Πέντε μήνες έχουν περάσει από το κλείσιμο της τρίτης αξιολόγησης του προγράμματος, και φαίνεται ότι στο υπουργείο Οικονομικών έχουν… ξεχάσει ότι επίκειται και η τέταρτη και τελευταία αξιολόγηση, αφού στο διάστημα αυτό δεν έχει γίνει σχεδόν καμία πρόοδος όσον αφορά στα 88 προαπαιτούμενα για την ολοκλήρωση της αξιολόγησης αυτής.

Θα περίμενε κανείς ότι οι… μηχανές της Αθήνας θα δούλευαν στο φουλ για να τελειώσουν το συντομότερο δυνατό με τα προαπαιτούμενα, τώρα που η έξοδος από το πρόγραμμα είναι επιτέλους προ των πυλών. Κι όμως: πληροφορίες αναφέρουν ότι τα προαπαιτούμενα που έχουν τελειώσει και μπει πλέον στην άκρη είναι ελάχιστα, και μετριούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού! Κάποια άλλα προαπαιτούμενα είναι στη διαδικασία της υλοποίησης, αλλά αυτή κινείται με πολύ αργούς ρυθμούς, ενώ άλλα είναι… ανέγγιχτα, αφού σύμφωνα με στελέχη του υπουργείου Οικονομικών απαιτείται διαβούλευση με τους θεσμούς για να προχωρήσουν.

Και μπορεί στο υπουργείο Οικονομικών να υποστηρίζουν ότι δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα, σημειώνοντας ότι αρκετές από τις καθυστερήσεις που καταγράφονται είναι τεχνικής φύσεως, όμως οι καθυστερήσεις αυτές προβληματίζουν τους θεσμούς, που βλέπουν αυτήν την αχρείαστη χρονοτριβή ως κακό σημάδι εν όψει της αποδέσμευσης της Ελλάδας από το τρίτο πρόγραμμα: αν η Αθήνα δεν υλοποιεί τα προαπαιτούμενα μέσα στο πρόγραμμα, πώς θα κάνει αυτά που πρέπει όταν βγει από αυτό;

Πρόκειται άλλωστε για προαπαιτούμενα για τα οποία οι δανειστές πιέζουν έντονα, και περιλαμβάνουν μεταξύ άλλων αλλαγές στον εξωδικαστικό συμβιβασμό και τον νόμο Κατσέλη, παρεμβάσεις στα ενεργειακά, θέματα που αφορούν στις ιδιωτικοποιήσεις, αλλά και τις νέες αντικειμενικές αξίες που έχουν ήδη καθυστερήσει χαρακτηριστικά.

Και δεν είναι να πει κανείς ότι η Αθήνα δεν έχει κίνητρο να υλοποιήσει αυτά τα προαπαιτούμενα, καθώς από το κλείσιμο της τέταρτης αξιολόγησης εξαρτάται η εκταμίευση των 11,7 δισ. ευρώ με τα οποία θα χτιστεί το “μαξιλάρι” ρευστότητας για τη μεταμνημονιακή εποχή, ενώ θα αποπληρωθούν στο σύνολό τους και τα “φέσια” του Δημοσίου προς τον ιδιωτικό τομέα. Πιθανόν στο ΥΠΟΙΚ να θέλουν να αναβάλουν κάποια από τα προαπαιτούμενα ώστε να υλοποιηθούν μετά τον Αύγουστο (και ενδεχομένως να πάνε στις… ελληνικές καλένδες), κάτι που όμως σίγουρα δεν ικανοποιεί ιδιαίτερα το Βερολίνο, που θέλει να μην υπάρχουν εκκρεμότητες όταν η Ελλάδα βγει από το τρέχον πρόγραμμα.

Ο χρόνος πιέζει, καθώς στη συνεδρίαση του Eurogroup στις 21 Ιουνίου υποτίθεται ότι πρέπει να υπάρξει πολιτική συμφωνία για την τέταρτη αξιολόγηση, όμως κάτι τέτοιο φαίνεται πια εξαιρετικά δύσκολο, εκτός κι αν ξαφνικά η κυβέρνηση… πατήσει γκάζι, αν και το Μαξίμου και οι αρμόδιοι υπουργοί μοιάζουν πιο πολύ να έχουν αφήσει την κατάσταση στον αυτόματο πιλότο, πιστεύοντας ίσως πως η δουλειά τους έχει τελειώσει. Θα έχει ενδιαφέρον να δούμε τι θα ακούσουν από τους θεσμούς την ερχόμενη εβδομάδα, όταν οι επικεφαλής των κλιμακίων θα επιστρέψουν στην Ελλάδα για διαπραγματεύσεις, και θα διαπιστώσουν εκ του σύνεγγυς τη νωθρότητα που επικρατεί από ελληνικής πλευράς…

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ: Ξεκινά το παζάρι με τους θεσμούς: Αποκρατικοποιήσεις, ΑΠΕ και ΔΕΗ στο επίκεντρο των διαπραγματεύσεων

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: «Digital Economy Forum 2018»: «Μικρό καλάθι» κρατούν τα στελέχη της αγοράς στις εξαγγελίες Παππά

ΜΗ ΧΑΣΕΤΕ: Σκρέκας: Η Ελλάδα σέρνεται. Πρωταθλήτρια σε φόρους και τελευταία στην ανάπτυξη στην Ευρώπη