Πριν από 130 και πλέον χρόνια, το Οριάν Εξπρές (Orient Express) επαναπροσδιόρισε την έννοια της πολυτέλειας στα ταξίδια με το τρένο, σημαδεύοντας για πάντα τη λαϊκή κουλτούρα. Παρότι, όμως, η θρυλική αυτή σιδηροδρομική γραμμή έχει περάσει πλέον για τα καλά στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας, μία νέα ξενοδοχειακή αλυσίδα υπόσχεται να προσφέρει στους πελάτες της την πολυτέλεια των θρυλικών βαγονιών της, γλιτώνοντάς τους μάλιστα από την απειλή της ναυτίας.
Η Accor SA, με το εμπορικό όνομα AccorHotels, λανσάρει εκ νέου ένα γκρουπ ξενοδοχείων με το όνομα Orient Express. Το πρώτο εξ αυτών θα εγκαινιαστεί το ερχόμενο καλοκαίρι στην Μπανγκόκ ενώ μέχρι το 2013 προγραμματίζεται να ανοίξουν συνολικά άλλες δέκα μονάδες.
«Εάν καταφέρουμε να μοιραστούμε την ιστορία του, οι πελάτες μας θα αισθάνονται σαν να παίρνουν μέρος στον μύθο του Οριάν Εξπρές» δηλώνει ο Γκιγιόμ ντε Σεν Λαζέρ, διευθύνων σύμβουλος της ξενοδοχειακής αλυσίδας Orient Express Hotels.
Το Orient Express της Μπανγκόκ θα στεγαστεί στον ουρανοξύστη King Power Mahanakhon με τους 78 ορόφους, που χαίρει παγκόσμιας φήμης λόγω της πρόσοψής του που μοιάζει κατασκευασμένη σαν από τουβλάκια Lego. Πρόκειται για το δεύτερο πιο ψηλό κτίριο της πόλης που φιλοξενεί και το Ritz-Carlton Residence.
Παρότι το ίδιο το Orient Express δεν πήγε ποτέ στην Μπανγκόκ, ο διακοσμητής Τρίσταν Άουερ φιλοδοξεί να αναβιώσει την ιστορική του αύρα συνδυάζοντας το ταϊλανδικό με το γαλλικό καλλιτεχνικό ύφος. Το ξενοδοχείο θα διαθέτει 154 δωμάτια, πισίνα στην ταράτσα με θέα στην πολύβουη πόλη, δύο εστιατόρια, spa και δύο μπαρ.
Τι μπορεί να κρύβει ένα απλό όνομα
Το όνομα Οριάν Εξπρές έχει χρησιμοποιηθεί ξανά στο παρελθόν για πολυτελή καταλύματα. Η ιστορία του εμφανίζεται γεμάτη ανατροπές, όπως η πλοκή των μυθιστορημάτων της Αγκάθα Κρίστι.
Το brand name «Orient Express» ανήκει στον γαλλικό κρατικό οργανισμό σιδηροδρόμων SNCF από τη δεκαετία του 1970. Παλιότερα, είχε δώσει την άδεια στον βρετανικό ξενοδοχειακό όμιλο Orient-Express, που ιδρύθηκε το 1974, να χρησιμοποιεί το όνομα για τις 45 πολυτελείς ξενοδοχειακές του μονάδες καθώς και για έξι πολυτελή τρένα, τρία ποταμόπλοια και ένα εστιατόριο.
Το 2014, η Orient-Express Hotels ανακοίνωσε ότι θα μετονόμαζε τα assets της σε Belmond Ltd., που στα Λατινικά σημαίνει «ομορφιά» και πλέον ανήκει στον όμιλο LVMH. Την εποχή εκείνη, μετά τη λήξη του συμβολαίου συνεργασίας τους, ο επικεφαλής πωλήσεων και μάρκετινγκ των ξενοδοχείων Orient-Express, Ραλφ Αρούτσα, είχε δηλώσει ότι η αλλαγή έγινε εν μέρει επειδή οι πελάτες ταύτιζαν το όνομα «Orient Express» περισσότερο με το θρυλικό τρένο παρά με το το πολύπτυχο χαρτοφυλάκιο της εταιρείας.
