Στην αξιοποίηση του megatrend της ενεργειακής μετάβασης για την εξασφάλιση υπεραξιών στη Μεταλλουργία, στοχεύει ο όμιλος Mytilineos, με δύο τρόπους: μειώνοντας το αποτύπωμα της λειτουργίας της με μείωση των εκπομπών ρύπων και ανακύκλωση από τη μια, και επενδύοντας στα νέα ορυκτά που χρειάζεται η πράσινη ενεργειακή μετάβαση και οι μπαταρίες, το νικέλιο, το λίθιο και το κοβάλτιο.

Η περαιτέρω καθετοποίηση της βιομηχανίας με την επέκτασή της προς το ορυχείο με νέα ορυκτά που είναι κυρίαρχη τάση στην Ευρώπη στο πλαίσιο του παγκόσμιου ανταγωνισμού για πρώτες ύλες, τους φυσικούς πόρους που χρειάζεται η βιομηχανία ενεργειακής μετάβασης.

1

Ο προσανατολισμός εξάλλου όλων των δραστηριοτήτων  του ομίλου ΜΥTILINEOS προς τη βιώσιμη ανάπτυξη είναι κύρια στρατηγική  του ομίλου, που το 2021 έγινε η πρώτη βιομηχανία στην Ελλάδα και από τις πρώτες παγκοσμίως, που δεσμεύτηκε σε σαφείς στόχους μείωσης των εκπομπών CO2 και με επέκταση σε νέες δραστηριότητες που συμβάλλουν ουσιαστικά στο πράσινο αποτύπωμά της.

Η βιώσιμη ανάπτυξη για τη Mytilineos, δεν είναι μόνο υποχρέωση μείωσης εκπομπών, αλλά και ένα σημαντικό Megatrend που δημιουργεί ευκαιρίες, και μπορεί να φέρει νέες υπεραξίες. Σε αυτή την κατεύθυνση έγιναν το 2019 οι εξαγορές της Zeologic που παρέχει καινοτόμες  λύσεις και της ΕΠΑΛΜΕ που δραστηριοποιείται στην πράσινη βιομηχανική παραγωγή, κάνοντας τον όμιλο πρωτοπόρο σε κάθε έναν από αυτούς τους τομείς. Ήδη από το 2021,  το 55% του κύκλου εργασιών του ομίλου να  προέρχεται από επιλέξιμες δραστηριότητες της Ευρωπαϊκής Ταξινομίας Βιώσιμων Επενδύσεων.

Το πρασίνισμα της βιομηχανίας

Η Αλουμίνιο της Ελλάδος είναι η μοναδική σε όλη την Ευρώπη καθετοποιημένη μονάδα παραγωγής βωξίτη, αλούμινας και πρωτόχυτου αλουμινίου με ιδιόκτητες λιμενικές εγκαταστάσεις και την μεγαλύτερη μονάδα συμπαραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, ενώ παράλληλα με στοχευμένες εξαγορές (ΕΠΑΛΜΕ) και οργανικές επενδύσεις έχει εισέλθει δυναμικά στον χώρο του ανακυκλωμένου αλουμινίου και ανακύκλωσης ψευδαργύρου μόλυβδου (με τις πιλοτικές εγκαταστάσεις στη Σίνδο Θεσσαλονίκης).

Το εργοστάσιο που τότε εκτιμούσαν ότι δεν είχε μέλλον, είναι πια ένα από τα ελάχιστα Smelters που έχουν μείνει σε πλήρη λειτουργία στην Ευρώπη το 2022, μέσα στην ενεργειακή κρίση που έχει σαρώσει τη βιομηχανία στην ήπειρό μας και μια από τις υγιέστερα αναπτυσσόμενες βιομηχανικές επιχειρήσεις στην Ελλάδα.

Στην Αλουμίνιο της Ελλάδος,  δίνεται έμφαση στη μείωση του κόστους του και τη βιώσιμη λειτουργία της μονάδας. Στο πλαίσιο στόχος είναι  να συνεχίσει τις επενδύσεις στο δευτερόχυτο αλουμίνιο στην Ελλάδα που καταναλώνει λιγότερη ενέργεια και  ερευνά  τις δυνατότητες για σημαντική περαιτέρω επέκταση της παραγωγής βωξίτη και αλουμίνας  στο εξωτερικό.

Όπως εξήγησε ο Πρόεδρος της εταιρείας, “το πρασίνισμα του αλουμινίου θα γίνει με αντικατάσταση των ρυπογόνων καυσίμων με λιγότερο ρυπογόνα και πράσινη ενέργεια αλλά και αναπτύσσοντας περισσότερο τον κλάδο του δευτερόχυτου αλουμινίου που χρειάζεται λιγότερο από το 1/10 της ενέργειας που χρειάζεται το πρωτόχυτο”.

