Πέθανε ο ιδρυτής της γνωστής ελληνικής εταιρίας, Dur ΑΕ και πρώην πρόεδρος του επιμελητηρίου, Νίκος Δούρος.

Υπήρξε επί πολλά χρόνια πρόεδρος των Ρόταρυ, Πρόεδρος στο Επιμελητήριο Αχαΐας καθώς και Πρόεδρος στον Οργανισμό Λιμένα Πάτρας.

Επίσης, υπήρξε αντιπρόεδρος στον Σύνδεσμο Εξαγωγέων Ελλάδας.

Ήταν Πρόεδρος των Φίλων του Αρχαιολογικού Μουσείου Πατρών και Πρόξενος της Ουγγαρίας.

Στην Παλαιά Βουλή το 2011, βραβεύτηκε από την πρεσβεία της Ουγγαρίας με το Μεγάλο Σταύρο του Τάγματος των Λεγεώνων, σαν τον καλύτερο πρόξενο της Ελλάδας.

Σύμφωνα με την τοπική ιστοσελίδα της Πάτρας thebest.gr, έζησε μια «γεμάτη» ζωή, αφήνοντας το επιχειρηματικό και κοινωνικό του στίγμα έντονο τόσο στην Πάτρα, όσο και εκτός Πατρών, ενώ ευτύχησε να αποκτήσει με τη σύζυγό του Μαρία, τρία παιδιά, τον Θόδωρο, την Αγγελική και τη Μαρίνα και πέντε εγγόνια.

Είχε μεγάλη αγάπη για τα πολιτιστικά τεκταινόμενα της πόλης.

Ποιος ήταν ο Νίκος Δούρος

Ο Νίκος Δούρος, ένα από τα έξι παιδιά μιας αγροτικής οικογένειας, από την Κοντοβάζαινα Αρκαδίας, με μεγάλη κλήση στα γράμματα, όπως είχε δηλώσει σε παλαιότερη συνέντευξή του ήθελε να γίνει στρατιωτικός γιατρός. Όμως, για να έχει το δικαίωμα να φοιτήσει στη συγκεκριμένη σχολή, πρέπει να διαθέτει πιστοποιητικό κοινωνικών φρονημάτων. Και το γεγονός ότι ο πατέρας του είναι χαρακτηρισμένος αριστερός δεν του αφήνει κανένα περιθώριο.

Έφυγε τη δεκαετία του ’50 από την Αρκαδία και ήρθε στην Πάτρα όπου ένας μακρινός συγγενής της οικογένειας που διατηρεί στην πόλη μια μικρή βιοτεχνία ειδών ένδυσης του προσφέρει δουλειά: να γίνει πλασιέ.

Με δύο βαλίτσες γεμάτες εμπόρευμα, ο νεαρός Δούρος περνάει απέναντι, στη Ναύπακτο, και γυρίζει από πόλη σε πόλη και από χωριό σε χωριό. Ταξιδεύοντας με τα ξεχαρβαλωμένα λεωφορεία των ΚΤΕΛ εκείνης της εποχής, σε ένα οδικό δίκτυο ρημαγμένο στο μεγαλύτερο μέρος του από τον πόλεμο, φτάνει μέχρι την Κοζάνη και την Πτολεμαΐδα. Το ταξίδι θα επαναληφθεί πολλές φορές.

Ο Νίκος Δούρος πολύ γρήγορα αποκωδικοποιεί τον κόσμο του ενδύματος, βλέπει τα κενά της αγοράς, αποκτά καλές σχέσεις με εμπόρους, καταλαβαίνει πολλά για τον τρόπο με τον οποίο οι καταναλωτές επιλέγουν ρούχα. Σύντομα αποφασίζει να μην είναι πια «υπαλληλάκι», όπως έλεγε, αλλά να φτιάξει τη δική του επιχείρηση. Καλεί μάλιστα στην Πάτρα τους αδελφούς του, Παναγιώτη και Ανδρέα, και τους γονείς του, για να τον βοηθήσουν.

Κάπως έτσι, το 1960 γεννιέται η «Νίκος Δούρος και αδελφοί», μια ταπεινή οικοτεχνία που παρασκευάζει και διαθέτει στην αγορά εσώρουχα και κάλτσες. Επόμενο βήμα, η δημιουργία βιοτεχνίας. Κι ενώ η πλειονότητα των ανδρών φορούν τότε μακριά εσώρουχα, οι Δούροι φτιάχνουν εσώρουχα τύπου μπόξερ, τα οποία κυκλοφορούν σε μια μοντέρνα συσκευασία και κάνουν θραύση! Το 1971 η επιχείρηση γίνεται ανώνυμη εταιρεία. Σε μια εποχή που στην πρωτεύουσα της Αχαΐας μεγαλουργούν επιχειρήσεις όπως η Αχάια Κλάους, η Πειραϊκή Πατραϊκή και ο Λαδόπουλος, η νέα Α.Ε. διεκδικεί το δικό της μερίδιο στην αγορά, με το μικρό της εργοστάσιο των 400 τ.μ. στην οδό Μαραγκοπούλου, εκεί όπου μέχρι σήμερα βρίσκεται η έδρα της.

Από τότε κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι της ιστορίας – και της χώρας, και της οικογένειας Δούρου. Στις αρχές της δεκαετίας του ’80, όταν έχει ήδη δρομολογηθεί η ένταξη της Ελλάδας στην ΕΟΚ -με τις κοσμογονικές αλλαγές που αυτή σημαίνει για το χώρο του εμπορίου-, γεννιέται η DUR: με νέο όνομα, με το γνωστό λογότυπο με την κόκκινη τελεία και μια στροφή στο ποιοτικό ανδρικό ντύσιμο. Τη δεκαετία του ’90 το brand name έχει πια καθιερωθεί και η θέση της εταιρείας στην Ελλάδα και στο εξωτερικό εδραιώνεται.

Το 1992 η Dur ανοίγει το πρώτο κατάστημά της στην Αθήνα, στην οδό Τσακάλωφ. Τα πόλο μπλουζάκια της γίνονται ολοένα και πιο δημοφιλή, οι επενδύσεις ολοένα και μεγαλύτερες. Ο Παναγιώτης Δούρος φεύγει από τη ζωή από το 1997. Δεν θα προλάβει να δει την είσοδο της εταιρείας στο χρηματιστήριο, το 2000.

Διαβάστε επίσης:

Πάτρα: Σε εξέλιξη οι έρευνες διασωστών στο σημείο που κατέρρευσε η γέφυρα

Μεγάλη αναζωπύρωση της πυρκαγιάς στη Ρόδο – Καίγονται σπίτια στο Ασκληπιείο

Ύπατη Αρμοστεία – Τράπεζα Πειραιώς: Ξεκινά η Ακαδημία για Γυναίκες Πρόσφυγες