«Ουδέποτε δέχτηκε το υπουργείο να συζητήσουμε πώς θα εφαρμόσουμε τους στόχους ΑΠΕ που το ίδιο έθεσε», ανέφερε χθες, μεταξύ άλλων, ο κ. Γ. Περιστέρης, Πρόεδρος της ΕΣΗΑΠΕ (Ενωσης Παραγωγών Ηλεκτρικής Ενέργειας ΑΠΕ ), τονίζοντας ότι «θα μπορούσε να δουλέψει μαζί μας τρεις μήνες και να καταλήξουμε σε ένα ρεαλιστικό σχέδιο που θα μπορούσε να επιταχύνει το ρυθμό εγκατάστασης των ΑΠΕ ώστε να πιαστούν οι στόχους του Εθνικού Σχεδίου Ενέργειας».

Τις ελπίδες, πλέον, η αγορά αιολικής ενέργειας τις εναποθέτει στην επόμενη κυβέρνηση, για να αξιοποιήσει το μεγάλο επενδυτικό ενδιαφέρον που σήμερα μένει ανεκμετάλλευτο, λόγω έλλειψης συντονισμού  λόγων και έργων της απελθούσας κυβέρνησης, τερατώδους γραφειοκρατίας και αναποτελεσματικής έως παρανοϊκής δημόσιας διοίκησης.

Αυτά κατήγγειλαν χθες οι εκπρόσωποι της Ενωσης Αιολικής Ενέργειας (ΕΛΕΤΑΕΝ) και Παραγωγών Ηλεκτρικής Ενέργειας ΑΠΕ (ΕΣΗΑΠΕ),  τονίζοντας ότι με τους χρόνους αδειοδότησης των αιολικών πάρκων από 15 μέχρι 20 χρόνια και …29 υπηρεσίες να εμπλέκονται, είναι αδύνατο να πιαστούν οι στόχοι που έχουν τεθεί, για 40% της κατανάλωσης ενέργειας από ΑΠΕ μέχρι το 2020. Η απόδειξη του αδιεξόδου είναι ότι ενώ υπάρχουν έργα για χιλιάδες MW στα χαρτιά και σε διάφορες φάσεις αδειοδότησης, στον τελευταίο διαγωνισμό της  ΡΑΕ για 300 MW, η προσφορά ήταν 261 MW και θα δοθούν 180  ΜW τελικά στην αγορά.

Δεν υπάρχει προσφορά έργων, γιατί όλα κάπου έχουν κολλήσει σε κάποιο στάδιο της αδειοδοτικής διαδικασίας. Την ίδια στιγμή το επενδυτικό ενδιαφέρον είναι υψηλό και συνωστίζονται οι επενδυτές που θέλουν να επενδύσουν στις ΑΠΕ, όμως αυτή η επενδυτική ευκαιρία θα χαθεί, γιατί οι διαδικασίες είναι αποθαρρυντικές. Πρέπει να δοθεί το σήμα στην αγορά από την επόμενη κυβέρνηση, ότι οι ΑΠΕ είναι προτεραιότητα τόνισε ο κ. Παναγιώτης Λαδακάκος Πρόεδρος της ΕΛΕΤΑΕΝ και “αυτό μπορεί να γίνει με κάποιες άμεσες και συμβολικές κινήσεις αλλά και με κάποιες ουσιαστικές πολιτικές που θα στοχεύουν στη μείωση του χρόνου αδειοδότησης, από τα 15 στα 3 χρόνια”.

“Η πολιτική αλλαγή είναι μια ευκαιρία να αλλάξουμε νοοτροπία”

“Η πολιτική αλλαγή είναι μια ευκαιρία να αλλάξουμε νοοτροπία” σημειώνουν με νόημα, εκφράζοντας την ελπίδα για μια πιο ορθολογική διαχείριση που θα μπορούσε να φέρει μεγάλες αλλαγές γρήγορα.

Στις πρώτες συμβολικές κινήσεις που θα μπορούσαν να δώσουν ένα θετικό σήμα στην αγορά ανέφερε:

  1. την κατάργηση του τέλους διακράτησης άδειας (επιβαρύνει 1000 ευρώ/MW, από τον 3ο χρόνο της άδεις παραγωγής μέχρι την υλοποίηση του έργου, επιβαρύνοντας της εταιρείες για τις καθυστερήσεις της γραφειοκρατίας)
  2. την παράταση των όρων σύνδεσης σε ώριμα έργα
  3. τα πολύ μεγάλα έργα που δεν χωράνε στους διαγωνισμούς να μπαίνουν στην αγορά μετά από διαπραγμάτευσης της τιμής τους με την Κομισιόν και το Υπουργείο.

Γιώργος Περιστέρης, Πρόεδρος ΕΣΗΑΠΕ και Τέρνα Ενεργειακή: Η κατάσταση σήμερα είναι παρανοϊκή

“Η κατάσταση σήμερα είναι παρανοϊκή και το θεσμικό πλαίσιο πρέπει να τροποποιηθεί για να γίνουν οι απαραίτητες επενδύσεις και να πιαστούν οι στόχοι. Τα επόμενα πέντε χρόνια μπορούν και πρέπει να γίνουν επενδύσεις 8,5 δισ. ευρώ σε ΑΠΕ και διασυνδέσεις που θα προσθέσουν 1,5% στο ΑΕΠ,  και το θεσμικό πλαίσιο πρέπει να βοηθήσει σε αυτή την κατεύθυνση” σημείωσε ο κ. Γ. Περιστέρης Πρόεδρος της ΕΣΗΑΠΕ.

“Όλες οι μορφές ΑΠΕ είναι καλοδεχούμενες και συμπληρωματικές, όμως η φθηνότερη είναι η αιολική ενέργεια. Στην Ελλάδα είχαμε ξεκινήσει με καλό κανονιστικό πλαίσιο όμως η τερατώδης γραφειοκρατία και οι δεισιδαιμονίες  εμπόδισαν την ανάπτυξή τους. Μέχρι πρότινος ήταν πιο εύκολο να αδειοδοτηθεί ένα λιγνιτικό εργοστάσιο ή μια μονάδα φυσικού αερίου από ένα αιολικό πάρκο.

Η Ελλάδα έχει σοβαρό αιολικό δυναμικό και πρέπει να το αξιοποιήσουμε, όπως πρέπει να σοβαρευτούμε και στο θέμα της διασύνδεσης. Προχωράμε τη διασύνδεση της Κρήτης αλλά για κάποιο μυστηριώδη λόγο δεν διασυνδέουμε τα Δωδεκάνησα. Πρέπει να προωθηθεί και το θέμα της αποθήκευσης. Ακόμη και στα υβριδικά δε δίνεται το δικαίωμα να προχωρούν σε αποθήκευση, ενώ επιτρέπεται μόνο στη ΔΕΗ. Νομοτελειακά όμως δεν μπορεί να συνεχίζουμε έτσι, θα γίνουν κάποια βήματα. Ακόμη και στις ΗΠΑ, παρά το φθηνό άνθρακα και τις επιδοτήσεις Τραμπ στον άνθρακα, στρέφονται προς τις ΑΠΕ, όχι μόνο για λόγους περιβαλλοντικούς αλλά κυρίως για λόγους οικονομικούς” κατέληξε.