Έφυγε σήμερα από τη ζωή, σε ηλικία 73 ετών, ο εφοπλιστής Γιάννης Αγγελικούσης, ο οποίος το τελευταίο διάστημα νοσηλευόταν σε κρίσιμη κατάσταση, μετά από σοβαρό καρδιακό επεισόδιο που υπέστη στις 20 Μαρτίου.

Χθες, μάλιστα, ο όμιλος Angelicoussis Shipping Group Ltd. εξέδωσε ανακοίνωση για την πορεία της υγείας του, στην οποία ανέφερε: «Ο κ. Ιωάννης Αγγελικούσης, Πρόεδρος του Angelicoussis Shipping Group Ltd., o οποίος ασθενεί από το πρωί του Σαββάτου, 20 Μαρτίου, συνεχίζει να νοσηλεύεται σε νοσοκομείο της Αθήνας. Η κατάστασή του παραμένει κρίσιμη, συντηρώντας την ανησυχία της οικογενείας αλλά και των συνεργατών του σε όλο τον κόσμο. Εξακολουθεί βεβαίως να λαμβάνει την καλύτερη δυνατή ιατρική φροντίδα».

Ωστόσο, παρά τις προσπάθειες που καταβλήθηκαν, ο Γιάννης Αγγελικούσης έχασε τελικά τη μάχη, αφήνοντας την τελευταία του πνοή το πρωί του Σαββάτου, 10 Απριλίου 2021. Όπως έγινε γνωστό, ο εμβληματικός Έλληνας εφοπλιστής απεβίωσε ήρεμα στον ύπνο του, περιστοιχιζόμενος από τα μέλη του στενού οικογενειακού του περιβάλλοντος.

Ο μεγαλύτερος Έλληνας εφοπλιστής της σύγχρονης εποχής

Ο μεγαλύτερος Έλληνας εφοπλιστής της σύγχρονης εποχής, ο Γιάννης Αγγελικούσης, έχτισε μια μοναδική καριέρα στον τομέα της ναυτιλίας, κατά τη διάρκεια της οποίας πέτυχε ανεπανάληπτα «ρεκόρ», τόσο στον διεθνή όσο και στον παγκόσμιο ναυτιλιακό στίβο.

Ο Γιάννης Αγγελικούσης, που γεννήθηκε το 1948 στο Λονδίνο, άρχισε να ασχολείται με τη ναυτιλία στην εταιρεία του πατέρα του, Αντώνη Αγγελικούση, το 1973, ενώ ανέλαβε τα ηνία του ομίλου Angelicoussis Shipping Group το 1989. Από εκείνη τη στιγμή και μετά, μέτρησε αμέτρητες επιτυχίες που τον κατέστησαν έναν από τους μεγαλύτερους εφοπλιστές της γενιάς του παγκοσμίως.

Ορόσημα, που χαρακτήρισαν τη ρότα του προς την κορυφή, αφού για πολλά χρόνια, υπήρξε ένας από τους δύο μεγαλύτερους ανεξάρτητους πλοιοκτήτες διεθνώς, με στόλο αξίας περίπου 10 δισ. δολαρίων, ήταν το γεγονός ότι ήταν ο πρώτος Έλληνας εφοπλιστής που μπήκε στο Αμερικανικό Χρηματιστήριο. Στα τέλη της δεκαετίας του 1980 ιδρύει την Anangel American Shipholding Ltd και, σε συνεργασία με την American Express Bank, εισάγει μετοχές της εταιρείας  στα χρηματιστήρια της Νέας Υόρκης και του Λουξεμβούργου. Ο Έλληνας εφοπλιστής αποφάσισε να «βγει» από το χρηματιστήριο στις αρχές της πρώτης δεκαετίας του 21ου αιώνα, ανοίγοντας το δρόμο για δεκάδες άλλες ναυτιλιακές εταιρείες που ακολούθησαν.

Ήταν ένας από τους πρώτους Έλληνες που είδαν το μέλλον του υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG) και άρχισε να καταθέτει παραγγελίες για LNG Carriers από το 2003. Σήμερα ο όμιλος διαθέτει τον μεγαλύτερο στόλο ελληνικών συμφερόντων και έναν από τους μεγαλύτερους στο κόσμο.

