Μπορεί σε άλλα πράγματα να μην τα πηγαίνει και πολύ καλά η κυβέρνηση, αλλά αυτό πρέπει να της το αναγνωρίσει κανείς: στους αντιπερισπασμούς είναι… μανούλα! Όταν βρεθεί σε δύσκολη θέση, ο Αλέξης Τσίπρας έχει πάντα τον τρόπο να “γυρίσει” την ατζέντα σε ένα άλλο, βολικό και αβανταδόρικο θέμα, και να μεταφέρει την πίεση προς την πλευρά της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Έτσι, την ώρα που όλοι ασχολούμασταν με το συλλαλητήριο της Αθήνας, τη μαζικότητα της εκδήλωσης, τις επιπτώσεις που θα έχει στις διαπραγματεύσεις για το Σκοπιανό και το ενδοκυβερνητικό ρήγμα όσον αφορά στην ονομασία της ΠΓΔΜ, στην κυβέρνηση έθεταν σε εφαρμογή το σχέδιο “Novartis”. Η αρχή έγινε με ένα δημοσίευμα σε κυριακάτικη εφημερίδα, και την επόμενη μέρα όλως τυχαίος ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Δημήτρης Τζανακόπουλος επισκέφθηκε τον Άρειο Πάγο, αρχικά για “προσωπική του υπόθεση”, όπως έγινε γνωστό αρχικά, προτού ο ίδιος παραδεχθεί ότι πήγε για να ενημερωθεί για την υπόθεση της Novartis. Ακολούθησε η διαρροή των ονομάτων των δέκα πολιτικών προσώπων που βρίσκονται στη δικογραφία της υπόθεσης: δύο πρώην πρωθυπουργοί και οκτώ πρώην υπουργοί. Τρανταχτά ονόματα, αν μη τι άλλο, και μάλιστα σε μεγάλο βαθμό ονόματα πολιτικών που έχουν κατ’ επανάληψη συγκρουστεί άγρια με τον ΣΥΡΙΖΑ.
Δε λέει κανείς, βέβαια, ότι η υπόθεση αυτή δεν πρέπει να ερευνηθεί – ακόμα κι αν τα όποια αδικήματα έχουν παραγραφεί, δεν μπορεί να υπάρχει ούτε καν η υποψία τέτοιων “σκιών” πάνω από το πολιτικό σκηνικό. Όμως είναι ύποπτο το timing της ανακίνησης του θέματος, ενώ είναι ακόμα πιο ύποπτη αυτή η επίσκεψη του κυβερνητικού εκπροσώπου στον Άρειο Πάγο, που “μυρίζει” έντονα πολιτική παρέμβαση στη Δικαιοσύνη. Σε κάθε περίπτωση, πρόκειται για ένα ζήτημα που, ακόμα κι αν αποδειχθεί “πυροτέχνημα”, θα μας απασχολήσει για αρκετό καιρό, αφενός γιατί η κυβέρνηση θεωρεί ότι έχει πολιτικά οφέλη από την υπόθεση αυτή, αφετέρου γιατί η αντιπολίτευση δείχνει διατεθειμένη να σηκώσει το γάντι και να διατηρήσει στα ύψη το πολιτικό θερμόμετρο.
Αυτό φυσικά είναι κάτι που βολεύει πρωτίστως την κυβέρνηση, που βλέπει προνομιακό πεδίο αντιπαράθεσης στην υπόθεση της Novartis, παίζοντας με το πολλάκις διαψευσθέν δίπολο “παλιό-νέο”, “καθαρό-διεφθαρμένο”, την ώρα που στα άλλα πεδία αντιπαράθεσης δεν τα πηγαίνει και τόσο καλά: στο Σκοπιανό ταλανίζεται από τις αντιδράσεις της κοινής γνώμης και το χάσμα μεταξύ των δύο κυβερνητικών εταίρων, ενώ στο πεδίο της οικονομίας η επικείμενη έκδοση επταετούς ομολόγου επισκιάζεται από τα δεκάδες προαπαιτούμενα που πρέπει να κλείσουν μέχρι τις 21 Φεβρουαρίου, με πιο “ζόρικο” ζήτημα αυτό των αποκρατικοποιήσεων ποσοστών του Δημοσίου στη ΔΕΗ, τα Ελληνικά Πετρέλαια, τον ΟΤΕ και άλλες εταιρείες, αλλά και τον επαναϋπολογισμό των συντάξεων με τις μειώσεις που επέρχονται από το 2019, καθώς και την αύξηση του ΦΠΑ στα νησιά όπου για την ώρα παραμένει μειωμένος.
Άρα, μάλλον θα πρέπει να περιμένουμε τις επόμενες μέρες (ίσως και εβδομάδες) μία μεγάλη επικοινωνιακή “επίθεση” από την πλευρά της κυβέρνησης με αιχμή το θέμα της Novartis, ώστε να κρυφτούν… κάτω από το χαλί τα ζητήματα που δεν είναι λιγότερο σημαντικά, αλλά είναι λιγότερο βολικά για το Μαξίμου.