Τεράστια και πιεστικά είναι τα ερωτήματα που εγείρονται γύρω από την υπόθεση της κατάρρευσης των travelplanet24 και airtickets (όμιλος Tripsta)  , η οποία έσκασε σαν βόμβα στην αγορά πριν από μερικά 24ώρα. Πέρα από τα προφανή που αφορούν στη διαχείριση και τις ευθύνες του επικεφαλής Φίλιπ Μπρίνκμαν , μεταξύ αυτών και του αρκετά είναι τα ερωτήματα που σχετίζονται με τα δυο venture capital funds, το Elikonos Jeremie (Παντελής Παπαγεωργίου και Τάκης Σολωμός) και το Odyssen Venture Partners (Σπύρος Τραχάνης και τον Αθανάσιος Καλέκος) και την απόφασή τους, να επενδύσουν στις δυο ιστοσελίδες κρατήσεων το ποσό των 3,5 εκατ. Ευρώ, την περίοδο 2014-2015. Εκείνη ακριβώς την χρονιά δηλαδή το 2015  ισολογισμός της εταιρίας  έδειχνε ότι ήταν στα πρόθυρα της κατάρρευσης. Το  σύνολο των ιδίων κεφαλαίων έχει καταστεί ήδη αρνητικό με αποτέλεσμα να συντρέχουν οι προϋποθέσεις εφαρμογής των διατάξεων του άρθρου 48 toy Ν.2190/1920. (ΣΣ: Στο τέλος παρόντος ρεπορτάζ αναλύεται ο συγκεκριμένος νόμος.)   

“Το σύνολο των υποχρεώσεων της αξίας των βραχυπρόθεσμων υποχρεώσεων της εταιρείας υπερβαίνει κατά πολύ τη συνολική αξία των κυκλοφορούντων περιουσιακών της στοιχείων με αποτέλεσμα να μην είναι σε θέση να αποπληρώσει μέρος των συμβατικών υποχρεώσεων της.” εξηγούσε ο ορκωτός λογιστής. Και δήλωνε ότι: Οι παραπάνω συνθήκες υποδηλώνουν την ύπαρξη ουσιώδους αβεβαιότητας που μπορεί να εγείρει σημαντική αμφιβολία για την ικανότητα της εταιρείας να συνεχίσει τη δραστηριότητά της” σημειώνουν οι ορκωτοί ελεγκτές στην έκθεση για τα αποτελέσματα του 2015.

Πολλοί αναρωτιούνται πως είναι δυνατόν, άνθρωποι που ασχολούνται καθημερινά με την οικονομία και την αναζήτηση επενδυτικών ευκαιριών να μην είδαν, να μην κατάλαβαν, αυτό που έβλεπαν οι περισσότεροι οικονομικοί αναλυτές: πρώτον ότι αυτές οι εταιρείες δούλευαν με πολύ χαμηλά και συχνά ανύπαρκτα περιθώρια κέρδους και δεύτερον συσσώρευαν υπερβολικά υψηλά χρέη απέναντι στις αεροπορικές εταιρείες που συνεργάζονταν. (Σύμφωνα με πληροφορίες της αγοράς τα χρέη αυτά ανέρχονται σήμερα σε περίπου 70 εκατ. Ευρώ). 

Εκείνη την εποχή ο Φίλιππος Μπρίνκμαν έλεγε σε συνεντεύξεις του στα Media ” Τα λεφτά της χρηματοδότησης (δηλαδή τα 3,5 εκατ ευρω) έχουν αξιοποιηθεί για την επέκταση της εταιρείας και την ενδυνάμωσή της. Επίσης μέρος αυτών των χρημάτων έχει επενδυθεί σε ένα αμερικανικό ταξιδιωτικό startup που ασχολείται με προγράμματα επιπλέον παροχών σε συχνούς ταξιδιώτες , το 30Κ.”

O Ελληνογερμανός manager Φίλιπ Μπρίνκμαν. Φωτό από το πολυτελές γραφείο του

Ο ισολογισμός που έδειχνε την κατάρρευση 

O  τελευταίος ισολογισμός της εταιρείας που δόθηκε στη δημοσιότητα ήταν αυτός του 2015 (!), και έκτοτε δεν υπάρχει κάποια επίσημη πληροφόρηση για τα οικονομικά μεγέθη της εταιρείας. Όμως ήδη από το 2015 διαφαινόταν η καταστροφή, καθώς το σύνολο των ιδίων κεφαλαίων είχε ήδη καταστεί αρνητικό και οι ορκωτοί ελεγκτές παρατηρούσαν ότι η αξία των βραχυπρόθεσμων υποχρεώσεών της υπερέβαινε “κατά πολύ” τη συνολική αξία των κυκλοφορούντων περιουσιακών της στοιχείων και έκαναν λόγο για την ύπαρξη “ουσιώδους αβεβαιότητας που μπορεί να εγείρει σημαντική αμφιβολία για την ικανότητα της εταιρείας να συνεχίσει τη δραστηριότητά της”. Όλα αυτά για τα αποτελέσματα του 2015, τρία χρόνια πριν…

