Τρεις και κάτι μήνες πριν την ολοκλήρωση του τρέχοντος προγράμματος, θα περίμενε κανείς πως οι αγορές θα ήταν πιο “φιλικές” προς την Ελλάδα, αναμένοντας τη σταδιακή επιστροφή της στην κανονικότητα. Ωστόσο, οι επενδυτές δείχνουν να μην εμπιστεύονται ακόμα τη χώρα μας και να ανησυχούν για την μεταμνημονιακή πορεία της.

Είναι ενδεικτικό ότι μετά τη διαρκή αποκλιμάκωση που σημείωσαν τους τελευταίους μήνες οι αποδόσεις των ελληνικών ομολόγων, χθες η απόδοση του 10ετούς ομολόγου εκτοξεύθηκε πάνω από το 4,10%, όταν για παράδειγμα το αντίστοιχο ομόλογο της Πορτογαλίας έχει απόδοση κάτω από το 1,7%.

Σίγουρα θα βρεθούν επενδυτές που θα… γλυκαθούν από την υψηλή απόδοση των ελληνικών ομολόγων και θα ποντάρουν σε αυτά. Μιλάμε άλλωστε για τα ομόλογα μίας χώρα που, με όλα τα στραβά της, ανήκει στην Ευρωζώνη και την Ευρωπαϊκή Ένωση και έχει ένα ισχυρό νόμισμα. Επομένως, υπάρχουν ασφαλιστικές δικλείδες που καθησυχάζουν τους επίδοξους επενδυτές. Όμως και πάλι, ποιος μπορεί να πει με βεβαιότητα ότι ο κίνδυνος για την Ελλάδα έχει περάσει; Ποιος σοβαρός επενδυτής θα ρισκάρει τα χρήματά του ποντάροντας σε μία οικονομία που δε δείχνει σαφή σημάδια ανάκαμψης, παρά μόνο κάποιες αμυδρές ενδείξεις, την ώρα που οι γεωπολιτικοί κίνδυνοι (βλέπε Τουρκία) είναι ιδιαίτερα σοβαροί;

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, από την πλευρά της, ποντάρει στην εμπιστοσύνη των αγορών για να πουλήσει το αφήγημα της “καθαρής” εξόδου από τα μνημόνια. Μόνο που δεν διαθέτει αυτήν την εμπιστοσύνη. Για τους λόγους που προαναφέραμε, αλλά και επειδή όλα αυτά τα χρόνια δεν έχει πείσει τις αγορές ότι είναι μία κυβέρνηση αφοσιωμένη στις μεταρρυθμίσεις, και πολλοί φοβούνται (και ποιος μπορεί να τους κακιώσει;) ότι μετά την ολοκλήρωση του προγράμματος θα θελήσει να κάνει… του κεφαλιού της, ανατρέποντας μέτρα τα οποία έχει συμφωνήσει να λάβει ή έχει ήδη υλοποιήσει.

Πιθανόν βέβαια οι ανησυχίες των αγορών να καμφθούν εφόσον στα επόμενα Eurogroup, στις 24 Μαΐου και στις 21 Ιουνίου, υπάρξει συμφωνία για την τέταρτη αξιολόγηση και εφόσον το καλοκαίρι δούμε τους διεθνείς οίκους αξιολόγησης να αναβαθμίζουν το αξιόχρεο της Ελλάδας. Όμως ακόμα κι έτσι να γίνει, η όποια αποκλιμάκωση των αποδόσεων των ελληνικών ομολόγων θα είναι προσεκτική, και με την παραμικρή “παρασπονδία” αυτές θα εκτοξευθούν ξανά στα ύψη, λόγω του πρότερου… ανέντιμου βίου της χώρας μας και της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Έτσι, η Ελλάδα θα είναι πρακτικά “όμηρος” των διαθέσεων των αγορών – όμως αυτό είναι προφανώς ένα τίμημα που πρέπει να πληρώσει η χώρα μας, αν θέλει “καθαρή” έξοδο.

Από την άλλη, υπάρχει πάντα η προοπτική της προληπτικής γραμμής στήριξης, την οποία η κυβέρνηση απορρίπτει, αλλά προς αυτήν την κατεύθυνση πιέζει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, με “μοχλό” το waiver για τα ελληνικά ομόλογα, το οποίο απειλεί να καταργήσει εφόσον η Ελλάδα προχωρήσει σε “καθαρή” έξοδο. Σε αυτό το σενάριο η Ελλάδα θα ήταν προστατευμένη από εξωτερικές πιέσεις, όμως παράλληλα θα χάλαγε το… παραμύθι της “καθαρής” εξόδου που με τόσο κόπο έχτισε η κυβέρνηση. Αν και το παραμύθι αυτό έχει ήδη διαλυθεί, καθώς είναι πια σαφές ότι η σκληρή εποπτεία που έρχεται μετά τις 20 Αυγούστου δεν απέχει και πολύ από ένα νέο μνημόνιο…

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ: Ποιος τραπεζίτης και γιατί καθυστερεί να πουλήσει την Forthnet; Τι συμβαίνει με την IBG;

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Παρασκήνιο: Γιατί η Μασούτης επέλεξε την Προμηθευτική –Τι μέτρησε στην επίτευξη της συμφωνίας

ΜΗ ΧΑΣΕΤΕ: Στην τελική ευθεία η 4η αξιολόγηση: ΕΝΦΙΑ και αντικειμενικές στο στόχαστρο των θεσμών