Συνήθως οι επιχειρηματίες υπερτονίζουν τα θετικά στοιχεία των εταιρειών τους. Ακόμη και στα δύσκολα φροντίζουν να μεταδίδουν την αίσθηση ότι το ποτήρι των εξελίξεων είναι μισογεμάτο. Και όχι μισοάδειο…

Ο Απόστολος Βακάκης κινείται ακριβώς στον αντίποδα. Αν και η Jumbo έχει μια στιβαρή κερδοφορία κι ένα παραγεμισμένο ταμείο, εκείνος δεν παύει να μεμψιμοιρεί. Δίνοντας έμφαση στα προβλήματα και αφήνοντας σε δεύτερη μοίρα τις αρετές της εταιρείας. Με συνέπεια να κερδίζει μάλλον επάξια τον τίτλο του… μέγα γκρινιάρη στο επιχειρείν.

Όταν ξέσπασε η πανδημία ο αντισυμβατικός και αναμφίβολα εύστροφος Mr Jumbo, έδωσε εξ αρχής μελοδραματικούς τόνους. Κάνοντας λόγο για «τέλεια καταιγίδα» και αναφέροντας επιπρόσθετα ότι «στόχος είναι η επιβίωση, χωρίς να περάσουμε σε ζημιογόνο έδαφος».

Προϊόντος του χρόνου, γκρίνιαξε για το μερικό άνοιγμα των καταστημάτων και την πλήρη διαταραχή στη εφοδιαστική αλυσίδα. Εκφράζοντας επίσης και την άποψη ότι (το 2020) θα είναι μια χαμένη χρονιά για την Jumbo, σε σχέση με τα μεγέθη του παρελθόντος.

Μετέπειτα το πήγε αλλού. Όπως είπε « το αυστηρό απαγορευτικό των εμπορικών καταστημάτων που επέβαλε δύο φορές η Ελληνική κυβέρνηση, σημείωσε πολλές αναμφισβήτητες επιτυχίες στον υγειονομικό τομέα, αλλά τραυμάτισε βαριά το οργανωμένο λιανεμπόριο.»

Πέρσι τον Δεκέμβριο τάραξε και πάλι τα νερά, ζητώντας να δοθεί η δυνατότητα απελευθέρωσης του ωραρίου (12ώρη εργασίας) παράλληλα με το άνοιγμα των καταστημάτων και της Κυριακές.

Τον περασμένο Μάιο η γκρίνια του εστιάστηκε στους «αυστηρούς και δυσανάλογους περιορισμούς για το μέγεθος των καταστημάτων της Jumbo».

Προ ημερών και με φόντο την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων του εφετινού 6μηνου τονίστηκαν μεταξύ των άλλων: Ότι η συνεχιζόμενη άνοδος των πρώτων υλών παραμένει σε μη βιώσιμα επίπεδα για την εταιρεία, από πλευράς κόστους.  Ότι το 2021 θα είναι μια ακόμη χαμένη χρονιά χωρίς δυνατή ανάπτυξη. Και ότι τα πράγματα πιθανόν θα χειροτερέψουν τους πρώτους μήνες του 2022…

Μάλιστα στην απαρίθμηση των κινδύνων για την εταιρεία (που συνοδεύουν καιρό τώρα τις οικονομικές καταστάσεις της) συγκαταλέγονται η απειλή ή και η πραγματοποίηση ενός πολέμου, οι τρομοκρατικές επιθέσεις, καθώς επίσης και οι συνέπειες μιας χρηματοοικονομικής κρίσης στην Ευρωζώνη…

Άλλοι αστάθμητοι κίνδυνοι, όπως θα μπορούσε να είναι η πτώση ενός μετεωρίτη, η το υδροκυάνιο στο νερό, δεν αποτυπώνονται στις φοβίες για την Jumbo. Tουλάχιστον μέχρι τώρα…

