 εκ. δολ. ΗΠΑ, ήτοι το 30% των 40-45 εκ. δολ. ΗΠΑ, τα οποία η Lomar παριστάτο ότι εισέφερε στην OML (Σχετικό 18).

Την επένδυση ωστόσο αυτήν την αγνοούσαν, καθώς φαίνεται, το fund KKR, και εν γένει ο έξω κόσμος, καθώς είχε, κατ’ απαίτηση του εγκαλουμένου, τον χαρακτήρα εσωτερικής συμφωνίας (Σχετικό 8 «Επανα-Τροποποιημένη Γραμμή Υπεράσπισης», παρ. 30, υποπαρ. 1, Σχετικό 16). Αποκαλύπτεται, δηλαδή, και εν προκειμένω, ο τρόπος με τον οποίον ο εγκαλούμενος προχωρούσε στην απατηλή του δράση. Σε κάποιον από τους συνεταίρους/συνεργάτες/συν-επενδυτές παριστά ότι δήθεν είναι ο μόνος με τον οποίον “κάνει τη δουλειά”, ενώ συγχρόνως μερίδιο από την επένδυση έχει υποσχεθεί και σε άλλους! Με τον τρόπο αυτό παρουσιάζει στον εκάστοτε αντισυμβαλλόμενο ως δικά του χρήματα, τα χρήματα τα οποία έχει στην πραγματικότητα εισφέρει ο κρυφός «συνεταίρος».

Πριν από την τελική συμφωνία του Νοεμβρίου 2014, στις 17 Ιουνίου 2014 στην Αθήνα, στο Ξενοδοχείο Μεγάλη Βρετανία, έλαβε χώρα συνάντηση των Βίκτωρα Πιζάντε και Γεωργίου Λογοθέτη, στην οποία αναλύθηκε το επιχειρηματικό πλάνο της κοινοπραξίας OML, εξηγήθηκε η συμμετοχή της εταιρείας Lomar σε αυτήν, ήτοι το ύψος της συμμετοχής της Lomar (40-45 εκ. δολ. ΗΠΑ για την απόκτηση του 60% της OML) αλλά και το επενδυτικό πλάνο της κοινοπραξίας

Κατόπιν της ανωτέρω συνάντησης ο Βίκτωρ Πιζάντε πείσθηκε να συμφωνήσει στην απόσβεση των έως τότε αξιώσεών του (ήτοι των εταιρειών συμφερόντων του Swindon, και – ακόμα – BCA) έναντι του Γεωργίου Λογοθέτη (ήτοι των εταιρειών συμφερόντων του Γ. Λογοθέτη), ύψους 8.991.250 δολ. ΗΠΑ, έναντι της απόκτησης από πλευράς Swindon του 30% της Lomar, εταιρείας που συμμετείχε στην κοινοπραξία OML σε ποσοστό 60%, επειδή ακριβώς του παραστήθηκε ψευδώς ότι δήθεν η Lomar είχε η ίδια εισφέρει 40-45 εκ. δολ. ΗΠΑ για το 60% της OML..

Ειδικότερα και περαιτέρω, συμφωνήθηκε η Swindon να λαμβάνει το 30% των προσόδων της Lomar που προέρχονταν από την κοινοπραξία Ο ML (τα παραπάνω είναι συνομολογημένα από το Γεώργιο Λογοθέτη στο από 03.08.2020 δικόγραφό του με τίτλο « Επανα- Τροποποιημένη Γραμμή Υπεράσπισης», στο πλαίσιο της διαδικασίας ενώπιον των Δικαστικών Αρχών του Ηνωμένου Βασιλείου, βλ. Σχετικό 8, παρ. 29, υποπαρ. 1, 2, 3).

Η ανωτέρω μετακύλιση των αξιώσεων των εταιρειών Swindon και BCA του Βίκτωρα Πιζάντε έναντι των εταιρειών του Γ. Λογοθέτη, στην επένδυση της OML (της κοινοπραξίας Lomar/ KKR), δια της απόκτησης του 30% της Lomar από την Swindon αποφασίστηκε από πλευράς Βίκτωρα Πιζάντε κατόπιν της συνάντησης στην Αθήνα, αποτυπώθηκε ως συμφωνία εγγράφως τον Νοέμβριο του 2014, και δεν αμφισβητείται ως γεγονός από τον Γεώργιο Λογοθέτη.

Άλλως ειπείν, ο ίδιος ο Γεώργιος Λογοθέτης δηλώνει ότι οι απαιτήσεις των εταιρειών του Βίκτωρα Πιζάντε, ύψους 8.991.250 Δολλ. ΗΠΑ διεγράφησαν δια της απόκτησης από την εταιρεία του Πιζάντε του 30% της Lomar, της εταιρείας συμφερόντων Λογοθέτη που συμμετείχε κατά 60% στην κοινοπραξία OML (βλ. ως άνω Σχετικό 8, παρ. 29, υποπαρ. 1, 2, 3), συνεπεία των όσων συμφωνήθηκαν μεταξύ Πιζάντε και Λογοθέτη στην Αθήνα, το 2014.

Ακολούθως θα εξηγηθεί:

Γιατί η ανωτέρω δικαιοπραξία ήταν αποτέλεσμα παραπλανητικών και απατηλών ενεργειών του εγκαλουμένου με την έννοια του άρθρου 386 ΠΚ.

Γιατί η αξία της επένδυσης της Lomar στην OML, και επομένως και το 30% αυτής, ήταν διαφορετική, και δη πολύ μικρότερη από την παρουσιασθείσα, κάτι που ο εγκαλούμενος γνώριζε κατά τον χρόνο της μεταβίβασης

Ποια ακριβώς είναι η ζημία της εγκαλούσης εταιρείας και πότε κατέστη δυνατός ο ακριβής υπολογισμός της από πλευράς του Βίκτωρα Πιζάντε

Θα εξηγηθεί, δηλαδή, συγκεφαλαιωτικά, γιατί και πώς έλαβε χώρα κακούργηματική απάτη, η οποία άρχισε να πραγματώνεται από το Μάιο του 2013 και ολοκληρώθηκε στην Αθήνα (ως ψευδής παράσταση) τον Ιούνιο του 2014, οπότε ο Γεώργιος Λογοθέτης ολοκλήρωσε την απατηλή συμπεριφορά του, πριν λάβει χώρα η περιουσιακή διάθεση από πλευράς Πιζάντε, δια της υπογραφής της συμφωνίας.

Μια πρώτη υποψία περί της απατηλής δράσης του εγκαλουμένου γεννήθηκε στον κ. Πιζάντε, όταν σε έκθεση αποτίμησης της επένδυσής του στην OML, που διεξήγαγε η Deloitte, η αξία της εμφανίστηκε σημαντικά απομειωμένη.

Ο κος Πιζάντε τότε θορυβήθηκε· ωστόσο, ο εγκαλούμενος αμφισβήτησε την ακρίβεια της εν λόγω αποτίμησης (Σχετικό 8 «Επανα-Τροποποιημένη Γραμμή Υπεράσπισης», παρ. 36, υποπαρ. 3, εδάφιο ζ).

Προκειμένου, λοιπόν, ο κ. Πιζάντε να διακριβώσει αν οι ισχυρισμοί του Γεωργίου Λογοθέτη ήσαν αληθείς, ανέθεσε στην Deloitte να διεξαγάγει μια πιο εμπεριστατωμένη έρευνα και, συγκεκριμένα, να αποτιμήσει ποια ήταν η πραγματική εμπορική αξία της συνεισφοράς της Lomar του Λογοθέτη στην OML (την κοινοπραξία με το fund KKR), τον Ιούνιο του 2014, όταν, δηλαδή, έλαβαν χώρα οι βασικές διαπραγματεύσεις μεταξύ του κ. Λογοθέτη και του κ. Πιζάντε για τη μετακύλιση των αξιώσεων των εταιρειών του τελευταίου στην OML.

Για την απάτη στην πλήρη της έκταση ο κ. Πιζάντε και η Swindon έλαβαν γνώση μόλις στις 19 Νοεμβρίου 2020, οπότε και έλαβαν την τελική αυτή έκθεση της Deloitte. Τα πορίσματα της εν λόγω έκθεσης έδειξαν ότι η πραγματική εμπορική αξία της επένδυσης του Γεωργίου Λογοθέτη διά της εταιρείας του Lomar στην OML λίγο πριν από την τελική συμφωνία ανερχόταν μόλις σε 9.375.000 δολ. ΗΠΑ αντί της παρασταθείσας δήθεν υπάρχουσας επένδυσης 40-45 εκ. Δολ. ΗΠΑ.

Μάλιστα εκ των υστέρων ο Γ. Λογοθέτης μετέβαλε το «αφήγημα» περί του υπολογισμού της δήθεν αξίας της επένδυσής του, αναφέροντας (εκ των υστέρων!) ότι δήθεν στο ύψος της επένδυσης δεν υπολόγιζε χρήματα και περιουσιακά assets υπάρχοντα εκείνη τη στιγμή, αλλά κυρίως μελλοντικά προσδοκώμενα κέρδη.

Αυτό βεβαίως και ουδέποτε ελέχθη στον Β. Πιζάντε, καθώς κανείς δεν θα εισέφερε ποτέ χρήματα, για να αποκτήσει ένα τμήμα μελλοντικών και αβέβαιων αξιώσεων.

Αλλά και αυτός ο όψιμος ισχυρισμός του Γ. Λογοθέτη και πάλι διατυπώνεται το ίδιο ψευδώς, και μάλιστα εν γνώσει του ψεύδους του από τον Γ. Λογοθέτη.

Έτσι ακόμα και τα δήθεν προσδοκώμενα κέρδη ύψους 31- 35 εκ. δολ. ΗΠΑ από τις συμβάσεις ναυπήγησης (πλοία υπό κατασκευή), τα οποία, κατά τους ισχυρισμούς του Γ. Λογοθέτη, θα εισέφερε η Lomar στην OML αποδείχθηκαν βάσει της Έκθεσης της Deloitte ως απολύτως υπερεκτιμημένα (βλ. Σχετικό 19, η από 19.11.2020 Έκθεση της Deloitte, με τίτλο «Project Deep Blue»,
σελ. 19-22, σελ. 30).

Η έκθεση αυτή μάλιστα, συνετάγη κατόπιν των στοιχείων που είχε υπόψιν του ο Γ. Λογοθέτης κατά το χρονικό εκείνο διάστημα, καθιστώντας σαφές ότι και ως προς το όψιμο αυτό αυτό αφήγημά του (συμμετοχή της Lomar στην OML δια της εισφοράς μελλοντικών κερδών) ο εγκαλούμενος και πάλι ψεύδεται.

