Μαρίνος Κωνσταντακάτος: Στο «σφυρί» πολυτελής οικία στη Εκάλη

Σε κλοιό πλειστηριασμών βρίσκεται η ιστορική επιχείρηση Αφοί Κωνσταντακάτου, που μετρά σχεδόν 100 χρόνια ζωής, καθώς μέσα στους επόμενους μήνες τα περιουσιακά της στοιχεία θα βγουν στο “σφυρί” για να καλυφθεί μέρος των οφειλών της στις τράπεζες.  Έτσι η Alpha Bank βγάζει σε πλειστηριασμό πολυτελή οικία του Μαρίνου Κωνσταντακάτου στην Εκάλη. Πρόκειται για την τελευταία πράξη στο δράμα που ζει εδώ και περίπου τρία χρόνια ο άλλοτε πανίσχυρος έμπορος ηλεκτρολογικού υλικού που μεσουράνησε την περίοδο των παχιών αγελάδων της ελληνικής οικονομίας. Ο επιχειρηματίας έχει χρέη στην τράπεζα πάνω από 340.000 ευρώ και στο ΙΚΑ 2.200.000 ευρώ. Η πρώτη τιμή εκκίνησης είναι 480.000 ευρώ.

Είχε προηγηθεί μπαράζ πλειστηριασμών σε σειρά περιουσιακών στοιχείων της Αφοί Κωνσταντακάτου, μεταξύ των οποίων βρίσκονταν οικόπεδα και καταστήματα της εταιρείας.

Για κάποιους ο πλειστηριασμός του ακινήτου του  κ. Κωνσταντακάτου αποτελεί τη «Νέμεση για την ύβρη» που διέπραξε ο επιχειρηματίας, αφήνοντας υπέρογκα χρέη σε 200 εργαζόμενους και προμηθευτές με την πτώχευση της εταιρείας του. Την ίδια στιγμή μάλιστα που γίνονταν γνωστό μέσω των Panama Papers πως διέθετε εξωχώρια εταιρεία στον Παναμά.

Σύμφωνα με τα σχετικά δημοσιογραφικά αρχεία, ο κ. Κωνσταντακάτος εμφανίζονταν να είναι μέτοχος της εταιρείας «Ltrons Inc», δικαιοδοσίας Παναμά. Η συγκεκριμένη εταιρεία εμφανίζονταν ως «defaulted», δηλαδή χρεοκοπημένη.

Η ύπαρξη του ονόματος του κ. Κωνσταντακάτου στα αρχεία του Παναμά είχε προκαλέσει σοβαρές αντιδράσεις στους κόλπους των πρώην εργαζομένων και πιστωτών της εταιρείας. Μάλιστα η σύνδεση του με τα αρχεία αυτά χρησιμοποιήθηκαν σύμφωνα με πληροφορίες από τους πιστωτές ως μοχλός πίεσης για την επιτάχυνση της ικανοποίησης των οφειλών.

Όταν πριν από περίπου τρία χρόνια γίνονταν γνωστό πως οι «Αφοί Κωνσταντακάτου» κατέθετε αίτηση πτώχευσης στο αρμόδιο πρωτοδικείο προκάλεσε αίσθηση στην αγορά.

Πολλοί αναρωτήθηκαν πως μια τόσο ιστορική εταιρεία, λίγο πριν συμπληρώσει 100 χρόνια ζωής οδηγήθηκε στο λουκέτο. Πως μια εταιρεία που στην περίοδο της μεγάλης ακμής της έφθασε να ελέγχει 36 καταστήματα σε 16 πόλεις της Ελλάδας και να απασχολεί πάνω από 200 εργαζόμενους.

Ήταν η εποχή που η ελληνική κοινωνία «πετούσε στα σύννεφα» και ξόδευε σαν να μην υπήρχε αύριο. Μέχρις ότου η κρίση την προσγειώσει απότομα…

Ωστόσο, για όσους παρακολουθούσαν την εταιρεία η είδηση της πτώχευσης δεν αποτέλεσε έκπληξη. Ούτε έσκασε σαν «κεραυνός εν αιθρία».

Κάποιοι μάλιστα, οι πιο κυνικοί, έκαναν λόγο για το χρονικό ενός «προαναγγελθέντος θανάτου»,  παρότι την ίδια περίοδο άλλες εταιρείες λιγότερο ιστορικές και γνωστές αναπτύσσονταν με ραγδαίους ρυθμούς και άνοιγαν το ένα κατάστημα μετά το άλλο.