Συνολικά διαχειρίζεται έναν στόλο από 154 πλοία (συμπεριλαμβανομένων και των υπό παραγγελία). Εξ αυτών τα 50 είναι LNG carriers. Καύσιμο που αναμένεται να «κυριαρχήσει» στην ενέργεια την επόμενη 20ετία, ενώ τα πλοία αυτά κοστίζουν από 180 εκατ. δολάρια μέχρι και 200 εκατ. δολάρια το ένα.

Διαθέτει  επίσης και την πρώτη ελληνόκτητη πλωτή τερματική μονάδα αποθήκευσης και αεριοποίησης, γνωστή στην αγορά αυτή ως Floating Storage & Regasification Unit ή FSRU, η οποία μπορεί να λειτουργήσει και ως πλοίο. Το κόστος ναυπήγησης του πλοίου υπολογίζεται στα 200 εκατομμύρια δολάρια και κατασκευάστηκε στις νοτιοκορεατικές γιάρδες της Daewoo Shipbuilding and Marine Engineering (DSME).

Ο όμιλος διαχειρίζεται επίσης 54 δεξαμενόπλοια, εκ των οποίων τα 26 είναι super tankers, αφού διαθέτουν τη δυνατότητα να μεταφέρουν το καθένα περισσότερους από 300.000 τόνους αργού πετρελαίου σε κάθε ταξίδι.

Τέλος, διαχειρίζεται και έναν στόλο από 50 πλοία μεταφοράς ξηρού χύδην φορτίου.

Κέντρο επιχειρήσεων το εμβληματικό κτήριο, χαμηλά στη Λεωφόρο Συγγρού, κατασκευασμένο με την τελευταία λέξη της τεχνολογίας, περιβαλλοντικά φιλικό, το οποίο κόστισε, σύμφωνα με πληροφορίες, περισσότερα από 50 εκατ. ευρώ.

Το όνομα Αγγελικούσης είναι επίσης συνυφασμένο με την ελληνική σημαία, αφού το 90% περίπου των πλοίων του στόλου του είναι στο ελληνικό νηολόγιο. «Είναι η μισή ελληνική σημαία μόνος του», έλεγε χαρακτηριστικά συνάδελφός του πριν από μερικά χρόνια.

Οι επιτυχίες του, στον ναυτιλιακό στίβο, αναγνωρίζονται σε μόνιμη βάση στην ετήσια έκδοση της αγγλικής ναυτιλιακής επιθεώρησης Lloyd’s List. Το έγκυρο βρετανικό μέσο, που ασχολείται αποκλειστικά με τη ναυτιλία από τον 18ο αιώνα, εκδίδει κάθε χρόνο τη λίστα με τις 100 ισχυρότερες προσωπικότητες της ναυτιλίας. Στην έκδοση αυτή, το πρόσωπο του Γιάννη Αγγελικούση κοσμούσε πάντα την πρώτη δεκάδα, ανταγωνιζόμενο ακόμα και προέδρους κρατών, όπως για παράδειγμα, της Κίνας.

Η επόμενη ημέρα στον όμιλο

Με την σύζυγό του Ελισάβετ Αγγελικούση, ο Γιάννης Αγγελικούσης απέκτησε μία κόρη, τη Μαρία, που πήρε το όνομά της από την γιαγιά της Μαρία Παπαλιού.