Επίσης, θα δώσει έμφαση στη  δραστηριότητα κυκλικής οικονομίας με ανακύκλωση καταλοίπων της παραγωγικής διαδικασίας.  Ο όμιλος διαθέτει νέα πιλοτική μονάδα την οποία δημιουργεί στη Σίνδο, όπου θα αναπτύξει καινοτόμα τεχνολογία ανάκτησης μετάλλων, η οποία σαν πρώτη βιομηχανική εφαρμογή θα μας επιτρέψει να ανακτηθεί ψευδάργυρος, μόλυβδος και χαλκός από τα κατάλοιπα της παραγωγικής διαδικασίας στο εργοστάσιο της Sometra στη Ρουμανία, κάνοντας τη ρουμανική θυγατρική του βιομηχανία-πρότυπο κυκλικής οικονομίας.

Πρώτες ύλες μπαταρίας: Νικέλιο, λίθιο, κοβάλτιο

Πλέον ο νέος στόχος του ομίλου είναι η επέκταση στα περιζήτητα ορυκτά νικέλιο, λίθιο, κοβάλτιο, στα οποία η ζήτηση θα συνεχίσει να αυξάνεται καθώς είναι απαραίτητα για τις μπαταρίες, κεντρικό προϊόν για την  ενεργειακή μετάβαση.

Για παράδειγμα, η ευρωπαϊκή αυτοκινητοβιομηχανία καλείται να παράγει ως διακόσια εκατομμύρια ηλεκτρικά αυτοκίνητα ως το 2050 από δέκα εκατομμύρια σήμερα, στο πλαίσιο των ευρωπαϊκών στόχων για την κλιματική αλλαγή και τη μείωση της παραγωγής διοξειδίου του άνθρακα. ‘Ομως, οι ορυκτές πρώτες ύλες, όπως το λίθιο, το κοβάλτιο, ο γραφίτης, το νικέλιο και το μαγγάνιο που χρησιμοποιούνται για την παραγωγή μπαταριών, δε βρίσκονται σε αφθονία στην Ευρώπη, καθιστώντας την εξαρτώμενη από τρίτες χώρες.

Καθώς οι φυσικοί πόροι δεν αρκούν για να καλύψουν τη ζήτηση για μπαταρίες, το πόσα ηλεκτρικά αυτοκίνητα θα παράγονται και ποιοι θα τα παράγουν θα καθοριστεί από το ποιοι θα έχουν πρόσβαση στους απαραίτητους  φυσικούς πόρους.

Έτσι η ενεργειακή μετάβαση φέρνει στο προσκήνιο ως απόλυτη προτεραιότητα εκτός από την ενεργειακή ασφάλεια, και την ασφάλεια πόρων. Η  ανάγκη για ασφάλεια στην αλυσίδα εφοδιασμού   στην Ευρώπη  κάνει αναγκαία  την καθετοποίηση της ευρωπαϊκής βιομηχανίας μέχρι και το ορυχείο, ενώ η Ευρώπη είναι έτοιμη να επιδοτήσει σημαντικά τέτοιες επενδύσεις.

Οι συγκεκριμένες ορυκτές πρώτες ύλες, γνωστές και ως ύλες μπαταρίας, για να μπορούν να χρησιμοποιηθούν στη βιομηχανία προϋποθέτουν μια αλυσίδα διαδικασιών, από την εξόρυξη και τη μεταλλουργία ως την παραγωγή των τελικών προϊόντων.  Το μεγάλο στοίχημα για την Ευρώπη είναι η αξιοποίηση των δικών της κοιτασμάτων, όπου αυτά υπάρχουν και ο Ευάγγελος Μυτιληναίος υιοθετεί τη μεγάλη πρόκληση και επιδιώκει να αναπτύξει τη δραστηριότητά του στον τομέα αυτό.

Στην Ευρώπη υπάρχουν κοιτάσματα λιθίου στην Τσεχία, τη Φιλανδία, την Πορτογαλία, τη Σουηδία και την Αυστρία όπου βρίσκονται αυτή τη στιγμή σε εξέλιξη έργα αξιοποίησης τους. Σε ό,τι αφορά το κοβάλτιο, η Ευρώπη παράγει ένα μικρό ποσοστό, με τη Φιλανδία να παράγει μικρές ποσότητες ενώ επιστημονικό ενδιαφέρον κερδίζει τα τελευταία χρόνια η αξιοποίηση κοιτασμάτων κοβαλτίου που βρίσκονται στα κοιτάσματα νικελίου. Σήμερα οι χώρες με τη μεγαλύτερη παραγωγή νικελίου είναι η Ινδονησία, οι Φιλιππίνες, η Ρωσία και η Αυστραλία.

Η ζήτηση σε λίθιο σε παγκόσμια κλίμακα έφτανε τους 350.000 τόνους (περίπου 317.517 μετρικούς τόνους) το 2020, ωστόσο οι ειδικοί του συγκεκριμένου βιομηχανικού κλάδου προβλέπουν τον εξαπλασιασμό της ζήτησης έως το 2030.Η Κίνα δεν είναι μόνο μία από τις μεγαλύτερες αγορές ηλεκτρικών οχημάτων στον κόσμο, αλλά παράγει περίπου το 80% του παγκόσμιου λιθίου.