Η εμπειρία, όπως έχει πει ο Όσκαρ Ουάιλντ, είναι ο πιο δύσκολος τύπος δασκάλου. Πρώτα σου βάζει το τεστ κι έπειτα μαθαίνεις το μάθημα…

Με 25 χρόνια  επαγγελματικής θητείας στον τομέα των κατασκευών και συνάμα με αξιόλογες σπουδές στα νομικά, ο Αλέξανδρος Εξάρχου είναι από τους σωστά δασκαλεμένος στην «τέχνη» του επιχειρείν.

Τελευταίες μέρες του περσινού Ιουνίου και ο ίδιος με φίλους, απολάμβανε με σκάφος την ηρεμία των διακοπών στα κυκλαδονήσια.

Πρώτος σταθμός για 2 ημέρες η Μύκονος, μετά η Σύρος εκεί που μένει άλλο φιλικό του ζευγάρι.

Ο ήλιος, η θάλασσα και η φιλική συντροφιά ήταν ότι το καλύτερο.

Άλλωστε ο Εξάρχου είναι λάτρης της Θάλασσας και λατρεύει το φρέσκο ψάρι (Δεν είναι τυχαίο ότι τρία από τα μαγαζιά που του αρέσουν είναι ο Παπαιωάννου, η Σκορπίνα και τα Χρώματα Βυθού).

Των ολιγοήμερων διακοπών του είχε προηγηθεί ένα «σκληρό» διάστημα γεμάτο πολύπλευρες συγκρούσεις, που έλαβε τέλος στις 6 Μαΐου του 2022.

Τότε το επενδυτικό team των Εξάρχου, Μπάκου και Καϋμενάκη έβαλε την υπογραφή του για να πουληθεί στην Motor Oil του ομίλου Βαρδινογιάννη, το 30% των μετοχών που κατείχαν στην Ελλάκτωρ.

Ιδέα του Αλέξανδρου Εξάρχου ήταν να μποuν οι…Διόσκουροι εφοπλιστές στον κατασκευαστικό όμιλο.

Έχοντας χρηματίσει για μια τριετία Διευθύνων Σύμβουλος στην Άκτωρ, γνώριζε τις «κρυμμένες» υπεραξίες που μπορεί να αναδειχθούν ευρύτερα στον επιχειρηματικό όμιλο.

Η περίοδος ήταν δύσκολη, η πλευρά των αδελφών Καλλιτσάντση έχασε με τη μάχη από τους Ολλανδούς της  Reggeborgh, με τους οποίους η τριπλέτα των Εξάρχου, Μπάκου, Καϋμενάκη μπήκε σε ασίγαστη διαπάλη.

Καθώς δεν τους δόθηκε η ευκαιρία για αρμονική συμβίωση και συνδιοίκηση.

Άπαντες  στην αγορά, αρχικά τους αμφισβήτησαν.

Στη συνέχεια των λοιδόρησαν και τους υποτίμησαν.

Αλλά εκείνοι αποδείχθηκαν «σκληρά καρύδια» και στο τέλος νίκησαν.

Και μάλιστα περιφανώς.

Αφού τα περίπου 130 εκατ. ευρώ που τοποθέτησαν βαθμιαία για να αποκτήσουν το μετοχικό «πακέτο» της Ελλάκτωρ, μετά από 15 μήνες το μεταβίβασαν με υπεραξίες της τάξεως των 60 εκατ. ευρώ.

Κάγκελο η αγορά.

Το «προχωράμε» του Σωκράτη Κόκκαλη

Οι νίκες φέρνουν λάφυρα.

Κι εκείνο το χαλαρό πρωινό του Ιουνίου, με όρτσα το θαλασσινό αεράκι των Κυκλάδων, χτυπάει το κινητό του Αλέξανδρου Εξάρχου.

Ο συνομιλητής λακωνικός.

Με γνώριμη όσο και χαρακτηριστική  χροιά στη φωνή του: «Προχωράμε» του λέει…

Ήταν ο Σωκράτης Κόκκαλης και του άναβε το «πράσινο φως» για την Ιντρακάτ.

