Ρίγανη, Δυόσμος, Δάφνη, Βασιλικός, Άνηθος, Θυμάρι, Μαϊντανός, Μέντα, Σέλινο, Δενδρολίβανο, Πιπέρι, Πάπρικα, Κανέλλα, Γαρύφαλλο, Κύμινο, Μπαχάρι, Μοσχοκάρυδο, Σκόρδο, Πιπερόριζα.

Μπαχαρικά και βότανα, νοστιμιές, αρώματα, κουζίνες και μαγειρικές δεκαετιών.

Είναι όλα όσα συμβολίζει μια από τις πλέον παλαιές και γνωστότερες οικογενειακές επιχειρήσεις της χώρας. Η Βιομηχανία Μπαχαρικών ΗΛΙΟΣ, που ξεκίνησε πριν από τη Μικρασιατική Καταστροφή, το 1919, έχει περισσότερο από έναν αιώνα ζωής.

Έναν αιώνα έζησε σχεδόν, και για την ακρίβεια 97 χρόνια, ο ιδιοκτήτης και πρόεδρος της εταιρείας, ο εμβληματικός επιχειρηματίας Βασίλης Διαμαντόπουλος, ο οποίος πέθανε χθες, όπως ανακοίνωσαν τα μέλη της οικογένειας.

Ο Διαμαντόπουλος σημάδεψε τον συγκεκριμένο κλάδο καταφέρνοντας να κάνει την ετικέτα ΗΛΙΟΣ μια από τις πιο αναγνωρισμένες της χώρας.

 

 

Γεννημένος το 1927, σε μια εποχή που η Ελλάδα προσπαθούσε να σταθεί στα πόδια μετά το δράμα της Μικρασίας και τη μαζική έλευση χιλιάδων προσφύγων από τα παράλια, και 8 χρόνια μετά την ίδρυση της εταιρείας από τον πατέρα του, τον κυρ Στέλιο Διαμαντόπουλο.

Ποιας εταιρείας δηλαδή; Μια μικρή επιχείρηση στην οδό Πειραιώς που αρχικά πουλούσε σουγιάδες και λουμίνια με καρβουνάκια για τα καντηλάκια, μέχρι να κάνει τη στροφή στα μπαχαρικά.

Ισως σε αυτό να συνέβαλε και η έλευση χιλιάδων προσφύγων από την Κωνσταντινούπολη, τη Μικρά Ασία, την Ανατολία, οι οποίοι έφεραν μαζί τους και την κουζίνα με τα πολλά μπαχαρικά.

 

Στέλλα Διαμαντοπούλου

Ποιος ξεχνά άλλωστε τις απίθανες εικόνες και τις αφηγήσεις του σκηνοθέτη Τάσου Μπουλμέτη στην ταινία «Πολίτικη Κουζίνα». Εκεί όπου έλεγε ο πρωταγωνιστής: «Ο παππούς έλεγε ότι η λέξη “γαστρονόμος” κρύβει τη λέξη “αστρονόμος”. Ετσι τα πρώτα μαθήματα αστρονομίας τα πήρα μέσω των μπαχαρικών (…) Πιπέρι. Είναι καυτό και καίει: ήλιος. Στη μέση είναι ο ήλιος, και τι βλέπει ο ήλιος; Τα βλέπει όλα…

Γι’ αυτό και το πιπέρι μπαίνει παντού, σε όλα τα φαγιά… Μετά είναι ο Ερμής, ζεστός κι αυτός σαν το κόκκινο πιπέρι. Kι ύστερα η Αφροδίτη: κανέλα. Η Αφροδίτη ήταν η πιο όμορφη γυναίκα. Γι’ αυτό και η κανέλα είναι και πικρή και γλυκιά, όπως όλες οι γυναίκες. Μετά είναι η Γη, εδώ που είμαστε. Και τι υπάρχει στη Γη; Η ζωή. Και τι χρειάζεται η ζωή; Να τρώμε. Και τι θέλει το φαΐ για να νοστιμέψει; Αλάτι. Και η ζωή μας για να νοστιμέψει θέλει αλάτι. Το φαΐ και η ζωή θέλουν αλάτι».

 

Βασίλης και Στέλλα Διαμαντοπούλου

Ο Στέλιος Διαμαντόπουλος μεγαλώνει την εταιρεία του, αφού πρώτα καταφέρνει να εδραιωθεί στην αγορά ως ένας έμπορος με καλό προϊόν, με μυρωδικά εκπληκτικά για όλες τις κουζίνες.

