Ένα… μικρό θαύμα χρειάζεται η ΔΕΗ για να σταθεί στα πόδια της και απ’ ό,τι φαίνεται στην κυβέρνηση δεν πιστεύουν και τόσο σε αυτό το θαύμα, αλλά ελπίζουν απλώς να μη “σκάσει” η άλλοτε κραταιά επιχείρηση στα χέρια τους, σπέρνοντας τον τρόμο.

Δυστυχώς, αυτή είναι η αλήθεια. Όσο κι αν από την κυβέρνηση προσπαθούν να βγάλουν προς τα έξω την εικόνα μίας βιώσιμης επιχείρησης, όσο κι αν η διοίκηση της ΔΕΗ προσπαθεί να συμμαζέψει τα ασυμμάζευτα, τα δεδομένα βρίσκονται στο τραπέζι: τα τεράστια χρέη της ΔΕΗ (αλλά και εκείνα που της οφείλονται) και η χαμηλή της πιστοληπτική αξιολόγηση (μόλις 3 βαθμίδες πάνω από τη χρεοκοπία, σύμφωνα με τον S&P), που σημαίνει υψηλά επιτόκια δανεισμού, δείχνουν ότι η οικονομική κατάσταση της επιχείρησης είναι πολύ άσχημη. Και για να μην είμαστε κινδυνολόγοι, υπάρχει τρόπος να ξανασταθεί στα πόδια της. Όμως θέλει πολλή δουλειά, και το χειρότερο: μεγάλο πολιτικό κόστος, το οποίο η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ σίγουρα δεν είναι διατεθειμένη να αναλάβει, βλέποντας το πολιτικό της κεφάλαιο να έχει ήδη εξαντληθεί.

Η έκθεση της McKinsey για τη ΔΕΗ αναφέρει κάτι που είναι μάλλον προφανές: ότι για να καταστεί βιώσιμη η ΔΕΗ θα πρέπει να αυξήσει τα λειτουργικά της κέρδη. Και μάλιστα να τα αυξήσει θεαματικά: κατά 500 εκατομμύρια ευρώ έως το 2022, δηλαδή κατά 100 εκατομμύρια ευρώ το χρόνο από φέτος έως το 2022. Μόνο έτσι θα μπορέσει να ορθοποδήσει κάπως από τη σημερινή της κατάσταση, όπου, σύμφωνα με τα αποτελέσματά της για το 2017, εμφάνισε λειτουργικά κέρδη 745,5 εκατ. ευρώ, όταν το καθαρό χρέος της ξεπερνά τα 4 δισεκατομμύρια ευρώ, δηλαδή το χρέος της είναι σχεδόν 5 φορές μεγαλύτερο από την κερδοφορία της!

Πώς όμως θα αυξηθεί η κερδοφορία της ΔΕΗ; Εδώ είναι το δύσκολο κομμάτι. Μία λύση θα ήταν ένα πρόγραμμα εθελουσίας εξόδου για περίπου 2.000 εργαζομένους της επιχείρησης, χάρη στο οποίο θα μειωθεί δραστικά το μισθολογικό κόστος της ΔΕΗ. Μία άλλη θα ήταν η αύξηση των τιμολογίων της, σε συνδυασμό με την κατάργηση της έκπτωσης 15% για τους συνεπείς πελάτες της. Και στις δύο περιπτώσεις, το πολιτικό κόστος θα ήταν τεράστιο για την κυβέρνηση. Η ειρωνεία, βέβαια, είναι ότι πρόκειται για την ίδια κυβέρνηση που έχει συναινέσει στη συρρίκνωση του μεριδίου της ΔΕΗ στην αγορά του ηλεκτρικού στο 49% στα τέλη του 2019 (σήμερα ξεπερνά το 80%)…

Από την άλλη, βέβαια, δεν πρέπει να παραγνωρίζουμε το γεγονός ότι, με όλα της τα προβλήματα, η ΔΕΗ παραμένει too big to fail. Αν πράγματι φτάσει στο χείλος του γκρεμού, το πιθανότερο είναι ότι οι τράπεζες (κυρίως) θα σπεύσουν να τη σώσουν με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο, αποσοβώντας με αυτόν τον τρόπο μία καταστροφή για τις τοπικές κοινωνίες που ζουν από τα εργοστάσια και τα ορυχεία της ΔΕΗ, αλλά και για τους καταναλωτές της ΔΕΗ που θα κινδύνευαν να βρεθούν ξεκρέμαστοι.

Και πάλι, βέβαια, η διάσωση της ΔΕΗ δεν θα είναι εύκολη υπόθεση και θα συνοδεύεται από ένα… μνημόνιο εξίσου σκληρό με αυτό που περνά όλα αυτά τα χρόνια η Ελλάδα, τηρουμένων των αναλογιών. Το θέμα βέβαια είναι να μη φτάσουμε σε αυτό το σημείο, όμως οτιδήποτε άλλο δείχνει πολύ δύσκολο, με μία κυβέρνηση η οποία σκέφτεται μόνο την πολιτική της επιβίωση και όσον αφορά στη ΔΕΗ το μόνο που την ενδιαφέρει είναι να μη “σκάσει” η βόμβα στα δικά της χέρια…

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ: Συντάξεις: Μειώσεις έως 200 ευρώ το μήνα για 500.000 συνταξιούχους

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Κρίσιμη εβδομάδα για τη Forthnet: Οι φόβοι για απαξίωση της εταιρείας και οι λύσεις που αναζητούνται

ΜΗ ΧΑΣΕΤΕ: Διαδοχικές συναντήσεις Νουί-τραπεζιτών – Οι συστάσεις και οι στόχοι