Άλλως ειπείν, ο Βίκτωρ Πιζάντε, ως αποτέλεσμα της απατηλούς συμπεριφοράς του Γεωργίου Λογοθέτη, διέγραψε αξιώσεις των εταιρειών του έναντι των εταιρειών του Γεωργίου Λογοθέτη ύψους 9 εκ. δολ. ΗΠΑ, προ κειμένου να αποκτήσει το 30% του 60% της επένδυσης του Λογοθέτη δια της Lomar στην OML, το οποίο (60%) ενώ του παρουσιάστηκε ότι άξιζε 40-45 εκ. δολ. ΗΠΑ, εν τοις πράγμασι άξιζε μόλις 9.375.000 δολ. ΗΠΑ, με αποτέλεσμα η ζημία της εταιρείας του Swindon να είναι καθολική.

Το ύψος δε της ζημίας που υπέστη η ως άνω εταιρεία μπόρεσε να προσδιοριστεί στο σύνολό του μόλις στις 19 Νοεμβρίου 2020, οπότε ο Βίκτωρ Πιζάντε και η εν λόγω εταιρεία έλαβαν γνώση της από 19.11.2020 έκθεσης της Deloitte.

Περαιτέρω στην ανωτέρω ζημία θα καταδειχθεί επιπλέον και:

Γιατί ο εγκαλούμενος, δρώντας για λογαριασμό της Lomar, και παρά την ιδιαίτερη νομική του υποχρέωση προς τούτο, τόσο όπως αυτή απέρρεε από τον νόμο, και δη από τα άρθρα 197, 198 ΑΚ, κατά την διάρκεια των διαπραγματεύσεών με τον Βίκτωρα Πιζάντε στην Αθήνα, τον Ιούνιο 2014, για την σύναψη της σύμβασης μεταξύ της Swindon και της Lomar, για την συμμετοχή με 30% της πρώτης στην δεύτερη, όσο και μετά την σύναψη της σύμβασης Lomar- Swindon τον Νοέμβριο του 2014, εν γνώσει του παρέλειψε να ενημερώσει τον Βίκτωρα Πιζάντε και τη Swindon, για την καταβολή από πλευράς OML στην Lomar ποσού μόλις 5 εκ. Δολ.. ΗΠΑ με αποτέλεσμα αυτός (ο Πιζάντε) να παραλείψει ακολούθως να ασκήσει τα δικαιώματα υπέρ της Swindon, ήτοι να αξιώσει την καταβολή του 30% των 5 εκ. δολ. ΗΠΑ υπέρ της Swindon, με αποτέλεσμα η Swindon να ζημιωθεί με επιπλέον 1.67 εκ. δολ. ΗΠΑ περίπου (βλ. ως άνω Σχετικό 8, «Επανα-Τροποποιημένη Γραμμή Υπεράσπισης», παρ. 31, υποπαρ. 2,3, Σχετικό 19, η από 19.11.2020 Έκθεση της Deloitte, με τίτλο «Project Deep Blue», σελ. 21-22).

Πράξη παραπλάνησης με ψευδή παράσταση

Είναι συνομολογημένο από τον ίδιο τον εγκαλούμενο, στο πλαίσιο εν εξελίξει αστικής διαδικασίας ενώπιον των αγγλικών δικαστηρίων, τα οποία έχουν αποκτήσει δικαιοδοσία αποκλειστικώς και μόνον δυνάμει σχετικής συμβατικής ρήτρας, ότι:

Ο εγκαλούμένος ανέπτυξε επιχειρηματική συνεργασία με τον Βίκτωρα Πιζάντε, ήδη από τον Μάιο του 2013, δια της κοινοπραξίας Netlcy (βλ. ως άνω Σχετικό 8, «Επανα

  • Τροποποιημένη Γραμμή Υπεράσπισης», παρ. 11 υποπαρ. 1, παρ. 12 υποπαρ. 1).

Περί το Μάιο του 2014, η εταιρεία Lomar (Λογοθέτη), ως διαχειρίστρια των πλοίων της Netley, εισήλθε σε διαπραγματεύσεις με την εταιρεία ICBC Leasing, προκειμένου να πουλήσει και να επανακτήσει δια της ενοικίασης τα πλοία (sale leaseback συμφωνία) που ήλεγχε η Netley (η κοινοπραξία Πιζάντε και Λογοθέτη) (βλ. ως άνω Σχετικό 8, «Επανα-Τροποποιημένη Γραμμή Υπεράσπισης», παρ. 14, υποπαρ. 1).

Το Μάρτιο του 2014 ο Γεώργιος Λογοθέτης απέστειλε email προς το Βίκτωρα Πιζάντε, με το οποίο τον ενημέρωνε ότι η ICBC Leasing έπρεπε δήθεν να συναλλάσσεται μόνο με εταιρείες συμφερόντων Λογοθέτη, με αποτέλεσμα τυχόν αποκάλυψη της συμμετοχής της BCA στη Netley να θέτει δήθεν σε κίνδυνο τη sale – lease back συμφωνία (βλ. ως άνω Σχετικό 8, «Επανα- Τροποποιημένη Γραμμή Υπεράσπισης», παρ. 14, υποπαρ. 2, Σχετικό 9). Στις 5 Ιουνίου 2014 η BCA μεταβίβασε στην Lomar αντί συμβολικού τιμήματος τη συμμετοχή της στη Netley, ώστε να φαίνεται ότι τα πλοία Barry Trader και Kimotos Trader της ανήκουν εξ ολοκλήρου (βλ. ως άνω Σχετικό 10α, Σχετικό ΙΟβ).

Τον Ιούλιο του 2014 η εταιρεία του Βίκτωρα Πιζάντε BCA, είχε συνολική αξίωση από την συμμετοχή της στην Netley περί τα 8.991.250 δολλ. ΗΠΑ (βλ. ως άνω Σχετικό 12, Σχετικό 13, Σχετικό 14, Σχετικό 15, Σχετικό 8, «Επανα- Τροποποιημένη

Γραμμή Υπεράσπισης», παρ. 29, υποπαρ. 3).

Ήδη από τον Μάιο του 2014 ο εγκαλούμενος είχε ενημερώσει τον Βίκτωρα Πιζάντε περί της σύστασης από πλευράς του (του Λογοθέτη) της κοινοπραξίας OML με το επενδυτικό fund KKR, με αντικείμενο την ναυπήγηση/διαχείριση πλοίων, στην οποία ο Λογοθέτης, δια της εταιρείας του Lomar είχε δήθεν εισφέρει 40-45 εκ. δολ ΗΠΑ. Επανα-Τροποποιημένη Γραμμή Υπεράσπισης. Ο Βίκτωρ Πιζάντε πειστικά αποδεικνύει ότι ο Λογοθέτης του προκάλεσε την ιδέα να επενδύσει (Σχετικό 17). Μάλιστα ο εγκαλούμενος, ενώ στο αστικό του δικόγραφο ενώπιον των αγγλικών δικαστηρίων αρχικώς αποδέχεται ότι είπε στον Βίκτωρα Πιζάντε πως η Lomar εισφέρει 40 εκ. δολ. ΗΠΑ στην OML, ακολούθως, στην αμέσως επόμενη παράγραφο, αρνείται ότι το είπε! (βλ. ως άνω Σχετικό 8 «Επανα-Τροποποιημένη Γραμμή Υπεράσπισης», παρ. 5 υποπαρ. 1 και 2).

Τελικώς ο εγκαλούμενος δεν μπορεί να αρνηθεί πειστικά ότι παρουσίασε στον Βίκτωρα Πιζάντε τη συμμετοχή της Lomar, της εταιρείας του στην OML, την κοινοπραξία με το fund KKR, ως δήθεν αξίας 40-45 εκ. δολ. ΗΠΑ.

Υπ’ αυτήν την έννοια του παρουσίασε ως δήθεν επενδυτική ευκαιρία, την απόκτηση του 30% της Lomar, η οποία φερόταν να συμμετείχε στην OML με 40-45 εκ. δολ. ΗΠΑ, δια της απόσβεσης των οφειλών των εταιριών του εγκαλουμένου έναντι των εταιρειών του Βίκτωρα Πιζάντε.

Είναι, δηλαδή, συνομολογημένο ότι οι αξιώσεις της εγκαλούσης εταιρείας Swindon (Πιζάντε) έναντι της Libra (Λογοθέτης), ύψους περίπου 9 εκ, δολ. ΗΠΑ, αποτέλεσμα των ανωτέρω αρχικών επενδύσεων της BCA (Πιζάντε) στην Netley (κοινοπραξία Πιζάντε – Λογοθέτη) και της μεταβίβασης της συμμετοχής της BCA στην Netley από την BCA στην Lomar (Λογοθέτης), μετακυλίστηκαν στην ανωτέρω επένδυση της Swindon στην OML, επειδή ο κ. Λογοθέτης παρουσίασε στον κ. Πιζάντε ότι αυτή η μετακύλιση δήθεν είναι προς το συμφέρον του – του Πιζάντε (βλ. ως άνω Σχετικό 8, «Επανα- Τροποποιημένη Γραμμή Υπεράσπισης», παρ. 29 υποπαρ. 1, 2,3).

Συμπερασματικός: Ο Βίκτωρ Πιζάντε, και ειδικότερα η εγκαλούσα εταιρεία Swindon, διέγραψε αξιώσεις ύψους περίπου 9 εκ. δολ.. ΗΠΑ που είχε η Swindon έναντι των εταιρειών του εγκαλουμένου (και προέρχονταν από αξιώσεις άλλης εταιρείας του, της BCA, έναντι της Netley), προκειμένου να αποκτήσει το 30% της συμμετοχής της Lomar του εγκαλουμένου στην OML, το οποίο ο εγκαλούμενος του παρέστησε να αξίζει 12-13,5 εκ. δολ. ΗΠΑ, ήτοι το 30% των 40- 45 εκ. δολ. ΗΠΑ, τα οποία η Lomar δήθεν συνεισέφερε εκείνη την στιγμή ως αξία στην OML.

Περαιτέρω, είναι συνομολογημένο από τον εγκαλούμενο ότι οι βασικές διαπραγματεύσεις ολοκληρώθηκαν στην Αθήνα, τον Ιούνιο του 2014, και ειδικότερα στις 17.06.2014 στο ξενοδοχείο Μεγάλη Βρετανία.

