Novartis: Επιπτώσεις παρά τη θεραπεία για ασθενείς με «δύσκολη» αυθόρμητη κνίδωση

Μελέτη της Novartis αποκαλύπτει ότι οι ασθενείς με δύσκολη στην αντιμετώπιση χρόνια αυθόρμητη κνίδωση υφίστανται ευρείες και παρατεταμένες συνέπειες, παρά τη θεραπεία.

Ευρήματα από μία καινοτόμο διεθνή μελέτη που αξιολογεί τις ευρείες επιπτώσεις της ανεπαρκώς ελεγχόμενης χρόνιας αυθόρμητης κνίδωσης (ΧΑΚ) στους ασθενείς και την κοινωνία,ανακοίνωσε η Novartis.

Η μελέτη ASSURE-CSU περιλάμβανε 673 συμμετέχοντες, με μέση διάρκεια της νόσου τα 5 έτη από τη διάγνωση. Τα ευρήματα δείχνουν ότι, κατά μέσο όρο, οι συμμετέχοντες είχαν μία καθυστέρηση 2 ετών από την έναρξη των συμπτωμάτων έως τη διάγνωση. Τα αποτελέσματα έδειξαν επίσης ότι 49% των ασθενών με ΧΑΚ εμφάνισαν μέτρια έως σοβαρά συμπτώματα παρά τη θεραπεία, με 66% εξ΄αυτών να αναφέρουν αγγειοοίδημα. Η μελέτη διεξήχθη στον Καναδά, τη Γαλλία, τη Γερμανία, την Ιταλία, την Ολλανδία, την Ισπανία και το Ηνωμένο Βασίλειο, και τα ευρήματα δημοσιεύτηκαν στην επιθεώρηση Allergy.

Η ΧΑΚ είναι μία οδυνηρή δερματική πάθηση που εμφανίζεται αυθόρμητα και προκαλεί επίμονους πομφούς ή/και επώδυνο εν τω βάθει οίδημα του δέρματος για 6 εβδομάδες ή περισσότερο. Το διεθνές θεραπευτικό πλαίσιο και οι κατευθυντήριες οδηγίες διατυπώνουν ότι ο στόχος της θεραπείας για τη ΧΑΚ είναι η πλήρης εξάλειψη των συμπτωμάτων.

«Αυτά τα δεδομένα μας δείχνουν ότι, παρά τη θεραπεία, πάρα πολλοί άνθρωποι συνεχίζουν να παλεύουν με τα δυνητικά επώδυνα συμπτώματα και την εξουθενωτική φύση της ΧΑΚ», δήλωσε ο κος Γρηγόρης Ρομπόπουλος, Ιατρός-Ενδοκρινολόγος, Ιατρικός Διευθυντής της Novartis Hellas. «Η ΧΑΚ συνεχίζει να αποτελεί μια πάθηση την οποία δεν έχουμε κατανοήσει σε επαρκές βαθμό και ελπίζουμε ότι η γνωστοποίηση των δεδομένων από τη μελέτη ASSURE-CSU θα ενθαρρύνει τους ασθενείς να μιλήσουν στο γιατρό τους και να συζητήσουν για τους θεραπευτικούς στόχους και τον τρόπο επίτευξης αυτών».

Τα δεδομένα από την ASSURE-CSU δείχνουν ότι 49% των ανθρώπων παρουσίασαν μέτρια έως σοβαρή ενεργότητα της νόσου, παρά τη λήψη θεραπείας. Η μέτρηση της ενεργότητας της νόσου, έγινε βάσει του κριτηρίου Εβδομαδιαίας Βαθμολογίας Ενεργότητας της Κνίδωσης σε διάστημα 7 ημερών (UAS7) (UAS7≥16). Η ΧΑΚ έχει σημαντικό αντίκτυπο στη ζωή των ανθρώπων όταν τα συμπτώματα δεν είναι ελεγχόμενα, επηρεάζοντας αρνητικά τον ύπνο, την παραγωγικότητα στην εργασία και τη σχετική με την υγεία ποιότητα ζωής. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι το 42% των ασθενών με ανεπαρκώς ελεγχόμενη ΧΑΚ είχαν βαθμολογία Δείκτη Ποιότητας Ζωής στη Δερματολογία (DLQI) 10 ή μεγαλύτερη,υποδεικνύοντας υψηλή ή πολύ υψηλή επίδραση της νόσου στην ποιότητα ζωής τους. Περίπου ένας στους πέντε από όσους εργάζονται ανέφεραν ότι έχασαν τουλάχιστον μία ώρα εργασίας την προηγούμενη εβδομάδα εξαιτίας της ΧΑΚ , ενώ οι κυριότερες αιτίες που επηρεάζουν την ικανότητα προς εργασία είναι ο κνησμός και το αγγειοοίδημα. Τα δεδομένα επισήμαναν επίσης τις προκλήσεις τις οποίες μπορούν να αντιμετωπίσουν οι ασθενείς με ΧΑΚ κατά τη διαδικασία λήψης διάγνωσης και θεραπείας – κατά μέσο όρο, έχουν μια καθυστέρηση 2 ετών από την έναρξη των συμπτωμάτων έως τη διάγνωση.

Η χρόνια κνίδωση (ΧΚ) είναι μία σοβαρή νόσος που χαρακτηρίζεται από την επανεμφάνιση επίμονων πομφών ή/και ορισμένες φορές επώδυνου οιδήματος του δέρματος για διάστημα 6 εβδομάδων ή και περισσότερο. Σε οποιαδήποτε χρονική στιγμή, ο επιπολασμός της ΧΚ είναι έως 1% του παγκόσμιου πληθυσμού, ενώ έως και τα δύο τρίτα των ασθενών αυτών πάσχουν από ΧΑΚ⁴ – μία μορφή της πάθησης που μπορεί να εμφανιστεί απρόβλεπτα χωρίς κάποιον ανιχνεύσιμο εκλυτικό παράγοντα. Από τους ασθενείς με ΧΚ, 50% των περιπτώσεων θα παρουσιάσουν αποδρομή εντός 6 μηνών από την έναρξη, ένα επιπλέον ποσοστό 20% θα παρουσιάσει αποδρομή εντός 36 μηνών από την έναρξη, ένα επιπλέον ποσοστό 20% θα παρουσιάσει αποδρομή εντός 60 μηνών από την έναρξη, σε ένα άλλο ποσοστό 2% η νόσος θα αποδράμει εντός 25 ετών, ενώ περισσότεροι από το 50% των ασθενών θα εμφανίσουν τουλάχιστον μία υποτροπή της ΧΚ έπειτα από εμφανή αυθόρμητη αποδρομή.

Παρόλο που η ΧΚ έχει σημαντικό αντίκτυπο στην ποιότητα ζωής των ασθενών, η έρευνα ανέδειξε ότι ορισμένοι γιατροί την αγνοούν και τη θεωρούν μια ήσσονος σημασίας πάθηση.