Χωρίς πάθος κανείς δεν μπορεί να πετύχει στη ζωή. Πόσο μάλλον αν θέλει να ξεχωρίσει και να αφήσει το στίγμα του. Γεμάτος πάθος αλλά και πολλά πάθη ήταν και ο Παναγιώτης Νίκας, ο βιομήχανος που έμαθε τους Έλληνες να εκτιμούν το «καλό αλλαντικό».  Έφυγε από την ζωή προ ολίγων εβδομάδων  σε ηλικία 85 ετών. Ήταν στην Σπάρτη στην οικία του. Έπεσε και χτύπησε στο κεφάλι.

Ο  Παναγιώτης Νικάς ήταν ένας  Βon Vivant . Ήταν λάτρης του ωραίου φύλλου. Και δεν είναι τυχαίο ότι προ ολίγων ετών (σχεδόν στα 80) του είχε ξαναπαντρευτεί στην ρομαντική Βενετία.  Έως το τέλος της ζωής του φλέρταρε με τις ωραίες γυναίκες και πάντα είχε ένα καλό λόγο να τους πει.  

Η διαμάχη με τον Γιώργο

Γιώργος Νίκας

Ο βιομήχανος ήταν  ένας περήφανος άνθρωπος, όπως όλοι οι αυτοδημιούργητοι άνθρωποι. Περηφάνια που μπορείς κάποιες φορές θόλωνε την κρίση του. Όπως τότε που ο Γιώργος Νίκας, ο γιος του, του πρότεινε να πουλήσουν την Π.Γ. Νίκας σε πολυεθνική από την Αμερική και εκείνος αρνήθηκε. Αργότερα, βέβαια παραδέχθηκε το σφάλμα του, αποδίδοντας «τα του Καίσαρος τω Καίσαρι». Το τίμημα ήταν περίπου 150 εκατ ευρω.  Όσοι γνωρίζουν λένε ότι αρνήθηκε επειδή η πρόταση έγινε από τον γιο του….

Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Ο Παναγιώτης Νίκας μυήθηκε από πολύ μικρός στα μυστικά των αλλαντικών, όταν δούλευε σε γνωστό παντοπωλείο των Αθηνών. Εκεί διαπίστωσε την ανάγκη του κόσμου για την ποιότητα και την καινοτομία, δυο στοιχεία που θα χαρακτήριζαν την μετέπειτα πορεία του.

Ξεκίνησε την ταραγμένη δεκαετία του 1960 σε μια Ελλάδα που διψούσε για νέα πράγματα. Με το «καλημέρα» έκανε τη διαφορά. Το παριζάκι που λάνσαρε για πρώτη φορά έφερε τα πάνω -κάτω σε μια αγορά εντελώς παρθένα ενώ λίγο αργότερα κυκλοφόρησε αλλαντικό σε τετράγωνο σχήμα για τοστ.

Ο συνδυασμός καινοτόμων ιδεών και η ανάπτυξη του βιοτικού επιπέδου (πλέον κάθε σπίτι στην Αθήνα διέθετε ηλεκτρικό ψυγείο) γιγάντωσε την επιχειρηματική δραστηριότητα του Π. Νίκα.

Το τέλος του ψυχρού πολέμου, σήμανε την αρχή μιας νέας λαμπρής περιόδου ανάπτυξης για την εταιρεία του. Το 1991, σε μια ακόμη πρωτοποριακή κίνηση για την αλλαντοβιομηχανία βάζει την εταιρεία του στο Χρηματιστήριο, και παράλληλα κατασκευάζει το πρότυπο και εμβληματικό εργοστάσιο στον Άγιο Στέφανο.

Τα επόμενα χρόνια η μια επιτυχία διαδέχεται την άλλη. Νέα καινοτόμα προϊόντα κάνουν την εμφάνισή τους στα ράφια του λιανεμπορίου, όπως το φιλέτο γαλοπούλας σε αλλαντικό και το παριζάκι γίγας, κερδίζοντας την προτίμηση των καταναλωτών.

