Οι οπαδοί του Brexit έχουν αμφιβολίες όσον αφορά τις εναλλακτικές που υπάρχουν εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτό συμβαίνει διότι μοντέλα, όπως το Ισλανδικό, δεν είναι ικανοποιητικά. Η οικονομία συνεχίζει να είναι η αχίλλειος πτέρνα στην επιχειρηματολογία υπέρ του Brexit. Πιο συγκεκριμένα, αυτή η πλευρά αδυνατεί να παρουσιάσει κάποια εναλλακτική εμπορική σχέση με την ΕΕ, παρά μόνο το ότι αναφέρεται επιφανειακά σε μία ζώνη ελευθέρων συναλλαγών με την Ισλανδία και την Τουρκία θεωρώντας πως θα συμπεριληφθεί αυτομάτως εφόσον βγουν από την ΕΕ.
Οι υποστηρικτές του Brexit εκθειάζουν κράτη που ανήκουν στην Ευρωπαϊκή Οικονομική Ζώνη όπως η Ισλανδία, η Νορβηγία και το Λιχτενστάιν. Αυτές οι χώρες είναι πιο εύπορες και έχουν χαμηλότερη ανεργία χωρίς να είναι μέλη της ΕΕ. Το ερώτημα είναι γιατί η Βρετανία να μην μπορεί να ακολουθήσει το ίδιο παράδειγμα;
Η ιχθυοκαλλιέργεια συνιστά το 1/3 των εξαγωγών της Ισλανδίας (αν και ο τουρισμός πρόσφατα την έχει ξεπεράσει σε ποσοστό του ΑΕΠ) και με την καλή διαχείριση των αλιευτικών αποθεμάτων του, το κράτος έχει καταφέρει να προστατέψει τους αγρότες της από τον Ευρωπαϊκό ανταγωνισμό. Η Ευρωπαϊκή Οικονομική Ζώνη εξυπηρετεί την χώρα καθώς προστατεύει την αγροτική κοινότητα δίνοντας της τη δυνατότητα να εξάγει ελεύθερα τα προϊόντα της.
Σε αντίθεση με τη Μεγάλη Βρετανία, η οποία δεν συμπεριλαμβάνεται στην ζώνη Σένγκεν, τα μἐλη της ΕΟΖ (συμπεριλαμβανομένου και της Ελβετίας) οφείλουν να αποδεχτούν την ελεύθερη κυκλοφορία ανθρώπων. Οι παραπάνω χώρες οφείλουν να ακολουθούν τους Ευρωπαϊκούς κανονισμούς εφόσον επιθυμούν την παραμονή τους στην ΕΟΖ. Η Νορβηγία εφαρμόζει περίπου το 75% της Ευρωπαϊκής νομοθεσίας, ενώ δεν έχει δικαίωμα συμμετοχής στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να δημιουργούνται ανησυχίες για ένα διπλό ‘δημοκρατικό έλλειμμα’ που προκύπτει από την απουσία της Νορβηγίας από τις συζητήσεις και διαπραγματεύσεις και από τις αδυναμίες της ΕΕ.
Οι χώρες που δεν είναι μέλη της ΕΕ θα παραμείνουν εκτός της συμφωνίας ελευθέρων συναλλαγών ανάμεσα στην ΕΕ και τον Καναδά, καθώς και από μία υποτιθέμενη διατλαντική συμφωνία εμπορίου και επενδύσεων με τις ΗΠΑ. Η Τουρκία είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Τελωνειακής Ένωσης, αλλά για ένα περιορισμένο εύρος προϊόντων μόνο και όχι για υπηρεσίες καθώς δεν εμπίπτει σε καμία συμφωνία που έχει συνάψει η ΕΕ με άλλα κράτη.
Οι υποστηρικτές του Brexit ευελπιστούν σε μία συμφωνία η οποία θα τους παρέχει πρόσβαση στην Ευρωπαϊκή αγορά χωρίς να υπόκεινται στους κανόνες της ΕΕ , την ελεύθερη διακίνηση εργαζομένων ή στην εισφορά του Ευρωπαϊκού προϋπολογισμού, πράγμα ανέφικτο. Μία τέτοια αντιμετώπιση της Βρετανίας σε περίπτωση που αποχωρήσει από την ΕΕ θα προκαλέσει παρόμοια αιτήματα και από άλλες Ευρωπαϊκές χώρες.
Τέλος, κάποιοι υποστηρικτές του Brexit συνιστούν την έξοδο από την ενιαία αγορά της ΕΕ, την προσαρμογή στους κανόνες του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου και την κατάργηση των δασμών. Αυτή η εναλλακτική, βέβαια, θα επιβάλλει δασμούς στις βρετανικές εξαγωγές προς την ΕΕ και αναιρεί την ἀμεση πρόσβασή της σε οικονομικές υπηρεσίες. Θα χρειαστεί να επαναδιαπραγματευθεί την εμπορική πρόσβασή της σε 53 χώρες που έχουν ήδη ελεύθερες εμπορικές συναλλαγές με την ΕΕ.
Παρόλα τα αρνητικά χαρακτηριστικά της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι εναλλακτικές λύσεις που υπάρχουν είναι ακόμα προβληματικές. Γι´αυτό το λόγο οι αγορές ανησυχούν για το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ:
http://www.mononews.gr/microsoft-exagorase-linkedin-gia-262-dis-dolaria/52989