Εκεί παρουσιάστηκε λεπτομερώς από τον εγκαλούμενο στον Βίκτωρα Πιζάντε το σχέδιο μετακύλισης του χρέους του πρώτου προς τον δεύτερο, ύψους 9 εκ, δολ. ΗΠΑ κατά τα ανωτέρω εκτεθέντα, στην απόκτηση του 30% της συμμετοχής της εταιρείας Lomar του εγκαλουμένου, που θα μετείχε κατά 60% στην κοινοπραξία OML μαζί με το επενδυτικό fund KKR. Όλα αυτά εν όψει της κεφαλαιώδους διαβεβαίωσης ότι η Lomar εισέφερε στην OML 40-45 εκ. δολ. ΗΠΑ. Υπ’ αυτήν την έννοια η αξία του 30% της Lomar στην OML (40-45 εκ. δολ. ΗΠΑ στο σύνολο) παρουσιαζόταν στον

«Βίκτωρα Πιζάντε ως δήθεν υπερβαίνουσα -κατά λίγα εκατομμύρια- τα 9 εκ. δολ. ΗΠΑ, στα οποία ανερχόταν η αξίωση των εταιρειών του Πιζάντε έναντι των εταιρειών του Λογοθέτη, (βλ ως άνω Σχετικό 8, «Επανα-Τροποποιημένη Γραμμή Υπεράσπισης», παρ. 29 υποπαρ. 1, 2, 3). Ωστόσο η ανωτέρω παράσταση ήταν ψευδής διότι:

Απεδείχθη ότι η περιουσία την οποία εισέφερε η Lomar στην OML ήταν μόλις 9.375.000 δολ. ΗΠΑ και όχι 40- 45 εκ. δολ. ΗΠΑ (Σχετικό 20)

Μάλιστα φαίνεται ότι η περιουσία που ο εγκαλούμενος εισέφερε στην OML δια της Lomar δεν ήταν καν σε ρευστό γρήμα.

Εάν συνυπολογιστεί στα ανωτέρω η διαγραφή της αξίωσης της Swindon έναντι της Libra, η οποία κατ’ αποτέλεσμα προερχόταν από την αρχική επένδυση της BCA (Πιζάντε) στην Netlcy και τα εν γένει οφειλόμενα ποσά στην BCA (Πιζάντε), προκύπτει ότι ο εγκαλούμενος όχι μόνον δεν εισέφερε δια των εταιρειών του (Lomar) ποσόν ύψους 40-45 εκ. δολ. ΗΠΑ στην κοινοπραξία OML, αλλά ότι και η περιουσία που εισέφερε (9 εκ. και μάλιστα όγι σε ρευστό) προερχόταν κατ’ ουσίαν από τον Βίκτωρα Πιζάντε και τις εταιρείες του!

Ο εγκαλούμενος επομένως δεν έδωσε σχεδόν τίποτα από την «τσέπη» του! (βλ Σχετικό 8, «Επανα- Τροποποιημένη Γραμμή Υπεράσπισης», παρ. 36, υποπαρ. 3, εδ. ε, στ, Σχετικό 19, η από 19.11.2020 Έκθεση της Deloitte με τίτλο «Project Deep Blue» σελ. 11,19-21)

Ο εγκαλούμενος, ενώ δέχεται ότι παρέστησε πως η αξία της συμμετοχής της Lomar στην OML δήθεν ανήρχετο σε 40-45 εκ. δολ. ΗΠΑ (!!), αποτυγχάνει να εξηγήσει πειστικά πώς αυτά μπορούν να αντιστοιχούν σε 9 εκ. δολ. ΗΠΑ, τα οποία μόνον αυτά φαίνεται να εισέφερε! Κατά τρόπο ακατανόητο ισχυρίζεται ότι δήθεν πρόκειται περί «λογιστικής αξίας» της συμμετοχής του (book value) και ότι δήθεν η πραγματική εμπορική αξία ανήρχετο στο ανωτέρω εξωπραγματικό νούμερο (! !)(βλ Σχετικό 8, «Επανα-Τροποποιημένη Γραμμή Υπεράσπισης», παρ. 36, υποπαρ. 3 εδ. ζ).

Αλλά και οι μεταγενέστεροι ισχυρισμοί του εγκαλουμένου, όπως αυτοί διατυπώθηκαν ενώπιον των δικαστικών αρχών του Ηνωμένου Βασιλείου, ότι δήθεν η εμπορική αξία της συμμετοχής της Lomar στην OML ήταν πολύ μεγαλύτερη, και ότι ανερχόταν, μάλιστα, σε 40-45 εκ δολ. ΗΠΑ είναι εμφανώς αναληθείς καθώς:

To αντικείμενο της εισφερθείσας περιουσίας, η οποία συνίστατο σε συμβάσεις ναυπήγησης πλοίων, δηλαδή σε πλοία που είχαν παραγγελθεί και ήταν υπό κατασκευή, όπως η περιουσία αυτή αποτιμήθηκε στο πλαίσιο του αντικειμένου της δραστηριότητας της κοινοπραξίας OML (ναυτιλιακής φύσης), δεν ξεπερνούσε τα ανωτέρω 9.375.000 δολ. ΗΠΑ. Μάλιστα τα υπό κατασκευή πλοία που εισέφερε ο Λογοθέτης δια της Lomar αποτιμήθηκαν στην ανωτέρω αξία, κατά την εμπορική τους αξία. (Σχετικό 20, Σχετικό 19, η από 19.11.2020 Έκθεση της Deloitte με τίτλο «Project Deep Blue», σελ. 11,19-21).

Οι μεταγενέστεροι ισχυρισμοί του εγκαλουμένου, ότι δήθεν η εμπορική αξία της συνεισφοράς της Lomar στην OML ήταν πολύ μεγαλύτερη, δεν αντέχουν στην λογική, ιδίως όταν πρόκειται για ποσόν ύψους 40-45 εκ. δολ. ΗΠΑ.

Η συνεισφορά της KKR, ήτοι του fund που είχε αποκτήσει το 40% της OML ανήργετο σε 6.250.000 δολ. ΗΠΑ γεγονός που αποδεικνύει ότι το σύνολο της αξίας ολόκληρης της κοινοπραξίας OML ανήρχετο σε 15.625.000 δολ. ΗΠΑ. Μάλιστα στην περίπτωση αυτή προκύπτει και η εισφερθείσα αξία 9.375.000δολ. ΗΠΑ του 60% της Lomar(!!) (βλ. Σχετικό 8, «Επανα-Τροποποιημένη Γραμμή Υπεράσπισης», παρ. 36, υποπαρ. 3, εδ. λ, Σχετικό 18, η από 19.11.2020 Έκθεση της Deloitte με τίτλο «Project Deep Blue», σελ. 11,19-21).

Ο εγκαλούμενος προσπαθώντας να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα ισχυρίζεται και πάλι ότι πρόκειται περί της λογιστικής αποτίμησης της συμμετοχής του fund και ότι δήθεν η πραγματική αποτίμηση είναι δήθεν πολύ μεγαλύτερη!!!

Προκειμένου να καλύψει τα ψεύδη του, δεν υποστηρίζει απλά ότι δήθεν συνεισέφερε δια της Lomar 40-45 εκ. δολ, στην OML αλλά φθάνει στο σημείο να ισχυριστεί ότι από τα 40-45 εκ δολ. ΗΠΑ., που υποτίθεται ότι συνεισέφερε η Lomar στην OML, τα 9 εκ. δολ. ΗΠΑ περίπου δήθεν συνιστούσαν ίδια κεφάλαια της Lomar, ενώ τα υπολειπόμενα 31-35 εκ. δολ. ΗΠΑ υποτίθεται ότι ήταν τα προσδοκώμενα κέρδη από τις συμβάσεις ναυπήγησης που είχε εισφέρει η Lomar στην κοινοπραξία (Σχετικό 8, «Επανα-Τροποποιημένη Γραμμή Υπεράσπισης, παρ. 36, υποπαρ. 3, εδ. α).

Οι ισχυρισμοί αυτοί, ωστόσο, είναι αναληθείς.

Συγκεκριμένα:

Ακόμα και τα 9 εκ. δολ. ΗΠΑ, τα όποια υποτίθεται ότι συνεισέφερε η Lomar (Λογοθέτης) ως ίδια κεφάλαια στην OML είναι, με βάση τις αναπτύξεις που προηγήθηκαν, κατ’ ουσίαν περιουσία προερχόμενη από τις εταιρείες του Πιζάντε (!!!).

Στην πραγματικότητα, δηλαδή, ο κ. Λογοθέτης παρέσυρε τον κ. Πιζάντε σε μία καθόλα επιζήμια για την εταιρεία του Swindon επένδυση, προκειμένου να επωφεληθεί, γλιτώνοντας χρήματα (περί 9 εκ δολ. ΗΠΑ) που θα έπρεπε να καταβάλει ο ίδιος στην OML δια των εταιρειών του.

Σε σχέση με τα 31-35 εκ. δολ. ΗΠΑ τα οποία, κατά τους ισχυρισμούς του κ. Λογοθέτη, δήθεν αναμένονταν ως προσδοκώμενα κέρδη από τις συμβάσεις ναυπήγησης που εισφέρθηκαν στην OML από τη Lomar, επισημαίνεται ότι ο κ. Πιζάντε πείσθηκε από τον κ. Λογοθέτη να επενδύσει περί τα 9 εκ. δολ. ΗΠΑ στην OML, ακριβώς επειδή ο τελευταίος τού παρέστησε (στον Πιζάντε) ότι η εταιρεία του, Swindon θα λάμβανε το 30% του 60% της συμμετοχής της Lomar στην OML, το οποίο (60%) ανερχόταν σε πραγματική καθαρή αξία υπάρχοντος ενεργητικού (και όχι μελλοντικών κερδών) ύψους 40-45 εκ. δολ. ΗΠΑ, σε μετρητά και σκάφη.

Αν ο κ. Λογοθέτης, όπως αναληθώς υποστηρίζει, είχε παραστήσει στον κ. Πιζάντε ότι από την αξία της συνεισφοράς της Lomar ύψους 40-45 εκ. δολ, τα 31-35 ήταν απλά προσδοκώμενα κέρδη, τα οποία θα αναμενόταν κατά τις αβέβαιες εκτιμήσεις του Λογοθέτη και της Lomar, ουδέποτε θα είχε επενδύσει δια της εταιρείας του, Swindon στο μερίδιο της Lomar στην OML.

Μάλιστα, το επιχείρημα που επιστρατεύει, εν προκειμένω, ο κ. Λογοθέτης όχι μόνο αντιστρατεύεται την ίδια τη λογική, αλλά διαψεύδεται και από την αλληλογραφία που είχαν ανταλλάξει ο κ. Λογοθέτης και ο κ. Πιζάντε λίγο πριν από τις βασικές διαπραγματεύσεις, τον Ιούνιο του 2014. Πράγματι, στο από 13.05.2014 email του, ιθ Γεώργιος Λογοθέτης διαβεβαίωνε το Βίκτωρα Πιζάντε ότι «X συνεισφορά ιδίων κεφαλαίων της Lomar στην κοινοπραξία σε μετρητά και σε σκάφη 0α είναι περίπου 40 εκατομμύρια δολάρια» (Σχετικό 17).