Τι είχε συμβεί;

Δοκιμασμένος manager, αλλά και παραγωγός επιχειρηματικών και επενδυτικών ιδεών, ο Αλέξανδρος Εξάρχου δεν έμεινε στις δάφνες του πετυχημένου deal εξόδου από την Ελλάκτωρ.

Είχε ήδη σχεδιάσει το επόμενο βήμα, με τη σύμφωνη γνώμη των δύο εταίρων του, Δημήτρη Μπάκου και Γιάννη Καϋμενάκη.

Οι ναυτιλιακές μπίζνες των οποίων  φέρνουν πολλά λεφτά. Ενώ τα ισχυρά αποθέματα ρευστότητας που διαθέτουν είναι σε θέση να χρηματοδοτήσουν σημαντικά project.

-Ή χτίζουμε κάτι μεγάλο, ειδάλλως δεν κάνουμε τίποτε, ήταν η πάγια άποψη Εξάρχου

– ΟΚ προχωράμε, ήταν η απάντησή τους.

Η Ιντρακάτ δεν ήρθε από το πουθενά.

Ο Αλέξανδρος Εξάρχου είχε «διαβάσει»  σωστά τις προθέσεις του Σωκράτη Κόκκαλη σχετικά με τη θυγατρική του ομίλου της Ιντρακόμ.

Με άκρα μυστικότητα οργάνωσε τη συνάντησή τους, στην οποία πήγε πλήρως προετοιμασμένος.

Συγκροτημένο σχέδιο για τα επόμενα επιχειρηματικά βήματα, αλλά και μια απόλυτα δομημένη οικονομική πρόταση.

-Με ενδιαφέρει, ήταν η απάντηση Κόκκαλη. Που αρχικά ζήτησε τίμημα στα 3 ευρώ ανά μετοχή.

-Θα τα βρούμε, αποκρίθηκε ο Εξάρχου.

Και η συζήτηση έκλεισε με τον Σωκράτη Κόκκαλη να του λέει:

-Δώσε μου λίγο χρόνο να συνεννοηθώ και θα τα πούμε.

Και όντως λίγες μέρες αργότερα, μέσα στον περσινό Ιούνιο, ο επιχειρηματίας ανακοίνωσε τις αποφάσεις του για την πώληση της Ιντρακάτ, σε οικογενειακή σύναξη που έγινε στο Costa Navarino.

Όπου είχαν βρεθεί για ολιγοήμερες διακοπές.

Το τηλεφώνημα που έγινε στο Εξάρχου με τη φράση «προχωράμε» ήταν η οριστικοποίηση της συμφωνίας, που επισημοποιήθηκε στις 5 Ιουλίου.

Και έμελλε να εξελιχθεί σε δύο παράλληλα και διακριτά σκέλη.

Κατ’ αρχάς το team των Εξάρχου, Μπάκου-Καϋμενάκη απέκτησε το 31,7% των μετοχών της Ιντρακάτ, που παραχωρήθηκαν από τη μητρική Ιντρακόμ έναντι 70,2 εκατ. ευρώ ( 2,95 ευρώ ανά μετοχή). Με την επιχειρηματική τριάδα να είναι εκείνη που παίρνει στα χέρια της τα διοικητικά και μετοχικά ηνία.

Αλλά και τον Σωκράτη Κόκκαλη να εμπιστεύεται τις προοπτικές των σχεδίων τους και να κρατά ένα ποσοστό λίγο πάνω από το 5% στο χαρτοφυλάκιο της Ιντρακάτ.

Τι μπορεί να φέρει μια…παρτίδα τάβλι

Σε δεύτερο επίπεδο ακολούθησε η ξεχωριστή συμφωνία των εφοπλιστών Ηλία Γκότση και Κώστα Αγγέλου, που σαν ξεχωριστές οντότητες απέκτησαν κι εκείνοι μετοχικές συμμετοχές 15,7% και 13,6% αντίστοιχα.

Αγοράζοντας από άλλους μετόχους της Ιντρακάτ.

Ο αστικός μύθος λέει ότι το έναυσμα να μπουν κι εκείνοι στην Ιντρακάτ, δόθηκε από μια παρτίδα τάβλι.

Μαζί τους έπαιζε ο Δημήτρης Μπάκος και πάνω στην κουβέντα τους εξήγησε τι έγινε με την Ελλάκτωρ.