Η ιστορική εταιρεία άρχισε να παρουσιάζει οικονομικά προβλήματα λίγο μετά το ξέσπασμα της κρίσης και την είσοδο της χώρας στον αστερισμό των Μνημονίων. Η κατακόρυφη κάμψη της κατανάλωσης σε συνδυασμό με το κλείσιμο της στρόφιγγας από τα τραπεζικά ιδρύματα έπνιξαν την εταιρεία.

Ούτε τα μέτρα που έλαβε, όπως οι τρεις διαδοχικές μειώσεις μισθών των εργαζομένων και οι συμφωνίες για τη μείωση των ενοικίων που πλήρωνε για τα καταστήματά της μπόρεσαν να αναστρέψουν την εις βάρος της κατάσταση. «Too little too late» (πολύ λίγα και πολύ αργά) είπαν κάποιοι, τη στιγμή που η εταιρεία δεν μπόρεσε να εξασφαλίσει την ρύθμιση των δανείων που επεδίωκε αλλά και την είσοδο στρατηγικού επενδυτή.

«Όνομα βαρύ σαν ιστορία»

Η εταιρεία Αφοί Κωνταντακάτου  ιδρύθηκε από το Μαρίνο Κωνσταντακάτο σε συνεργασία με τους αδελφούς του Βασίλη και Λευτέρη το 1919. Τα πρώτα χρόνια εισήγαγε ηλεκτρολογικό υλικό (καλώδια, μονωτήρες, στύλους, κ.λ.π.) με το οποίο εφοδίαζε, κυρίως, τις ιδιωτικές εταιρείες παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος που υπήρχαν τότε σε όλες τις ελληνικές πόλεις.

Στο τέλος της δεκαετίας του ΄30 η εταιρεία έχει ήδη καταλάβει μία από τις πρώτες θέσεις στον κλάδο της. Όμως, κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο η επιχείρηση διέκοψε τη λειτουργία της το 1941 για να μην συνεργασθεί με τους κατακτητές και υφίσταται ολική καταστροφή.

Μετά τον πόλεμο, η εταιρεία ξεκίνησε κυριολεκτικά από το μηδέν, χωρίς καθόλου κεφάλαια, με μοναδικό εφόδιο την καλή φήμη της, τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό. Το καλό όνομα υπό τις συνθήκες αυτές είχε καθοριστική σημασία:

Ήταν απαραίτητο για να δοθούν πιστώσεις χωρίς εγγύηση από προμηθευτές ανάμεσα στα ελάχιστα εργοστάσια του εξωτερικού που λειτουργούσαν τότε. Η εταιρεία κατόρθωσε να επαναδραστηριοποιηθεί γρήγορα και μέσα σε λίγα χρόνια, το 1953, κατέκτησε την πρώτη θέση στον κλάδο της.

Στα τέλη της δεκαετίας του ΄50 η ίδρυση της ΔΕΗ και η σταδιακή εξαγορά των ιδιωτικών εταιρειών παραγωγής ηλεκτρισμού, στερεί την εταιρεία από ένα σημαντικό τμήμα της πελατείας της. Γι΄ αυτό, η εταιρεία κατεύθυνε τις πωλήσεις της προς τους ηλεκτρολόγους – εγκαταστάτες που είχαν αναλάβει τον εξηλεκτρισμό της χώρας.

Την εποχή αυτή άρχισε σταδιακά η είσοδος στην εταιρεία της δεύτερης γενιάς επιχειρηματιών. Με πανεπιστημιακή μόρφωση και όρεξη για δουλειά άνοιξαν νέους ορίζοντες στην οικογενειακή επιχείρηση.

Τις επόμενες δεκαετίες συνεχίστηκε η επέκταση της εταιρείας, ενώ το 2005 κατασκευάστηκαν αποθήκες στον Αυλώνα. Όλα αυτά σταμάτησαν με την έλευση της κρίσης. Με την είσοδο της χώρας στον αστερισμό των Μνημονίων και της σκληρής λιτότητας άρχισε η αντίστροφη μέτρηση…

Για την ιστορία το πολυτελές ακίνητο στον οικισμό της «Αγίας Τριάδας» είναι άνω των 180 τ.μ και διαθέτει δυο υπόγεια βγαίνει σε δημόσιο  πλειστηριασμό στις 9 Μαΐου του 2018 στο Ειρηνοδικείο Αμαρασίου για χρέη ύψους 123 χιλ. ευρώ.