 

Είναι, επομένως, ξεκάθαρο ότι ο κ. Πιζάντε προχώρησε σε επένδυση ύψους περίπου 9 εκ. δολ. ΗΠΑ στην OML, διότι ο κ. Λογοθέτης παρέστησε σε εκείνον (στον Πιζάντε) ψευδώς ότι η εταιρεία του Swindon θα αποκτούσε το 30% του 60% της συμμετοχής της Lomar του Λογοθέτη στην OML, το οποίο (το 60% της συμμετοχής της Lomar) αντιστοιχούσε σε καθαρή αξία ενεργητικού ύψους 40-45 εκ. δολ. ΗΠΑ.

Τα ανωτέρω επιβεβαιώνονται εκ των υστέρων πανηγυρικά, όταν διαπιστώνεται ότι η δήθεν συνεισφορά της Lomar αναφέρεται σε κέρδη που θα πραγματοποιηθούν από πλοία που θα ναυπηγηθούν! Ωστόσο, προκειμένου οι συμβάσεις ναυπήγησης να αποφέρουν κέρδη και, μάλιστα, κέρδη αξίας 31-35 εκ. δολ. ΗΠΑ, τα οποία θα μπορούσε, η Lomar να εισφέρει στην κοινοπραξία, θα ήταν απαραίτητο να δαπανηθούν περαιτέρω κεφάλαια, ώστε τα πλοία αυτά να ολοκληρωθούν και να είναι έτοιμα προς παράδοση.

Οι συμβάσεις ναυπήγησης, δηλ. τα πλοία υπό κατασκευή, τα οποία υποτίθεται ότι η Lomar του Λογοθέτη θα εισέφερε στην κοινοπραξία OML τον Νοέμβριου του 2014, είναι εκ των πραγμάτων αδύνατον να αξίζουν 31-35 εκ. δολ. ΗΠΑ!

Θα ήταν πολύ βολικό, με τον τρόπο αυτό, να συνάπτονται συμβάσεις ναυπήγησης, χωρίς περαιτέρω μνεία περί της χρηματοδότησης αυτών, και μόνη η σύμβαση να αξίζει όσο τα μελλοντικά κέρδη από το πλοίο, το οποίο ωστόσο όχι μόνον δεν έχει κατασκευαστεί, αλλά του οποίου η χρηματοδότηση δεν έχει καν διασφαλιστεί!

Τελικώς λοιπόν, με άλλους λόγους, το μόνο που η Lomar πράγματι εισέφερε στην OML είναι συμβάσεις ναυπήγησης αξίας περί τα 9 εκ. δολ. ΗΠΑ, περιουσιακό στοιχείο που κατ’ ουσίαν προερχόταν από την περιουσία των εταιρειών του Πιζάντε.Μάλιστα επί των ανωτέρω ευλογών σκέψεων ο εγκαλούμενος ενώπιον των αγγλικών αστικών δικαστηρίων έχει αντιτείνει ότι δήθεν η κατασκευή των σκαφών θα χρηματοδοτείτο με 125 εκ. δολάρια ΗΠΑ από το fund KKR, το οποίο κατείχε το 40% της OML.

Τελικώς ωστόσο τα 125.000.000 δολ. ΗΠΑ, τα οποία, κατά τους μεταγενέστερους ισχυρισμούς του Λογοθέτη, θα επενδύονταν στην OML από το fund KKR, τον άλλο εταίρο της Lomar στην OML, ακριβώς για να χρηματοδοτηθεί η κατασκευή των πλοίων, όπως παραδέχεται ο ίδιος ο Λογοθέτης, εν τοις πράγμασι, δεν επενδύθηκαν ποτέ στην OML, αλλά επιστράφηκαν στην KKR, γι’ αυτό και δεν αποτυπώνονται στον ισολογισμό της OML (Σχετικό 8, «Επανα-Τροποποιημένη Γραμμή Υπεράσπισης, παρ. 36, υποπαρ. 3, εδ. γ)

Εξάλλου, το γεγονός της ψευδούς παράστασης υποδηλώνεται και εκ του τρόπου, με τον οποίον έλαβε χώρα η διαπραγμάτευση για την συμμετοχή της Swindon στην επένδυση του εγκαλουμένου, με το fund KKR.

Κατά την προσφιλή τακτική του εγκαλουμένου, δεν ήθελε ο Βίκτωρ Πιζάντε να συμμετάσχει απευθείας δια της Swindon στην κοινοπραξία OML, συμμετέχοντας και στις διαπραγματεύσεις με το fund KKR, αλλά ζήτησε να μετάσχει εμμέσως στην επένδυση, δια της απόκτησης του 30% της Lomar, η οποία θα αποκτούσε το 60% της OML. Έτσι η KKR δεν θα γνώριζε την συμμετοχή του στην κοινοπραξία, αλλά και ο ίδιος ο Πιζάντε δεν θα γνώριζε την αξία της OML, Επανα-Τροποποιημένη Γραμμή Υπεράσπισης» αλλά ούτε και το ύψος της συμμετοχής ή της προσδοκώμενης επένδυσης του KKR στην OML. (βλ ως άνω Σχετικό 15, Σχετικό 8 «Επανα-Τροποποιημένη Γραμμή Υπεράσπισης», παρ. 30 υποπαρ.

1), Σε αυτήν την αλληλουχία, επισημαίνεται ότι η τακτική που ακολούθησε ο Γεώργιος Λογοθέτης, τόσο κατά τις διαπραγματεύσεις με την ICBC Leasing όσο και κατά τις διαπραγματεύσεις με το fund KKR, να έχει «κρυφούς» συνεταίρους, στους οποίους έχει υποσχεθεί μερίδιο της ίδιας επένδυσης, φαίνεται να επαναλαμβάνεται και στην υπόθεση «Libra-Τράπεζα Πειραιώς», η οποία έχει απασχολήσει ελληνική ποινική δικαιοσύνη.

Φαίνεται, λοιπόν, ότι η τακτική του Λογοθέτη να παριστάνει στους συναλλασσόμενους με αυτόν ανυποψίαστους επενδυτές ότι η συμμετοχή των εταιρειών του στην εκάστοτε επένδυση είναι πολύ μεγαλύτερη από την πραγματική, προκειμένου να εξασφαλίσει κεφάλαια για επιδιωκόμενη από τον ίδιο επένδυση, είναι ο συνήθης τρόπος επιχειρηματικής του δράσης.

Άλλωστε, ο ίδιος ο Γεώργιος Λογοθέτης στο από 19.04.2014 email του προς τον Adam Tomazos παραδεχόταν ρητά ότι το φερόμενο από εκείνον ύψος της συνεισφοράς της Lomar πόρρω απέχει από την πραγματικότητα.

Συγκεκριμένα, δήλωνε με αδιάστικτη διατύπωση ότι οι αριθμοί (στους οποίους βασίστηκε η αποτίμηση της καθαρής αξίας της συνεισφοράς της Lomar σε 40 εκ. δολ. ΗΠΑ) ήταν «υπερβολικά θετικοί» και ότι «ευελπιστούμε ότι μπορούμε να κάνουμε την KKR να συμφωνήσει ως προς την εγκυρότητα των λογιστικών αποτιμήσεων ή απλώς να επαναπαυθούμε με τον αριθμό 40 εκατομμυρίων δολ- ΗΠΑ» και ότι «το πιο πιεστικό ζήτημα» είναι ο Β.Π. (ενν. ο Βίκτωρ Πιζάντε) και «πώς θα αποκτήσουμε τον Β.Π. (ενν. ο Βίκτωρ Πιζάντε)» (Σχετικό 22, η από 07.09.2020 «Τροποποιημένη Απάντηση» που υπέβαλαν ο Βίκτωρ Πιζάντε και η Swindon ενώπιον των δικαστικών αρχών του Ηνωμένου Βασιλείου).

Είναι, λοιπόν, ολοφάνερο ότι τα 40- 45 εκ. δολ., δηλ. η υποτιθέμενη αξία της συνεισφοράς της Lomar στην OML ήταν εντελώς πλασματική και επινοήθηκε από το Γ. Λογοθέτη, προκειμένου να πείσει το Β. Πιζάντε να επενδύσει κεφάλαιο ύψους περί τα 9 εκ. δολ. ΗΠΑ της εταιρείας του Swindon στο μερίδιο της Lomar στην κοινοπραξία OML, τα οποία καθώς φαίνεται είναι και τα μόνα χρήματα που μπήκαν από πλευράς Λογοθέτη και Lomar, και τα οποία προφανώς παρέστησε στο KKR ότι ήταν της Lomar, δηλαδή δικά του.

Εν τέλει, το γεγονός της ψευδούς παράστασης του Γεωργίου Λογοθέτη καθώς και το ύψος της ζημίας αποδείχθηκε περίτρανα στην από 19.11.2020 έκθεση της Deloitte, τα πορίσματα της οποίας έδειξαν τα ακόλουθα:

Η πραγματική εμπορική αξία της συνεισφοράς της Lomar στην OML ανέρχεται μόλις σε 9. 375.000 εκ. δολ. ΗΠΑ και αντιπροσωπεύει το 60% της OML.

Το πόρισμα αυτό επιβεβαιώνεται και από τη συνολική αξία της κοινοπραξίας OML, η οποία, σύμφωνα με την αποτίμηση της Deloitte ανέρχεται μόλις σε 15.625.000 δολ. ΗΠΑ, από τα οποία τα 6.250.000 δολ. ΗΠΑ αποτελούν τη συνεισφορά της KKR για το 40% της OML (Σχετικό 19, η από 19.11.2020 Έκθεση τηςΟεΙοίΚε με τίτλο «Project Deep Blue», σελ. 19-21).

Όλως παραπλανητικός παριστάθηκε στον Β. Πιζάντε ως υπάρχουσα αξία συνεισφοράς της Lomar στην OML 40- 45 εκ. Δολ. ΗΠΑ.

Πολλαπλός προκύπτει ότι η αξία αυτή ήταν «φουσκωμένη» και πλασματική, με μοναδικό αντικείμενο, όχι μετρητά και υπάρχοντα πλοία, αλλά συμβάσεις ναυπήγησης, οι οποίες μάλιστα δεν είχαν καν χρηματοδοτικός εξασφαλιστεί.

Ο ίδιος ο εγκαλού μένος προσπαθώντας να δώσει εξηγήσεις ενώπιον των αγγλικών δικαστηρίων κάνει τα πράγματα χειρότερα για τον ίδιο, αναφέροντας ότι στο ποσόν αυτό συμπεριλαμβάνονται δήθεν τα προσδοκόμενα κέρδη (επί ανύπαρκτων ακόμα πλοίων!!!).