Αργότερα, το 2017, η AccorHotels εξαγόρασε το 50% του τίτλου Orient Express και ο SNCF άφησε να εννοηθεί ότι θα προχωρήσει στη δημιουργία δικής του ξενοδοχειακής αλυσίδας με το συγκεκριμένο όνομα.
Μια πλούσια ιστορία
Πολύ περισσότερο από ό,τι οι ιδιοκτησίες της Belmond, που ενώ διέθεταν πολυτέλεια υπολείπονταν σε συνοχή περιεχομένου, η AccorHotels προσπαθεί τώρα να κεφαλαιοποιήσει τη μυθική διάσταση του ονόματος «Orient Express» εμπλουτίζοντας τη νέα αλυσίδα με στοιχεία που συνδέονται με την ιστορία της θρυλικής αμαξοστοιχίας. Η εταιρεία προσέλαβε μάλιστα τον ιστορικό Άρθουρ Μέτεταλ ως διαχειριστή της παράδοσης του ονόματος (brand heritage manager).
«Το τρένο εκφράζει την πολυτέλεια όπως εφαρμόζεται στα μεταφορικά μέσα», εξηγεί. Και προσθέτει: «Περισσότερο όμως από ένα τρένο, έχει αναδειχθεί σε πολιτιστικό προϊόν και πηγή έμπνευσης για τη λογοτεχνία και το σινεμά».
Το Orient Express έκανε το παρθενικό του ταξίδι το 1883, διανύοντας τα 3.959 μίλια που χωρίζουν το Παρίσι από την Κωνσταντινούπολη σε δεκατρείς μέρες. Βρέθηκε στις δόξες του κατά τη διάρκεια της περιόδου art deco, τη δεκαετία του 1920, όταν κυκλοφόρησαν και τα πρώτα αυτοκίνητα Pullman, σχεδιασμένα από την πασίγνωστη βιομηχανία κρυστάλλων René Lalique και τον διακοσμητή Ρενέ Πρου.
Ανάμεσα στους προορισμούς του συμπεριλαμβάνονταν το Μόναχο, η Βουδαπέστη, η Κωνσταντινούπολη, όπως παρατηρεί ο ιστορικός Αριάν Ντεν Μποέρ (Arjan den Boer), που έχει γράψει για το Orient Express.
«Συνδέεται με τους εξωτικούς προορισμούς», εξηγεί σχετικά με τη φήμη του τρένου, «με την πολυτέλεια, ήταν κάτι άπιαστο για τον πολύ κόσμο».
Υπάρχει βέβαια και το γνωστό βιβλίο «Έγκλημα στο Οριάν Εξπρές» της Αγκάθα Κρίστι, με χρονολογία έκδοσης το 1934, που προσφάτως μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο για δεύτερη φορά με σκηνοθέτη και πρωταγωνιστή τον Κένεθ Μπράνα και διάσημο καστ, όπως η Πενέλοπε Κρουζ, η Τζούντι Ντεντς, ο Γουίλεμ Νταφόε, ο Τζόνι Ντεπ και η Μισέλ Φάιφερ.
«Το βιβλίο της Αγκάθα Κρίστι τού έχει προσδώσει ένα ρομαντισμό, αλλά νομίζω ότι το επέλεξε διότι ήταν ήδη πολύ διάσημο και γεμάτο ίντριγκες», δηλώνει ο ιστορικός σιδηροδρόμων και δημοσιογράφος Christian Wolmar. “Πάντα υπήρχε μια αίσθηση περιπέτειας όταν ταξίδευε κανείς με αυτό. Πριν από τα αεροπλάνα, έτσι πήγαινες στην Τουρκία”.
Οι αμαξοστοιχίες του Orient Express προσέφεραν τις πιο σύγχρονες ανέσεις εκείνης της εποχής, όπως σκαλιστά ξύλινα πάνελ, δερμάτινες πολυθρόνες, μεταξωτά σεντόνια. Τα γεύματα που περιλάμβαναν συχνά οκτώ πιάτα ήταν εξίσου υψηλής ποιότητας, με κρύσταλλα, λευκά τραπεζομάντιλα, αστραφτερά ποτήρια.