Πώς ήρθαν τα κέρδη και τα μετρητά στο ταμείο της Jumbo

Σε κάθε περίπτωση όμως, η ρητορική της γκρίνιας, των προβλημάτων και κινδύνων που διατυπώνει  συχνά-πυκνά ο Απόστολος Βακάκης, δεν συνάδει με τις οικονομικές επιδόσεις της Jumbo. Διότι το 2020, που ήταν η πρώτη χρονιά της πανδημίας και των περιοριστικών μέτρων, ο όμιλος της Jumbo έβγαλε 138,7 εκατ. ευρώ καθαρά κέρδη. Μειωμένα μεν κατά 21,9% σε σχέση με το 2019, αλλά εξαιρετικά αξιόλογα. Δηλαδή η «τέλεια καταιγίδα» που έβλεπε ο Βακάκης δεν ήρθε. Και βέβαια με τόσα κέρδη, μια χρονιά, κάθε άλλο παρά ώς «χαμένη» μπορεί να εκληφθεί.

Στο πρώτο εφετινό 6μηνο τα καθαρά κέρδη της Jumbo έκαναν άλμα 34,9% και διαμορφώθηκαν στα 67,2 εκατ. ευρώ περίπου. Δηλαδή μέσα στον ενάμιση χρόνο της πανδημίας τα καθαρά κέρδη έφτασαν στα 205,9 εκατ. ευρώ. Αξιοζήλευτη επίδοση για οποιονδήποτε επιχειρηματία, μέσα σε τέτοια συγκυρία. Όχι όμως-όπως φαίνεται- για τα μέτρα του Απόστολου Βακάκη που δείχνει σαν να έχει πάντα ένα πρόβλημα για κάθε λύση…

Εκτός από την κερδοφορία όμως, ο όμιλος της Jumbo ενίσχυσε θεαματικά και τα ταμειακά του διαθέσιμα. Αφού από τα 637 εκατ. ευρώ στα τέλη του 2019, έφτασαν στα επίπεδα των 755,5 εκατ. ευρώ. Αυξήθηκαν δηλαδή κατά 118,5 εκατ. ευρώ σε διάστημα 18 μηνών… Και όπως ή ίδια η εταιρεία λέει, αυτό οφείλεται στο πολύ πετυχημένο επιχειρηματικό της μοντέλο, στην αυξημένη κερδοφορία ,στη συγκράτηση του λειτουργικού κόστους και στη μείωση των αγορών στην περίοδο του πρώτου εφετινού εξαμήνου, σε σχέση με πέρσι.

Πλέον, η διαθέσιμη ρευστότητα της Jumbo υπερβαίνει κατά… 458,9 εκατ. ευρώ, τις δανειακές της υποχρεώσεις, μαζί με αυτές των μισθώσεων. Κάτι εξαιρετικά σπάνιο για τους ισολογισμούς των εισηγμένων επιχειρήσεων.

Μετά από όλα αυτά ο Απόστολος Βακάκης μοιάζει με κυβερνήτη αεροσκάφους, στο οποίο οι επιβάτες απολαμβάνουν μια καλή πτήση. Ακούνε όμως εκείνον να τους λέει ότι πρέπει να προσδεθούν γιατί έρχονται αναταράξεις. Που όμως κανείς άλλος δεν τις διαπιστώνει στην πορεία του ταξιδιού…

Μένει βέβαια να διαπιστωθεί αν όντως ο Mr Jumbo έχει το κληρονομικό χάρισμα να βλέπει τα μελλούμενα, ή αν η όλη του επιχειρηματική  φιλοσοφία διαπνέεται από τον συντηρητισμό. Με την έννοια του «προσέχουμε για να έχουμε». Καθότι η δραστηριότητα στο λιανεμπόριο δεν είναι μια ανέμελη βόλτα στο πάρκο. Έχει πολλές παγίδες ακόμη και για τους ισχυρούς.

Τα στιβαρά περιθώρια κέρδους και η υποτιμημένη αξία

Η ραγδαία αύξηση των ναύλων για μεταφορές εμπορευμάτων, αλλά και η αυξήσεις στις τιμές των πρώτων υλών, σαφώς και είναι ζητήματα αιχμής που απασχολούν πολλές εταιρείες. Η Jumbo, που εισάγει το 70% των προϊόντων της από την Κίνα, φαίνεται να διαθέτει ένα παροιμιώδες σύστημα ευελιξίας και ελέγχου του κόστους.