Επ’ αυτού η έκθεση αποτίμησης της OML εκείνη την στιγμή, όπως προσφάτως διενεργήθηκε από την Deloitte, είναι αποδεικτική του ψεύδους του εγκαλουμένου (σελ. 20- 21): Η OML αξίζει 15.625.000 εκ. δολ.!

Η υπολογισμοί της Lomar είναι καταφανώς «φουσκωμένοι

Αλλά και ως προς τα προσδοκώμενα κέρδη, από τι συμβάσεις ναυπήγησης που δήθεν θα εισέφερε η Lomar στην OML, ακόμη και αν δεν ληφθούν υπόψη τα κεφάλαια που απαιτούνται για την κατασκευή των πλοίων, και σε αυτή την περίπτωση αποδεικνύεται ότι οι υπολογισμοί της Lomar είναι καταφανώς «φουσκωμένοι», καθιστώντας το μέγεθος αυτό πρακτικώς ανύπαρκτο!

Ακόμη, δηλαδή και αν παραγνωριστεί το πραγματικό γεγονός ότι η Lomar δεν εισέφερε στην κοινοπραξία πλοία έτοιμα να ναυλωθούν, αλλά πλοία υπό κατασκευή, και στην απίθανη αυτή περίπτωση, τα κέρδη που θα αποκτούσε η Lomar από τα νεοναυπηγημένα πλοία, με βάση την αποτίμηση της Deloitte, δε θα ήσαν 31- 35 εκ δολ ΗΠΑ, αλλά 33 εκ. δολ. ΗΠΑ λιγότερο.

Δηλαδή, τα πλοία και στην απίθανη περίπτωση που ήσαν νεοναυπηγημένα, δε θα απέφεραν στη Lomar κανένα κέρδος, ώστε να μπορέσει να εισφέρει στην OML (Σχετικό 19, η από 19.11.2020 Έκθεση της Deloitte με τίτλο «Project Deep Blue», σελ. 23-31). Αναλυτικά αναφέρεται στην έκθεση ότι:

α) Κατά μεν τους ισχυρισμούς της Lomar ποσόν 30-35 εκ. $ ΗΠΑ, αποτελούσε το φερόμενο εκτιμώμενο κέρδος (“Αποθεματικό Φερόμενης Νέας Αποτίμησης”) που σχετιζόταν με οκτώ (8) συμβάσεις κατασκευής (ναυπήγησης) πλοίων που εισφέρθηκαν από τη Lomar στην OML.

β) Ωστόσο η Φερόμενη Αποτίμηση των Υποκείμενων Πλοίων από την Lomar φαίνεται κατά -17% ή ~33 εκ. $ ΗΠΑ υψηλότερη από το ορθό, υπερτονίζοντας το Αποθεματικό Φερόμενης Αποτίμησης, εφόσον όλα τα άλλα μείνουν σταθερά, κατά το ποσό αυτό!! Επομένως και το Αποθεματικό Φερόμενης Αποτίμησης, ήτοι τα 30- 35 εκ. Δολ. ΗΠΑ, το οποίο δήθεν συμπεριλαμβάνεται

στην αξία της συνεισφοράς της Lomar στην OML, με βάση τους ισχυρισμούς του ίδιου του εγκαλουμένου, απομειώνεται κατά 33 εκ. δολάρια ΗΠΑ- ήτοι καθίσταται μηδενικό!

Συμπερασματικός: Ο Βίκτωρ Πιζάντε, συμφερόντων του οποίου είναι η Swindon και η BCA, πείστηκε από τον εγκαλούμενο Γεώργιο Λογοθέτη να συμμετάσχει δια της Swindon στο 30% της εταιρείας Lomar συμφερόντων Λογοθέτη, που με την σειρά της θα συμμετείχε στην κοινοπραξία OML, μαζί με το fund KKR, διαγράφοντας παράλληλα τις οφειλές που οι εταιρείες του εγκαλουμένου είχαν έναντι της Swindon ύψους 9 περίπου εκ. δολ. ΗΠΑ.

Αυτό έγινε διότι η συμμετοχή της Lomar στην κοινοπραξία αποτιμήθηκε/παραστάθηκε ψευδώς από τον εγκαλούμενο σε δήθεν αξίας 40- 45 εκ. δολ. ώστε το 30% αυτής, να φαίνεται ότι δήθεν αξίζει 12-13 εκ δολ. ΗΠΑ, γεγονός ψευδές, εν γνώσει του εγκαλουμένου κατά τα ανωτέρω εκτεθέντα, διότι η συμμετοχή της Lomar για το 60% της κοινοπραξίας OML ανήρχετο σε λίγο πάνω από μόλις 9 εκ. δολ. ΗΠΑ.

Η ψευδής αυτή παράσταση έλαβε συνομολογημένα χώρα στις 17.06.2014 στην Αθήνα, στο ξενοδοχείο Μεγάλη Βρετανία, ώστε τόπος τέλεσης να είναι κατά το άρθρο 16 ΠΚ η Ελλάδα.

Πλήρη και βεβαία γνώση της απάτης του εγκαλουμένου ο κ. Πιζάντε και η Swindon απέκτησαν μόλις στις 19 Νοεμβρίου 2020, οπότε και έλαβαν τα πορίσματα της έκθεσης της Deloitte, τα οποία απέδειξαν ότι η πραγματική εμπορική αξία της συνεισφοράς της Lomar στην Ο ML ανέρχεται μόλις σε 9.375.000 εκ. δολ. ΗΠΑ. Περαιτέρω, έδειξαν ότι, ακόμη και ο μεταγενέστερος ισχυρισμός του Λογοθέτη ότι τα 31-35 εκ. δολ. ΗΠΑ από τα 40-45 εκ. δολ. ΗΠΑ, που δήθεν εισέφερε η Lomar στην OML, ήταν τα προσδοκώμενα κέρδη από τις συμβάσεις ναυπήγησης, είναι αναληθής.

Λυτό διότι, ακόμα και στην απίθανη περίπτωση που τα πλοία θα ήσαν ναυπηγημένα, δεν θα απέφεραν, κατά την αποτίμηση της Deloitte, 31-35 εκ. δολ. ΗΠΑ, αλλά 33 εκ δολ. ΗΠΑ λιγότερα (Σχετικό 19).

Κατόπιν της έκθεσης αυτής, στις (19.11.2020), ο κ. Πιζάντε και η Swindon κατάλαβαν ότι, εξαιτίας των ψευδών παραστάσεων του κ. Λογοθέτη, ο κ. Πιζάντε πείσθηκε να επενδύσει δια της Swindon 8.991.250 εκ. δολ. ΗΠΑ για το 30% του 60% της συμμετοχής της Lomar στην OML, η οποία (60% συμμετοχή) στην
πραγματικότητα ανερχόταν μόλις σε 9.375.000 δολ. ΗΠΑ, με αποτέλεσμα η ζημία της εταιρείας του Πιζάντε, Swindon να είναι καθολική.

η. Πράξη παραπλάνησης δια παραλείψεως/ παρασιωπήσεως π/ς αλήθειας

Πέραν των ανωτέρω λεκτέον ότι κατά τις διαπραγματεύσεις του εγκαλουμένου με τον Βίκτωρα Πιζάντε στις 17.06.2014 στην Αθήνα ο εγκαλούμενος Γεώργιος Λογοθέτης παρέλειψε να ενημερώσει τον Βικτωρα Πιζάντε ότι η OML επρόκειτο να διανείμει/ είχε ήδη διανείμει στην Lomar το ποσόν των 5 εκ. δολ. ΗΠΑ (βλ. ως άνω Σχετικό 8 «Επανα-Τροποποιημένη Γραμμή Υπεράσπισης», παρ. 31, υποπαρ. 2,3).

Παρέλειψε, υπ’ αυτήν την έννοια, να συμπεριφερθεί ανάλογα με τις νομοθετικές επιταγές της καλής πίστης κατά την διενέργεια των διαπραγματεύσεων (ά. 197 επ. ΑΚ), και να ενημερώσει τον Βίκτωρα Πιζάντε για τις αξιώσεις της Lomar έναντι της OML παρά το ότι είχε υποχρέωση προς τούτο, κατά την ανωτέρω διάταξη του ΑΚ, ήδη από τον Ιούνιο του 2014 κατά τις διαπραγματεύσεις στην Αθήνα. Η ιδιαίτερη αυτή νομική υποχρέωση απλώς επιβεβαιώθηκε τον Νοέμβριο του 2014 (βλ. ως άνω Σγετικό 15) οπότε και υπεγράφη / συμφωνήθηκε η συμμετοχή της Swindon στο 30% του 60% της συμμετοχής της Lomar στην OML.

Συνεπεία της ανωτέρω παράλειψης ο Βίκτωρ Πιζάντε παρέλειψε ακολούθως, μετά τον Νοέμβριο του 2014, οπότε και η Swindon απέκτησε την συμμετοχή 30% στην Lomar, να διεκδικήσει για λογαριασμό της Swindon το ποσοστό ύψους 30% από την διανομή χρημάτων προερχομένου από την OML, το οποίο βάσει της συμφωνίας η Swindon δικαιούτο (βλ. Σχετικό 19, η από 19.11.2020 Έκθεση της Deloitte με τίτλο «Project Deep Blue», σελ. 21-22).

ββ) Η περιουσιακή διάθεση του πλανηθέντος Βίκτωρα Πιζάντε

Κατά τα ανωτέρω εκτεθέντα ο Βίκτωρ Πιζάντε πλανηθείς υπό του εγκαλουμένου, διέθεσε την περιουσία της εγκαλούσης εταιρείας Swindon, της οποίας είχε την εξουσία διάθεσης, διότι είναι εταιρεία συμφερόντων του, από τη στιγμή που δέχτηκε να συμψηφίσει οφειλές των εταιρειών του εγκαλουμένου, ύψους 9 περίπου εκ. δολ.

ΗΠΑ προς την εταιρεία Swindon, προκειμένου να συμμετάσχει σε ποσοστό 30% στη συμμετοχή της εταιρείας Lomar του εγκαλουμένου, καθώς του παραστάθηκε ψευδώς ν ότι το εν λόγω 30% υπερκάλυπτε σε αξία τις ανωτέρω οφειλές.

Η αλήθεια είναι ότι η αξία της συμμετοχής αυτής ήταν υποπολλαπλάσια των αξιώσεων που η εγκαλούσα απεμπόλησε.

Η περιουσιακή διάθεση είναι το άμεσο αποτέλεσμα της πράξης παραπλάνησης και έλαβε χώρα μετά την παραπλάνηση στην Αθήνα, τον Ιούνιο 2014, κατά την υπογραφή της συμφωνίας του Νοεμβρίου 2014. Σημειωτέον ότι πρόκειται για την συγκεκριμένη περιουσιακή διάθεση, της συγκεκριμένης (εγκαλούσης) εταιρείας, στην οποία τελικώς κατέληξε η αρχική «επένδυση» του κ. Πιζάντε. Παράλληλα εκ της παράλειψης του εγκαλουμένου να ενημερώσει τον Βίκτωρα Πιζάντε περί της διανομής 5 εκ δολ. ΗΠΑ από την OML στην Lomar, ο δεύτερος ευρισκόμενος σε πλάνη παρέλειψε να ασκήσει τα δικαιώματα της Swindon εκ της συμφωνίας με την Lomar, και να αξιώσει το 30% του εν λόγω ποσού.

