Λύση στο αδιέξοδο της Χαλυβουργικής είναι έτοιμος να  δώσει ο Κ. Αγγελόπουλος σύμφωνα με πληροφορίες, ο οποίος είναι διατεθειμένος να δώσει 12 εκατ. ευρώ για αποζημιώσεις μιας εθελουσίας εξόδου του συνόλου των εργαζομένων της επιχείρησης, προκειμένου να τους απελευθερώσει από την δραματική κατάσταση ομηρίας στην οποία έχουν περιέλθει.

Όπως τόνισε, κατά πληροφορίες, ο μέτοχος της Χαλυβουργικής, προτιμάει να πληρώσει μια κι έξω το απαραίτητο ποσό για μια εθελούσια, παρά κάθε μήνα να πληρώνει μισθούς για μια εταιρεία που δεν λειτουργεί και δεν πρόκειται να ξαναλειτουργήσει ποτέ ως χαλυβουργία, αφού είναι απόλυτα κάθετος ότι δεν έχει κανένα νόημα να κάνει μια μεγάλη αύξηση κεφαλαίου για να τη θέσει ξανά σε λειτουργία.

Η απόφαση για την εθελούσια, μάλιστα, ελήφθη με συναίνεση όλων των πλευρών, των μετόχων και της διοίκησης Σκινδήλια, ωστόσο δεν προχωράει γιατί η διοίκηση Σκινδήλια αρνείται να την εφαρμόσει. Κι αυτό, γιατί, σύμφωνα με κύκλους της πλευράς Κ. Αγγελόπουλου, “προτιμά να κρατά τους εργαζόμενους ομήρους, και να τους χρησιμοποιεί ως μέσο πίεσης, και ως απόδειξη κακής διαχείρισης της εταιρείας από το μέτοχό της, εν όψει της απόφασης που αναμένεται από το Εφετείο για το θέμα της δικαστικής συμπαράστασης”.

Το αποτέλεσμα είναι να διαιωνίζεται το πρόβλημα, να παραμένουν απλήρωτοι οι εργαζόμενοι ήδη για δύο μήνες και να μην διαφαίνεται καμία διέξοδος, αφού ο μέτοχος της εταιρείας έχει αποφασίσει να μην ξαναπληρώσει μισθούς.

Στην πρόσφατη ανακοίνωση του, το Σωματείο Εργατοϋπαλλήλων Χαλυβουργικής ανέφερε «με λύπη παρακολουθούμε τους τελευταίους μήνες να γινόμαστε μάρτυρες μιας εργατικής και ανθρώπινης εξαθλίωσης αλλά και μιας τιμωρητικής τακτικής που όμοια της δεν έχει καταγραφεί στα ιστορικά εργατικά χρονικά της χώρας. Σε λίγες μέρες συμπληρώνονται δύο μήνες που δεν έχει καταβληθεί η μισθοδοσία των εργαζομένων στην Χαλυβουργική με συνέπεια, εμείς οι εργαζόμενοι και οι οικογένειες μας να ζούμε την απόλυτη φτωχοποίηση….οι εργαζόμενοι στην Χαλυβουργική δεν μπορούν να καλύψουν τα είδη πρώτης ανάγκης για τις οικογένειες τους, δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν στις υποχρεώσεις τους απέναντι σε ΔΕΚΟ και σχετικές ρυθμίσεις που έχουν κάνει σε δόσεις δανείων τραπεζών, σε δόσεις προς την Εφορία και δεν αντέχουν άλλο να χρηματοδοτούν την απλήρωτη εργασία που προσφέρουν και την μετακίνηση τους».