Μάλιστα, οι ορκωτοί ελεγκτές δήλωναν τότε αδυναμία ελέγχου για επενδύσεις ύψους 624.000 ευρώ σε θυγατρικές της εταιρείας, ενώ υπάρχει και ένα μυστήριο με απαιτήσεις ύψους 2,6 εκατομμυρίων ευρώ της εταιρείας που περιελάμβαναν ακίνητη περιουσία, χωρίς να αναφέρεται ποιος όφειλε αυτά τα χρήματα και γιατί ή αν είχαν γίνει νομικές ενέργειες για την είσπραξή τους. Υπάρχουν μάλιστα πληροφορίες για αίτημα διερεύνησης ενδεχόμενης τέλεσης αξιόποινων πράξεων που φέρεται να έχει κατατεθεί στις αρμόδιες αρχές, με βάση ακριβώς τα όσα αναφέρονται στον ισολογισμό του 2015.

Γιατί όμως μπόρεσαν τα προβλήματα της Tripsta να περάσουν κάτω από το “ραντάρ” του εποπτικού ελέγχου; Πολύ απλά, γιατί εποπτικός έλεγχος… δεν υπάρχει για τα ταξιδιωτικά γραφεία που δραστηριοποιούνται αποκλειστικά διαδικτυακά! Μάλιστα, για μία τέτοια εταιρεία, όπως προβλέπει υπουργική απόφαση του 2012, απαιτείται μία εγγυητική επιστολή μόλις 5.000 ευρώ στον ΕΟΤ, όταν σε άλλες χώρες τα κριτήρια είναι πολύ πιο αυστηρά και συνδέονται (πολύ λογικά) με τις πωλήσεις του προηγούμενου έτους.

Πάντως, είναι γεγονός ότι πρόκειται για μία αγορά όπου το περιθώριο κέρδους είναι μικρό, ενώ ο ανταγωνισμός είναι μεγάλος. Όμως σε κάθε περίπτωση, η απουσία εποπτείας είναι αυτή που επέτρεψε να γιγαντωθούν τα προβλήματα και να φτάσουμε στη σημερινή κατάσταση…

Τι έκαναν τα funds που τους έδωσαν τα 3,5 εκατ ευρω 

Πολλοί αναρωτιούνται τι έκαναν οι επικεφαλής των funds, όταν έβλεπαν να πυκνώνουν επικίνδυνα τα σύννεφα πάνω από τον όμιλο tripsta (έχει τον έλεγχο των ιστοσελίδων) και πως μπορεί να αρκέστηκαν στο πρόγραμμα περικοπών και στη συμφωνία με την ΙΑΤΑ – που εκπροσωπεί 290 αεροπορικές εταιρείες σε όλο τον κόσμο- για την αποπληρωμή των απαιτήσεών της. «Δεν έβλεπαν τους ισολογισμούς;

Δεν παρακολουθούσαν την οικονομική κατάσταση της εταιρείας;», είναι μερικά από τα εύλογα ερωτήματα που προκύπτουν. 

Σίγουρα, όπως λένε άνθρωποι της αγοράς κανείς δεν μπορεί να προβλέψει το μέλλον και πως θα εξελιχθεί μια επένδυση. «Κανείς δεν έχει την κρυστάλλινη σφαίρα να βλέπει το μέλλον»,  σημειώνουν χαρακτηριστικά, προσθέτοντας πως σε κάθε περίπτωση είχαν κάθε δικαίωμα να προχωρήσουν σε αυτή την επιθετική κίνηση. 

Από την άλλη πλευρά, όμως τονίζουν πως εδώ και καιρό υπήρχαν ενδείξεις που προμήνυαν πως κάτι δεν πάει καλά με το επιχειρηματικό μοντέλο των δυο ιστοσελίδων. 

Πως κάποιο λάκκο έχει η φάβα. Δεν έχει εξάλλου περάσει πολύ από την υπόθεση της Airfastickets του Νίκου Κοκλώνη, η οποία κατέρρευσε σαν χάρτινος πύργος. 