Η Μαρία Αγγελικούση σπούδασε Ιατρική, αλλά εντάχθηκε στον όμιλο το 2008. Πριν ακολουθήσει τα βήματα του πατέρα της άσκησε το ιατρικό επάγγελμα για οκτώ χρόνια στο εξωτερικό. Προσέφερε τις ιατρικές της υπηρεσίες αφιλοκερδώς σε χώρες που σπαράζονταν από φτώχεια ή από εμφύλιους πολέμους και σε περιοχές πολύ μακριά από τον πολιτισμό, χωρίς να είναι δυνατή η επικοινωνία με την οικογένειά της.  Τελικά, η ίδια πήρε την απόφαση να ασχοληθεί με τη ναυτιλία και να φορέσει το δαχτυλίδι της διαδοχής στον μεγαλύτερο ελληνικό ναυτιλιακό όμιλο. Όπως έχει δηλώσει η ίδια: «Η συναναστροφή ως γιατρός με πολύ κόσμο και η ικανότητα που αποκτάς να «διαβάζεις» τους ανθρώπους είναι και αυτό κλειδί για την ενασχόλησή μου με τη ναυτιλία».

Για τον πατέρα της έχει δηλώσει: «Ο πατέρας μου μού έμαθε να σκέφτομαι έξω από τα συνήθη πλαίσια, να είμαι ευφάνταστη και με δίδαξε ότι για κάθε πρόβλημα υπάρχει πάντοτε λύση».

Ο Γιάννης Αγγελικούσης είχε ιδιαίτερα αδυναμία στην κόρη του. Φήμες έλεγαν ότι δεν είχε δεχθεί να συζητήσει το ενδεχόμενο εισαγωγής του ομίλου σε χρηματιστηριακές αγορές, στην περίπτωση που η Μαρία δεν αποφάσιζε να ασχοληθεί με τη ναυτιλία. Φήμες που ξεκαθάρισε η ίδια μιλώντας στο Delphi Economic Forum πριν από μερικά χρόνια, λέγοντας ότι ο όμιλος δεν εξετάζει το ενδεχόμενο αυτό.

Ο πατέρας της είχε φροντίσει να της στείλει το δικό του μήνυμα. Ονόμασε την εταιρεία διαχείρισης των LNG Carriers «Maran Gas» από το πρώτο συνθετικό του ονόματός της. Όταν μάλιστα επέστρεψε, μετονόμασε της Kristen Nanigation, την εταιρεία που διαχειρίζεται τον στόλο δεξαμενόπλοιων,  σε Maran Tankers και, λίγα χρόνια αργότερα, την Anangel Maritime (που έχει τα bulk carriers) σε Maran Dry.

Η ιστορία της οικογένειας

Η οικογένεια Αγγελικούση ξεκινά από τη Μάνη για να καταφύγει στην Χίο, από τα χρόνια της Τουρκοκρατίας.

«Στα μέσα του 18ου αιώνα μετακόμισαν στο βόρειο τμήμα της Χίου, το οποίο εκείνη την εποχή ήταν ακατοίκητο και έδωσαν το όνομα Καρδάμυλα στην περιοχή. Σκοπός της μετεγκατάστασης ήταν η πειρατεία, να επιτίθενται σε πλοία που κατευθύνονταν ή έρχονταν από την Μαύρη Θάλασσα στην Μεσόγειο», έχει πει ο εφοπλιστής σε συνέντευξή του στο διεθνές ναυτιλιακό έντυπο TradeWinds.

Με την επανάσταση του 1821 και τη σφαγή της Χίου το 1822, οι πρόγονοί του θα επιστρέψουν στη Μάνη και μετά θα πάνε και πάλι στη Χίο, το 1857. Τότε είναι και η εποχή που μπήκαν οι βάσεις για την εφοπλιστική δραστηριότητα της οικογένειας κάνοντας την αρχή με ιστιοφόρα.

«Ο προπάππους μου, ο Αντώνης, ήταν το πλέον εξέχον μέλος εκείνης της περιόδου. Έδρασε στα τέλη του 19ου και στις αρχές του 20ού αιώνα και σύμφωνα με τις φήμες ήταν ο εφευρέτης των “σημαιών διευκόλυνσης”. Στο δωμάτιο του στο πλοίο είχε ένα συρτάρι γεμάτο με σημαίες από χώρες της Μεσογείου. Λίγο πριν μπει στο λιμάνι του προορισμού του ύψωνε και την αντίστοιχη σημαία», είχε αποκαλύψει πριν από λίγα χρόνια ο Γιάννης Αγγελικούσης, που ανέφερε ακόμα ότι το όνομα της οικογένειας ήταν αρχικά Πονηρού και άλλαξε την δεκαετία του 1870.