Οι μεγάλοι χαμένοι του χρόνιου προβλήματος

Όσο η εθελούσια δεν υλοποιείται ο μεγάλος χαμένος είναι οι εργαζόμενοι, που καταδικάζονται σε μια χρόνια οικονομική ομηρία χωρίς προοπτική. Αν η εθελούσια δεν γίνει επόμενη επιλογή είναι οι ομαδικές απολύσεις, ή τίποτα από τα δύο με αποτέλεσμα να τρέχουν ονομαστικά μισθοί τους επόμενους μήνες που δεν θα πληρωθούν ποτέ. Ακόμη κι αν κάποιος από τους πιστωτές προχωρήσει σε αίτηση πτώχευσης,  ή προχωρήσουν η ειδική εκκαθάριση και οι πλειστηριασμοί το πιθανότερο είναι τελικά οι εργαζόμενοι να πάρουν μικρό ποσοστό των οφειλομένων και αυτό μετά από πολλά χρόνια.

Ο μεγάλος χαμένος όμως της αδιέξοδης αυτής κατάστασης είναι οι τράπεζες. Τα δάνεια της εταιρίας είναι τάξεως των 420 εκ ευρώ και έχουν καταστεί ληξιπρόθεσμα εδώ και περίπου δύο έτη, με τις τράπεζες να μην αιτούνται πτώχευση αναζητώντας μια καλύτερη λύση, που θα αξιοποιεί τα περιουσιακά στοιχεία της επιχείρησης και θα τους επιστρέψει μέρος των κεφαλαίων που έχουν δανείσει. Σίγουρα μια εθελούσια που θα βοηθούσε την προσπάθεια των τραπεζών να βρουν επενδυτή και να αξιοποιήσουν τα περιουσιακά στοιχεία της εταιρείας, κάτι που αντίθετα μπλοκάρει η σημερινή αδιέξοδη κατάσταση με τις συνεχείς καταλήψεις και διαμαρτυρίες των εργαζομένων.

Στα περιουσιακά στοιχεία της εταιρείας που θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν η ιδιόκτητη έκταση, που φιλοξενεί τις βιομηχανικές εγκαταστάσεις της εταιρείας στην Ελευσίνα, η οποία διαθέτει και ιδιόκτητο λιμένα. Αν δεν βρεθεί λύση οι τράπεζες θα οδηγηθούν στην επιλογή της υπαγωγής της εταιρίας σε καθεστώς ειδικής διαχείρισης και μέσω αυτής στον εκπλειστηριασμό των στοιχείων ενεργητικού (ακίνητα και εξοπλισμός), διαδικασία χρονοβόρα και λιγότερο αποδοτική.

Εν αναμονή της απόφασης του Εφετείου για τη Δικαστική Συμπαράσταση

Κι ενώ το αδιέξοδο της Χαλυβουργικής που κρατά ομήρους τις τράπεζες και τους 200 εργαζόμενους χρονίζει, αναμένεται και η απόφαση του Εφετείου για το αίτημα της δικαστικής συμπαράστασης.

Πρόκειται για την απόφαση  της έφεσης που έχουν καταθέσει οι υιοί Παναγιώτης και Γιώργος Αγγελόπουλος κατά της απόφασης του Πρωτοδικείου Αθηνών,που απορρίπτει την από 19.03.2018 αίτηση τους με την οποία ζητούσαν να τεθεί υπό δικαστική συμπαράσταση ο πατέρας τους Κωνσταντίνος και να διορισθεί ως συμπαραστάτης του ο κ. Γεώργιος Σκινδήλιας, διευθύνων σύμβουλος της Χαλυβουργικής.

Το ίδιο δικαστήριο με την υπ’ αριθμ. 122/2019 απόφασή του απέρριψε και όλες τις αιτιάσεις των κ. Παναγιώτη και Γεωργίου Αγγελόπουλου κατά του διορισθέντος από το δικαστήριο ανεξάρτητου πραγματογνώμονος καθηγητή Νικολάου Σκαρμέα, περί μεροληψίας.

Αν οι υιοί Αγγελόπουλοι κερδίσουν το Εφετείο τότες θα πρέπει να επαναληφθεί η πραγματογνωμοσύνη από άλλο καθηγητή και να κριθεί εκ νέου η κατάσταση της διανοητικής υγείας του κ. Κωνσταντίνου Αγγελόπουλου.