ΤΙΤΑΝ, Ίδρυμα Κανελλοπούλου: Για τη χώρα και για την Ιστορία

Σε κάθε φυσική καταστροφή συνδράμει. Ο Τιτάν και το Ίδρυμα Παύλου και Αλεξάνδρας Κανελλοπούλου συμβάλλουν στην αποκατάσταση των καταστροφών. Συγκεκριμένα στα Δερβενοχώρια και τη Θεσσαλία το ύψος της δωρεάς αγγίζει τα τρία εκατομμύρια ευρώ. Αφορά άμεσες αλλά και μακροπρόθεσμες δράσεις, με πρωτοβουλία του Τιτάνα και του Ιδρύματος σε συνεργασία με το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας.

Ειρήσθω εν παρόδω, όταν γράφει κανείς Ίδρυμα, εννοεί Νέλλος Κανελλόπουλος. Η οικογένεια που ίδρυσε την περίφημη τσιμεντοβιομηχανία, φτάνει έως αυτόν. Ο ίδιος συνεχίζει την παράδοση της φιλοπατρίας ως πρόεδρος του Ιδρύματος και όχι μόνο.

«Ανάδοχοι Αποκατάστασης»

Ο όμιλος καθώς και το Ίδρυμα αναδεικνύονται σήμερα Ανάδοχοι Αποκατάστασης στην περιοχή των Δερβενοχωρίων. Χρηματοδοτούν μελέτες και την άμεση εκτέλεση αντιδιαβρτικών έργων. Τα έργα θα αντιμετωπίσουν την εδαφική διάβρωση και θα λειτουργήσουν ως αντιπλυμμηρική θωράκιση του περιβάλλοντος χώρου. Για τη φυσική αναγέννηση και ανάπλαση της περιοχής.

Αντίστοιχο πρόγραμμα θα εφαρμοστεί και στη Θεσσαλία.

Θα εμπλουτίσει τη δράση του ΣΕΒ για την υλοποίηση έργων αποκατάστασης υψηλής προτεραιότητας στην περιοχή. Ανάμεσά τους, η ανακατασκευή 27 σχολείων σε συνεννόηση με την Πολιτεία.

Οι δράσεις αυτές συμπληρώνουν τις πρωτοβουλίες πρόληψης και αποκατάστασης που υλοποίησαν το Ίδρυμα Π&Α Κανελλοπούλου και ο Τιτάν ύστερα από τις πυρκαγιές του 2021.

Η κλιματική αλλαγή καθιστά την περαιτέρω θωράκιση της χώρας επείγουσα, όπως σημειώνουν σε κοινή ανακοίνωσή τους το Ίδρυμα και ο Τιτάνας.

Σε άλλο επίπεδο, το Μουσείο Κανελλοπούλου σε συνεργασία με την Εφορεία Αρχαιοτήτων Πόλης Αθηνών διοργανώνουν επιστημονική συνάντηση. Ονομάζεται Βόρεια Κλίτυς της Ακρόπολης: Ένα αρχαιολογικό παλίμψηστο και αφορά την ιστορία και τοπογραφία της περιοχής βορείως της Ακρόπολης. Καλύπτει όλο το φάσμα -από την Προϊστορία έως τον 20ο αιώνα.

Η Αρχαιολογία της Αναπηρίας

Παράλληλα, το Μουσείου Κανελλοπούλου διοργανώνει την έκθεση Μια αρχαιολογία της αναπηρίας.

Η έκθεση παρουσιάστηκε πρώτη φορά στην περίφημη Μπιενάλε της Αρχιτεκτονικής της Βενετίας το 2021.

Επινοήθηκε από τον ιστορικό της αρχικτεκτονικής Ντέιβις Γκίσεν (Davis Gissen), την ιστορικό τένχης Τζένιφερ Στέιγκερ (Jennifer Stager) και την κλασική αρχαιολόγο και ιστορικό της αρχιτεκτονικής Μάνθα Ζαρμακούπη. 

Επιχειρεί να προσεγγίσει ένα κομμάτι του αρχαίου παρελθόντος χωρίς τους διαχωρισμούς που έχει επιβάλλει η μοντέρνα και σύγχρονη αντίληψη περί ανθρώπινης αναπηρίας.

Ανοίγει προοπτικές ελευθερίας, ισότητας, συμπεριλήψης.

Καλεί τον θεατή να αναλογεί τη διαδικασία ανάβασης στο λόφο της Ακρόπολης των Αθηνών ως συλλογική εμπειρία. Χωρίς διαχωρισμούς και συχνά με αδελφοσύνη, ο ένας βοηθώντας τον άλλον.

