Γνώρισα τον Τάσο Ποταμιάνο πριν δυο χρόνια και κάναμε μαζί μερικά τραγούδια. Ο Τάσος ήταν ένας γνήσιος Bourgeois Boheme. Είχε μια σπάνια για την εποχή μας ευγένεια και ανατροφή, ήταν καλομεγαλωμένος, με εξαιρετικές σπουδές, καλλιεργημένος, κοσμοπολίτης, με υψηλή αισθητική, αλλά ταυτόχρονα δεν ήταν καθόλου επαναπαυμένος, ήταν επαναστάτης, και παράλληλα τρομερά ευαίσθητος και απλός σε όλα του.
Είχε σπάνια αίσθηση του χιούμορ, ήταν εξαιρετικά ευφυής, γλωσσοπλάστης, είχε πολιτικό λόγο, ποιητική γραφή διανθισμένη με σαρκαστικά και χιουμοριστικά στοιχεία, πίσω απ τα οποία υπήρχε πάντα ένα βαθύτερο κρυμμένο μήνυμα, ή ένα καλά κρυμμένο τραύμα. Ηταν επίσης εξαιρετικός τραγουδοποιός, μουσικός, συνθέτης και πιανίστας. Τραγούδια του τραγούδησαν η Αρλέτα, η Δήμητρα Γαλάνη, η Ελένη Τσαλιγοπούλου, ο Γιάννης Κούτρας, η Μόρφω Τσαϊρέλη, ο Μακης Παπαγαβριήλ, ο Αργύρης Μπακιτζής, η Αλίκη Αβδελοπούλου και πολλοί άλλοι.
Τέλος μεγάλη αγάπη του ήταν η θάλασσα, τα ταξίδια, η Αντίπαρος, η Ραφήνα, αλλά κυρίως είχε μεγάλη αγάπη για τους ανθρώπους γύρω του, και όχι μόνο για όσους ήταν η οικογένεια του, ή ο στενός του συναισθηματικός και φιλικός περίγυρος, αλλά και για όλους τους ανθρώπους που είχαν ανάγκη μια ζεστή φροντίδα, ένα καλό λόγο ή μια γλυκιά κουβέντα.
Ο Τάσος ήταν ολόκληρος μια αγκαλιά, ένα τεράστιο χαμόγελο, κάποιος που θα σε έκανε εύκολα να γελάσεις, να ξεχαστείς, και να δεις μόνο την όμορφη πλευρά της ζωής, ήταν η ψυχή της παρέας, ήταν η ίδια η χαρά του κόσμου.
Θέλω να τον αποχαιρετίσω παραφράζοντας μερικούς από τους στίχους του που αγάπησε ο κόσμος στα τραγούδια του και που θα μας τον θυμίζουν ως την αιωνιότητα:
Πάνω σ’ ένα άσπρο άλογο
Μαζί με το γλυκό σου διάβολο
Πέταξες μια τρελή βραδιά
και πήγες στο διάστημα
ν’ανοίξεις κατάστημα
Θα ναι το κορίτσι μεθυσμένο
Τ’άλογό σου χιλιοστολισμένο
Θα καλπάζει πάνω απ’ το φεγγάρι
Και το βραδάκι
στ’ ουρανού το μπαράκι
Θα κερνάς τους εξωγήινους
ούζο βερεσέ
Και σκόνη από τ’ άστρα,
ναργιλέ
Να πίνουν, να χορεύουνε
να τσιμπάν και κανένα μεζέ
Κι όταν θα βρείς τον πλανήτη σου
εκεί θα χτίσεις το σπίτι σου
Ένα σπίτι με παράθυρα
Να βλέπεις απόξω
το ουράνιο τόξο
Στα βαθιά
στης ψυχής σου να μπείς τα βαθιά
να σαλπάρεις να πας στ΄ ανοιχτά
στης ζωής τα γαλάζια νερά
Πέρνα να μας δεις μονάχα μια φορά
πέρνα να μας πεις πως δε μας έχεις ξεχάσει
χτύπα το κουδούνι ακόμα μια φορά
κι ας μην ανέβεις τη σκάλα, δεν πειράζει
Πέρνα να μας δεις μια τελευταία φορά
πόσο θα μας λείψεις, ένας Θεός το ξέρει
κι άσε μας μετά, στη έρημο ξανά
πέρνα να μας δεις μονάχα μια φορά
Στο καλό Τάσο μου αγαπημένε
Η Ιωάννα Κολλινιάτη είναι δικηγόρος
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ:
http://www.mononews.gr/ta-tragoudia-pou-agapise-o-tasos-potamianos-video/50908