Αυτή την εβδομάδα  θα βγει για διαβούλευση το νομοσχέδιο για το υδρογόνο, που θα προσδιορίζει πώς θα γίνεται η αδειοδότηση, πώς θα λειτουργήσει πώς μπορεί αυτή η αγορά να αναπτυχθεί, είπε χθες ο Γενικός Γραμματέας Ενέργειας κ. Αριστοτέλης Αϊβαλιώτης μιλώντας στο Athens Energy Forum.

Όπως είπε, στρατηγική του Υπουργείου είναι να έχει μια μετρημένη πολιτική για το υδρογόνο, με επιδοτήσεις για να ξεκινήσει κάποια μικρή παραγωγή απλά για να είμαστε παρόντες σε μια αγορά που μπορεί στο μέλλον να είναι σημαντική.

1

Σήμερα η αγορά πράσινου υδρογόνου είναι μηδενική, όμως τόνισε ο κ.Αριστοτέλης Αϊβαλιώτης ότι υπάρχουν επενδυτικά σχέδια   για την παραγωγή υδρογόνου από τα διυλιστήρια, τις οποίες και σχεδιάζεται να επιδοτηθούν.

” Στο ΕΣΕΚ έχουμε βάλει στόχο την παραγωγή 1,2 Twh υδρογόνου και ελπίζουμε οι τεχνολογικές εξελίξεις να μας οδηγήσουν στην πραγματοποίηση του στόχου αυτού, σημείωσε”.

Ωστόσο, προς το παρόν, η παραγωγή πράσινου υδρογόνου είναι ακριβή και οι επενδύσεις αυτές δεν είναι βιώσιμες. “Σήμερα η παραγωγή υδρογόνου έχει κόστος 6,6 ευρώ το κιλό, υπερτριπλάσιo από την παραγωγή του γκρίζου υδρογόνου και για να έχει κανείς με σημερινούς όρους παραγωγή υδρογόνου χρειάζεται πολύ μεγάλες επιδοτήσεις, ενώ έχουμε σχετικά λίγες δυνατότητες”, σημείωσε.

Το Υπουργείο προτίθεται να ενισχύσει μια σχετικά περιορισμένη παραγωγή υδρογόνου “για να συμμετέχουμε στην κούρσα που ελπίζουμε να έρθει κάποια στιγμή στο μέλλον, όταν θα πέσει η τιμή σε ηλεκτρολύτες και η ενέργεια” ανέφερε ο κ.Αριστοτέλης Αϊβαλιώτης .

Όπως είπε, πρόκειται να επιδοτηθεί από το Repower EU η επένδυση γύρω των 100 εκ.  της Motor Oil στο διυλιστήριο της, θα αιτηθούν ένταξη για επιδότηση από το Ταμείο Εκσυγχρονισμού  τα λεωφορεία υδρογόνου  και θα επιδοτηθεί και μια περιορισμένη ποσότητα υδρογόνου που θα παράγει η Hellenic  Hydrogen στη Δυτική Μακεδονία μέσω του Ταμείου Εκσυχρονισμού.

Στρατηγική του υπουργείου είναι να ακολουθήσει μια μετρημένη στρατηγική για το  υδρογόνο, το οποίο, όπως τονίστηκε, μας ενδιαφέρει ως μέσο αποθήκευσης και γιατί υπάρχει ενδιαφέρον εξαγωγών.

Όπως εξήγησε ο κ. Αριστοτέλης Αϊβαλιώτης η Γερμανία μας έχει πιέσει να χρηματοδοτήσουμε έναν αγωγό ώστε να  μπορούν να προμηθεύονται υδρογόνο για τη δική τους βιομηχανία από την Ελλάδα. Ωστόσο, σχολίασε, ότι το σχέδιο  αυτό είναι σχετικά πρόωρο, αφού σήμερα οι τιμές ενέργειας στις χώρες από όπου θέλει η Γερμανία να φέρει υδρογόνο έχουν υψηλότερες τιμές από τη Γερμανία.

Ταυτόχρονα, όμως το ΥΠΕΝ φροντίζει να προωθηθούν τα έργα που χρειάζεται το υδρογόνο. Και για αυτό, ενισχύει τις προσπάθειες του ΔΕΣΦΑ να αποκτήσει ευρωπαϊκή χρηματοδότηση για τον αγωγό που θα περνάει από την Ελλάδα στη Βουλγαρία και μετά προς το Βορρά  ώστε να υπάρχει ετοιμότητα στο μέλλον. “Μετρημένη επιδότηση, προσπάθεια να βρούμε χρήσεις και έρευνα για το πόσο υδρογόνο μπορεί να μπει στους αγωγούς φυσικούς αερίου, είναι αυτά που θα κάνουμε σήμερα. Όταν στο μέλλον θα φτάσουμε να έχουμε 70 MW παραγωγή ΑΠΕ τότε μπορεί να παράγουμε υδρογόνο εδώ και να τότε να δούμε τις επιλογές για να το εξάγουμε”, ανέφερε ο Γενικός Γραμματέας του ΥΠΕΝ.

Ενεργειακή μετάβαση με ένα στόχο τη μείωση εκπομπών

Σε σχέση με την ενεργειακή μετάβαση και την ελληνική πολιτική, σημείωσε ότι  είναι σημαντική για την Ελλάδα, όχι για το περιβάλλον αλλά για να αποκτήσει η χώρα ενεργειακή αυτονομία. Επεσήμανε όμως, ότι όπως έχει αποφασιστεί, θα υπάρξει κάποια μετακίνηση, για επιμέρους στόχους που δεν είναι δυνατό αν πιαστούν, όπως η ενεργειακή εξοικονόμηση.

“Θα μετακινηθούμε σε κάποιο βαθμό, και θα έχουμε μια στρατηγική ενός στόχου. Θα στοχεύουμε να πιάνουμε τους στόχους για τη μείωση των εκπομπών και αν το κάνουμε αυτό θα είμαστε επιτυχημένοι. Ήδη έχουμε πιάσει το στόχο μείωσης των εκπομπών και τον έχουμε ξεπεράσει κατά 10 εκ. τόνους και αυτό μας δίνει τη δυνατότητα να επιμένουμε στην άποψη της  στρατηγικής με ένα στόχο και όχι με πολλούς”, σημείωσε.

Και εξήγησε ότι η ενεργειακή εξοικονόμηση δεν είναι για την Ελλάδα τόσο σημαντική γιατί οι στόχοι που έχουν τεθεί είναι τόσο απαιτητικοί που δημιουργούν αδιέξοδο οικονομικό. “Αν ακολουθούσαμε τους στόχους εξοικονόμησης με προσήλωση, θα έπρεπε για την αντικατάσταση των καυστήρων και των κλιματιστικών και την ενεργειακή αναβάθμιση των κατοικιών θα χρειάζονταν η χώρα μέχρι το 2040 100 δισ., δηλαδή 7 δισ. το χρόνο. Κάτι τέτοιο είναι αδύνατο”, σημείωσε