Ηταν άλλωστε η εποχή που στην Αθήνα άνοιγαν συνεχώς μπακάλικα και μπακαλοταβέρνες. Στην οδό Αθηνάς, αλλά και στον Πειραιά καθημερινά γινόταν συνωστισμός από καταναλωτές που ήθελαν να αγοράσουν μπαχάρια και βότανα τα οποία ήταν χύμα σε μεγάλες σακούλες.

Ο διορατικός Διαμαντόπουλος είδε αυτή τη ζήτηση, αλλά και την τάση να βάλει αυτά τα μπαχαρικά σε χάρτινες συσκευασίες, να τους δώσει έναν πιο πολυτελή τόνο, να κολλήσει και την ετικέτα.

Ωστόσο, το νήμα της ζωής του Στέλιου Διαμαντόπουλου κόβεται πρόωρα το 1954 και ο διάδοχος, Βασίλης, καλείται σε ηλικία μόλις 27 ετών να αναλάβει την οικογενειακή επιχείρηση.

Κι αποδείχθηκε ικανότατος. Η επιχείρηση ονομάζεται «Βιομηχανία Συσκευασιών Ηλιος Βασ. Διαμαντόπουλος» και «σαρώνει» στην ελληνική αγορά. Ενας άνθρωπος δουλευταράς που οι παλιοί τον θυμούνται να κατεβαίνει στις αγορές με τα πόδια ή με ποδήλατο για να πουλάει φιτιλάκια, καρβουνάκια, αλλά και τα μυρωδικά για φαγητό.

Ευτυχώς για τον Βασίλη Διαμαντόπουλο, εκτός της σκληρής δουλειάς, είχε κι ένα ακόμη προτέρημα. Εχοντας σπουδάσει στην Ιωνίδειο Σχολή και στη συνέχεια στην Εμπορική Σχολή, κατάφερε να μετουσιώσει το εμπορικό του δαιμόνιο σε ουσία, σε καθημερινή επιχειρηματική πρακτική.

Αναζητά τα καλύτερα μπαχαρικά, ψάχνει τις καλύτερες συσκευασίες, βάζει μετά από μερικά χρόνια και το γυάλινο μπουκάλι με την γνωστή ετικέτα ενώ συνεργάζεται με τα μεγάλα καταστήματα τροφίμων και στη συνέχεια τις αλυσίδες σούπερ μάρκετ που έχουν αρχίσει να εμφανίζεται από τη δεκαετία του ’80 και μετά.

 

 

Ο Βασίλης Διαμαντόπουλος εγκαταλείπει το κτίριο της Πειραιώς 58, όπου βρισκόταν και το πατρικό του σπίτι, και μεταφέρει την επιχείρηση στα Καμίνια. Το 1997 η εταιρεία είναι πλέον μεγάλη, με δεκάδες κωδικούς και μετακομίζει στην οδό Αγίου Ιωάννη Ρέντη.

Η οικογενειακή επιχείρηση περνά στα χέρια της κόρης του Βασίλης Διαμαντόπουλου, Στέλλας, και συνεχίζει να παράγει ποιοτικά μπαχαρικά, αποσπώντας πολλά διεθνή βραβεία. Οπως αναφέρεται στην ιστοσελίδα της εταιρείας: «Εχει κατακτήσει 32 Διεθνή βραβεία και διακρίσεις χαρίζοντας φήμη και εκτίμηση στα Ελληνικά αρωματικά φυτά και μπαχαρικά. Εισάγει, εμπορεύεται και εξάγει μπαχαρικά, μείγματα από καρυκεύματα και μυρωδικά Carino, είδη ζαχαροπλαστικής, αρωματικά φυτά, αφεψήματα (βότανα), τροφές πουλιών και είδη θυμιάματος».

Ο Βασίλης Διαμαντόπουλος έζησε σχεδόν έναν αιώνα και για 70 χρόνια ήταν στο τιμόνι μιας οικογενειακής επιχείρησης από αυτές που ιδρύθηκαν πριν στις αρχές του 20ου αιώνα. Όμως, η «Ήλιος» καταφέρνει ακόμη και σήμερα να είναι «φωτεινό» παράδειγμα ενός success story που βασίστηκε στη σκληρή δουλειά, στο όραμα, στην οξυδέρκεια των επιχειρηματιών παλιάς κοπής.

Διαβάστε επίσης:

Το ιδιόχειρο σημείωμα του Σπύρου Καρνέση και η συμφωνία με τις αδερφές του – Αποκάλυψη Mononews

Εκτός ορίων η σύγκρουση για την… τιμή της Viva Wallet – Η κίνηση Καρώνη και το «μπλόκο» της ΤτΕ
Γιάννης Κούστας (Danaos): Επενδύσεις 241 εκατ. δολ. για δύο νεότευκτα containerships και δύο capesize