Και πάλι η παράλειψη αυτή εντάσσεται στο απατηλό μοτίβο δράσης του εγκαλουμένου, να συνάπτει “κρυφές συμφωνίες” με τρίτα μέρη, στα οποία υπόσχεται μερίδιο της επένδυσης.

βγ) Η περιουσιακή ζημία της εγκαλούσης εταιρείας.

Σημειώνεται ότι η περιουσιακή ζημία της Swindon, η οποία εν προκειμένω προέρχεται άμεσα από την πράξη της περιουσιακής διάθεσης του Βίκτωρα Πιζάντε, και η οποία είναι άμεσο αποτέλεσμα της πράξης παραπλάνησης του εγκαλουμένου με την έννοια του ά. 386 ΠΚ, δεν ταυτίζεται απαραιτήτως με το αντικείμενο των συνολικών αξιώσεων των εταιρειών του Βίκτωρα Πιζάντε (ούτε και της Swindon) έναντι του εγκαλουμένου, όπως αυτό εισάγεται στα αγγλικά Δικαστήρια, διότι εκεί ενδέχεται να εισάγονται και περαιτέρω αξιώσεις. Σε κάθε περίπτωση η ζημία της Swindon προέρχεται από την σύγκριση της περιουσίας της αμέσως πριν και αμέσως μετά τη συμφωνία του Νοεμβρίου 2014.

Ειδικότερα:

Η Swindon διέγραψε, δια του παραπλανηθέντος Βίκτωρα Πιζάντε αξιώσεις της, ύψους 8.991.250 δολ. ΗΠΑ. Σε κάθε περίπτωση, σημειώνεται ότι αυτή η επένδυση απέβη καθόλα επιζήμια για τη Swindon, διότι η εγκαλούσα δεν έχει λάβει μέχρι στιγμής ούτε το 30% της συμμετοχής της Lomar στην OML, η οποία (συμμετοχή) στην πραγματικότητα προέρχεται από την περιουσία της Swindon του κ. Πιζάντε.

Απέκτησε το 30% της αξίας της Lomar, η οποία συμμετείχε κατά ποσοστό 6 ο στην κοινοπραξία Ο ML έχοντας εισφέρει προς τούτο παροχή σε είδο\ 9.375.000 δολ. ΗΠΑ.

Το 30% της ανωτέρω αξίας συμμετοχής/συνεισφοράς της Lomar στην OML, το οποίο η Swindon απέκτησε άμεσα ως αποτέλεσμα τη περιουσιακής της διάθεσης ανέρχεται σε 2.812.500 δολ. ΗΠΑ.

Κατά συνέπεια η περιουσιακή ζημία της Swindon μόνον εκ της συμφωνίας του Νοεμβρίου 2014 ανέρχεται σε 6.178.750 δολ ΗΠΑ, ήτοι 8.991.250 δολ. ΗΠΑ μείον 2.812.500 δολ. ΗΠΑ.

Η ανωτέρω περιουσιακή ζημία επιβεβαιώνεται και δια της επαληθεύσεως ως ακολούθως: To fund KKR απέκτησε το 40% της OML αντί 6.250.000 δολ ΗΠΑ, όταν η Swindon απέκτησε (δια της Lomar) το 30% του 60%, ήτοι συνολικώς το 18% της OML αντί 8.991.250 δολ. ΗΠΑ!!

Συνυπολογισθέντος του ποσού 1,67 εκ. δολ. ΗΠΑ, το οποίο η Swindon παρέλειψε να διεκδικήσει από την Lomar (30% της καταβληθείσας στην Lomar από την 0ML διανομής ύψους 5 εκ. δολαρίων), και ως προς το οποίο επίσης ζημιώθηκε, διότι πλέον θα πρέπει να επιδοθεί σε δικαστικούς αγώνες για να το αποκτήσει, το συνολικό ποσόν της περιουσιακής ζημίας της εγκαλουμένης εταιρείας ανέρχεται σε 7.848.750 δολ. ΗΠΑ κατ’ ελάγιστον, και έως στο συνολικό κεφάλαιο επένδυσής της στην κοινοπραξία OML, ήτοι υπερβαίνει κατά πολύ το όριο των 120.000 Ευρώ.

βδ) σκοπός προσπορισμού οφέλους του εγκαλουμένου/υλική αντιστοιχία με ζημία

Προκύπτει, εξάλλου, από όλα τα ανωτέρω τόσο ο σκοπός του εγκαλουμένου Λογοθέτη να αποκτήσουν οι εταιρείες του παράνομο περιουσιακό όφελος, όσο και το γεγονός ότι το σκοπούμενο περιουσιακό όφελος του Λογοθέτη και των εταιρειών του αντιστοιχεί στην περιουσιακή ζημία, εν προκειμένω της εταιρείας του Βίκτωρα Πιζάντε, Swindon.

Πρόκειται δηλαδή για την λεγάμενη περίπτωση της «τετράγωνης/ τετραμερούς απάτης», στην οποία ο δράστης/εξαπατών (I) παραπλανά τον διαθέτοντα (2) να προβεί σε διάθεση της περιουσίας τρίτου (3), της οποίας ο διαθέτων έχει την εξουσία διαχείρισης/διάθεσης, με σκοπό να προσπορίσει σε τρίτον (4) το τελικό περιουσιακό όφελος που αντιστοιχεί στην ζημία.

Ισχύει δηλαδή εν προκειμένω ότι αυτό που χάνει η Swindon, συνεπεία της πλάνης του Βίκτωρα Πιζάντε, εξαιτίας των πράξεων του εγκαλουμένου, το κερδίζει η Lomar και οι εταιρείες του εγκαλουμένου.

Μάλιστα ο σκοπός εξαπάτησης και προσπορισμού παρανόμου περιουσιακού οφέλους του εγκαλουμένου υπέρ των εταιρειών του και εις βάρος της Swindon, συμφερόντων Βίκτωρα Πιζάντε προκύπτει εμμέσως και από σειρά λεπτομερειών των ισχυρισμών του εγκαλουμένου ενώπιον της αγγλικής δικαιοσύνης, με τις οποίες προσπαθεί να απαντήσει στις αγωγές του Πιζάντε και των εταιρειών του εναντίον του.

Ενώ είναι ο μόνος με τον οποίον ο Βίκτωρ Πιζάντε έρχεται σε επαφή και με τον οποίον συνεταιρίζεται, παρουσιαζόμενος ως ο ιδιοκτήτης των εκάστοτε εταιρειών, για τις οποίες ενεργεί, ξαφνικά δηλώνει ότι οι εταιρείες Lomar, Lomar Shipmanagement, Libra, δεν ανήκουν στον ίδιο, αλλά στον πατέρα του!(βλ. ως άνω Σχετικό 8 «Επανα-Τροποποιημένη Γραμμή Υπεράσπισης», παρ. 10, υποπαρ. 1)

Ενώ δεν αμφισβητεί ότι έχει πει πως η αξία της συμμετοχής της Lomar στην OML ανέρχεται σε 40-45 εκ. δολ ΗΠΑ, δεν αμφισβητεί ούτε ότι τα εγγεγραμμένα ως εισφερθέντα περιουσιακά στοιχεία της Lomar στην OML δεν υπερβαίνουν τις 9.3 εκ. δολάρια ΗΠΑ 1 Αποδίδει δε αυτή την απόκλιση σε διαφορά λογιστικής και πραγματικής αποτίμησης, πράγμα επίσης αυταποδείκτως ψευδές! (βλ. ως άνω Σχετικό 8, «Επανα-Τροποποιημένη Γραμμή Υπεράσπισης», παρ. 36 υποπαρ. 3, εδ. ζ)

Ενώ ο κ. Λογοθέτης είχε παραστήσει στον κ. Πιζάντε ότι η Lomar εισέφερε στην OML καθαρό κεφάλαιο 40-45 εκ. δολ. ΗΠΑ, ισχυρίζεται εκ των υστέρων ότι από αυτά τα 31-35 εκ. δολ. ΗΠΑ είναι δήθεν προσδοκώμενα κέρδη από τις συμβάσεις ναυπήγησης.

Όπως αναδείχθηκε και παραπάνω, πρόκειται για όψιμο ισχυρισμό, ο οποίος αντιβαίνει στη λογική, αφού τα πλοία κατά το χρόνο των διαπραγματεύσεων και της επένδυσης της Swindon στην OML, ήταν ακόμη υπό ναυπήγηση, και σε κάθε περίπτωση, πρόκειται για ισχυρισμό διαψεύδεται από την από 19.11.2020 Έκθεση της Deloitte (Σχετικό 19).

Ενώ έχει δημιουργήσει την πεποίθηση ότι τα χρήματα της Swindon, του Νοεμβρίου 2014, θα τα επενδύσει πλάι και πέρα από την δική του συνεισφορά στην OML, ήτοι ξέχωρα από τα όσα ήδη είχε δώσει, τελικώς φαίνεται ότι τα χρήματα αυτά ήταν τα μόνα που κατ’ ουσίαν επενδύθηκαν στην OML από την Lomar (Σχετικό 19, η από 19.11.2021 Έκθεση της Deloitte με τίτλο «Project 127

Deep Blue», σελ. 19-21, Σχετικό 20). Με τις ψευδείς του παραστάσεις στην πραγματικότητα έπεισε τον Πιζάντε να προβεί σε περιουσιακή διάθεση, που μείωσε την αξία της περιουσίας της Swindon στο 1/3.

Απαντά εν τέλει στις αστικής φύσης αιτιάσεις του Πιζάντε εις βάρος του, ενώπιον των αγγλικών δικαστηρίων χρησιμοποιώντας ιδιαίτερα την «επικουρική αιτιολογία» προ κειμένου να καταδείξει ότι, δήθεν, ακόμα και εάν είναι αληθείς και βάσιμες οι καταγγελίες/αξιώσεις του Πιζάντε, αυτός δεν έχει ευθύνη (βλ. ενδεικτικά Σχετικό 8, «Επανα-Τροποποιημένη Γραμμή

Υπεράσπισης», παρ. 5, υποπαρ. 2).