Με την Ελλάδα να βαδίζει ολοταχώς για την ένταξή της στην Ευρωζώνη και την ελληνική οικονομία σε πρωτοφανή άνθηση, αποφασίζει να κάνει το επόμενο βήμα. Μέσα από αλλεπάλληλων εξαγορών, καθίσταται ο απόλυτος πρωταγωνιστής στην ελληνική αγορά αλλαντικών ενώ παράλληλα κάνει το άλμα στο εξωτερικό και συγκεκριμένα στις ΗΠΑ, μέσω της «Nikas USA».

Παράλληλα, ιδρύει εταιρεία τυροκομικών στο Δομοκό (αυτή που πριν από λίγες μέρες πουλήθηκε στην Optima της οικογένειας Παντελιάδη) και εισέρχεται στην αγορά των τυροκομικών.

Ο Άγγελος Πλακόπητας

Όλα αυτά μέχρι το 2003 οπότε και σε ηλικία 71 ετών αποφασίζει να πουλήσει το δημιούργημά του στην Global Finance έναντι 60 εκατ. ευρώ. Τότε λέγεται πως ήταν η στιγμή που ήρθε σε ευθεία ρήξη με τον υιό του, ο οποίος επέμενε να μην πουλήσουν και του υπενθύμισε την πρόταση εξαγοράς που είχε φέρει λίγα χρόνια πριν από αμερικάνικη εταιρεία. Τότε η πρόταση ήταν περίπου 150 εκατ. ευρώ.

Ωστόσο, ο πατέρας Νίκας επέλεξε να αγνοήσει το περιβάλλον του και να δώσει τα χέρια με τον Άγγελο Πλακόπιτα. Μια κίνηση που μετάνιωσε πικρά, αλλά ήταν πλέον αργά.

Μάλιστα, σε μια έκρηξη αυτοκριτικής χρόνια αργότερα παραδέχθηκε πως ήταν λάθος η μεταβίβαση στην Global Finance τόσο σε επίπεδο τιμήματος όσο και για τα διατροφικά σκάνδαλα που ακολούθησαν.

Ωστόσο, η πώληση της εταιρείας του δεν σήμανε και την έξοδό του από τα αλλαντικά που τόσο αγάπησε και υπηρέτησε πιστά για δεκαετίες.

Πνεύμα ανήσυχο και δραστήριο, ο επιχειρηματίας από την Λακωνία φρόντισε να ασχοληθεί ξανά με τον χώρο μέσω της Λακωνικής Τροφίμων αλλά και της μονάδας βιολογικής κτηνοτροφίας Οικοφάρμα Πελοποννήσου που δημιούργησε μαζί με τον αειθαλή Παντελή Παντελιάδη (My Market, Metro, φέτα Ήπειρος). Επιπλέον, παρέμεινε μέχρι το τέλος λάτρης του ωραίου φύλου, το οποίο ποτέ δεν έπαψε να θαυμάζει και να πειράζει πάντοτε διακριτικά…

Έτσι ενεργός παρέμεινε μέχρι το τέλος… Δεν πρόδωσε πότε τα πιστεύω και τις αξίες του, για τις οποίες πάλεψε σε όλη του την ζωή. Αυτή είναι και η κληρονομιά που αφήνει στην ελληνική επιχειρηματικότητα. Την πίστη στην αξία και το όραμα…

θα πρέπει να αισθάνεται υπερήφανος και για τον γιο του Γιώργο , ο οποίος παρά τις διαφωνίες τους συνεχίζει να κρατάει τη σημαία της οικογενειακής παράδοσης ψηλά, από παρεμφερές μετερίζι. Μαζί με τον  συνέταιρό του, διαπρέπουν στην άλλη άκρη του Ατλαντικού πουλώντας ελληνικό γύρο και τις προοπτικές να είναι κάτι περισσότερο από ευοίωνες…