Η ζοφερή αίσθηση του «κραχ» στιγματίζει τις τραπεζικές μετοχές που, χωρίς την παραμικρή γραμμή άμυνας, υποχωρούν ακατάπαυστα σε ολοένα και πιο ευτελή επίπεδα τιμών. Μετά και από τη χθεσινή, νέα μεγάλη βουτιά, οι Έλληνες τραπεζίτες εμφανίζονται εξαιρετικά ανήσυχοι και έντονα προβληματισμένοι, από τον επιθετικό χαρακτήρα που έχουν πάρει οι πωλήσεις των ξένων Funds, αλλά και των εγχώριων «παικτών». Υψηλόβαθμα τραπεζικά στελέχη θεωρούν ότι δεν αναχαιτιστεί άμεσα η ραγδαία πτώση, τότε μπορεί να ανοίξει ο δρόμος για «αχαρτογράφητες ακόμη επιπτώσεις» όπως χαρακτηριστικά αναφέρουν.

Την ίδια στιγμή με έκδηλη αμηχανία παρακολουθούν τις εξελίξεις αυτές και οι αξιωματούχοι της κυβέρνησης, καθώς οι αγορές και τα διεθνή χαρτοφυλάκια «γυρίζουν την πλάτη» στο μεταμνημονιακό αφήγημα Τσίπρα.

Από τα τέλη του περασμένου Απριλίου έως και τη χθεσινή «μαύρη Τετάρτη», η Alpha Bank, η Εθνική, η Eurobank και η Πειραιώς, όπως κατά σειράν κατατάσσονται στην κλίμακα των κεφαλαιοποιήσεων, έχουν χάσει το 46% της αξίας τους. Κάτι που μεταφράζεται σε συνολικές απώλειες 4,8 δις ευρώ, τα οποία και έχουν γίνει φτερό στον σαρωτικό άνεμο της απαξίωσης.

Όλα αυτά έχουν αποτυπωθεί σε δύο πτωτικά κύματα: Το πρώτο ξεκίνησε από τις 30 Απριλίου, όταν οι τράπεζες βρέθηκαν στην τελευταία κορυφή τους, απ’ όπου και άρχισαν να κατρακυλούν. Μέχρι τις 29 Αυγούστου, οι μετοχές των τεσσάρων συστημικών τραπεζών της χώρας είχαν μεσοσταθμικές απώλειες 25,8%, έχοντας χάσει επίσης και 2,7 δισ. από τη χρηματιστηριακή τους αξία.

Το δεύτερο πτωτικό κύμα, αφορά τις 11 χρηματιστηριακές συνεδριάσεις που έχουν γίνει μετά από τις 29 Αυγούστου. Από τις 11 αυτές συνεδριάσεις οι 9 ήταν «κόκκινες» και μόνο δύο ανοδικές. Μέσα σε αυτό το σύντομο διάστημα οι τράπεζες καταγράφουν πτώση 27,1% και απώλειες 2,1 δισ. ευρώ από τη χρηματιστηριακή τους αξία.

Οι λόγοι της ισοπέδωσης των τιμών

Σαφώς, η υποτιμητική κερδοσκοπία και το συνεχές «σορτάρισμα» των τραπεζικών μετοχών από μεγάλα funds έχει το δικό της μερίδιο στην κατάπτωση των τιμών. Δεν είναι όμως η μοναδική αιτία για το «σοκ και δέος» που γνωρίζουν οι τράπεζες, οι οποίες και δέχονται τα καταιγιστικά πυρά των πωλητών. Διότι πολύ εντονότερες πιέσεις ασκούνται στις τιμές, από ξένα χαρτοφυλάκια που εκποιούν μετοχικές θέσεις στις ελληνικές τράπεζες, στο πλαίσιο του περιορισμού της έκθεσής τους σε αναδυόμενες αγορές. Τα συγκεκριμένα  funds δεν μπαίνουν καν στο κόπο να εξετάσουν τα θεμελιώδη δεδομένα στις εγχώριες τράπεζες. Πατάνε απλώς «κουμπί» των πωλήσεων, αφού εκείνο που επιζητούν είναι να περιορίσουν την παρουσία τους στο γενικότερο «κάδρο» των αναδυόμενων αγορών στις οποίες συγκαταλέγεται και η Ελλάδα.

Πωλήσεις όμως τραπεζικών μετοχών, γίνονται και από άλλους ξένους «παίκτες», που επικαλούνται διάφορους λόγους. Σε ορισμένους δεν άρεσαν τα αποτελέσματα εξαμήνου που έδειξαν οι τράπεζες, κυρίως στο σκέλος των εσόδων από τόκους. Άλλοι θεωρούν ότι τα «κόκκινα» δάνεια δεν είναι αντιμετωπίσιμα, άλλοι ανησυχούν για νέες ανακεφαλαιοποιήσεις, ενώ δεν λείπουν και εκείνοι που διατυπώνουν ενστάσεις για την πορεία της ελληνικής οικονομίας.