βε) Γνώση του συνόλου απατηλής συμπεριφοράς στις 19 Νοεμβρίου του 2020

0 Βίκτωρ Πιζάντε εξαιτίας της κοινωνικής και φιλικής συναναστροφής του με τον Γεώργιο Λογοθέτη δεν είχε ενσκήψει στην πραγματική εικόνα της OML ώστε να αποφύγει εξ αρχής την εξαπάτηση, αλλά είχε δώσει βάση και πίστη στα λεγάμενα του εγκαλουμένου περί αυτών. Μια πρώτη υποψία ότι κάτι δεν πήγαινε καλά με τα όσα του έλεγε εν γένει ο εγκαλούμενος υπήρξε αρχικώς στις αρχές του 2017, και ακολούθως τον Σεπτέμβριο του 2018, με αφορμή την εξέλιξη μιας διαφορετικής κοινοπραξίας του Πιζάντε με τον εγκαλούμενο, κατά την οποία θα χρηματοδοτούσαν από κοινού την ναυπήγηση δυο πλοίων.

Ειδικότερα ενώ στο πλαίσιο της εν λόγω κοινοπραξίας (πλάι στην παρούσα υπόθεση), η οποία μάλιστα τροποποιήθηκε στους όρους της, ο Βίκτωρ Πιζάντε είχε εκπληρώσει όλες τις υποχρεώσεις του και ανέμενε να παραλάβει το ένα πλοίο, ενημερώθηκε από το ναυπηγείο ότι ο εγκαλούμενος από την πλευρά του δεν είχε προβεί σε καμία πληρωμή.

Ακολούθως στις αρχές του 2019 ο Βίκτωρ Πιζάντε ξεκίνησε να αναζητά την αληθή εικόνα όλων των επενδύσεων του εγκαλουμένου, και ιδίως την αξία της OML, της κοινοπραξίας δηλαδή, στην οποία είχε επενδύσει περί τα 9 εκ, δολ. ,ΗΠΑ δια της Lomar, εταιρείας του εγκαλουμένου, αναγκαζόμενος να καταθέσει και αγωγή προς τούτο, ενώπιον των βρετανικών δικαστηρίων.(Σχετικό 22). Διευκρινίζεται, εν προκειμένω, ότι η περιγραφή των πραγματικών περιστατικών στο δικόγραφο της αγωγής, που υπέβαλε ο κ. Πιζάντε ενώπιον των βρετανικών δικαστηρίων, έγινε προκειμένου να θεμελιωθεί η αστική απάτη σύμφωνα με το δίκαιο του Ηνωμένου Βασιλείου.

Στην πραγματικότητα, όμως, οι περιγραφόμενες πράξεις του Γεωργίου vCXΛογοθέτη, οι οποίες αποτελούν αντικείμενο και της παρούσας έγκλησης, τελέστηκαν με άμεσο δόλο από τον εγκαλούμενο, όπως ευθέως προκύπτει από τα ανωτέρω εκτεθέντα.

Πάντως, στο πλαίσιο της αστικής διαδικασίας ενώπιον των Βρετανικών Δικαστηρίων, ο εγκαλούμενος και οι εταιρείες του ουδέν στοιχείο επικαλέστηκαν και προσκόμισαν πέραν αοριστιών περί της αξίας της συνεισφοράς της Lomar στην OML, με αποτέλεσμα ο κ. Πιζάντε να μην είναι σε θέση να διακριβώσει με βέβαια γνώση αν έχει μεσολαβήσει απατηλή συμπεριφορά του εγκαλουμένου, καθώς και να υπολογίσει με βεβαιότητα εάν υπήρχε ζημία με την έννοια του άρ.. 386 ΠΚ.

Προκειμένου, λοιπόν, να ανακαλύψει την αλήθεια, ο κ. Πιζάντε ανέθεσε στην Deloitte, συγκεκριμένα με την από 24.01.2019 Πράξη Ανάθεσης, να ερευνήσει αν τα χρήματα που είχε επενδύσει η Swindon στην OML δια μέσου των εταιριών του κ. Λογοθέτη, πράγματι, επενδύθηκαν στην εν λόγω κοινοπραξία.

Επειδή τα πρώτα ευρήματα της Deloitte ανέδειξαν νέα ζητήματα, τα οποία έχρηζαν περαιτέρω διερεύνησης, ο κ. Πιζάντε έδωσε νέα εντολή στην Deloitte (με την από 12.06.2019 1Π Πρόσθετη Πράξη) αυτή τη φορά να αναζητήσει το ποσοστό συμμετοχής κάθε μετόχου στην OML σε σχέση με το ποσό επένδυσης εκάστου στην κοινοπραξία.

Επειδή, όμως, ακόμη και μετά τη δεύτερη έρευνα, παρέμεναν αμφιβολίες ως προς το μεταγενέστερο ισχυρισμό του Λογοθέτη ότι η Lomar δήθεν εισέφερε στην OML 31-35 εκ. δολ. ΗΠΑ ως προσδοκώμενα κέρδη από τις συμβάσεις ναυπήγησης L, ο κ. Πιζάντε έδωσε και τρίτη εντολή στην Deloitte (με την από 30.10.2020 2η Πρόσθετη Πράξη) να αναζητήσει αν τα κέρδη που θα αποκόμιζε η Lomar από τα πλοία, έστω ότι αυτά δεν ήταν υπό κατασκευή, αλλά έτοιμα να ναυλωθούν, και τα οποία θα εισέφερε στην OML ανέρχονταν πράγματι σε 31-35 εκ. δολ. ΗΠΑ.

Εν τελεί, μόλις στις 19 Νοεμβρίου του 2020 ο Βίκτωρ Πιζάντε και η εγκαλούσα εταιρεία έλαβαν οριστική και ασφαλή πλέον γνώση του ψευδούς χαρακτήρα των παραστάσεων του εγκαλουμένου, οπότε και περιήλθε εις γνώση τους η έκθεση της Deloitte,

Τα πορίσματα της εν λόγω έκθεσης κατέδειξαν ότι αν τα πλοία που εισέφερε η Lomar στην κοινοπραξία OML δεν ήταν υπό κατασκευή, αλλά νεοναυπηγημένα και έτοιμα να ναυλωθούν, τα κέρδη που θα αποκόμιζε η Lomar από αυτά και τα οποία, κατά τους ισχυρισμούς του Λογοθέτη, θα εισέφερε στην OML, δεν ανέρχονταν σε 31-35 εκ. δολ, ΗΠΑ, αλλά ήσαν 33 εκ. δολ. ΗΠΑ λιγότερα.

Δηλαδή, τα πλοία είτε υπό ναυπήγηση είτε ολοκληρωμένα δεν απέφεραν στη Lomar κανένα κέρδος, ώστε αυτή να το εισφέρει
στην OML. Τότε (19.11.202) έγινε αντιληπτό στον κ. Πιζάντε και τη Swindon, ότι εξαιτίας της πλάνης του κ. Πιζάντε από τις ψευδείς παραστάσεις του κ. Λογοθέτη, ο κ. Πιζάντε εισέφερε δια της Swindon 8.991.250 εκ. δολ. ΗΠΑ στην QML και έλαβε το 30 % του 60% της Lomar στην OML,to οποίο (60%) ανερχόταν μόλις σε 9.375.000 δολ. ΗΠΑ, με συνέπεια η ζημία της εταιρείας του, Swindon να είναι καθολική.

Εξάλλου, μόλις τότε, ήτοι στις 19 Νοεμβρίου του 2020, οπότε και έλαβαν την έκθεση της Deloitte, μπόρεσαν ο κ. Πιζάντε και η Swindon να αποκτήσουν πλήρη εικόνα για το ακριβές ύψος της ζημίας που υπέστη η Swindon εξαιτίας της απατηλής συμπεριφοράς του εγκαλουμένου (Σγετικό 19).

Α. ΕΠΙ ΤΗΣ ΤΕΛΕΣΗΣ ΤΟΥ ΑΔΙΚΗΜΑΤΟΣ ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΗΣ ΕΣΟΔΩΝ ΑΠΟ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ

Κατά το χρονικό διάστημα, κατά το οποίον έλαβε χώρα η εγκληματική δραστηριότητα της απάτης εις βάρος της εγκαλούσης στην Ελλάδα, δηλαδή το καλοκαίρι του 2014, ίσχυε ο νόμος για την καταπολέμηση της νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες, όπως είχε ψηφιστεί, κατ’ ενωσιακή επιταγή, με τον ν. 3691/08. Ο εγκαλούμενος προέβη, κατόπιν της απόκτησης του παρανόμου περιουσιακού οφέλους υπέρ των εταιρειών του, στην χρησιμοποίηση εξωχώριων εταιρειών, καθώς και του χρηματοπιστωτικού συστήματος, προκειμένου να καλύψει τα ίχνη της εγκληματικής του δραστηριότητας, να νομιμοποιήσει δηλαδή τα χρήματα, τα οποία προέρχονταν από την πράξη κακουργηματικής απάτης. Την διαχείριση τόσο της αποκρυβείσης περιουσίας, συνεπεία της πράξης εξαπάτησης, όσο και της όλης διαδικασίας νομιμοποίησης ο εγκαλούμενος την διεξήγαγε στην Ελλάδα, όπου και διατηρεί την ουσιαστική έδρα των επιχειρήσεών του, και ειδικότερα στην διεύθυνση των γραφείων του, στην οποία και εν προκειμένω εγκαλείται. Ειδικότερα:

δα) Πράξη πρότερου – βασικού αδικήματος

Εν προκειμένω εφαρμογή βρίσκει ο ν. 3691/08, καθώς η πράξη της απάτης και η συνακόλουθη νομιμοποίηση εσόδων από αυτήν έλαβε χώρα το καλοκαίρι του 2014. Απαιτείται κατά πρώτον επομένως να υπάρχει βασικό αδίκημα, όπως αυτό

προσδιορίζεται στο ά. 3 του ν. 3691/08. Ως τέτοιο προσδιορίζεται η ανωτέρω αναπτυχθείσα κακουργηματική πράξη απάτης, την οποία διενήργησε ο εγκαλούμενος εις βάρος της εγκαλουσας εταιρείας. Ειδικότερα ως πρότερο αδίκημα νοείται και κάθε αδίκημα που τιμωρείται με ποινή στερητική της ελευθερίας, της οποίας το ελάχιστο όριο είναι άνω των έξι μηνών και από το οποίο προκύπτει περιουσιακό όφελος (ά. 3 περ. κ του ν. 3691/08). Εν προκειμένω τέτοιο αδίκημα υφίσταται (κακουργηματική απάτη).