Εκείνοι, επιφυλακτικοί με τις στεριανές μπίζνες τον άκουγαν προσεκτικά κι όταν έμαθαν τα σχέδια για την Ιντρακάτ άλλαξαν γραμμή πλεύσης και αποφάσισαν να μπουν κι εκείνοι στο παιχνίδι.

Όπως και έγινε.

Σαν έτοιμος από καιρό, ο Αλέξανδρος Εξάρχου, αναλαμβάνοντας Αντιπρόεδρος και CEO της Ιντρακάτ, ξεκίνησε να υλοποιεί τους σχεδιασμούς του.

Τονίζοντας εξ αρχής οτι «έχουμε έντονο αναπτυξιακό προσανατολισμό. Προχωράμε δυναμικά και αποφασιστικά στον μετασχηματισμό της εταιρείας και διαμορφώνουμε μια στέρεη και βιώσιμη κεφαλαιακή δομή, η οποία θα μάς επιτρέψει να διερευνήσουμε επενδυτικές ευκαιρίες για εξαγορές». Σπεύδοντας να επισημάνει πώς «στόχος μας είναι να επανατοποθετήσουμε τον Όμιλο τόσο στην εγχώρια αγορά, όσο και στην αγορά της Νοτιοανατολικής Ευρώπης, δημιουργώντας έναν δυνατό περιφερειακό παίκτη με ισχυρό επιχειρηματικό αποτύπωμα».

Αποφασιστικό βήμα προς αυτήν την κατεύθυνση ήταν η κεφαλαιακή αύξηση των 100 εκατ. ευρώ.

Με την επιχειρηματική τριπλέτα να τοποθετεί νέα κεφάλαια 49,8 εκατ. ευρώ ( 120 εκατ. μαζί με τα αρχικά) και να ανεβάζει το ποσοστό ελέγχου της Ιντρακάτ στο 34,78%.

«Αν δεν κάνεις κάτι μεγάλο, ας μην κάνεις τίποτα»

Όμως ο βασικός κανόνας της επιχειρηματικής σκέψης του Αλέξανδρου Εξάρχου παρέμενε ξεκάθαρος: Αν δεν κάνεις κάτι μεγάλο, τότε ας μην κάνεις τίποτα…

Κι έτσι όταν ο Χένρι Χόλτερμαν της Reggeborgh,σε συνεννόηση με την πλευρά Βαρδινογιάννη  κίνησαν τη διαδικασία πώλησης της Άκτωρ κατασκευαστικής, θυγατρικής της Ελλάκτωρ, ο Εξάρχου ανταποκρίθηκε άμεσα.

Με γραπτή προσφορά της τάξεως των 180 εκατ. ευρώ.

Πλην όμως ο κύκλος των διαπραγματεύσεων άνοιξε με το έτερο σχήμα των Τσέντα-Κούτρα, που όπως αποδείχθηκε εκ του αποτελέσματος δεν είχε τη δυνατότητα να ανταποκριθεί στις οικονομικές απαιτήσεις.

Ο Εξάρχου επανήλθε και με την επιμονή του κατάφερε να κερδίσει το «στοίχημα» της εξαγοράς του κατασκευαστικού βραχίονα της Ελλάκτωρ.

Η αξία της συναλλαγής ανέβηκε τελικά στα 214 εκατ. ευρώ, εκ των οποίων η Ιντρακάτ θα καταβάλει το ποσό των 100 εκατ. ευρώ σε μετρητά, ενώ σε χρονικό ορίζοντα 19 μηνών  θα αποπληρώσει σταδιακά, ενδοομιλικό δανεισμό της Άκτωρ ύψους 114 εκατ. ευρώ.

Με το deal αυτό η Ιντρακάτ αλλάζει επίπεδο, καθώς γίνεται ο δεύτερος μεγαλύτερος «παίκτης» στην αγορά.

Το ανεκτέλεστο υπόλοιπο των κατασκευαστικών έργων της, είχε διαμορφωθεί στα 1,2 δισ. ευρώ, στα τέλη του περσινού 9μηνου.

Αν σε αυτά προστεθούν και τα 2,7 δισ.. της Άκτωρ, τότε το συνολικό ανεκτέλεστο ανεβαίνει στα 3,9 δισ..

