Εδώ και εβδομάδες η Άνγκελα Μέρκελ παρακολουθεί το άλλοτε κραταιό κόμμα της, την CDU, να αποδυναμώνεται. Τελικά, αποφάσισε να παρέμβει, αλλά ίσως να είναι ήδη πολύ αργά.

Το διακύβευμα δεν είναι μόνο η δική της κληρονομιά, ως μιας βετεράνου πολιτικού που κυβέρνηση με σιδηρά πυγμή την Γερμανία για 16 χρόνια. Έτσι όπως είναι τώρα τα πράγματα, η ατμομηχανή της ευρωπαϊκής οικονομίας θα μπορούσε να περάσει στα χέρια μιας σοσιαλιστικής κυβέρνησης με επιπλοκές για τις επιχειρήσεις και τις αγορές.

«Παίζει ρόλο ποιος κυβερνά την χώρα» είπε η καγκελάριος χθες στην Βουλή, βγάζοντας από την φαρέτρα της ένα σημαντικό όπλο.

Γιατί δεν φοβίζει πια η Αριστερά

Όμως, το σενάριο συγκυβέρνησης των Σοσιαλδημοκρατών (SPD) με την αντικαπιταλιστική Αριστερά, που έχει τις ρίζες της στο κομμουνιστικό κόμμα της πρώην Ανατολικής Γερμανίας, δεν φαίνεται να φοβίζει πια τους Γερμανούς όσο τους φόβιζε παλαιότερα.

Και ο λόγος γι’ αυτή την μεταστροφή είναι το γεγονός ότι ο υπουργός Οικονομικών της Μέρκελ, ο Όλαφ Σολτς, είναι ο πιο δημοφιλής μεταξύ των υποψηφίων. Προέρχεται από το SPD και είναι κομμάτι του κυβερνώντος «μεγάλου συνασπισμού» της Γερμανίας. Στο μυαλό των ψηφοφόρων η ιδιοσυγκρασία του είναι παρόμοια με της Μέρκελ και οι οικονομικές πολιτικές του στη διάρκεια της πανδημίας ασκήθηκαν από την κυβέρνησή της.

Εν τω μεταξύ, την ώρα που η καγκελάριος απευθυνόταν στο κοινοβούλιο, άλλη μια βόμβα έσκασε για τον συνασπισμό CDU/CSU: Σε νέα δημοσκόπηση το ποσοστό του κόμματος έπεφτε κάτω από το 20% για πρώτη φορά από τότε που ξεκίνησαν να γίνονται δημοσκοπήσεις στην χώρα.

Την ίδια ώρα ο Όλαφ Σολτς είναι πάνω στο κύμα.

«Είναι σίγουρα μια πολύ δύσκολη κατάσταση» παραδέχεται ο ηγέτης της CSU, του αδερφού κόμματος της CDU στην Βαυαρία.

Ο ίδιος λέει ότι εδώ και καιρό πίεζε για να βγει η Μέρκελ μπροστά στην προεκλογική εκστρατεία και πως είχε σημάνει τον κώδωνα του κινδύνου.

Με το κόμμα της ένα βήμα πριν την άβυσσο, η Μέρκελ κινδυνεύει να έχει ένα πικρό τέλος σε μια λαμπρή πορεία.

Χωρίς δυναμική ο Λάσετ

Εάν τελικά η CDU μείνει εκτός κυβέρνησης, ένα ερώτημα θα την βασανίζει: Θα είχε το κόμμα της την ίδια τύχη εάν η ίδια έβγαινε πιο νωρίς μπροστά στην προεκλογική εκστρατεία;  Θα είχε καλύτερη τύχη ο υποτονικός υποψήφιος, Άρμιν Λάσετ;

Η Μέρκελ έμεινε μακριά από την πολιτική αντιπαράθεση από τότε που παρέδωσε την ηγεσία του κόμματος. Αποστάσεις κράτησε και από την εκστρατεία του Λάσετ, ακόμη κι όταν ο Λάσετ «συνελήφθη» από κάμερα να χασκογελάει με αξιωματούχους στη διάρκεια επίσκεψης σε πληγείσες από τις φοβερές πλημμύρες περιοχές τον Ιούλιο.

Η ιστορία της Μέρκελ είναι μοναδική. Έγινε η πρώτη γυναίκα καγκελάριος στην χώρα της και αναρριχήθηκε στην ιεραρχία ενός κόμματος, στο οποίο κυριαρχούν οι άνδρες με ελιγμούς -ή σε κάποιες περιπτώσεις περιμένοντας την πτώση αντιπάλων που την υποτίμησαν.

Πριν τον Λάσετ, η ηγεσία του κόμματος είχε δοθεί από την Μέρκελ στα χέρια της Ανεγκρέτ Κραμπ – Καρενμπάουερ.

Στόχος ήταν να διατηρηθεί το brand Μέρκελ. Ωστόσο, η δυναμική της Κραμπ – Καρενμπάουερ εξανεμίστηκε γρήγορα και η Μέρκελ αποφάσισε να μην την ξαναστηρίξει.

Μετά από μια τραυματική εσωκομματική μάχη επικράτησε ο Λάσετ, ο οποίος όμως δεν φαίνεται να πείθει τους ψηφοφόρους.

Η Μέρκελ έχει ένα πολιτικό κεφάλαιο που μπορεί να ξοδέψει και τώρα επιτέλους το χρησιμοποιεί για τον Λάσετ.

Στην τελευταία ομιλία της στην Βουλή είπε ότι «ο καγκελάριος Λάσετ αποτελεί εγγύηση για την σταθερότητα, την αξιοπιστία και την αυτοσυγκράτηση».

Ωστόσο, ο Σολτς δεν «ίδρωσε»…

Διαβάστε ακόμη:

Η κραταιά γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία αγωνιά για την μετά Μέρκελ εποχή

Γερμανία: Πυρά από SPD και Αριστερά κατά της Μέρκελ για την τελευταία της εμφάνιση στη Βουλή