Το μεγαλύτερο ερώτημα απ’ όλα όμως είναι που πήγαν τα 3,5 εκατ. ευρώ που επένδυσαν τα δυο funds; Πως αξιοποιήθηκαν και τι μέλλει γενέσθαι; Σε αυτό δεν υπάρχει ακόμη καμία απάντηση από τους εμπλεκόμενους… Γιατί άραγε;  

Who is Who

Το Elikonos Jeremie SICAR  ιδρύθηκε το 2012. Η διοικητική ομάδα απαρτίζεται από τους partners Παντελή Παπαγεωργίου και Τάκη Σολωμό. Μεταξύ άλλων  έχει επενδύσει 350,000 ευρώ στην ηλεκτρονική πλατφόρμα παραγγελίας φαγητού που δραστηριοποιείται μέσω της ιστοσελίδας deliveras.gr. Η συνεργασία που προκύπτει από την επένδυση, προσβλέπει στην ανάπτυξη των διαδικτυακών υπηρεσιών, οι οποίες παγκοσμίως αλλά και εγχώρια επιδεικνύουν ραγδαία αύξηση. Το Elikonos Jeremie SICAR, με έδρα το Λουξεμβούργο, είναι ένα κεφάλαιο επιχειρηματικών συμμετοχών ύψους 17 εκατ. ευρώ, με βασικό επενδυτή το Ευρωπαϊκό Ταμείο Επενδύσεων (EIF), μέσω του επενδυτικού προγράμματος Jeremie.

Από την άλλη πλευρά, το Odyssen Venture Partners εκπροσωπεί επενδύσεις άνω των 25 εκατ. Ευρώ, με τους Σπύρο Τραχάνη και τον Αθανάσιο Καλέκο να αποτελούν τους management partners. 

Τι αναφέρει το άρθρο 48 του Ν.2190/1920

1. Η εταιρεία μπορεί να λυθεί με δικαστική απόφαση μετά από αίτηση οποιουδήποτε έχει έννομο συμφέρον εάν:

α) κατά τη σύσταση της εταιρείας δεν καταβλήθηκε το κεφάλαιο που ήταν καταβλητέο, ολικά ή μερικά, σύμφωνα με τις διατάξεις του νόμου και του καταστατικού,

β) η εταιρεία δεν έχει το ελάχιστο κεφάλαιο που ορίζεται κάθε φορά από το νόμο,

γ) το σύνολο των ιδίων κεφαλαίων της εταιρείας, όπως προσδιορίζονται στο υπόδειγμα του ισολογισμού που προβλέπεται από το άρθρο 42γ, καταστεί κατώτερο του ενός δεκάτου (1/10) του μετοχικού κεφαλαίου και η γενική συνέλευση δεν λαμβάνει μέτρα κατά το άρθρο 47,

δ) η εταιρεία δεν έχει υποβάλει, προς καταχώριση, οικονομικές καταστάσεις τριών (3) τουλάχιστον συνεχών διαχειριστικών χρήσεων, εγκεκριμένες από τη γενική συνέλευση.

Έννομο συμφέρον για τη λύση της εταιρείας έχει και ο Υπουργός Ανάπτυξης, ή η κατά περίπτωση αρμόδια εποπτεύουσα Αρχή.

Έννομο συμφέρον για τη λύση εταιρείας, η οποία δραστηριοποιείται στον τομέα των μέσων μαζικής ενημέρωσης, έχει και ο αρμόδιος για θέματα Δημόσιας Ραδιοτηλεόρασης Υπουργός Επικρατείας.

2. Η αίτηση εκδικάζεται με τη διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας από το πολυμελές πρωτοδικείο της έδρας της εταιρείας.

3. Το δικαστήριο, πριν εκδόσει την απόφασή του, παρέχει στην εταιρεία εύλογη προθεσμία για άρση των λόγων λύσης, εκτός αν αιτιολογημένα θεωρεί ότι το μέτρο αυτό είναι άσκοπο. Η προθεσμία αυτή μπορεί να είναι δύο (2) έως έξι (6) μήνες και μπορεί να παραταθεί μέχρι τρεις (3) μήνες. Εάν παρασχεθεί η ανωτέρω προθεσμία, το δικαστήριο μπορεί να διατάξει μέτρα για την προσωρινή ρύθμιση των εταιρικών υποθέσεων.

4. Η αίτηση για λύση της εταιρείας και η απόφαση που διατάσσει τη λύση της δημοσιεύονται στο Μητρώο, σύμφωνα με το άρθρο 7β του παρόντος νόμου.