Και όπως όλα δείχνουν, με την ολοκλήρωση της περσινής χρήσης αναμένεται να είναι πάνω από τα 4 δισ…

Δίνοντας έτσι στον νέο Όμιλο της Ιντρακάτ, τη δεύτερη θέση στον αναδιατασσόμενο «χάρτη» των κατασκευών.

Με τη ΓΕΚ Τέρνα να έχει 4,8 δισ.. ανεκτέλεστο υπόλοιπο έργων και την Άβαξ να είναι στα 2,2 δισ.. ευρώ.

Η αναπτυξιακή στρατηγική και τα 72 δισ. του RRF

Επιταχύνοντας έτσι την αναπτυξιακή στρατηγική που βασίζεται σε πέντε πυλώνες: Δηλαδή νέα και εκτελούμενα κατασκευαστικά έργα υποδομών, έργα Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, ΣΔΙΤ και παραχωρήσεις, έργα Διαχείρισης Απορριμμάτων καθώς και επενδύσεις σε Real Estate στην Ελλάδα και το εξωτερικό.

Για την Ιντρακάτ, που θα έχει σημαίνουσα θέση στην αγορά, οι αναπτυξιακές προοπτικές αναβαθμίζονται.

Καθώς το οικονομικό περιβάλλον των 72 δισ.. ευρώ που διαμορφώνεται από το Ταμείο Ανάκαμψης (RRF) και το νέο ΕΣΠΑ, σηματοδοτεί  μια πρωτοφανή ώθηση στα έργα υποδομής, περιβάλλοντος και  πράσινης ενέργειας από ΑΠΕ, τομείς στους οποίους η εταιρεία είναι ήδη δυναμικά τοποθετημένη.

 Όπως έχει επισημανθεί από τον ίδιο τον Αλέξανδρο Εξάρχου,  ο χώρος των υποδομών είναι γεμάτος υποσχέσεις.

Οι διαγωνισμοί για μεγάλα έργα είναι πολλοί και φιλόδοξοι, τα ανεκτέλεστα συνολικά στον κλάδο αυξάνονται, ενώ και το μέλλον προδιαγράφεται ελπιδοφόρο. Παράλληλα όμως με τα κρατικά έργα, έχει αφυπνιστεί και ο άλλος μεγάλος γίγαντας της κατασκευής που είναι τα ιδιωτικά έργα.

Αυτό φαίνεται από την πληθώρα νέων κτιρίων για ξενοδοχεία, γραφεία, βιομηχανικά κτίρια και βέβαια από τη ναυαρχίδα όλων αυτών, που είναι η μεγάλη επένδυση στο Ελληνικό.

«Σε αυτή τη συγκυρία – έχει τονίσει ο Αλέξανδρος Εξάρχου-είμαστε παρόντες με δύναμη αλλά και σοφία, με φιλόδοξα σχέδια να ανεβάσουμε την Ιντρακάτ στη θέση που της αξίζει. Συμμετέχουμε σχεδόν στο σύνολο των μεγάλων έργων που έχουν δημοπρατηθεί τα τελευταία τρία χρόνια, είτε αυτά είναι δημόσια, είτε ΣΔΙΤ ή Παραχωρήσεις. Η συμμετοχή μας σε κάθε ένα από αυτά τα έργα έχει πάντα ως βασικό της γνώρισμα την απόδοση επιχειρηματικής υπεραξίας, λελογισμένου κέρδους και υγιούς ανταγωνισμού».

Με στόχο τον 5ο τραπεζικό πυλώνα

Ωστόσο, η επιχειρηματική τριπλέτα δεν έμεινε μόνο στο πεδίο των κατασκευών.

Το «ραντάρ» του Αλέξανδρου Εξάρχου εντόπισε ελκυστικές προϋποθέσεις και στις τράπεζες. Η δυστοκία στο ακανθώδες ζήτημα της κάλυψης της αύξησης μετοχικού κεφαλαίου της Παγκρήτιας, έδωσε το έναυσμα.

Έπειτα από σειρά επαφών με την εποπτική αρχή της τραπέζης της Ελλάδος, στις 27 Οκτωβρίου της περσινής χρονιάς επισημοποιήθηκε η είσοδος της επιχειρηματικής τριάδας στην Παγκρήτια.

