Ήταν Δεκέμβριος του 2003 όταν άρχισε να ξετυλίγεται το κουβάρι ενός εκ των μεγαλύτερων σκανδάλων στον επιχειρηματικό χώρο της Ευρώπης. Το σκάνδαλο της ιταλικής Parmalat, της μεγαλύτερης εταιρείας γαλακτοκομικών προϊόντων της Ευρώπης, είχε μόλις ξεσπάσει και τα στοιχεία οδηγούσαν στο συμπέρασμα πως επρόκειτο για ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα της σκοτεινής πλευράς του επιχειρείν στην Ιταλία – και όχι μόνο. Το θέμα επανέρχεται στη δημοσιότητα καθώς, σήμερα το πρωί, η Quintessential Capital Management, ένα πανίσχυρο long/short αμερικανικό equity fund, χαρακτήρισε την εισηγμένη Folli Follie περίπτωση «Parmalat».

Το σκάνδαλο της κατάρρευσης της Parmalat απασχολούσε επί μήνες τον ευρωπαϊκό αλλά και τον παγκόσμιο Τύπο, καθώς σταδιακά αποκαλύφθηκε ότι δεν ήταν μία καθαρά… ιταλική υπόθεση, αλλά εμπλέκονταν δεκάδες άλλοι πανίσχυροι οικονομικοί παράγοντες, με την ανοχή ή τη βοήθεια των οποίων η εταιρεία έδινε για πολύ καιρό άλλη εικόνα από εκείνη της πραγματικότητας.

Κανείς δεν έθεσε το απλό ερώτημα 

Το πραγματικά αξιοπερίεργο είναι ότι το τεράστιο οικονομικό έγκλημα διαπράχθηκε με εξαιρετικά απλό τρόπο, καθώς… απλά, ουδείς -συμπεριλαμβανομένων των ορκωτών λογιστών- διενοήθη να θέσει το ερώτημα: «Καλά, μία εταιρεία η οποία παρουσιάζει τόσα διαθέσιμα κεφάλαια και ρευστό, γιατί έχει ανάγκη να δανείζεται;» H απάντηση θα ήταν απλή: διότι έχει ανάγκη ρευστού. Γιατί έχει ανάγκη ρευστού, θα έπρεπε να είναι η επόμενη ερώτηση.

Στο επίκεντρο του σκανδάλου βρέθηκε μία επίσημη επιστολή, που υποτίθεται ότι προερχόταν από την Bank of America, με την οποία η τράπεζα επιβεβαίωνε πως η Bonlat, θυγατρική της Parmalat, με έδρα στις Νήσους Κέιμαν, είχε καταθέσεις αξίας 4 δισεκατομμυρίων ευρώ στην αμερικανική τράπεζα.

Όμως η πραγματικότητα ήταν τελείως διαφορετική.  Η  Bank of America ανακοίνωσε ότι το υποτιθέμενο έγγραφό της, η απόδειξη των καταθέσεων των 4 δισεκατομμυρίων ευρώ, ήταν πλαστό, και το κεφάλαιο -απλά, απλούστατα- ήταν ανύπαρκτο.

O Φάουστο Τόνα, πρώην γενικός οικονομικός διευθυντής της Parmalat, και ένας από τα δέκα άτομα -συμπεριλαμβανομένης της συζύγου του- που συνελήφθησαν λόγω του σκανδάλου, είχε δηλώσει στις ανακριτικές αρχές ότι «ωφελήθηκε προσωπικά» με κεφάλαια, τα οποία ανήκαν σε θυγατρικές εταιρείες της Parmalat.

Η  χρεοκοπία μίας από τις ισχυρότερες οικονομικά εταιρείες της Ιταλίας προκάλεσε τόσο μεγάλο σοκ στη χώρα όσο και το σκάνδαλο της Enron στην Αμερική. Άλλωστε, η Parmalat ήταν τόσο μεγάλη ιστορία επιτυχίας που τη χρησιμοποιούσαν ως παράδειγμα στα ευρωπαϊκά πανεπιστήμια. Όμως, η πορεία της αποδείχθηκε φιάσκο…

H πρώτη καταδικαστική απόφαση

H πρώτη καταδικαστική απόφαση για το σκάνδαλο της Parmalat εκδόθηκε τον Ιούνιο του 2005 από από δικαστήριο του Μιλάνου και αφορούσε δέκα πρώην διοικητικά στελέχη της εταιρείας και έναν δικηγόρο. Οι έντεκα άνδρες καταδικάστηκαν σε ποινές φυλακίσεως λόγω της ενεργού ανάμειξής τους στην κατάρρευση της μεγαλύτερης εισηγμένης εταιρείας τροφίμων στην Ιταλία.

Συγκεκριμένα, ο δικαστής Τσεζάρε Τακόνι καταδίκασε τους έντεκα, συμπεριλαμβανομένου και του Φαούστο Τόνα, ενός από τους στενότερους συνεργάτες του ιδρυτή της Parmalat Καλίστο Τάνζι, σε ποινές έως και δυόμισι ετών. Οι ανωτέρω κρίθηκαν ένοχοι για παρακώλυση των δημοσίων λειτουργών και στρέβλωση της αγοράς μεταξύ άλλων.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ: Επίθεση ξένων fund στη Folli Follie – Τα στοιχεία-φωτιά που ρίχνουν 30% τη μετοχή

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Folli Follie: «Ανυπόστατη, ψευδής και συκοφαντική» η έκθεση της Quintessential

ΜΗ ΧΑΣΕΤΕ: Folli Follie: Τι αποκαλύπτει η ανεξήγητη… σιγή της διοίκησης

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ: Επίθεση ξένου fund στη Folli Follie – Τα στοιχεία-φωτιά που ρίχνουν 30% τη μετοχή – Όλη η έκθεση

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ: Τι λέει ο πρόεδρος της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς για τη Folli Follie – 108 εκατ. χάνει η οικογένεια Κουτσολιούτσου