δβ) Πράξη Νομιμοποίησης Εσόδων

  1. Περαιτέρω οι πράξεις νομιμοποίησης πρέπει να είναι κατά κανόνα διακριτές από τις πράξεις της πρότερης εγκληματικής δραστηριότητας. Πρόκειται για αδίκημα υπαλλακτικώς μεικτό, το οποίο τελείται κατά τους προβλεπόμενους στο ά. 2 της παρ. 2 του ν. 3691/08 τρόπους. Στις πράξεις αυτές περιλαμβάνεται και η διαχείριση ή χρήση της περιουσίας, εν γνώσει κατά το χρόνο της χρήσης ή της διαχείρισης, του γεγονότος ότι η περιουσία προέρχεται από εγκληματικές δραστηριότητες.
  2. Στην έννοια της περιουσίας εξάλλου περιλαμβάνονται, κατά το ά. 4 του ν. 3691/08 περιουσιακά στοιχεία κάθε είδους, ενσώματα ή ασώματα, κινητά ή ακίνητα, υλικά ή άυλα, καθώς και έγγραφα ή στοιχεία οποιοσδήποτε μορφής, έντυπης, ηλεκτρονικής ή ψηφιακής, που αποδεικνύουν τίτλο ιδιοκτησίας ή δικαιώματα προς απόκτηση τέτοιων περιουσιακών στοιχείων.

Εν προκειμένω κατέστη σαφές ότι η αξιόποινη συμπεριφορά του εγκαλουμένου προσπόρισε παράνομο περιουσιακό όφελος στις εταιρείες του, ιδίως δε στην Lomar, η οποία, δραστηριοποιούμενη στον χώρο της ναυτιλίας, εμφανιζόταν πλέον στον αντισυμβαλλόμενό της στην OML, το fund KKR, ότι είχε καταβάλει το σύνολο του ενεργητικού που της αντιστοιχούσε ως συμπράττουσας εταιρείας, ήτοι περί τα 9 εκ. δολάρια ΗΠΑ, τα οποία, όπως κατεδείχθη, τελικώς προέρχονταν από την περιουσία της εγκαλούσης εταιρείας συμφερόντων του Β. Πιζάντε.

Συνεπώς ο εγκαλούμενος Γ. Λογοθέτης, εν γνώσει της απατηλής του συμπεριφοράς απεκόμισε υπέρ των εταιρειών του το ανωτέρω περιουσιακό όφελος, το οποίο συγχρόνως αποτελεί την περιουσιακή ζημία της εγκαλούσης εταιρείας.

  1. Ακολούθως, το ποσόν αυτό το διαχειρίστηκε δια των εταιρειών του, ιδίως της Lomar, στο πλαίσιο της κοινοπραξίας OML, προσδίδοντας σε αυτό νομιμοφάνεια, εμφανίζοντας αυτό σε τρίτους ως δήθεν περιουσία της Lomar. Η δε διαχείριση του ποσού αυτού, όπως και της συνολικής δραστηριότητας της Lomar, έχει λάβει χώρα, μεταξύ άλλων και στην Ελλάδα, τόσο dejure, καθώς η εταιρεία Lomar Shipping and management Inc διατηρεί γραφεία στο Πειραιά, στην διεύθυνση, στην οποία εγκαλείται ο κ. Λογοθέτης, όσο και defacto, καθώς πέραν των καταστατικών εδρών των διαφόρων εταιρειών του εγκαλουμένου, ο πραγματικός κύκλος δραστηριοτήτων του λαμβάνει χώρα στην Ελλάδα. Σε κάθε δε περίπτωση εξ ορισμού η πράξη αυτή διαχείρισης έχει λάβει χώρα, έστω μερικώς, με βεβαιότητα και στην Ελλάδα, ώστε να πληρούται το ά. 2 παρ. 2 του ν. 3691/08 στην περ. γ’ αυτού, και η νομιμοποίηση εσόδων να έχει λάβει χώρα και στην Ελλάδα.
  2. Τα ανωτέρω επιβεβαιώνονται και πανηγυρικώς, τόσον από την διαρκή παρουσία του εγκαλουμένου στην Ελλάδα, ανεξαρτήτως εάν αυτός άλλοτε δηλώνει δραστηριοποιούμενος στις ΗΠΑ, άλλοτε στο Ηνωμένο Βασίλειο, ή ενδεχομένως και στην καταστατική έδρα των εξωχώριων εταιρειών του, όσο και από την ύπαρξη γραφείων της εταιρείας LomarShippingIncστην Ελλάδα, από όπου αυταποδείκτως τελούνται πράξεις διαχείρισης.

Τα ανωτέρω επιρρωνύονται και από την έννοια του πραγματικού δικαιούχου της εκάστοτε εταιρείας, ως το φυσικό πρόσωπο ή τα φυσικά πρόσωπα, στα οποία τελικά ανήκει το νομικό πρόσωπο – πελάτης ή το νομικό σχήμα ή το φυσικό πρόσωπο για λογαριασμό του οποίου διεξάγεται συναλλαγή ή δραστηριότητα.

Στόχος της νομοθεσίας καταπολέμησης νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες είναι ο εντοπισμός των πραγματικών υπευθύνων/δικαιούχων που κρύβονται πίσω από τις διάφορες εταιρικές οντότητες, στον πραγματικό τόπο δράσης τους.

Εν προκειμένω αυτό συμβαίνει με τον εγκαλούμενο, ο οποίος είναι ο πραγματικός δικαιούχος των εξωχώριων εταιρειών, μέσω των οποίων νομιμοποιήθηκαν τα χρήματα από την εγκληματική δραστηριότητα της απάτης, την οποίαν αυτός διέπραξε, και στις οποίες κατευθύνθηκε και το παρανόμως κτηθέν περιουσιακό όφελος στην συγκεκριμένη περίπτωση.

Σημειωτέον ότι τα αναλυτικώς αναφερόμενα στο ά. 4 αριθμ. 16 του ν. 3691/08 κριτήρια, περί του πραγματικού δικαιούχου, βρίσκουν κατ’ εξοχήν εφαρμογή εν προκειμένω στον εγκαλούμενο.

Κατόπιν των ανωτέρω καθίσταται σαφές ότι ο εγκαλούμενος έχει τελέσει και την νομιμοποίηση εσόδων προερχομένη από κακουργηματική πράξη απάτης, και δη κατ’ επάγγελμα, κατά την έννοια του ά. 45 παρ 1 περ. γ του ν. 3691/08, όπως προκύπτει από το πλήθος των εξωχώριων εταιρειών που χρησιμοποίησε, τον τρόπο δράσης του, ο οποίος είναι σταθερός και επαναλαμβανόμενος, μέσω του οποίου αποκομίζει χρήματα από επενδυτές, παριστώντας σε συνεπενδυτές ότι τα χρήματα τα βάζει ο ίδιος, και ενθυλακώνοντας τελικώς τα χρήματα μέσω της απατηλής δράσης του στις εταιρείες του, νομιμοποιώντας τα με την έννοια του ά. 45,2-4 του ν. 3691/08.

Εξάλλου, όπως ρητώς προβλέπεται στο ά. 45 παρ. 2 του ν. 3691/08, η άσκηση ποινικής δίωξης και η καταδίκη για νομιμοποίηση εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες δεν προϋποθέτει ποινική δίωξη ή καταδίκη του υπαιτίου για το βασικό αδίκημα.

Ανεξαρτήτως επομένως της ύπαρξης ή όχι ποινικής δίωξης για συγκεκριμένο βασικό αδίκημα, η ποινική δίωξη για το αδίκημα της νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες διώκεται αυτοτελώς, εφόσον βεβαίως διαπιστωθεί ύπαρξη πρότερης ενέργειας, εν προκειμένω απάτης, ανεξαρτήτως μάλιστα της δίωξης της εν λόγω απάτης.

Κατόπιν των ανωτέρω η εγκαλούσα εταιρεία όπως νομίμως εκπροσωπείται

  • Εγκαλεί τον Γεώργιο Λογοθέτη:

α) Για το αδίκημα της κακουργηματικής απάτης, άρ. 386 παρ. 1 β ΠΚ. η οποία τελέστηκε, μεταξύ άλλων και στην Αθήνα, στις 17.06.2014, οπότε και ο εγκαλούμενος έπεισε τον Βίκτωρα Πιζάντε, δικαιούχο της εγκαλούσης εταιρείας Swindon σε πράξη που συνιστά περιουσιακή διάθεση της εταιρείας, και συνεπεία αυτής, σε ζημία άνω των 120.000 Ευρώ εις βάρος της εγκαλούσης εταιρείας, και δη σε 7.848.750 δολλ. ΗΠΑ κατ’ ελάχιστον και υπέρ των εταιρειών του εγκαλουμένων κατά τα ανωτέρω εκτεθέντα.

 Το αδίκημα τελέστηκε επομένως στην Αθήνα κατά την έννοια του ά. 16 ΠΚ.

β) Για το αδίκημα της κατ’ επάγγελμα νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματική δραστηριότητα, και συγκεκριμένα από κακουργηματικη απάτη, κατά την έννοια του ά. 45 παρ 1 περ. γ του ν. 3691/08, το οποίο τελέστηκε από τον εγκαλούμενο Γεώργιο Λογοθέτη και στην Ελλάδα, το 2014, κατά τα ανωτέρω εκτεθέντα

Δηλώνει ότι βέβαια γνώση επί του απατηλού χαρακτήρα των παραστάσεων του εγκαλουμένου και επί του συνολικού ύψους της ανωτέρω ζημίας απέκτησε μέσω του κ. Βίκτωρος Πιζάντε στις 19 Νοεμβρίου 2020, σημείο από το οποίο άρχεται η προθεσμία υπολογισμού του χρόνου εγκλήσεως του αδικήματος του άρθρου 386 ΠΚ.

Δηλώνει ότι παρίσταται προς υποστήριξη της κατηγορίας, δυνάμει της σχετικής επισυναπτόμενης πληρεξουσιότητας προς τους υπογράφοντες συνηγόρους, τους οποίους και διορίζει ως συνηγόρους για την υποστήριξη της κατηγορίας εις βάρος του εγκαλουμένου, η οποία δήλωση παράστασης εδράζεται στην αστική αξίωση μεταξύ άλλων και της χρηματικής ικανοποίησης λόγω ηθικής βλάβης στην πίστη και την φήμη της από τις αξιόποινες πράξεις του κατηγορουμένου , ήτοι σε αξίωση η οποία έχει συγκεκριμένο και ειδικό αδικοπρακτικό χαρακτήρα και ικανοποιείται στον τόπο που πραγματοποιήθηκε η αξιόποινη πράξη, ήτοι στην Ελλάδα, ανεξαρτήτως της παράλληλης δωσιδικίας των αγγλικών δικαστηρίων για αξιώσεις από σύμβαση.

Συνηγόρους και αντικλήτους διορίζει τους δικηγόρους Αθηνών: α) Οββαδία Ναμία  και β) Βασίλειο Πετρόπουλο

Μάρτυρα προς απόδειξη του περιεχομένου της εγκλήσεώς της προτείνει τον Βίκτωρα Πιζάντε.