Κριστίν Λαγκάρντ, επικεφαλής ΔΝΤ
Ασκήσεις επί χάρτου για την επόμενη μέρα στην Ελλάδα μετά την ολοκλήρωση του τρέχοντος προγράμματος χωρίς το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο κάνουν στις Βρυξέλλες, καθώς το ενδεχόμενο να αποχωρήσει το ΔΝΤ από την εποπτεία της χώρας μας είναι πλέον κάτι παραπάνω από πιθανό, με τους Ευρωπαίους να εμφανίζονται προβληματισμένοι από τις συνεχείς ενστάσεις που προβάλλει το Ταμείο επί παντός επιστητού.
Αν και κατά το παρελθόν οι Ευρωπαίοι θεωρούσαν απαραίτητη την παρουσία του ΔΝΤ στην Ελλάδα έστω και σε έναν συμβουλευτικό ρόλο, φαίνεται ότι πλέον οι διαθέσεις στις Βρυξέλλες και τις άλλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες έχουν αλλάξει. Οι διαφωνίες με το Ταμείο στις προβλέψεις για την μελλοντική πορεία της ελληνικής οικονομίας είναι χαοτικές, και πλέον οι Ευρωπαίοι είναι λιγότερο διατεθειμένοι να κάνουν υποχωρήσεις απέναντι στο ΔΝΤ, προωθώντας τις δικές τους, σαφώς πιο αισιόδοξες εκτιμήσεις. Σε αυτό το πλαίσιο, θα έχει ενδιαφέρον η στάση που θα κρατήσει το Ταμείο όταν δημοσιοποιηθούν τα τελικά οικονομικά στοιχεία για το 2017 και για το πρώτο τρίμηνο του 2018, που λογικά θα απέχουν πόρρω από τις αντίστοιχες προβλέψεις του. Θα κάνει πίσω το ΔΝΤ και θα παραδεχθεί ότι έπεσε έξω, πλησιάζοντας πιο κοντά στις θέσεις των Ευρωπαίων, ή θα επιμείνει στην ορθότητα των υπολογιστικών μοντέλων του (τα οποία παρεμπιπτόντως το ΔΝΤ κρατάει κρυφά), σηματοδοτώντας την οριστική ρήξη με την Ευρωζώνη;
Στο δεύτερο αυτό σενάριο, το ΔΝΤ δεν θα ενεργοποιήσει τη ρήτρα συμμετοχής του στο ελληνικό πρόγραμμα, και άρα θα πρέπει μέχρι την ολοκλήρωση του προγράμματος, τον ερχόμενο Αύγουστο, να έχει συμφωνηθεί σε ευρωπαϊκό επίπεδο ένα πλαίσιο στο οποίο θα κινηθεί το νέο ελληνικό πρόγραμμα, του οποίου την ιδιοκτησία πλέον θα έχει η κυβέρνηση. Όμως το πλαίσιο αυτό θα διέπεται από αυστηρές ρήτρες (τις προωθεί το Βερολίνο), οι οποίες θα αφορούν στη διαβεβαίωση ότι οι μεταρρυθμίσεις που έχουν υλοποιηθεί ή έχουν συμφωνηθεί δεν θα ανατραπούν, καθώς και στη διασφάλιση της τήρησης του νέου αναπτυξιακού προγράμματος που θα παρουσιάσει η Αθήνα το αργότερο έως τις αρχές Μαΐου. Όλα αυτά βέβαια, με τη δεδομένη αυστηρή εποπτεία του ESM και της Κομισιόν, για τις λεπτομέρειες της οποίας έχουν ήδη ξεκινήσει οι συζητήσεις στις Βρυξέλλες.
Άρα, η εικόνα που έχουμε μέχρι τώρα για τη μετά τα μνημόνια εποχή της Ελλάδας είναι αυτή ενός αναπτυξιακού προγράμματος, καταρτισμένου από την κυβέρνηση, χωρίς χρηματοδότηση από το εξωτερικό, αλλά συνοδευόμενου από αυστηρή εποπτεία και ρήτρες που θα διασφαλίσουν ότι η χώρα δεν θα διολισθήσει στις πρακτικές που την οδήγησαν στην κρίση και τα μνημόνια.