Το φιλόδοξο άνοιγμα προς το Κατάρ σε μια προσπάθεια απεμπλοκής  από την εξάρτησή στο ρωσικό φυσικό αέριο, δεν μπορεί να βγάλει την Ευρώπη από τη δύσκολη θέση. Τουλάχιστον όχι σύντομα.

Σε αυτό το συμπέρασμα καταλήγει η Capital Economics, που σε έκθεσή της αναφέρει ότι όσοι ελπίζουν ότι το Κατάρ, ένας από τους μεγαλύτερους εξαγωγείς LNG στον κόσμο, μπορεί να λειτουργήσει καταλυτικά για να καλύψει το κενό του ρωσικού φυσικού αερίου, ίσως απογοητευτούν.

Το σημαντικότερο μειονέκτημα αφορά τις ήδη υπάρχουσες υποδομές, που περιορίζουν κατά πολύ την ποσότητα υγροποιημένου φυσικού αερίου που μπορεί να εισάγει η Ευρώπη.

Το Βόρειο Πεδίο γεωτρήσεων φυσικού αερίου (North Field), η μεγαλύτερη εγκατάσταση LNG παγκοσμίως, θα αυξήσει τη συνολική παραγωγική ικανότητα του Κατάρ από 77 εκατ. τόνους ετησίως σε 126 εκατομμύρια ετησίως.

«Πρόκειται για μία αύξηση 64%, με τα στάδια για τη δημιουργία της να ολοκληρώνονται 2027», αναφέρει η έκθεση.

Η Ευρώπη όμως, ήδη πασχίζει να αντιμετωπίσει τον δύσκολο χειμώνα που έρχεται με εξοικονόμηση φυσικού αερίου, διακινδυνεύοντας ακόμα και την σταθερή λειτουργία της βιομηχανίας της.

Τα εμπόδια για την Ευρώπη

Η Capital Economics αναφέρει ότι οι εισαγωγές LNG στην Ευρώπη θα αυξηθούν κατά 60% σε 100 εκατ. τόνους, με τη συνολική χωρητικότητα να φτάνει τα 150-160 εκατ. τόνους, χάρη στη δημιουργία Πλωτών Μονάδων Αποθήκευσης και Αεριοποίησης.

Το μεγαλύτερο μέρος της χωρητικότητας βρίσκεται στις χώρες του Νότου, όπως η Ισπανία, Πορτογαλία, Νότια Ιταλία και Ελλάδα.

Αυτές οι χώρες όμως δεν διαθέτουν αγωγούς προς το βορρά.

Για την παγκόσμια αγορά του LNG, βέβαια, η εταιρεία οικονομικών ερευνών υποστηρίζει ότι η δημιουργία του North Field αλλάζει τους όρους του παιχνιδιού.

H παραγωγική ικανότητα LNG ανά χώρα με τις υπάρχουσες υποδομές και με όσες είναι υπό κατασκευή

Οι υποδομές υπό κατασκευή μπορούν να αυξήσουν την παγκόσμια προσφορά LNG κατά 25%, με το North Field, να συνεισφέρει κατά 1/3.

Όμως οι χρονοβόρες διαδικασίες για την κατασκευή, αποκλείουν το ενδεχόμενο το Κατάρ να μπορέσει να καλύψει την έλλειψη του φυσικού αερίου άμεσα, αν η Ρωσία κλείσει ξαφνικά τη στρόφιγγα.

«Το 2021, οι εξαγωγές φυσικού αερίου της Ρωσίας, τόσο με αγωγούς όσο και με LNG, ήταν ίσες με 135,5 εκατομμύρια τόνους ανά έτος (12,8 τόνους ανά έτος σε LNG και 122,7 τόνους ανά έτος φυσικού αερίου μέσω αγωγών). Κατά την πρώτη φάση, το North Field θα μπορεί να παράγει 33 τόνους LNG ανά έτος  και η δεύτερη φάση θα προσθέσει επιπλέον 16 τόνους ανά έτος στη χωρητικότητα.

Έτσι, το North Field θα μπορούσε εύκολα να αντισταθμίσει την απώλεια ρωσικού LNG προς την Ευρώπη, αλλά θα κάλυπτε μόνο λίγο περισσότερο από το ένα τρίτο των συνολικών εξαγωγών ρωσικού φυσικού αερίου. Κι αυτό εφόσον το σύνολο της παραγωγής LNG εξάγεται αποκλειστικά προς την Ευρώπη», αναφέρει.

Βαρύ το κόστος της αποθήκευσης

Η μεταφορά και η αποθήκευση του LNG αποτελούν ένα ακόμα εμπόδιο για την Ευρώπη, καθώς οι υποδομές απαιτούν τακτικές ή και απροσδόκητες εργασίες συντήρησης.

Το  LNG είναι ένα εξαιρετικά δύσκολο προϊόν στην αποθήκευση πριν από την εξαγωγή. Ενώ καταλαμβάνει ένα κλάσμα του μεγέθους του φυσικού αερίου σε αέρια κατάσταση, πρέπει να αποθηκεύεται σε θερμοκρασίες -162º C, κάτι που μπορεί να αποδειχθεί εξαιρετικά δαπανηρό.

Παρ’ όλα αυτά, η Ευρώπη φαίνεται να διατηρεί ζωντανό το ενδιαφέρον, ώστε να καλύψει ένα μέρος των εισαγωγών της.

Η Capital Economics χαρακτηρίζει άλλωστε αξιοσημείωτο το γεγονός ότι για το μερίδιο 25% που προσέφερε το Κατάρ, τρεις από τις πέντε εμπλεκόμενες εταιρείες ενέργειας είναι ευρωπαϊκές – TotalEnergies (Γαλλία), Shell (Ηνωμένο Βασίλειο) και Eni S.p.A (Ιταλία) – και αντιπροσωπεύουν σχεδόν 2/3 αυτού του μεριδίου.

Οι συγκεκριμένες ενέργειες έγιναν τον Ιούνιο, όταν η ενεργειακή κρίση της Ευρώπης εντάθηκε και οι ενεργειακές εταιρείες προσπάθησαν να μπουν πρώτοι στην γραμμή για τις εξαγωγές LNG του Κατάρ.

Διαβάστε επίσης:

ΟΙ ΗΠΑ έγιναν ο μεγαλύτερος εξαγωγέας LNG – Ωφελημένοι οι Έλληνες εφοπλιστές