Ο πατέρας του, Αντώνης Αγγελικούσης, ήταν ασυρματιστής στον Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και το πλοίο του το οποίο μετέφερε εφόδια για τους συμμάχους τορπιλίστηκε δύο φορές και για αυτό τον λόγο έλαβε δύο μετάλλια από το ελληνικό κράτος. Στην συνέχεια οι Βρετανικές Μυστικές Υπηρεσίες τον έστειλαν στο Κάιρο όπου εκπαιδεύτηκε ως αλεξιπτωτιστής για να σταλεί μετέπειτα στην Κρήτη. Εκεί πέρασε δύο χρόνια και συμμετείχε στην απαγωγή του Γερμανού Στρατηγού Χάινριχ Κράιπε το 1944 για την οποία τιμήθηκε μετά την λήξη του πολέμου από τους Βρετανούς.

Το 1946 παντρεύτηκε τη Μαρία Παπαλιού, επίσης από τα Καρδάμυλα. Ο αδελφός της, Νικόλας, ήταν ένας μικρός πλοιοκτήτης βασισμένος στην Αλεξάνδρεια και χρειαζόταν τις υπηρεσίες ενός πράκτορα στην Ελλάδα. Ο Αγγελικούσης ένωσε τις δυνάμεις του με το φίλο του Δημήτρη Ευθυμίου, ιδιοκτήτη ενός μικρού ναυτικού πρακτορείου στον Πειραιά. Ήταν τότε το 1947, κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου που κράτησε ως το 1949. Η Μαρία, μια φιλόδοξη γυναίκα, ενθάρρυνε τον σύζυγο της να γίνει και αυτός πλοιοκτήτης, όπως πολλοί Καρδαμυλίτες της εποχής.

Το 1953 ο Αγγελικούσης απέκτησε το πρώτο του πλοίο, το ηλικιωμένο ατμόπλοιο «Αστυπάλαια», μαζί με δύο φίλους, τον Δημήτρη Ευθυμίου και τον Π. Καλούδη. Σύντομα προστέθηκε το «Πάρνων», 1.500 τόννων. Το τριφύλλι στο φουγάρο τους συμβόλιζε τους τρεις φίλους.

Στα μέσα της 10ετίας του ’50 είχε δημιουργηθεί ένας μικρός στόλος, αλλά οι προοπτικές για τα πλοία αυτά ήταν πολύ καλύτερες στην Νοτιοανατολική Ασία. Έτσι ο Αγγελικούσης μετέβη στη Σιγκαπούρη για να βρίσκεται πιο κοντά στα καράβια του και στους ναυλωτές.

Κατά την περίοδο 1956-1960 πέρασε τον περισσότερο χρόνο του στην Σιγκαπούρη.

Τη δεκαετία του 1960, ο Αγγελικούσης είχε εν μέρει καταστήσει έδρα του το Λονδίνο, το οποίο ουσιαστικά ήταν η πρωτεύουσα της ελληνικής ναυτιλίας εκείνης της εποχής. Εκεί, ήταν εξέχον μέλος ενός κύκλου Ελλήνων εφοπλιστών οι οποίοι θα δημιουργούσαν πολλούς συνεταιρισμούς προμηθειών, καθώς επίσης και τον όμιλο Pegasus Ocean Services.

Το 1968 ο Αγγελικούσης και ο παλιός συνεταίρος του, ο Δημήτρης Ευθυμίου, άφησαν την Pegasus και ίδρυσαν μαζί την ναυτιλιακή εταιρεία Agelef. Η κοινοπραξία διήρκεσε περίπου τρία χρόνια πριν γίνει ξεκάθαρο πως οι δύο εφοπλιστές είχαν πολύ διαφορετική οπτική και έτσι χώρισαν οι δρόμοι τους, με την πλειονότητα των κοινόκτητων πλοίων να κρατούνται από τον Αγγελικούση, ο οποίος ίδρυσε την Anangel Shipping Enterprises.