Στο εφετινό εξάμηνο το μικτό περιθώριο κέρδους της Jumbo ήταν σχεδόν στο 53,07%, έναντι του 51,78% στη ετήσια χρήση του 2020 και του 52,34% κατά την περίοδο του 2019. Τέτοιου είδους μικτά περιθώρια κέρδους επιτυγχάνονται μάλιστα διαχρονικά. Τη «μυστική συνταγή» του πώς συμβαίνει αυτό, τη γνωρίζει βέβαια καλύτερα από τον οποιονδήποτε ο 67χρονος επιχειρηματίας. Όλοι οι άλλοι τη βλέπουν σαν αποτέλεσμα στα κέρδη, στο γεμάτο ταμείο και  στα διανεμόμενα μερίσματα.

Δεν είναι λίγοι οι άνθρωποι της αγοράς που παραξενεύονται με την ακατανόητη  για εκείνους ρητορική Βακάκη. Ο οποίος ουσιαστικά υπερτονίζει τις δυσκολίες και τα προβλήματα και όχι τις λαμπρές επιχειρηματικές επιδόσεις, όπως πολλοί άλλοι θα έπρατταν στη θέση του. Αλλά δεν θα ήταν Βακάκηδες…

Όπως και να ’χει, με βάση  το consensus των αναλυτών που αποτυπώνεται στο Bloomberg, η καθαρή κερδοφορία της Jumbo για την εφετινή χρονιά αναμένεται να διαμορφωθεί στα 168 εκατ. ευρώ. Αν ληφθεί υπόψη ότι η τρέχουσα αγοραία της εισηγμένης είναι στα 1,91 δις , τότε αποτιμάται στις 11,4 φορές τα κέρδη του 2021. Το συγκεκριμένο p/e δείχνει ότι η εταιρεία είναι χρηματιστηριακά υποτιμημένη.

Με όρους συνολικής αξίας ( enterprise value ) η Jumbo αποτιμάται τώρα στα επίπεδα των 2,37 δισ. καθώς στη χρηματιστηριακή της αξία προστίθεται και το καθαρό της ταμείο. Με προσδοκώμενη λειτουργική κερδοφορία (ebitda) στην περιοχή των 200 εκατ. ευρώ για το 2021, η σχέση της με τη συνολική αξία είναι στο 11,9. Πολύ χαμηλός συντελεστής αξίας, αν αναλογιστεί κανείς ότι τα πρόσφατα μεγάλα deal πώλησης εταιρειών όπως η Chipita και η Pharmathen έγιναν σε τιμές που αντιστοιχούν σε 20 φορές τα λειτουργικά τους κέρδη.

Κάτω από αυτές τις συνθήκες και με δεδομένο τον πακτωλό ρευστότητας που διαθέτουν τα διεθνή private equity fands και η Jumbo θα μπορούσε να αποτελέσει έναν δυνητικό στόχο εξαγοράς. Μήπως αυτός να είναι άραγε ο λόγος που ο Mr Jumbo επιμένει να έχει πάντα τη μπάλα χαμηλά για τις επιδόσεις της εταιρείας;

Εξ αντικειμένου μόνο η ίδια η ζωή μπορεί να δώσει απάντηση σε ένα τέτοιο ανοικτό ερώτημα.

Πρακτικά, χωρίς τη συναίνεση Βακάκη  στον οποίο ανήκει (εμφανώς) μόνο το 19,36% των μετοχών της εταιρείας, δεν φαίνεται να μπορεί να ευδοκιμήσει μια τέτοια κίνηση. Αν ο ίδιος δεν ανοίξει την πόρτα και δεν θελήσει να μοιραστεί την  επιχειρηματική συνταγή της επιτυχίας, τότε «λύκος στο μαντρί» της Jumbo, δύσκολα θα μπει.

Διαβάστε επίσης

Jumbo: Αύξηση 10% στις πωλήσεις 7μήνου – Πυρά Βακάκη για άτυπο καρτέλ στις μεταφορές
Απόστολος Βακάκης (Jumbo): Ο Γκάντι, ο Κέινς και… τα μυστήρια των ναύλων
Ποιος είναι ο επόμενος «μεγάλος στόχος» του Απόστολου Βακάκη – Τι «κυνηγάει» τώρα η Jumbo