Η εγκατάσταση χρησιμοποιεί μέσα επικοινωνίας προσιτά σε άτομα με αναπηρίες και όχι μόνο. Δηλαδή, απτικές αναπαραστάσεις, ηχητικές αφηγήσεις στα ελληνικά και αγγλικά, αφηγήσεις στην ελληνική και αμερικανική νοηματική.

Ενεργοποιώντας νέες δυνατότητες αισθητηριακής κατανόησης, επιχειρεί μία πρωτότυπη «ανάγνωση» της εισόδου της Ακρόπολης, των Προπυλαίων. Από όλους, χωρίς διακρίσεις.

Ωθεί έτσι τον θεατή να συγκρίνει την προσέγγιση αυτή με τη σύγχρονη λογική δημιουργίας προσβάσιμων αρχαιλογικών χώρων. Όπου ειδικά διαμορφωμένες διαδρομές και ξεναγήσεις, δηλαδή τεχνικές τροποποιήσεις, διευκολύνουν τα άτομα με αναπηρία.

Η Ράμπα:

Κατά τα τους κλασικούς χρόνους, η ανάβαση στο λόφο της Ακρόπολης πραγματοποιούταν μέσα από ράμπα που οδηγούσε στα Προπύλαια. Από εκεί ανέβαιναν άνθρωποι, ζώα και άρματα που συμμετείχαν στη γιορτή των Παναθηναίων.

Η έκθεση καλεί τους θεατές να αναλογιστούν την ανάβαση σαν συλλογική εμπειρία. Με τη συμμετοχή όλων των μελών της κοινότητας ανεξαρτήτως σωματικής ικανότητας. Και ιδιαίτερα σημαντικό και αξιοσημείωτο: Συχνά βοηθώντας ο ένας τον άλλον.

Η μορφή της ράμπας ανακατασκευάζεται στην έκθεση ως απτικό μοντέλο. Μεταδίδει τις δονήσεις που προκαλούσε το πλήθος κατά την ανάβαση. Στη βάση της, μια ζώνη σε γραφή μπράιγ αποδίδει τις πληροφορίες για άτομα με προβλήματα όρασης.

Υπάρχει και ηχητική περιγραφή.

Τα Σήματα:

Στην είσοδο της Ακρόπολης, αριστερά των Προπυλαίων, υπήρχε η Πινακοθήκη. Μια αίθουσα με ζωγραφικά έργα που απεικόνιζαν αρχαίους μύθους. Τα έργα δεν σώζονται, το περιεχόμενό τους όμως είναι γνωστό από περιγραφές του Παυσανία.

Στην έκθεση, οι ζωγραφικές παραστάσεις περιγράφονται για πρώτη φορά στην ελληνική και αμερικανική νοηματική γλώσσα. Υπάρχει επίσης ηχητική περιγραφή.

Τα Καθίσματα:

Ο Παυσανίας αναφέρει ότι στην κορυφή της ράμπας που οδηγούσε στην Ακρόπολη υπήρχε ένα πέτρινο κάθισμα για να ξεκουράζονται οι αναβάτες.

Στην έκθεση το πέτρινο κάθισμα ανακατασκευάζεται σε τρία διαφορετικά μεγέθη και ύψη από υπόλευκη πέτρα της Vincenza. Καθένα σμιλεύεται με μοτίβα μπράιγ μεταδίδοντας με απτικό τρόπο την αίσθηση της φθοράς του χρόνου. Οι επισκέπτες μπορούν να καθίσουν στα καθίσματα και να τα εξερευνήσουν.

Έτσι για ακόμη μια φορά ρίχνονται γέφυρες επικοινωνίας μεταξύ αρχαίας και σύγχρονης εποχής. Προς όφελος όλων.

Πληροφορίες

Μουσείο Παύλου και Αλεξάνδρας Κανελλοπούλου

Ι.
Η ΒΟΡΕΙΑ ΚΛΙΤΥΣ ΤΗΣ ΑΚΡΟΠΟΛΗΣ: ΕΝΑ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟ ΠΑΛΙΜΨΗΣΤΟ
Επιστημονική συνάντηση: 19-21 Οκτωβρίου 2021 – Μουσείο Παύλου και Αλεξάνδρας Κανελλοπούλου. Για περισσότερες πληροφορίες: camu.gr

II.

Η ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΑΝΑΠΗΡΙΑΣ

Έκθεση – Εγκατάσταση, που θα διαρκέσει ως τις 30 Οκτωβρίου 2023
David Giseen, Jennifer Stager, Μάνθα Ζαρμακούπη