Δεν εξαιρούνται από την ανάρτηση των δασικών χαρτών οι περιοχές όπου υπάρχουν αυθαίρετοι οικισμοί (οικιστικές πυκνώσεις).

Η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας έκρινε ότι είναι αντισυνταγματικό το άρθρο 23 παρ. 4 του ν. 3889/2010, όπως αντικαταστάθηκε το 2016 και ακύρωσε την 34844/11.7.2016 υπουργική απόφαση, με την οποία έγινε ο προσδιορισμός του περιγράμματος της «οικιστικής πύκνωσης».

Στην απόφαση τους οι δικαστές αναφέρονται στην προστασία που παρέχει το Σύνταγμα στα δάση και τις δασικές εκτάσεις, ως φυσικά αγαθά και την υποχρέωση του νομοθέτη να παίρνει προληπτικά και κατασταλτικά μέτρα για την προστασία τους.

Όπως αναφέρουν στο σκεπτικό τους, « η συνταγματική υποχρέωση διαφύλαξης του εν γένει δασικού πλούτου της χώρας καθιστά κατ’εξαίρεση μόνον επιτρεπτή τη μεταβολή της μορφής των δασικού χαρακτήρα εκτάσεων, εφόσον προέχει για την εθνική οικονομία η αγροτική εκμετάλλευση ή άλλη χρήση, επιβαλλόμενη από λόγους δημοσίου συμφέροντος, ενώ ουδέποτε αποτελεί προέχουσα χρήση η αξιοποίηση δασικού χαρακτήρα εκτάσεων για οικιστικούς σκοπούς, οι οποίοι δεν συνιστούν λόγους υπέρτερου δημοσίου συμφέροντος, που θα δικαιολογούσαν τη μεταβολή του προορισμού του δάσους.

Εξάλλου, ο συνταγματικός νομοθέτης, γνωρίζοντας ότι η προστατευτική του δασικού πλούτου νομοθεσία, οσοδήποτε ολοκληρωμένη και αυστηρή, δεν θα μπορούσε να εγγυηθεί την αποτελεσματική προστασία του χωρίς τον έγκυρο εντοπισμό και την καταγραφή των δασικού χαρακτήρα εκτάσεων, ανήγαγε σε συνταγματική υποχρέωση την κατάρτιση Δασολογίου, προκειμένου τα δασικά όργανα να προβαίνουν έγκαιρα στις αναγκαίες ενέργειες σε περίπτωση αθέμιτων επεμβάσεων σε δάσος ή δασική έκταση και να διευκολύνεται η άμεση αποκατάσταση της δασικής μορφής σε περιπτώσεις αλλοίωσης ή μεταβολής της από ανθρώπινες ενέργειες ή άλλα αίτια».