ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
O Βακάκης, η Opera, το αεροπλάνο της JUMBO και το Besame Mucho, ο άφρων Stefanos και η Attica, o «13-0», ο δικηγόρος και ο Αποστολάκης, ο λόρδος με την Bentley και ο Συριζαίος Μανουσάκης και ποιος επιχειρηματίας έγινε τραγουδιστής
To Brexit απειλεί να “λιώσει” το βούτυρο Lurpak
Πυρκαγιά στην Αχαΐα – Εντολή εκκένωσης στους κατοίκους της Άρλας
Μπροστά σε ένα μεγάλο δίλημμα βρίσκονται οι ελληνικές γαλακτοβιομηχανίες, καθώς καλούνται να αποφασίσουν εάν θα προχωρήσουν σε αύξηση των τιμών τους ή θα τις διατηρήσουν στα σημερινά επίπεδα και θα επωμιστούν οι ίδιες το κόστος.
Οι εκτιμήσεις για περαιτέρω αύξησή των τιμών παραγωγού έως το τέλος του χρόνου, όπως εκφράστηκαν πρόσφατα από τον επικεφαλής της Arla αναπόφευκτα θα πιέσει προς τα πάνω το κόστος παραγωγής και στην Ελλάδα, αφού σε μεγάλο βαθμό βασίζεται στις εισαγωγές ξένου γάλακτος.
Ωστόσο, τα περιθώρια για να περάσουν οι γαλακτοβιομηχανίες το επιπλέον κόστος στο τελικό προϊόν είναι περιορισμένα, τη στιγμή μάλιστα που δίνουν σκληρή μάχη με συνεχείς προσφορές και εκπτώσεις για να συγκρατήσουν την κατανάλωση γαλακτοκομικών, η οποία συνεχίζει να υποχωρεί με ανησυχητικούς ρυθμούς.
«Από την μια πλευρά προσπαθούμε να πουλάμε φθηνότερα για να διατηρήσουμε τις πωλήσεις μας και από την άλλη αυξάνεται η πρώτη ύλη… δεν ξέρουμε πραγματικά τι θα γίνει και πως θα απορροφήσουμε το επιπλέον κόστος», σημειώνει παράγοντας του κλάδου.
Ήδη, όπως λέει, οι περισσότερες εταιρείες πουλάνε το φρέσκο γάλα κάτω από 1 ευρώ και δεν κρύβει τον προβληματισμό του για το μέγεθος και τη διάρκεια των προσφορών, οι οποίες επιβαρύνουν υπέρογκα τους ισολογισμούς.
Σύμφωνα με τον ίδιο, οι ελληνικές γαλακτοβιομηχανίες είναι στην πλειονότητά τους ζημιογόνες, αφού επέλεξαν να θυσιάσουν τα περιθώρια κέρδους στο βωμό των προσφορών, ενώ όσες παραμένουν κερδοφόρες είναι λόγω των εξαγωγών που αντισταθμίζουν τις απώλειες στην ελληνική αγορά.
«Μικρό καλάθι»
Όλα γίνονται τη στιγμή που οι προσδοκίες για αναστροφή του κλίματος τους επόμενους μήνες είναι πολύ χαμηλές. Στους κόλπους των Ελλήνων παραγωγών επικρατεί απαισιοδοξία για την πορεία των πωλήσεων κυρίως λόγω της συρρίκνωσης της αγοραστικής δύναμης από τους αλλεπάλληλους φόρους που καλούνται να πληρώσουν τα νοικοκυριά.
Μοναδική αχτίδα αισιοδοξίας αποτελούν οι εξαγωγές με αιχμή το στραγγιστό γιαούρτι και την φέτα. Ωστόσο, ακόμη και εκεί τα σύννεφα πυκνώνουν τελευταία μιας και ο ανταγωνισμός από τους ξένους μεγαλώνει όλο και περισσότερο.
Επιπλέον, οι απομιμήσεις ελληνικών προϊόντων γιγαντώνονται επικίνδυνα, με την ελληνική Πολιτεία να καταβάλλει προσπάθειες (κατοχύρωση του ελληνικού γιαουρτιού ως ΠΟΠ) να προστατέψει και να προωθήσει τα ελληνικά προϊόντα στις διεθνείς αγορές.
