Οι καθυστερήσεις στις παραδόσεις νεότευκτων πλοίων από τα ναυπηγεία αποτελούν πλέον σύνηθες φαινόμενο στη χώρο της ναυτιλίας. Συχνά μπορεί να συμβεί με ευθύνη του πλοιοκτήτη που απλά θέλει να αργοπορήσει την παραλαβή του πλοίου του σε μια περίοδο ύφεσης της αγοράς ή να οφείλεται στα ίδια τα ναυπηγεία για διάφορους λόγους, όπως τεχνικούς, οικονομικούς, εργατικού δυναμικού, προσφοράς πρώτων υλών.

Άλλωστε δεδομένου ότι τα ναυπηγεία ακόμη και το πιο ευυπόληπτα, βιώνουν περίοδο μεγάλης ύφεσης, με περικοπές κόστους και αναδιαρθρώσεις, αυξάνονται οι πιθανότητες για καθυστερήσεις με ιδία ευθύνη.

Έτσι σύμφωνα με την τελευταία εβδομαδιαία έκθεση της ναυλομεσιτικής Gibson Shipbrokers, στο παρελθόν αντίστοιχες μεγάλες καθυστερήσεις στον κλάδο των τάνκερ με ευθύνη των πλοιοκτητών είχε παρατηρήθηκε την περίοδο 2011-2013.

Αναφέρουν δε ότι πριν μερικούς μήνες οι καθυστερήσεις στον ίδιο κλάδο πιθανό να ήταν σημαντικές το 2016, πάνω από 15% του προγραμματισμένου τονάζ που ήταν προς παράδοση εκείνη την περίοδο.

Καθώς λοιπόν η χρονιά έκλεισε, τα συνολικά αποτελέσματα έδειξαν ότι τελικά ήταν μεγαλύτερες από εκείνες που είχαν υπολογίσει. Συγκεκριμένα, οι πραγματικές καθυστερήσεις για το 2016 ανήλθαν περίπου στο 25% των προγραμματισμένων παραδόσεων εντός του έτους.

Σε ποσοστιαίες μονάδες τις υψηλότερες καθυστερήσεις παρουσίασαν, σύμφωνα με την έκθεση, τα Suezmax με ποσοστό 33%, δηλαδή με 13 από τα 40 πλοία που ήταν προγραμματισμένα να παραδοθούν μέσα στο 2016 να καθυστερούν να μπουν στο νερό.

Στη συνέχεια ακολουθούν τα Panamax/LR1με 30%, τα handy/MR με 27%, τα VLCC με 25% και τέλος τα Aframax/LR2 με 18%.

Σύμφωνα με τους Gibson, αν και η αγορά των τάνκερ αργού πετρελαίου επωφελήθηκε από αυτές τις εξελίξεις, με τα έσοδα σε όλους τους τύπους να παραμένουν σε ικανοποιητικά επίπεδα, το μεγαλύτερο διάστημα της χρονιάς που πέρασε, οι καθυστερήσεις δεν κατάφεραν να αποτρέψουν τη σταδιακή ύφεση στην αγορά των τάνκερ καθαρών προϊόντων πετρελαίου.

Επιπροσθέτως, αυτά τα τάνκερ που δεν παραδόθηκαν μέσα στο 2016 απλά θα επιβαρύνουν παραπάνω την εικόνα του 2017.

Εκφράζουν δε οι αναλυτές την άποψη ότι στο μέλλον τα προβλήματα στην ναυπηγική δεν θα εκλείψουν σύντομα.

Το γεγονός ότι οι παραγγελίες σε πολλές κατηγορίες πλοίων έχουν μειωθεί στο ελάχιστο, μαζί κι εκείνες των τάνκερ, παρά την σημαντική μείωση του κόστους, οι συνθήκες ζήτησης για αυτά τα πλοία είναι πιθανό να χειροτερέψουν ειδικά στην περίπτωση που ο OPEC και οι μη συμβεβλημένες χώρες τηρήσουν την απόφαση τους να περικόψουν την παραγωγή κοντά στα 1.8 εκατ.βαρέλια/ημερησίως αργού πετρελαίου.

Όλα τα παραπάνω συνηγορούν στο γεγονός ότι το 2017 μάλλον θα είναι άλλη μια χρονιά με εκτεταμένες καθυστερήσεις και από τις δυο πλευρές, δηλαδή πλοιοκτήτες και ναυπηγεία.

Βέβαια αυτό μπορεί και να σημαίνει ότι οι πραγματικές παραδόσεις για το 2018 μάλλον θα είναι υψηλότερες από αυτές που αρχικά είχαν προγραμματιστεί.

Σε αυτή την περίπτωση, καταλήγουν οι αναλυτές, η ναυτιλιακή βιομηχανία θα πρέπει να ελπίζει σε αυξημένη ζήτηση του εμπορίου ώστε να υπάρξει ισορροπία σε σχέση με τον ταχύ ρυθμό αύξησης της χωρητικότητας σε τονάζ στα τάνκερ.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ: Ελληνική και ευρωπαϊκή ναυτιλία: Οι προκλήσεις και τα νέα δεδομένα σε περίοδο αστάθειας

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Ο Grimaldi ετοιμάζεται να σαρώσει την ακτοπλοΐα! Δεκαεπτά εταιρείες στο στόχαστρο

ΜΗ ΧΑΣΕΤΕ: Γ. Οικονόμου: Μαζική αποχώρηση των επενδυτών από τη Dryships. Πώς θα σώσει τη μετοχή ο εφοπλιστής