Το συνολικό αυτό μείγμα είναι εκρηκτικό για τις τραπεζικές μετοχές, καθώς δεν υπάρχουν πολλά πρόθυμα χαρτοφυλάκια να απορροφήσουν τις πωλήσεις. Ούτε και βιάζονται, καθώς περιμένουν να «συναντήσουν» τους επίμονους πωλητές σε ολοένα και χαμηλότερα επίπεδα τιμών. Δε χωρά άλλωστε αμφιβολία, ότι το ελληνικό χρηματιστήριο και οι τράπεζες ειδικότερα, δεν είναι σε θέση να «μαγνητίσουν» διεθνή επενδυτικά κεφάλαια. Εξέλιξη άκρως ανησυχητική, αφού αν παγιωθεί η άποψη της μη επενδύσιμης ελληνικής αγοράς, αυτό θα έχει πολύπλευρες παρενέργειες.

Θα διορθωθεί η υπερβολή;

Αρκετοί από τους παράγοντες της αγοράς θεωρούν υπερβολική την πτώση των τραπεζικών μετοχών και εκτιμούν ότι σύντομα οι υπερβολές αυτές θα «διορθωθούν» με μια ανοδική αντίδραση. Υπάρχουν όμως και άλλοι που θεωρούν ότι «ο πόνος στις τράπεζες θα συνεχιστεί». Τουλάχιστον μέχρι να κοπάσουν οι ανησυχίες για τις αναδυόμενες αγορές, ή μέχρι να ολοκληρωθεί η «αλλαγή σκυτάλης» που συντελείται στη μετοχική βάση των τραπεζών. Με funds που αποχωρούν και άλλους ξένους «παίκτες» που παίρνουν τη θέση τους.

Είναι χαρακτηριστικό, ότι σε προγενέστερο διάστημα η Alpha Bank και η Εθνική ήταν τα πιο «αγαπημένα» και πιο… παιζόμενα «χαρτιά» από τα ξένα χαρτοφυλάκια.

Όμως από την προηγούμενη κορυφή του περασμένου Απριλίου, η μετοχή της Εθνικής έχει υποχωρήσει κατά 49,7%, ενώ η χρηματιστηριακή αξία της τράπεζας, από τα 3,164 δις ευρώ, βρέθηκε χθές στα 1,593 δις ευρώ.

Από την άλλη πλευρά, η μετοχή της Alpha Bank έχει χάσει στο ίδιο διάστημα το 44,1% της αξίας της, με την κεφαλαιοποίησή της να υποχωρεί από τα 3,380 δισ., στα 1,891 δισ. ευρώ, που ήταν η χθεσινή της αποτίμηση. Τουλάχιστον ορισμένοι από τους ξένους διαχειριστές χαρτοφυλακίων, δεν είδαν με καλό μάτι το χρονικό «κενό» στην Εθνική, μέχρι τον ορισμό του Παύλου Μυλωνά στη θέση του CEO της τράπεζας. Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει τώρα και με την Alpha, όπου αναζητείται ο διάδοχος του Δημήτρη Μαντζούνη. Συμπτωματικά, για τα αποτελέσματα εξαμήνου των δύο αυτών τραπεζών, έγιναν ίσως τα πιο αιχμηρά σχόλια από πλευράς ξένων «παικτών» αλλά και αναλυτών.

Για τη μετοχή της Eurobank οι απώλειες σε ορίζοντα πενταμήνου είναι 43,2%, με τη χρηματιστηριακή της αξία να έχει πέσει από τα 1,162 δισ. στα 1,3 δισ. ευρώ.

Η μετοχή της Πειραιώς είναι 46,5% πιο κάτω, έχοντας υποχωρήσει από τα 1,533 δις στα 820,9 εκατ. ευρώ.

Πλέον και οι τέσσερις τράπεζες αξίζουν στο χρηματιστήριο 5,6 δισ., όταν στις προ τριετίας ανακεφαλαιοποιήσεις, τοποθετήθηκαν σε αυτές 13,7 δισ. από ιδιώτες επενδυτές, μαζί με τους ομολογιούχους και το ΤΧΣ… Η σημερινή αποτίμηση των τραπεζών είναι μόλις στο 22% της ενσώματης λογιστικής αξίας τους, που ανέρχεται στα 25,5 δισ….

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ: Έτοιμη να γυρίσει σελίδα η Attica Bank

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Τα μεγάλα ψέματα της Folli Follie και οι ιστορίες του ταλαντούχου κ. Ζαχαρίου