«Γνωρίζεις όλων των ειδών τους ανθρώπους στο τρένο. Στο αυτοκίνητο έχεις περισσότερη ιδιωτικότητα και το αεροπλάνο πάει πιο γρήγορα», εξηγεί ο Ντερ Μπόερ. «Αποκτάς συνδαιτυμόνες διασχίζοντας όλες αυτές τις χώρες. Σε χαλαρώνει και σε διασκεδάζει», προσθέτει.
Μία αμαξοστοιχία μέσα σε ένα ξενοδοχείο
Ο διακοσμητής του ξενοδοχείου της Μπανγκόκ εμπνεύστηκε από αυτά τα ιστορικά βαγόνια ύπνου ενσωματώνοντας στοιχεία όπως οβάλ παράθυρα με βιτρό και πλαίσιο από ξύλο. Λάκα, κεραμικά, μετάξια, ψάθες στο λόμπι παραπέμπουν σε λεπτομέρειες των δωματίων και των λουτρών.
«Αυτό που με ενθουσίασε περισσότερο ήταν το ντιζάιν των μπάνιων», σημειώνει ο Άουερ. «Ατελείωτες λεπτομέρειες, από τις λουστραρισμένες επιφάνειες που κατασκευάστηκαν στην Ταϊλάνδη μέχρι τους περιστρεφόμενους καθρέφτες», εξηγεί.
Για τα δωμάτια των ξένων παρήγγειλε ειδικά σχεδιασμένους πάγκους και κεφαλάρια με μικρές θήκες για την αποθήκευση μικροαντικειμένων, όπως κινητά, βιβλία, γυαλιά ενώ κρέμασε ασπρόμαυρες φωτογραφίες στους τοίχους και δεν παρέλειψε να τοποθετήσει ένα βιβλίο για την ιστορία του τρένου σε κάθε δωμάτιο. Ο Άουερ άφησε μάλιστα το κοινό να πάρει μια πρόγευση για το ντιζάιν του μέσα από τις σελίδες του ετήσιου σόου στο Παρίσι AD Intérieurs που διοργανώνει το περιοδικό Architectural Digest.
Παρουσίασε ένα ζωντανό δείγμα του επονομαζόμενου Wagon-Bar, δηλαδή του βαγονιού μπαρ, το οποίο θα βρίσκεται στο ξενοδοχείο της Μπανγκόκ, με ξύλινη μπάρα με μαρκετερί και ράφια γεμάτα μπουκάλια σαμπάνιας και τις χαρακτηριστικές λάμπες με τα υφασμάτινα καπέλα που βρίσκονται σε όλα τα ξενοδοχεία Orient Express. Τα γράμματα με τα οποία είναι γραμμένο το όνομα του μπαρ είναι πανομοιότυπα με εκείνα που φιγουράριζαν έξω από τα βαγόνια του θρυλικού τρένου.
Ο Ντε Σεν Λαγκέρ υπογραμμίζει ότι τα ξενοδοχεία αυτά θα εξαπλωθούν στην Ευρώπη, στη Βόρεια Αμερική, στην Ασία και τη Μέση Ανατολή συνδυάζοντας ιδιαίτερες πινελιές από κάθε προορισμό με το γενικό θέμα του Οριάν Εξπρές. Για παράδειγμα, κάποιες διακοσμητικές λεπτομέρειες θα αντανακλούν τις ιδιαιτερότητες μίας πόλης αλλά οι στολές των υπαλλήλων (οι οποίοι θα αποκαλούνται «ελεγκτές») όπως και η μουσική θα είναι ίδιες σε όλες τις μονάδες.
«Η δυσκολία έγκειται στο ότι ο καθένας φαντάζεται το Orient Express με τον δικό του τρόπο», επισημαίνει ο Ντε Σεν Λαγκέρ σχετικά με το πώς θα ανταποκριθούν στην φαντασίωση του κοινού για τη μεγαλοπρέπεια.
«Πρέπει να αναφερθούμε στην ιστορία και να μην κόψουμε ποτέ αυτήν τη σύνδεση με το παρελθόν. Εκεί έγκειται η αυθεντικότητα του εγχειρήματός μας», λέει χαρακτηριστικά.