Με «ζεστό χρήμα» 64 εκατ. ευρώ κάλυψαν το κενό της ΑΜΚ, αποκτώντας το 32,38% της τράπεζας. Κίνηση που έμελλε να γίνει ο ηχηρός προπομπός για τη δημιουργία του 5ου πυλώνα στο εγχώριο χρηματοπιστωτικό σύστημα.

Το ενδιαφέρον του Αλέξανδρου Εξάρχου προκάλεσαν όμως και οι εξελίξεις με φόντο την πολύπαθη Attica Bank.

H καλή «χημεία» που καλλιεργήθηκε στο πλαίσιο των πυκνών επαφών του με τη νέα και αποτελεσματική CEO της τράπεζας Ελένη Βρεττού, ήταν καταλυτική στο να γίνει το επόμενο βήμα.

Το ίδιο και η στάση του κεντρικού Έλληνα τραπεζίτη Γιάννη Στουρνάρα.

Έτσι στην επικείμενη αύξηση κεφαλαίου των 473,3 εκατ. ευρώ, το σχήμα των Εξάρχου, Μπάκου, Καϋμενάκη θα τοποθετήσει περί τα 64 εκατ. ευρώ, που μεταφράζονται σε μια αρχική συμμετοχή της τάξεως του 10%.

Η οποία στη συνέχεια θα διευρυνθεί φτάνοντας σε πλειοψηφικό ποσοστό, ενώ με τη δρομολογούμενη απορρόφηση της Παγκρήτιας θα καταστεί η πέμπτος πόλος των τραπεζικού συστήματος με ενεργητικό 8 δισ. ευρώ.

Από τη στιγμή που όλα θα κυλήσουν ομαλά, ο Αλέξανδρος Εξάρχου θα έχει κάνει κάτι μεγάλο και στις τράπεζες.

Η αλυσίδα των deals αξίας 654 εκατ. ευρώ

Ήδη, μέσα σε διάστημα 9 μηνών από τότε που τότε που έκλεισε η συμφωνία εξαγοράς της Ιντρακάτ, έχει καταστεί ο…άρχοντας των επιχειρηματικών δακτυλιδιών.

Τα τέσσερα μεγάλα deals ( Ιντρακάτ, Παγκρήτια, Attica Bank, Άκτωρ) έχουν προκαλέσει ιδιαίτερη αίσθηση, οδηγώντας σε μια ουσιώδη αναδιάταξη δυνάμεων στην επιχειρηματική σκακιέρα της χώρας.

Το σχήμα των Εξάρχου, Μπάκου, Καϋμενάκη, έχει διοχετεύσει  ρευστότητα 250 εκατ. ευρώ, για την εξαγορά των μετοχών και την εν συνεχεία ΑΜΚ της Ιντρακάτ, για τη συμμετοχή στην Παγκρήτια, όπως επίσης και για την επικείμενη ΑΜΚ της Αttica Bank.

Aν συνυπολογιστεί και η εξαγορά της Άκτωρ από την Ιντρακάτ, τότε η αποτίμηση των deal ανεβαίνει στα 464 εκατ. ευρώ.

Κι αν προστεθεί και το τίμημα εξόδου από την Ελλάκτωρ, τότε η αποτίμηση των συμφωνιών ανέρχεται στα 654 εκατ. ευρώ. Σε χρόνο ρεκόρ όλα αυτά.

Και με το βαθμό επιδραστικότητας του Αλέξανδρου Εξάρχου να έχει εκτοξευτεί στα ύψη.

Έχοντας όντως κάνει μεγάλο στις κατασκευές και τις τράπεζες.

Που μπορεί να έχει και συνέχεια.

Διαβάστε επίσης

To success story της Ιντρακάτ που με την εξαγορά της Άκτωρ γίνεται ο δεύτερος μεγαλύτερος «παίκτης» στην αγορά

Ο Αλέξανδρος Εξάρχου, τα 64 εκατ. ευρώ και η δημιουργία του πέμπτου τραπεζικού πυλώνα

Εξάρχου στο Bloomberg: Μετά τη συγχώνευση Attica-Παγκρήτιας θα χρειαστεί νέα AMK. Προβλέπεται εισαγωγή στο χρηματιστήριο