Νέα απόρρητη έκθεση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ) περιγράφει λεπτομερώς τους όρους που θέτει ο οργανισμός προκειμένου να συμμετάσχει ξανά στο ελληνικό πρόγραμμα, αυτή τη φορά, χωρίς να επαναλάβει τα λάθη του παρελθόντος που κόστισαν.
Αυτή η έκθεση, όπως αναφέρει η «Καθημερινή της Κυριακής», κύριο στόχο αφενός έχει να αξιολογήσει το 2ο μνημόνιο και αφετέρου να περιγράψει και τις προϋποθέσεις σύμφωνα με τις οποίες θα μπορέσει να συμμετάσχει ξανά το ΔΝΤ στο 3ο πρόγραμμα.
Το κείμενο της έκθεσης – με ημερομηνία 24 Ιανουαρίου 2017 – αποτελείται από 38 σελίδες και γνωστοποιήθηκε στους θεσμούς στις Βρυξέλλες έρχεται να προσθέσει μια ευρύτερη ατζέντα μεταρρυθμίσεων εκ μέρους του Ταμείου.
Το ΔΝΤ απαιτεί αυτή τη φορά πολλές περισσότερες μεταρρυθμίσεις στον τραπεζικό τομέα, στις αγορές, στα εργασιακά κ.λπ. οι οποίες έρχονται να δυσκολέψουν ακόμα πιο πολύ την ελληνική πλευρά. Πρέπει να σημειωθεί ότι η απόρρητη έκθεση έχει ιδιαίτερη βαρύτητα, ενώ θα παρουσιαστεί μαζί με εκείνη την έκθεση που θα περιέχει την ανάλυση της βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους (το άρθρο 4 για την Ελλάδα) στο ΔΣ του Ταμείου, που θα συνέλθει στις 6 Φεβρουαρίου.
Και οι δύο εκθέσεις θα κρίνουν σε μεγάλο βαθμό τη στάση που θα κρατήσει τελικά το ΔΝΤ στις διαπραγματεύσεις με την Αθήνα για την ολοκλήρωση της αξιολόγησης και τη συμφωνία για το νέο πρόγραμμα.
Τι περιλαμβάνει η ατζέντα του ΔΝΤ
Η ατζέντα του Ταμείου θα αναφέρει χαρακτηριστικά ότι:
1. Οι δεσμεύσεις για την ελάφρυνση του χρέους που θα έχουν ως αποτέλεσμα τη βιωσιμότητά του, χρειάζεται να μπουν από την αρχή του προγράμματος και πρέπει να βασίζονται σε έναν ρεαλιστικό μεσοπρόθεσμο στόχο για επίτευξη πρωτογενούς πλεονάσματος.
2. Για την οικονομική ανάκαμψη προτεραιότητα πρέπει να έχουν οι μεταρρυθμίσεις στον τραπεζικό τομέα, καθώς η καθυστέρηση της αντιμετώπισης των «κόκκινων δανείων», της δημιουργίας του θεσμικού πλαισίου για τις πτωχεύσεις και τον ορισμό των διοικήσεων των τραπεζών έχει επίπτωση στην ανάκαμψη.
3. Όταν η πολιτική βάση για τις μεταρρυθμίσεις είναι εύθραυστη και δεν υπάρχει ισχυρή κυριότητα του προγράμματος, οι προσδοκίες αλλά και η σχεδίαση του προγράμματος πρέπει να είναι πιο συντηρητικές από την αρχή. Το προσωπικό του ΔΝΤ πρέπει να αντιτάσσεται από τους Ευρωπαίους εταίρους για πιο θετικές προβλέψεις.
4. Για να προχωρήσει η ελληνική οικονομία χρειάζεται διεύρυνση της φορολογικής βάσης, ισχυρή εφαρμογή της φορολογικής βάσης, ισχυρή εφαρμογή της φορολογικής συμμόρφωσης και ανάπτυξη στοχευμένων δικτύων κοινωνικής ασφάλειας. Αυτά είναι τα σημεία που θα κάνουν τις μεταρρυθμίσεις «να έχουν μεγαλύτερη διάρκεια και να είναι περισσότερο κοινωνικά δίκαιες».
5. Η Ελλάδα πρέπει να επανεκκινήσει τις στάσιμες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις που αφορούν στις αγορές προϊόντων, υπηρεσιών, στα εργασιακά, και στα κλειστά επαγγέλματα ώστε να παραμείνει μέλος της Ευρωζώνης. «Κλειδί είναι η διασφάλιση ισχυρής ιδιοκτησίας του προγράμματος», αναφέρεται χαρακτηριστικά.
6. Βάρος πρέπει να δοθεί στην κοινωνική δικαιοσύνη του προγράμματος. Η έκθεση υποστηρίζει πως το πρόγραμμα δεν ήταν κοινωνικά δίκαιο, παρά τις προσπάθειες του προσωπικού να το κάνει, εγείροντας ανησυχίες για την πολιτική βιωσιμότητα των μέτρων που πάρθηκαν.
7. Θα ήταν σωστό να υπήρχε συγκεκριμένη διαδικασία συνεργασίας του Ταμείου με νομισματικές ενώσεις (όπως το ευρώ) όταν χρειάζεται πρόγραμμα προσαρμογής. Αυτό είναι ένα σημείο που έχει επισημανθεί και σε προηγούμενες εκθέσεις του ΔΝΤ, και τονίζεται η ανάγκη να υπάρχει μια εκ των προτέρων συμφωνία για ανταλλαγή πληροφοριών, για τις τεχνικές αναλύσεις (πολλές φορές οι θεσμοί καταλήγουν με διαφορετικά αποτελέσματα), σχεδιασμό και επικοινωνία του προγράμματος, μεταξύ άλλων. Στην έκθεση αναφέρεται ότι οι εκπρόσωποι από τους τρεις θεσμούς (ΔΝΤ, ΕΚΤ, ΕΕ) θεωρούν ότι «υπάρχει χώρος βελτίωσης της συνεργασίας τους».
Αξίζει να αναφερθεί ότι η έκθεση εξάγει ιδιαίτερα ενδιαφέροντα συμπεράσματα και για τους λόγους που το πρόγραμμα κοινώς… εκτροχιάστηκε. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του ΔΝΤ, η πολιτική αστάθεια ήταν ο παράγοντας που υπονόμευσε το πρόγραμμα και το «έθεσε εκτός τροχιάς αντανακλώντας την εύθραυστη κυριότητα και την ισχυρή αντίσταση από τα οργανωμένα συμφέροντα».
Ένα μάλιστα από τα συμπεράσματα που φαίνεται να εξάγει το Ταμείο είναι ότι όταν η πολιτική βάση για μεταρρυθμίσεις είναι εύθραυστη και δεν υπάρχει κυριότητα του προγράμματος τότε οι προσδοκίες και ο σχεδιασμός του προγράμματος πρέπει να είναι διαφορετικά.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ: Ντ. Τραμπ: Στα «σκαριά» το σχέδιο εξόντωσης του ISIS
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Βόμβα! Έρχονται οι ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί – 25.000 σπίτια στο “σφυρί” με ένα κλικ…
ΜΗ ΧΑΣΕΤΕ: Γιατί οι επόμενοι μήνες αναμένονται “εφιαλτικοί” για το ευρώ